" Επάνω σ' ένα ακοίμητο αερόστατο
ατενίζουμε το καθάριο χρώμα τ' ουρανού,
τις ανθισμένες κοιλάδες του μυαλού,
την ανεξίτηλη θαλασσινή δροσιά,
τους ορεινούς στυλοβάτες της απεραντοσύνης...
Οι ψυχές μας γίνονται συνοδοιπόροι..."

Σας καλωσορίζω στο ιστολόγιό μου ελπίζοντας να κάνουμε πολλά ταξίδια - ονειρικά και μακρινά - στο χώρο του πνεύματος, της τέχνης και της δημιουργίας...

Κυριακή 27 Ιουλίου 2014





«Το θεϊκό δώρο»

Στο αγνό πρόσωπό σου καθρεφτίζεται η γαλήνη,
στα χρυσόξανθα μαλλιά σου το αστείρευτο κάλλος,
στα θαλασσινά ματάκια σου η  υγρή απεραντοσύνη,
στα ροδοκόκκινα χείλη σου η ανάσα τ’ ουρανού,
στο μικρό πάλλευκο κορμί σου η δύναμη του Σύμπαντος…
Όταν γεννήθηκες, ξαναγεννήθηκα κι εγώ μαζί σου…
Είσαι η ύπαρξή μου, η σκέψη μου, η ψυχή μου…


στον Πάκη μου
(16/11/2010)

1 σχόλιο:

  1. Στον πολυαγαπημένο μου γιο, τον Παναγιώτη που πριν από οκτώ χρόνια (06/07/2006) άλλαξε κυριολεκτικά τη ζωή και την κοσμοθεωρία μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή