" Επάνω σ' ένα ακοίμητο αερόστατο
ατενίζουμε το καθάριο χρώμα τ' ουρανού,
τις ανθισμένες κοιλάδες του μυαλού,
την ανεξίτηλη θαλασσινή δροσιά,
τους ορεινούς στυλοβάτες της απεραντοσύνης...
Οι ψυχές μας γίνονται συνοδοιπόροι..."

Σας καλωσορίζω στο ιστολόγιό μου ελπίζοντας να κάνουμε πολλά ταξίδια - ονειρικά και μακρινά - στο χώρο του πνεύματος, της τέχνης και της δημιουργίας...

Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2015

       
        Βλέμμα σιωπής


Μη με κοιτάς…
Νιώθω τη θλίψη να με διαπερνά,
αγγίζει τις μικρές φλεβίτσες του ήλιου
που χάνεται.
Σφαλίζω τα βλέφαρα,
δεν αντέχω να σε βλέπω να πονάς.
Κι εγώ κάθομαι σιμά σου,
τυλίγομαι σ’ ένα πέπλο αδράνειας.
Κοίταξέ με,
έστω για μια στιγμή!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου