Γιώργης Παυλόπουλος, Το σπίτι της Ποίησης

Το σπίτι της Ποίησης είναι ακατοίκητο.

Οι ποιητές λείπουν πάντα έξω

γυρίζουν εδώ κι εκεί μέσα στον κόσμο.

Κανείς δεν ξέρει πώς περνούν

τις μέρες και τις νύχτες τους.

Μυστήριο η ζωή τους παραμένει.

Όμως υπάρχουν τ' αποτσίγαρα και τα χαρτιά.

Ποιοι καπνίζουν τόσο πολλά τσιγάρα;

Ποιοι γεμίζουν τόσο πολλά χαρτιά

σ' αυτό το έρημο σπίτι;

Κανείς δεν ξέρει.

Κάθε πρωί μια ωραία γυναίκα

-λένε πως είναι η ίδια η Ποίηση-

έρχεται και βγάζει στο δρόμο τα σκουπίδια.

Καθαρίζει το σπίτι και βάζει τα χαρτιά σε τάξη.

 Γιώργης Παυλόπουλος, Να μην τους ξεχάσω, εκδ. Κέδρος, Αθήνα 2008