Έστω για λίγο

     Όπου κι αν βρίσκεσαι, στάσου λίγο.

Θυμήσου τα κρύα βράδια του χειμώνα,

τότε που η αγάπη μας ζέσταινε το σύμπαν.

Θυμήσου τις σταγόνες της βροχής

που έρρεαν στο πρόσωπό σου.

Τα λουλούδια των ματιών

μύριζαν αγιόκλημα.

Τα μάγουλά σου πολύχρωμα από τα φιλιά μου.

Το βλέμμα σου μικρού νεογέννητου παιδιού

στην ολόθερμη μητρική αγκαλιά.

Τα χέρια μικρές περικοκλάδες,

στον κήπο της προσμονής αναρριχώνται.

Ανάσα γεμάτη φως, όνειρα αδιάκοπα.

Ο χρόνος τα πήρε όλα μαζί του,

στο έδαφος κείτονται οι θερμές αγκαλιές,

γυμνές χωρίς ερείσματα φωτός.

Έστω για λίγο, γύρισε πίσω,

σκέψου το κόκκινο ρόδο των χειλιών μου,

αγάπησέ με μέσα στα όνειρά μου…