Πώς πήραν τα ονόματά τους οι μήνες

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ από που πήραν το όνομά τους οι 

μήνες; Πίσω από την ονομασία τους κρύβεται μία ιστορία, 

ένας μύθος, μία πραγματικότητα, ακόμα και ένας θεός...

Ιανουάριος

Ο πρώτος μήνας του χρόνου σηματοδοτεί την αρχή και το 

τέλος, την είσοδο και την έξοδο. Το όνομά του προέρχεται 

από τον θεό των Ρωμαίων, τον Ιανό (Janus). Ο Ιανός ήταν 

θεός με δύο πρόσωπα, τα οποία κοίταζαν σε αντίθετες 

κατευθύνσεις, μπροστά στο νέο χρόνο αλλά και πίσω στον 

προηγούμενο.

Φεβρουάριος

Το όνομά του προέρχεται από το λατινικό ρήμα februare 

που σημαίνει καθαρίζω, εξαγνίζω. Ήταν ένας μήνας 

αφιερωμένος στο θεό του Άδη Φέβρουο. Σύμφωνα με 

παλαιότερο ρωμαϊκό ημερολόγιο πρόκειται για τον 

τελευταίο χρόνο του έτους. Με την καθιέρωση του 

Ιουλιανού ημερολογίου το 46 π.Χ. περιορίστηκαν οι 

ημέρες του από 30 σε 29 και την εποχή του αυτοκράτορα 
Αύγουστου του αφαιρέθηκε άλλη μια μέρα η οποία 
προστέθηκε στον Αύγουστο και έτσι έχει 28 ημέρες, 
και 29 κάθε τέσσερα χρόνια. Η ελληνική εκδοχή σε 
Φλεβάρη σηματοδοτεί το υδάτινο στοιχείο της φύσης.

Μάρτιος

Κατά το αρχαίο ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο πρώτος μήνας 

του χρόνου και ονομαζόταν Primus. Μετά το 46 π.Χ. 

ονομάστηκε Μάρτιος, έγινε ο τρίτος μήνας του χρόνου, 

αφιερωμένος στον θεό Μαρς που αρχικά ήταν ο θεός της 

γονιμότητας και των αγρών αλλά αργότερα ταυτίστηκε 

με τον Άρη θεό του πολέμου. Οι Έλληνες έχουν αποδώσει 

πολλά ονόματα στο συγκεκριμένο μήνα, όπως γδάρτης, 

λόγω του άστατου καιρού.

Απρίλιος

Ο Απρίλιος σηματοδοτεί το άνοιγμα και την άνθηση και 

ήταν αφιερωμένος στη θεά Αθηνά. Το όνομά του προέρχεται 

από το λατινικό ρήμα aperio που σημαίνει «ανοίγω».

Μάιος

Ο πέμπτος μήνας του χρόνου πήρε το όνομά του από 

την ρωμαϊκή θεότητα Maja (Μάγια). Το όνομα Maja 

προήλθε από τη λέξη Μαία (τροφός) τη μητέρα του 

θεού Ερμή στον οποίο ήταν αφιερωμένος.

Ιούνιος

Για την ονομασία του έκτου κατά σειρά μήνα του έτους 

υπάρχουν δύο εκδοχές. Στην πρώτη το όνομα προέρχεται 

από τη θεά Juno (Ήρα), κατά τους Ρωμαίους προστάτιδα 

του οίκου και του γάμου. Ωστόσο, σύμφωνα με τη 
δεύτερη εκδοχή πήρε το όνομά του από τον Λεύκιο Ιούνιο 
Βρούτο. Αυτός ανέτρεψε τον βασιλιά Ταρκύνιο τον 
Υπερήφανο το 510 π.Χ., εγκαθίδρυσε τον θεσμό της 
Υπατείας, θεμελίωσε τη Δημοκρατία και έγινε ο πρώτος 
Ύπατος της Ρώμης.

Ιούλιος

Ένας μήνας αφιερωμένος στον Ιούλιο Καίσαρα ο οποίος
 θεωρείται ένας από τους τρεις μεγάλους στρατηλάτες 
του αρχαίου κόσμου. Τον Ιούλιο, οι Ρωμαίοι τον έλεγαν 
Quintilis.

Αύγουστος

Ο Αύγουστος οφείλει το όνομά του στον αυτοκράτορα 
Οκταβιανό ο οποίος τιμήθηκε από την Σύγκλητο με το 
προσωνύμιο Αύγουστος που σημαίνει σεβαστός. Ο 
Οκταβιανός ήταν ανηψιός του Ιούλιου Καίσαρα και 
εξίσου σημαντική προσωπικότητα με εκείνον.

Σεπτέμβριος

Ο Σεπτέμβριος κατείχε την έβδομη θέση στη σειρά 
των μηνών, όπως δείχνει και το όνομά του καθώς 
septem στα λατινικά σημαίνει επτά. Όταν όμως 
καθιερώθηκε το ιουλιανό ημερολόγιο με πρώτο 
μήνα του έτους τον Ιανουάριο ο Σεπτέμβριος έγινε 
ένατος.

Οκτώβριο

Σύμφωνα με το παλαιό ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο 
όγδοος μήνας. Το όνομά του προέρχεται από τη λέξη octo
που σημαίνει οκτώ. Το 46 π.Χ. με την αλλαγή του
ημερολογίου έγινε ο δέκατος μήνας αλλά κράτησε το 
όνομά του.

Νοέμβριος

Είναι ο ενδέκατος μήνας του έτους σύμφωνα με το τωρινό 
ημερολόγιο, αλλά κατά το παλαιό ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν 
ο ένατος μήνας γι αυτό και το όνομά του προέρχεται από τον 
αριθμό εννέα που στα λατινικά είναι novem.

Δεκέμβριος

Ο τελευταίος μήνας του έτους, ο δέκατος του παλιού 
ρωμαϊκού ημερολογίου πήρε το όνομά του από τη λατινική 
λέξη decem που σημαίνει δέκα.

Πηγή: http://www.iefimerida.gr/

Μανάβης με το γαιδουράκι του στο κέντρο της Αθήνας

Αίας ο Σαλαμίνιος: ο μόνος ήρωας του Τρωικού πολέμου που θάφτηκε

Του Γιώργου Β. Μιχαήλ  

Φωτό: Ο Αίας μεταφέρει το σώμα του νεκρού Αχιλλέα στο στρατόπεδο των Ελλήνων υπό την προστασία του Ερμή και της Αθηνάς /Ο ζωγράφος του Αντιμένη /Jastrow

Ο Αίας, γιος του βασιλιά της Σαλαμίνας Τελαμώνα και της Ερίβοιας, ήταν ένας από τους γενναιότερους ήρωες του Τρωικού πολέμου. Ριχνόταν στη μάχη δίχως προστατευτικό θώρακα και με το μακρύ του δόρυ, την τεράστια ασπίδα του και την επιβλητική του εμφάνιση έσπερνε τον τρόμο στις τάξεις των εχθρών.

Οι αφηγητές θεωρούσαν τον Αίαντα άτρωτο επειδή όταν ήταν μικρός τον σκέπασε με τη λεοντή του ο Ηρακλής. Τρωτές ήταν μόνον οι μασχάλες του, που δεν ήρθαν σ’ επαφή με το μαγικό δέρμα. Αλλά η μεγαλύτερη αδυναμία του Αίαντα ήταν η ανικανότητά του να αυτοσυγκρατηθεί.

Τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά συναισθήματά του τον έσπρωχναν στα άκρα. Αυτή η έλλειψη εγκράτειας στοίχισε τελικά στον ήρωα την ίδια του τη ζωή.

Μετά τον θάνατο του Αχιλλέα, η Θέτις θέλησε να χαρίσει την (καμωμένη από τον Ήφαιστο) πανοπλία του γιου της σ’ αυτόν που πρόσφερε τα μέγιστα στην πολιορκία της Τροίας. Υποψήφιοι για το πολύτιμο δώρο ήταν ο πολυμήχανος Οδυσσέας και ο παντοδύναμος γιος του Τελαμώνα.

Όταν νικητής αναδείχτηκε ο Οδυσσέας, ο Αίας δεν μπόρεσε να συγκρατήσει την οργή και τη θλίψη του. Την ίδια νύχτα, με γυμνό το ξίφος στο χέρι του, επιτέθηκε εναντίον των Αχαιών, που εκείνη την ώρα κοιμόντουσαν στις σκηνές τους.

Τότε επενέβη η Αθηνά και, συσκοτίζοντας το μυαλό του, τον έστρεψε προς τα κοπάδια. Νομίζοντας πως είναι στρατιώτες, ο μανιασμένος ήρωας έσφαξε όλα τα ζωντανά και τους άτυχους βοσκούς.

Όταν αργότερα συνήλθε και συνειδητοποίησε τις πράξεις του, ο Αίας στράφηκε εναντίον του ίδιου του του εαυτού και αυτοκτόνησε. Ο Αγαμέμνων απαγόρευσε την καύση του σώματός του, με αποτέλεσμα ο γιος του Τελαμώνα να είναι ο μόνος νεκρός ήρωας του Τρωικού πολέμου που η σορός του θάφτηκε στο χώμα.

Η ακράτεια εθεωρείτο σοβαρότατο αμάρτημα και γι’ αυτό η τιμωρία του Αίαντα από τους θεούς ήταν παραδειγματική.

http://www.egriechen.info/

Άσκηση εμπέδωσης στα είδη των μετοχών της αρχαίας ελληνικής γλώσσας

Να διαβάσετε προσεκτικά τις παρακάτω προτάσεις και ακολούθως:

α) να χαρακτηρίσετε τις υπογραμμισμένες μετοχές επιλέγοντας το σωστό μέσα από την παρένθεση

β) να συντάξετε τη μετοχή (υποκείμενο, αντικείμενο, προσδιορισμοί)

γ) να εντοπίσετε αν η μετοχή είναι συνημμένη ή απόλυτη.

1. Αἰσθάνομαι τινάς παραβαίνοντας τους νόμους. (τροπική, κατηγορηματική, επιθετική)

2.  Δεομένης τῆς Σπάρτης χρημάτων ὁ Ἀγησίλαος ἐπορεύθη εἰς Αἴγυπτον. (αιτιολογική, υποθετική, εναντιωματική)

3. Ἐγὼ προσπεσὼν ἐξωμοσάμην αὐτοῖς μὴ ἀληθῆ ἱατρὸν εἶναί σε. (τροπική, αιτιολογική, χρονική)

4. Οἱ Θηβαῖοι ἔπεμψαν εἰς Ἀθήνας ἂγγελλον ἐστεφανωμένον. (τροπική, επιθετική, κατηγορηματική)

5. Ὁ κακῶς βασιλεύων φθονερός ἐστι. (τροπική, επιθετική, υποθετική)

6. Ἰάσων εἰς τὸν ἰσθμὸν πλεύσας τὴν ναῦν (=το πλοίο) ἀνέθηκεν τῷ Ποσειδῶνι. (χρονική, εναντιωματική, κατηγορηματική)

7. Ἑρμῆς εἰς Πιερίαν παραγίγνεται κλέψων τὰς βοῦς τοῦ Ἀπόλλωνος. (τροπική, επιθετική, τελική)

8. Ξενοφῶν θύσας τοῖς θεοῖς ἐστράτευσε. (αιτιολογική, χρονική, εναντιωματική)

9. Οἱ πολλάκις (=πολλές φορές) πεπιστευκότες τοῖς ψευδέσι φίλοις ὕστερον οὐδὲ τοῖς πιστοῖς πιστεύουσιν. (τροπική, επιθετική, κατηγορηματική)

10. Οἱ Πέρσαι ἦλθον τὴν Ἑλλάδα ὑποτάξοντες.(τροπική, τελική, αιτιολογική)

11. Κίρκη ἥδετο (=χαιρόταν) παραλλάξασα τοὺς ἐταίρους τοῦ Ὀδυσσέως εἰς ὗας (=γουρούνια).(υποθετική, κατηγορηματική, χρονική)

12. Οἱ ἱατροὶ οὐκ ἐῶσι τοὺς νοσοῦντας ἀποθνῄσκειν. (τροπική, επιθετική, τελική)

13. Ξέρξης εἶδεν Ἀρτεμισίαν μαχομένην. (τροπική, επιθετική, κατηγορηματική)

14. Ἀγησίλαος προσέττατεν αὐτοῖς τοῖς ἄρχουσι πείθεσθαι. (τροπική, κατηγορηματική, επιθετική)

15. Ἦλθεν οὗτος κλέψων τὰ ἐρίφια. (τροπική, επιθετική, τελική)

16. Ἦλθεν τρέχων ἐκ Μαραθῶνος. (υποθετική, εναντιωματική, τροπική)

17. Ἀδικίαν ἐπράξατε λύσαντες τὰς σπονδὰς.(υποθετική, κατηγορηματική, χρονική)

18. Οὐκ αἰσχύνομαι μανθάνων καίτοι γέρων ὤν. (εναντιωματική, τροπική, κατηγορηματική)

19. Κλέαρχος πέμπων ἄγγελον ἔλεγεν θαρρεῖν. (αιτιολογική, επιθετική, τροπική)

20. Διωκόμενοι ὑπὸ τῶν βαρβάρων ἐπορευόμεθα διὰ τοῦ πεδίου. (αιτιολογική, υποθετική, τροπική)

21. Οἱ Λακεδαιμόνιοι οὐκ ἐπαύσαντο τὰς πόλεις πολιορκοῦντες. (κατηγορηματική, τελική, τροπική)

22. Ἦλθον κρυφίως κλέψοντες τὸν ἵππον. (τροπική, τελική, αιτιολογική)

23. Ἦλθε ἔχων ναῦς (= πλοία) ὀλίγας. (αιτιολογική, κατηγορηματική, τροπική)

24.  Ἀκούσας δὲ ὁ νεανίσκος τὸν λόγον ἀπῆλθε λυπούμενος.(τροπική, χρονική, κατηγορηματική)

25. Ἐγὼ τὸ πρᾶγμ’ εἰμὶ τοῦτο δεδρακώς (=ο δράστης).(επιθετική, κατηγορηματική, αιτιολογική)

26. Ὁρῶσι Κῦρον ἀσπαζόμενον τὸν πάππον.(τροπική, κατηγορηματική, επιθετική)

27. Καὶ πειράσομαι τῷ λόγῳ τοῦτον μὲν ἐπιδεῖξαι ψευδόμενον. (κατηγορηματική, τελική, τροπική)

28.Φοβούμενοι τὴν ὁδὸν ὅμως συνηκολούθησαν.(αιτιολογική, υποθετική, τροπική)

29. Ἐλυποῦντο οἱ δυνατοὶ καλὰ κτήματα ἀπολωλεκότες.(τροπική, αιτιολογική, χρονική)

30. Ἀκροασάμενοι τῆς ἀπολογίας τότε ἤδη ψηφίζεσθε.(αιτιολογική, χρονική, εναντιωματική)

31. Συλλαμβάνει Κῦρον ὡς ἀποκτενῶν.(αιτιολογική, τελική, τροπική)

32. Ὁ μέντοι Ἀγησίλαος ἐκείνους καίπερ ὁρῶν οὐκ ἐδίωκεν.(εναντιωματική, αιτιολογική, τροπική)

34. Ἕλλην ὢν Ἕλληνας ἀδικεῖ.(εναντιωματική, αιτιολογική, κατηγορηματική)

35. Ἀρταξέρξου βασιλεύοντος Κῦρος ἐπὶ Σοῦσα ἐστράτευσεν. (χρονική, τροπική, εναντιωματική)

36. Ταῦτα ἐποίουν γενομένου σκότους.(εναντιωματική, αιτιολογική, τροπική)

37. Ἔστησαν τρόπαιον ὡς νενικηκότες.(τελική, αιτιολογική, εναντιωματική)

38. Οἱ Ἕλληνες παρεσκευάζοντο ὡς δεξόμενοι αὐτόν.(τροπική, κατηγορηματική, τελική)

39. Ἐλθόντος τοῦ θανάτου οὐδεὶς βούλεται ἀποθανεῖν.(υποθετική, αιτιολογική, χρονική)

40. Παρανομοῦσιν ἂρα Λακεδαιμόνιοι οὐ διδόντες σοι χρυσίον.(αιτιολογική, εναντιωματική, τροπική)

Αρχαία Ελληνική Γλώσσα (Β’ Γυμνασίου)

Ενότητα 9^η

Άσκηση εμπέδωσης στις μετοχές

Α) Να αναγνωρίσετε το είδος των επιρρηματικών μετοχών στις παρακάτω προτάσεις:

  Ø  Οὐ δυνάμενοι τούτων τυχεῖν ἐστράτευσαν ἐπ’ αὐτούς.

  Ø  Τοῦτο λέξων ἔρχομαι.

  Ø  Ἅμα ταῦτα εἰπών ἀνέστη.

  Ø  Οἱ Κερκυραῖοι ὡς νενικηκότες τρόπαιον ἔστησαν.

  Ø  Συμβουλεύω σοι καίπερ νεότερος ὢν.

  Ø  Ταῦτα ποιοῦντες, τά δίκαια ψηφιεῖσθε. (=θα αποφασίσετε δίκαια)

  Ø  Ἦλθεν ἔχων ναῦς ὀλίγας.

  Ø  Ὀλίγοι ὂντες ἐνίκησαν.

  Ø  Ἀθηναῖοι παρεσκευάζοντο πορευσόμενοι εἰς Κόρινθον.

  Ø  Ταῦτα δράσας συμμάχους ἓξεις (=θα έχεις) θεούς.

  Ø  Ἀριστείδης δίκαιος ὢν ἐτιμᾶτο ὑπό τοῦ πλήθους.

  Ø  Ὁ Νικίας ταῦτα φοβούμενος ἔστειλεν ἐπιστολήν.

  Ø  Ἀρταξέρξης πείθεται καί συλλαμβάνει Κῦρον φονεύσων.

  Ø  Οἱ Θηβαῖοι ἐπορεύοντο καίοντες οἰκίας.

Β) Να εντοπίσετε στις ακόλουθες προτάσεις και να χαρακτηρίσετε τις μετοχές (επιθετικές, κατηγορηματικές, επιρρηματικές).

     1. Ὁ λέγων τοῦτο ψεύδεται.

     2. Οὐκ αἰσχύνομαι μανθάνων καίτοι γέρων ὢν.

     3. Κλέαρχος πέμπων ἄγγελον θαρρεῖν.

     4. Διωκόμενοι ὑπό τῶν βαρβάρων ἐπορευόμεθα διά τοῦ πεδίου.

     5. Ἐγώ εἰμί ὁ αἲτιος τῶν ὑπό τῶν Μήδων ποιουμένων.

     6. Ἥρπαζον οἱ Πέρσαι ὡς ἤδη πάντα νικῶντες.

     7. Οἱ δικασταί ἤκουσαν τῶν μαρτύρων λεγόντων.

     8. Θεοῦ θέλοντος ταῦτα ποιήσομεν.

     9. Ἀδικίαν ἐπράξατε λύσαντες τάς σπονδάς.

    10. Εἰσήλθετε ὑμεῖς καίπερ οὐκ ἐπιτρέποντος τοῦ νόμου.

    11. Λακεδαιμόνιοι οὐκ ἐπαύσαντο τάς πόλεις πολιορκοῦντες.

    12. Ἦλθον κρυφίως κλέψοντες τόν ἳππον.

    13. Ἐβούλετο ἐντυχεῖν τοῖς γεγραφόσιν.

    14. Ἡμεῖς ἀδύνατοι ὁρῶμεν ὂντες.

    15. Ἐλέησον ἡμᾶς, ὁ αἲρων τάς ἁμαρτίας τοῦ κόσμου.

Γ) Να χαρακτηρίσετε τις παρακάτω  υπογραμμισμένες μετοχές:

1.  Προμηθεύς κλέψας τό πῦρ τῶν θεῶν τοῖς ἀνθρώποις ἔδωκεν.

2. Ἀρταξέρξου βασιλεύοντος Κῦρος ἐπί Σοῦσα ἐστράτευσεν.

3. Ἀθηναῖοι παρεσκευάζοντο ὡς ταῦτα πράξοντες.

4. Τούτων οὕτως ἐχόντων βούλομαι σοί συμβουλεῖν.

5. Δίκην μεγίστην δώσετε ἀδίκως φονεύσαντες τόν ἄνδρα τοῦτον.

6. Αἵ πόλεις αἱ δημοκρατούμεναι τοῖς νόμοις κειμένοις διοικοῦνται.

7. Οὗτοι ἢκουον  τήν χώραν δῃουμένην.

8. Ἔχαιρεν ἀκούων ταῦτα.

9. Οἱ Ἀθηναῖοι οὐκ ἀνείχοντο ἀκούοντες τῶν ἀντιλεγόντων.

10. Ταῦτα δέ ποιήσαντες ἐς τάς Ἀθήνας ἔπεμπον ἄγγελον.

11. Λέγει ὡς ὑβριστής εἰμί ὥσπερ μέλλων ἀληθῆ λέγειν.

12. Οἱ Ἕλληνες παρεσκευάζοντο ὡς δεξόμενοι αὐτόν.

13. Οὐδέν ἐρῶ ἔχων εἰπεῖν.

14. Αἰσχύνοιντο ἄν μή ἀποδίδοντες χάριτος.

15. Οἱ Ἀθηναῖοι εἰς Ἰωνίαν ὕστερον ὡς οὔχ ἱκανῆς οὔσης τῆς Ἀττικῆς ἀποικίαν ἐξέπεμψαν.

16. Σύνειμι ἀνθρώποις δυναμένοις ἀναλίσκειν.

17. Νῦν μέν δειπνεῖτε, δειπνήσαντες δέ ἀπελαύνετε.

18. Ὁ δέ Ἀγησίλαος καί μάλα βουλόμενος ἀπάγειν τό στράτευμα, ὅμως ἐκεῖ κατέμεινε.

19. Οἱ Θηβαῖοι ἀνεχώρησαν ἐκ τῆς γῆς οὐδέν ἀδικήσαντες.

20. Ἔλεγεν ὅτι οὐ πόλεμον ποιησόμενοι ἤκοιεν, ἀλλά ἐπιδείξοντες ὅτι φίλοι εἰσίν.

21. Βουλόμενοι αὐτόν ἀποκτεῖναι πέμπουσι τήν Σαλαμινίαν ναῦν.

22. Κῦρος συλλέξας στράτευμα ἐπολιόρκει Μίλητον.
23. Ὁ μή ἀδικῶν οὐδενός δεῖται νόμου.
24. Ἕλληνες ὄντες κατά τῆς Ἑλλάδος μάχονται.
25. Ἔπλεον πολεμήσοντες.
26. Οὗτος ἀφίκετο ἄρξων.
27. Φοβούμενοι τήν ὁδόν, ὅμως συνηκολούθησαν.
28. Μεγάλα πυρά ἐγένετο ἄτε πολλῆς ὕλης οὔσης.
29. Λαβόντες τά ὄπλα παρῆσαν εἰς Σάρδεις.
30. Ὁ μέντοι Ἀγησίλαος ἐκείνους καίπερ ὁρῶν οὐκ ἐδίωκεν.