" Επάνω σ' ένα ακοίμητο αερόστατο
ατενίζουμε το καθάριο χρώμα τ' ουρανού,
τις ανθισμένες κοιλάδες του μυαλού,
την ανεξίτηλη θαλασσινή δροσιά,
τους ορεινούς στυλοβάτες της απεραντοσύνης...
Οι ψυχές μας γίνονται συνοδοιπόροι..."

Σας καλωσορίζω στο ιστολόγιό μου ελπίζοντας να κάνουμε πολλά ταξίδια - ονειρικά και μακρινά - στο χώρο του πνεύματος, της τέχνης και της δημιουργίας...

Πέμπτη 21 Αυγούστου 2014


Ο κύκλος της ζωής


Βαθύς λήθαργος σε πνίγει...
Βυθίζεσαι σ' ένα αδυσώπητο βάλτο... 
Βουλιάζεις σε απύθμενες σιωπές...
Μαύρες σκιές σε περικυκλώνουν...
Μια σταγόνα κυλάει στο λαιμό, 
ο σφυγμός μοιάζει αδύναμος, 
ένας βρυχηθμός, μια πνιχτή ανάσα...
Άραγε πλησιάζει το τέλος 
ή ακολουθεί εαρινή ανθοφορία;
Ο άνθρωπος ζει για να πεθαίνει 
και πεθαίνει για να αναστηθεί!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου