ENOTHTA 12^η   (Πρωτότυπο κείμενο-Μετάφραση)

«Τα φαινόμενα απατούν»

Ἔστωσαν δύο ἁμαρτωλοί, ὁ μέν κολαζόμενος, ὁ δέ μή κολαζόμενος. Μή λέγε, μακάριος οὗτος, ὅτι πλουτεῖ, ὀρφανούς ἀποδύει, χήρας βιάζεται. Καίτοι οὐ νοσεῖ, ἀλλ’ ἁρπάζων εὐδοκιμεῖ, τιμῆς μεγάλης ἀπολαύει καί δυναστείας, οὐδέν τῶν ἀνθρωπίνων κακῶν ὑπομένει  ἀλλά τοῦτον μάλιστα θρήνει, ὅτι και νοσεῖ, και οὐ θεραπεύεται. Ἐάν ἴδῃς τινά ὑδέρῳ κατεχόμενον, καί μή τρέχοντα πρός τόν ἰατρόν, ἀλλά τράπεζαν ἔχοντα Συβαριτικήν, μεθύοντα καί ἐπιτείνοντα τήν νόσον, μακαρίζεις τοῦτον, ἤ ταλανίζεις; Ἐάν δέ ἕτερον ἴδῃς ὑδέρῳ κατεχόμενον, ἰατρικῶν ἀπολαύοντα χειρῶν, λιμῷ ἑαυτόν ἐκδιδόντα, φαρμάκοις προσκαρτεροῦντα πικροῖς, οὐχί τοῦτον πολύ μᾶλλον ἐκείνου μακαρίζεις; Ὡμολόγηται ὁ μέν γάρ νοσεῖ, καί οὐ θεραπεύεται ὁ δέ νοσεῖ, καί ἀπολαύει ἰατρείας. Ἐπίπονος μέν ἡ ἰατρεία, ἀλλ’ ὠφέλιμον αὐτῆς τό τέλος. Οὕτως ἐστί καί ἐν τῷ παρόντι βίῳ. Ἰωάννης Χρυσόστομος,  Περί Λαζάρου, ΡG 48.1030-1031 (διασκευή)

Ας υποθέσουμε ότι υπάρχουν δυο κατηγορίες αμαρτωλών, ο ένας είναι αυτός που τιμωρείται, ενώ ο άλλος αυτός που δεν τιμωρείται. Να μη λες ότι (αυτός που δεν τιμωρείται) είναι ευτυχισμένος, γιατί έχει πλούτη, γδύνει ορφανά, και (χρησιμοποιεί βία) επιτίθεται στις χήρες. Και πράγματι δεν νιώθει αδύναμος, αλλά αρπάζοντας προοδεύει και απολαμβάνει μεγάλη τιμή και εξουσία και δεν υποφέρει από καμιά ανθρώπινη δυστυχία· αλλά αυτόν πάρα πολύ να τον θρηνείς, γιατί είναι πραγματικά άρρωστος και δεν θεραπεύεται. Αν δεις κάποιον που πάσχει από υδρωπικία να μην τρέχει στο γιατρό, αλλά να κάθεται σε βαρυφορτωμένο με εδέσματα τραπέζι, να μεθά και να επιδεινώνει την αρρώστια, αυτόν τον καλοτυχίζεις ή τον θεωρείς δυστυχισμένο;  Ενώ αν δεις έναν άλλο που πάσχει από υδρωπικία να απολαμβάνει ιατρικής φροντίδας, να αποφεύγει το φαγητό, να παίρνει με υπομονή πικρά φάρμακα, αυτόν δεν τον θεωρείς πολύ πιο ευτυχισμένο από εκείνον; Είναι κοινά αποδεκτό: γιατί, ο ένας είναι άρρωστος και δεν θεραπεύεται ενώ ο άλλος ασθενεί και ωφελείται από την θεραπεία. Η θεραπεία είναι επίπονη, αλλά ο σκοπός της ωφέλιμος. Έτσι συμβαίνει και στην παρούσα ζωή.

Φύλλο Εργασίας – Ενότητα 12^η

  1) Να τοποθετήσετε τις παρακάτω λέξεις στην ίδια πτώση του άλλου αριθμού:

οὗτος:	ἰατρόν:
ὀρφανούς:	(τῷ) παρόντι βίῳ:
ἁρπάζων:	ἐπίπονος ἰατρεία:
τιμῆς:	ἀνθρωπίνων κακῶν:
δυναστείας:	ἐκείνου:
λιμῷ:	τράπεζαν:
φαρμάκοις:	τινά:
(τό) τέλος:	αὐτῆς

  2) Να τοποθετήσετε τα ρήματα στο ίδιο πρόσωπο των άλλων εγκλίσεων + απρφ + μτχ.

Οριστική	ἀποδύει	ἐστί	μακαρίζεις
Υποτακτική				θεραπεύσωμεν
Ευκτική
Προστακτική
Απαρέμφατο
Μετοχή

  3) Να αντιστοιχίσετε τις λέξεις της Στήλης Α’ με την ερμηνεία τους στη Στήλη Β’. Στη συνέχεια να σχηματίσετε προτάσεις με τις λέξεις της Α’ Στήλης.

(ΠΡΟΣΟΧΗ: δύο λέξεις της Στήλης Β’ περισσεύουν)

Στήλη Α’	Στήλη Β’
αυτοτέλεια	αναποτελεσματικός
ατέλεια	ελλιπής, χωρίς φόρους
εντέλεια	Αυτός που αποβλέπει στο προσωπικό του συμφέρον
ατελέσφορος	Ανεξαρτησία
ατελής	Υποδούλωση
ευτελής	Φθηνός
υποτελής	Τελειότητα
ιδιοτελής	Πολυέξοδος
τελεσίδικος	Ελάττωμα
πολυτελής	Πολυδιάστατος
	Οριστικός, αμετάκλητος
	υπόδουλος