Άυλη επιθυμία

Αμύνομαι διαρκώς να σε λησμονήσω,

οι αναμνήσεις με στοιχειώνουν,

φαντάζουν τόσο απόκοσμες.

Μάχομαι την πληγωμένη καρδιά,

έχει  ραγίσει χρόνια τώρα πια.

Αναδεύεται μέσα στην παλίρροια,

την καταπίνουν τα νοτισμένα φύκια.

Δυο γλάροι πετούν ψηλά,

με προσκαλούν,

θέλουν να με πάρουν μαζί τους.

Δε μου μιλούν, μονάχα με κοιτάζουν.

Πόσο θα ήθελα να σας ακολουθήσω, να σας αγγίξω…

Είναι όμορφο να βρίσκεσαι στον ουρανό,

να νιώθεις ελεύθερος και ζωντανός.

Να κάνεις όνειρα,

 όνειρα μεγάλα κι απατηλά.