Γιατί αποφάσισα να γίνω δασκάλα

Η επιλογή μου να γίνω δασκάλα δεν ήταν επιπόλαια. Η απόφαση αυτή ήταν το επιστέγασμα μιας διαδικασίας προβληματισμού για το τι  ήθελα να κάνω στη ζωή μου. Επέλεξα να σταδιοδρομήσω στο χώρο της εκπαίδευσης, διότι πιστεύω ότι είναι μία από τις σημαντικότερες λειτουργίες που χαρακτηρίζουν τον πολιτισμό μας. 

Πιστεύω  ότι οι εκπαιδευτικοί, ατομικά και συλλογικά, έχουν τη δυνατότητα όχι μόνον να βελτιώσουν τον κόσμο, αλλά και  να τον αλλάξουν.  Μέσα από τη διαδικασία της διδασκαλίας καθημερινά ανανεώνομαι προσωπικά, αλλά και επαγγελματικά. Αισθάνομαι μέλος μιας ευγενούς κοινότητας, που είναι αυτή των δασκάλων  και έχω την ελπίδα ότι  κάποια μέρα θα συμπεριληφθώ στον ίδιο κατάλογο με τους εμπνευσμένους. 

Μερικοί από τους καθηγητές μου, που είχα στη δευτεροβάθμια αλλά και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση υπήρξαν τα πρότυπά μου, οι ήρωες μου.  Ήταν οι προσωπικότητες που ήθελα να μοιάσω, να ακολουθήσω το παράδειγμά τους.   Οι αγαπημένοι μου καθηγητές, που με μύησαν  στην “ουσία των πραγμάτων”, ήταν υπομονετικοί με τους μαθητές, ήταν πάντα δίκαιοι, είχαν υψηλούς στόχους και προσδοκίες, ήξεραν πώς να παρακινούν και, το πιο ευχάριστο, είχαν χιούμορ και το χρησιμοποιούσαν εποικοδομητικά. Είχαν το χάρισμα της επικοινωνίας που τους έκανε να ελέγχουν κάθε κατάσταση χωρίς να επιβάλλονται. 

Αυτός είναι ο τύπος της δασκάλας που ήθελα να γίνω. Σήμερα ωστόσο, συνειδητοποιώ ότι  το προσωπικό μου στυλ διδασκαλίας έχει εξελιχθεί σύμφωνα με τα πρότυπά μου, αλλά και τις δικές μου δυνάμεις, γνώσεις, δεξιότητες αξίες και εμπειρίες. 

Θέλω οι μαθητές μου να μαθαίνουν σε ένα φιλικό και αξιοκρατικό  περιβάλλον, ώστε να αυξηθεί  η αυτοεκτίμησή τους. Η υψηλή αυτοεκτίμηση θα τους κάνει μαχητικούς  αγωνιστές,  ικανούς να θέτουν και  να κατακτούν υψηλούς στόχους.  Ως δασκάλα θέλω  να ελπίζω ότι συμβάλλω στην ικανότητά τους να το κάνουν, να επιτύχουν επαγγελματικά και να γίνουν καλοί γονείς και παραγωγικά μέλη  της κοινωνίας των ανθρώπων. 

Για όλους τους παραπάνω λόγους διερωτήθηκα τι καλύτερο επάγγελμα θα μπορούσα να ασκώ. Η απάντησή μου ήταν ότι το να διδάσκω δεν είναι επάγγελμα.   

Είναι αγνή κοινωνική συνεισφορά, και είμαι ευτυχισμένη που σήμερα έχω την ευκαιρία να συνεισφέρω. Ως δασκάλα έχω την άμεση δυνατότητα να κάνω τη διαφορά, να αλλάξω το μέλλον. Είμαι ιδεαλίστρια. Θέλω το καλύτερο για τον καθένα. Θέτω υψηλούς στόχους και παρακινώ τους μαθητές να ξεπεράσουν τους στόχους. Θέλω όλοι μου  οι μαθητές να μαθαίνουν και το κυριότερο να κατανοούν. Θέλω όλοι μου οι μαθητές να αισθάνονται ότι πηγαίνουν σε γιορτή και  όχι σε σχολείο. Θέλω οι μαθητές μου να αναρωτιούνται, να θέτουν ερωτήματα, να έχουν κριτική σκέψη, να μπορούν να γράψουν, να μπορούν να διαβάσουν, να διαβάσουν, να διαβάσουν… Καλός δάσκαλος δεν είναι αυτός που εξηγεί. Δεν είναι κάποιος που απλά αποδεικνύει.

Καλός δάσκαλος είναι αυτός που εμπνέει, αυτός που οδηγεί τη σκέψη πιο πέρα. Είναι αυτός που μπορεί να πάρει τον μαθητή και να τον κάνει να πιστέψει, πραγματικά να πιστέψει, ότι τα όνειρά του και  οι ελπίδες του είναι πραγματοποιήσιμες.  Ο καλός δάσκαλος δεν θα αφήσει τον μαθητή του με αναπάντητα ερωτήματα, με αμφιβολίες. Θα του λύσει κάθε απορία όσο χρόνο κι αν του πάρει. Ακόμη και αν τελειώνει η μέρα, ο καλός δάσκαλος θα μείνει  για να τον εμπνεύσει. Θα διερωτηθεί “πώς πρέπει να του το δώσω ώστε να το κατανοήσει;” Σκοπεύω να είμαι και να παραμείνω αυτό το είδος δασκάλου. Την  περίπτωση να εμπνεύσω έναν άνθρωπο δεν την θεωρώ ευκαιρία αλλά πρόκληση. 

Πάρα πολλοί εκπαιδευτικοί δεν το βλέπουν έτσι. Αυτό, κατά τη γνώμη μου,  πρέπει να αλλάξει. Οι μαθητές πηγαίνουν στο σχολείο επειδή είναι αναγκασμένοι. Πολλές φορές η μάθηση δεν είναι το αγαπημένο τους, όμως καθήκον του δασκάλου είναι  να διδάξει. Οι μαθητές πάντα μαθαίνουν. Δυστυχώς καμιά φορά δεν μαθαίνουν αυτά που διδάσκει  ο  δάσκαλος. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, ο δάσκαλος πρέπει να είναι έτοιμος να διδάξει άλλα πράγματα. Πράγματα όπως τον χαρακτήρα, το ήθος, τα οποία μπορεί να αποδειχθούν πολυτιμότερα από την καθεαυτού μάθηση. Αυτός είναι  ο λόγος που έγινα δασκάλα. 

Θέλω να εμπνεύσω τα παιδιά που είναι  το μέλλον του σπουδαίου έθνους μας.

μετάφραση-επιμέλεια: Παππά Άννα δασκάλα-συγγραφέας του Mack S. Tribble