" Επάνω σ' ένα ακοίμητο αερόστατο
ατενίζουμε το καθάριο χρώμα τ' ουρανού,
τις ανθισμένες κοιλάδες του μυαλού,
την ανεξίτηλη θαλασσινή δροσιά,
τους ορεινούς στυλοβάτες της απεραντοσύνης...
Οι ψυχές μας γίνονται συνοδοιπόροι..."

Σας καλωσορίζω στο ιστολόγιό μου ελπίζοντας να κάνουμε πολλά ταξίδια - ονειρικά και μακρινά - στο χώρο του πνεύματος, της τέχνης και της δημιουργίας...

Παρασκευή 1 Αυγούστου 2014



Η Σονάτα του Σεληνόφωτος - Γιάννης Ρίτσος 

(απόσπασμα)




Άφησε με να έρθω μαζί σου. 
Τί φεγγάρι απόψε!
 Είναι καλό το φεγγάρι,
- δε θα φαίνεται που άσπρισαν τα μαλλιά μου. 
Το φεγγάρι θα κάνει πάλι χρυσά τα μαλλιά μου. 
Δε θα καταλάβεις. 
Άφησε με να έρθω μαζί σου.
Όταν έχει φεγγάρι, μεγαλώνουν οι σκιές μες στο σπίτι,

 αόρατα χέρια τραβούν τις κουρτίνες,
 ένα δάχτυλο αχνό γράφει στη σκόνη του πιάνου λησμονημένα λόγια 
- δε θέλω να τα ακούσω.
Σώπα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου