Ο Πρώτος Έρωτας
Σε κοιτάζω κρυφά,
ένα μικρό φτερούγισμα ανυψώνεται στο στήθος.
Τα μαύρα σου μαλλιά γκριζωπά,
ελαφριές γραμμές σκαλίζουν τα μάτια,
το μειδίαμα στα χείλη.
Ανεκπλήρωτες εικόνες με κατακλύζουν...
Το βλέμμα σου, αυτό το βλέμμα
με ταλανίζει...
Είμαστε τόσο σιμά...
Στεκόμαστε σε αντίπερα όχθες.
Μικρές σταγόνες δροσιάς
με ανασύρουν από το όνειρο,
φωνές παιδικές αφυπνίζουν τη συνείδηση!
Το σήμερα έχει υπερνικήσει το χθες.
Οι αναμνήσεις θα είναι όμως
κάπου εκεί κοντά,
καταχωνιασμένες και περιφραγμένες,
σαν μια ευλογημένη κόκκινη τουλίπα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου