" Επάνω σ' ένα ακοίμητο αερόστατο
ατενίζουμε το καθάριο χρώμα τ' ουρανού,
τις ανθισμένες κοιλάδες του μυαλού,
την ανεξίτηλη θαλασσινή δροσιά,
τους ορεινούς στυλοβάτες της απεραντοσύνης...
Οι ψυχές μας γίνονται συνοδοιπόροι..."

Σας καλωσορίζω στο ιστολόγιό μου ελπίζοντας να κάνουμε πολλά ταξίδια - ονειρικά και μακρινά - στο χώρο του πνεύματος, της τέχνης και της δημιουργίας...

Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2015

       


    Ανησυχία


Φοβάμαι τις μέρες που θα ‘ρθουν,
μοιάζουν σαν αινιγματικοί έρωτες
που αχνοφέγγουν στο μισοσκόταδο.
Η Μοίρα σκληρή και αγέρωχη
πάνω στη θαμπή κλίνη αιωρείται.
Περικυκλώνουν τον πράσινο ήλιο
αραχνοΰφαντα σύννεφα.  
Ποτήρια μισοσπασμένα κείτονται…
Μονάχα ένα γλυκό χαμόγελο αντίκρυ
ζεσταίνει τους αδένες της ψυχής.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου