" Επάνω σ' ένα ακοίμητο αερόστατο
ατενίζουμε το καθάριο χρώμα τ' ουρανού,
τις ανθισμένες κοιλάδες του μυαλού,
την ανεξίτηλη θαλασσινή δροσιά,
τους ορεινούς στυλοβάτες της απεραντοσύνης...
Οι ψυχές μας γίνονται συνοδοιπόροι..."

Σας καλωσορίζω στο ιστολόγιό μου ελπίζοντας να κάνουμε πολλά ταξίδια - ονειρικά και μακρινά - στο χώρο του πνεύματος, της τέχνης και της δημιουργίας...

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2014

1       
   


   Δραπέτης φυγής



Στέκεσαι εμπρός στο ανοιχτό παράθυρο,
κρατάς σφιχτά στα χέρια σου
έναν ακόμα χωρισμό.
Αμπαρώνεις τις υγρές αχτίδες στα μάτια,
όμως οι θύμησες σε ξεσηκώνουν…
Όχι, δε θα εγκαταλείψεις.
Όχι, δε θα θυσιαστείς.
Ναι, θα αναγεννηθείς…
Θα πορευτείς το βαρύ δρόμο της απεξάρτησης,
αναζητώντας ένα καινούριο όχημα επιβίβασης.
Ανοίγεις διάπλατα το παράθυρο,
κοιτάς  κατάματα τον πορφυρό ήλιο,
απαριθμείς τις ψηφίδες της καρδιάς,
αναπνέεις ξανά…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου