Σύγκριση Προφορικού-Γραπτού λόγου

Η γλωσσική επικοινωνία διακρίνεται σε δύο είδη, τον προφορικό και

 το γραπτό λόγο.           

ΠΡΟΦΟΡΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ

Πλεονεκτήματα	Μειονεκτήματα
1.  Είναι άμεσος-αυθόρμητος και ευδοκιμεί σ περιβάλλον οικείο μεταξύ συνομιλητών	1.   Είναι απροσχεδίαστος, με αποτέλεσμα να έχει συχνά πολλές ατελείς προτάσεις συντακτικά, ασυνταξίες, ανολοκλήρωτες προτάσεις
2.   Υποστηρίζεται από μια πληθώρα παραγλωσσικών και εξωγλωσσικών στοιχείων όπως χειρονομίες, εκφράσεις προσώπου, παύσεις, επιτονισμούς …	2.   Έχει πολλές επαναλήψεις
3.   Προσφέρει τη δυνατότητα επεξήγησης (προαναγγέλλει, υπενθυμίζει, ανακεφαλαιώνει …)	3.   Μικρής διάρκειας, χάνεται αμέσως
4.   Εμφανής προσπάθεια για αλλαγή ή βελτίωση έκφρασης	4.   Περιορισμένο λεξιλόγιο
5.   Αποτελεί τη φυσική πλευρά της γλώσσας, αφού όλοι -σχεδόν- οι άνθρωποι μιλούν ενώ δεν γνωρίζουν όλοι να γράφουν	5.   Πιθανά εκφραστικά λάθη
6.   Προηγείται χρονικά του γραπτού λόγου	6.   Λόγος αναλυτικός και «χαλαρός», όχι συχνά ακριβής. Περιλαμβάνει πολλές λέξεις γενικές και ασαφούς περιεχομένου
7.   Παρέχει τη δυνατότητα διαλόγου	7.   Χρησιμοποιεί πολύ την παράταξη και το ασύνδετο σχήμα ενώ φαίνεται πως προτιμά την ενεργητική σύνταξη από την παθητική

ΓΡΑΠΤΟΣ ΛΟΓΟΣ

Πλεονεκτήματα	Μειονεκτήματα
1) Επιμελημένος από άποψη σύνταξης, διατύπωσης, λεξιλογίου	1)  Δύσκολος και πολυσήμαντος
2)  Προσχεδιασμένος και ακριβής στην έκφραση	2)  Απαιτεί πολύ καλή γνώση έκφρασης, διατύπωσης, σύνταξης, ορθογραφίας
3)  «αθάνατος» αφού διασώζει το λόγο επ’ άπειρον	3)  Επιδέχεται πολλές ερμηνείες εξαιτίας της απουσίας –συχνά- του συγγραφέα του γραπτού κειμένου
4)  Συντηρεί την ιστορική μνήμη	4)  Περιορισμένες δυνατότητες αλλαγής έκφρασης
5)  Απαραίτητη προϋπόθεση για τη διάσωση και μετάδοση κάθε μορφής πολιτισμού	5)  Έλλειψη οικειότητας και διαλόγου
6)  Εξυπηρετεί σύγχρονες μορφές επικοινωνίας (π.χ. λογοτεχνία, επιστήμη, διοίκηση)
7)  Περιλαμβάνει μεγάλη ποικιλία μεταβατικών/διαρθρωτικών λέξεων
8)  Διαθέτει αισθητική μέσω της καλλιγραφίας, των παραγράφων, των σημείων στίξης, της ορθογραφίας, της γενικότερης εικόνας του γραπτού κειμένου
9)  Έχει συνήθως μεγαλύτερη σαφήνεια και πυκνότητα νοημάτων