Αντωνυμίες

Αντωνυμίες ονομάζονται οι κλιτές λέξεις που χρησιμοποιούνται κυρίως στη θέση ονομάτων, ουσιαστικών ή επιθέτων. Διακρίνονται σε εννέα είδη: 
1) προσωπικές 
2) δεικτικές 
3) οριστικές ή επαναληπτικές 
4) κτητικές 
5) αυτοπαθητικές 
6) αλληλοπαθητικές 
7) ερωτηματικές 
8) αόριστες και 
9) αναφορικές.

Ενδεικτικά μερικές απ’ αυτές είναι οι εξής:

Προσωπικές αντωνυμίες

Ενικός Αριθμός
	α’ πρόσωπο	β’ πρόσωπο	γ’ πρόσωπο
Ονομ.	ἐγώ	σύ	-
Γεν.	ἐμοῦ, μου	σοῦ, σου	(οὗ)
Δοτ.	ἐμοί, μοι	σοί, σοι	οἷ, οἱ
Αιτ.	ἐμέ, με	σέ, σε	(ἓ)
Πληθυντικός Αριθμός
Ονομ.	ἡμεῖς	ὑμεῖς	(σφεῖς)
Γεν.	ἡμῶν	ὑμῶν	(σφῶν)
Δοτ.	ἡμῖν	ὑμῖν	σφίσι(ν)
Αιτ.	ἡμᾶς	ὑμᾶς	(σφᾶς)

Δεικτικές αντωνυμίες

	Ενικός Αριθμός			Πληθυντικός Αριθμός
Ον.	οὗτος	αὓτη	τοῦτο	οὗτοι	αὗται	ταῦτα
Γεν.	τούτου	ταύτης	τούτου	τούτων	τούτων	τούτων
Δοτ.	τούτῳ	ταύτῃ	τούτῳ	τούτοις	ταύταις	τούτοις
Αιτ.	τοῦτον	ταύτην	τοῦτο	τούτους	ταύτας	ταῦτα
Κλ.	(ὦ) οὗτος	(ὦ) αὓτη	-	-	-	-

	Ενικός Αριθμός			Πληθυντικός Αριθμός
Ον.	ὃδε	ἣδε	τόδε	οἳδε	αἳδε	τάδε
Γεν.	τοῦδε	τῆσδε	τοῦδε	τῶνδε	τῶνδε	τῶνδε
Δοτ.	τῷδε	τῇδε	τῷδε	τοῖσδε	ταῖσδε	τοῖσδε
Αιτ.	τόνδε	τήνδε	τόδε	τούσδε	τάσδε	τάδε

Αλληλοπαθητική αντωνυμία

	Πληθυντικός Αριθμός
	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο
Γεν.	ἀλλήλων	ἀλλήλων	ἀλλήλων
Δοτ.	ἀλλήλοις	ἀλλήλαις	ἀλλήλοις
Αιτ.	ἀλλήλους	ἀλλήλας	ἂλληλα

Ερωτηματικές αντωνυμίες

	Ενικός Αριθμός		Πληθυντικός Αριθμός
	Αρσεν. και θηλυκ.	Ουδέτ.	Αρσεν. και θηλυκ.	Ουδέτ.
Ον.	τίς τίνος/τοῦ τίνι/τῷ τίνα	τί	τίνες τίνων τίσι(ν) τίνας	τίνα
Γεν.		τίνος/τοῦ		τίνων
Δοτ.		τίνι/τῷ		τίσι(ν)
Αιτ.		τί		τίνα

Αόριστες αντωνυμίες

	Ενικός Αριθμός		Πληθυντικός Αριθμός
	Αρσεν. και θηλυκ.	Ουδέτ.	Αρσεν. και θηλυκ.	Ουδέτ.
Ον.	τίς τινός/του τινί/τῳ τινά	τί	τινές τινῶν τισί(ν) τινάς	τινά/ ἂττα
Γεν.		τινός/του		τινῶν
Δοτ.		τινί/τῳ		τισί(ν)
Αιτ.		τί		τινά/ ἂττα

Αναφορικές αντωνυμίες

	Ενικός Αριθμός			Πληθυντικός Αριθμός
Ον.	ὃς	ἣ	ὃ	οἳ	αἳ	ἃ
Γεν.	οὗ	ἧς	οὗ	ὧν	ὧν	ὧν
Δοτ.	ᾧ	ᾗ	ᾧ	οἷς	αἷς	οἷς
Αιτ.	ὃν	ἣν	ὃ	οὓς	ἃς	ἃ

	Ενικός Αριθμός			Πληθυντικός Αριθμός
Ον.	ὃσπερ	ἣπερ	ὃπερ	οἳπερ	αἳπερ	ἃπερ
Γεν.	οὗπερ	ἧσπερ	οὗπερ	ὧνπερ	ὧνπερ	ὧνπερ
Δοτ.	ᾧπερ	ᾗπερ	ᾧπερ	οἷσπερ	αἷσπερ	οἷσπερ
Αιτ.	ὃνπερ	ἣνπερ	ὃπερ	οὓσπερ	ἃσπερ	ἃπερ

	Ενικός Αριθμός			Πληθυντικός Αριθμός
Ον.	ὃστις	ἣτις	ὃ,τι	οἳτινες	αἳτινες	ἃτινα/ἃττα
Γεν	οὗτινος/ὃτου	ἧστινος	οὗτινος/ὃτου	ὧντινων	ὧντινων	ὧντινων
Δοτ	ᾧτινι/ὃτῳ	ᾗτινι	ᾧτινι/ὃτῳ	οἷστισι(ν)	αἷστισι(ν)	οἷστισι(ν)
Αιτ.	ὃντινα	ἣντινα	ὃ,τι	οὓστινας	ἃστινας	ἃτινα/ἃττα