" Επάνω σ' ένα ακοίμητο αερόστατο
ατενίζουμε το καθάριο χρώμα τ' ουρανού,
τις ανθισμένες κοιλάδες του μυαλού,
την ανεξίτηλη θαλασσινή δροσιά,
τους ορεινούς στυλοβάτες της απεραντοσύνης...
Οι ψυχές μας γίνονται συνοδοιπόροι..."

Σας καλωσορίζω στο ιστολόγιό μου ελπίζοντας να κάνουμε πολλά ταξίδια - ονειρικά και μακρινά - στο χώρο του πνεύματος, της τέχνης και της δημιουργίας...

Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014

     


       Αγάπης παυσίπονο



Με τυφλώνει τόσο φως…
Θολώνει ο εναγκαλισμός με το Θεό,
η περίσσια ανάσα του μικρού βρέφους
που έρχεται  να…
Άραγε αγγίζει τις ψυχές των συνδαιτυμόνων;
Απαλύνει την ανία της άλογης κακότητας;
Απομακρύνει τα  πένθιμα βέλη της οργής;
Άραγε πότε θα ξημερώσουν Χριστούγεννα για όλους μας; 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου