" Επάνω σ' ένα ακοίμητο αερόστατο
ατενίζουμε το καθάριο χρώμα τ' ουρανού,
τις ανθισμένες κοιλάδες του μυαλού,
την ανεξίτηλη θαλασσινή δροσιά,
τους ορεινούς στυλοβάτες της απεραντοσύνης...
Οι ψυχές μας γίνονται συνοδοιπόροι..."

Σας καλωσορίζω στο ιστολόγιό μου ελπίζοντας να κάνουμε πολλά ταξίδια - ονειρικά και μακρινά - στο χώρο του πνεύματος, της τέχνης και της δημιουργίας...

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014


ΑΝΤΟΥΑΝ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ-ΕΞΥΠΕΡΥ
«Ο μικρός πρίγκιπας και η αλεπού»

1.   Πότε γράφτηκε το  συγκεκριμένο  παραμύθι;  Με ποιο τρόπο η εποχή επηρέασε το συγγραφέα του κειμένου;

2.   Η αλεπού εξηγεί στο μικρό πρίγκιπα ότι «ημερώνω» σημαίνει  «δημιουργώ  δεσμούς». Να αναλύσετε αυτήν την άποψη.



3.   Σύμφωνα  με  την αλεπού, ποια  είναι  τα  στάδια  της  τελετής  του  «ημερώματος»;
   
4.   Να  σημειώσετε  ποιοι  από  τους  παρακάτω  χαρακτηρισμούς   ισχύουν  και  να  τους δικαιολογήσετε.

·     Φιλοπερίεργος
·     Ευγενικός
·     Επίμονος
·     Παράξενος
·     Πονηρός
·     Οξύθυμος
·     Συναισθηματικά ανώριμος
·     Εξερευνητής


5.   Το παραμύθι  αυτό  έχει χαρακτηριστεί  συμβολικό  γιατί  τα κεντρικά  πρόσωπα  έχουν συμβολικό  -  δηλωτικό  χαρακτήρα.   Ο  μικρός  πρίγκιπας συμβολίζει κάθε νέο άνθρωπο  που  επιζητεί ν’ ανακαλύψει τη ζωή - τη φιλία – την αγάπη  ενώ η αλεπού την εξυπνάδα και την  ανθρώπινη σοφία. Συμφωνείτε μ’ αυτήν την άποψη; Ναι ή όχι και γιατί;

6.   Το ύφος του παραμυθιού είναι:
·     Σύνθετο, σοβαρό και ειρωνικό
·     Εύθυμο και λιτό
·     Απλό, καθαρό και συμβολικό


7.   Να  αντιστοιχίσετε  τις  παρακάτω  φράσεις-προτάσεις  με τα ανάλογα σχήματα λόγου:

1)   Εγώ δεν ήθελα το κακό σου, μα εσύ θέλησες να σε ημερώσω…
Ø Ακουστική εικόνα
2)   Ήταν μια αλεπού όμοια με εκατό χιλιάδες…
Ø Παρομοίωση
3)   …δε θα ξέρω ποτέ ποια ώρα να φορέσω στην καρδιά μου τα καλά της…
Ø Επανάληψη
4)   Κυνηγάω τις κότες, οι άνθρωποι κυνηγούν εμένα
Ø Μεταφορά
5)   Και θα μ’ αρέσει ν’ ακούω τον άνεμο μέσα στα στάχυα…
Ø Αντίθεση

8.   Τόλης Νικηφόρου, «Έζησα χρόνια και δεν έμαθα»

«Έζησα χρόνια, διάβασα, ταξίδεψα, όμως ποτέ δεν έμαθα ποιος είμαι, τι είναι ο δρόμος και πού βγάζει. Ίσως τα μάτια μου να θάμπωσαν ίχνη ζωής κρυσταλλωμένα στις σελίδες, κάτω απ' το φως όσα κοιτούσα και δεν έβλεπα, εκείνοι που πολύ αγάπησα, ανίδεοι σαν εμένα. Έζησα χρόνια και δεν πήρα απάντηση γι’ αυτό που αστράφτει μέσα μου, αυτό που μου 'δωσε πνοή και με σκοτώνει. Έζησα χρόνια και δεν έμαθα.»

[πηγή: Τόλης Νικηφόρου, Ο πλοηγός του απείρου. Ποιήματα 1966-2002, Νέα Πορεία, Θεσσαλονίκη 2004, σ. 307]

·  Να εντοπίσετε τις ομοιότητες και τις διαφορές μεταξύ του παραπάνω αποσπάσματος και του κειμένου του Εξυπερύ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου