Τριαντάφυλλο

Σε θυμάμαι μέσα στο κίτρινο φόρεμα

να στροβιλίζεσαι στο χορό της ζωής,

τα μαύρα στιλπνά μαλλιά,

τα αινιγματικά γήινα μάτια,

το αβίαστο χαμόγελό σου.

Σου άρεσε να γελάς…

Ήθελες να ζεις, ν’ αγαπάς, ν’ αναπνέεις…

Όμως δεν πρόλαβες.

Το γκρίζο χέρι της Σιωπής σε τράβηξε μακριά.

Τώρα σε βλέπω στα όνειρά μου,

 σε μια φωτογραφία επάνω στο τραπέζι,

στους ανώνυμους περαστικούς…

Κρατώ τη Λήθη σε απόσταση.

Είσαι μια εικόνα του παρελθόντος,

τόσο μα τόσο φωτεινή και παντοτινή!

…στην Αλέκα που έφυγε νωρίς
21-08- 2008