Περί διδακτικών στρατηγικών...

1. Επίδειξη. Η συγκεκριμένη πρακτική αφορά τη διδασκαλία δεξιοτήτων. Πολλές φορές αντί να ανακαλύψουν κάτι οι μαθητές προτιμότερο είναι να δείξει ο εκπαιδευτικός τι θέλει να κάνουν οι μαθητές και μετά να το κάνουν. Εννοείται ότι όταν επιδεικνύει κάτι, βασικό στοιχείο είναι να εξωτερικεύει και τη σκέψη του και μετά οι μαθητές να εξασκηθούν πολύ. Για να σας πείσω ότι η ανακάλυψη δεν είναι πάντα καλό πράγμα, σκεφτείτε οι πιλότοι να έπρεπε να ανακαλύψουν πώς πετά ένα αεροπλάνο…

2. Στηριζόμαστε στις προϋπάρχουσες γνώσεις. Δυστυχώς, πιο εύκολα το λέμε παρά το εφαρμόζουμε. Π.χ., υπάρχουν δάσκαλοι που αντί να στηρίζουν την εκμάθηση της διαίρεσης, λ.χ., 45:9, στην προπαίδεια, απαιτούν από τους μαθητές να το μάθουν απέξω σαν κάτι το χωριστό, το καινούριο, σαν κάτι άσχετο από την προπαίδεια. Και μετά παιδεύονται οι μαθητές, παιδεύονται κι αυτοί…

3. Να δίνουμε την ευκαιρία στους μαθητές να μιλάνε. Αυτό μπορεί να γίνει με πολλούς τρόπους: να τους δίνουμε περισσότερο χρόνο να μιλήσουν όταν απαντούν κάποια ερώτηση· να γίνεται διάλογος μέσα σε ομάδες· να γίνεται διάλογος μέσα στην τάξη. Βέβαια, για να είμαστε ρεαλιστές, δεν είναι και εύκολο να εξασφαλιστεί επαρκής χρόνος για την εξάσκηση του προφορικού λόγου για κάθε μαθητή. Αλλά από το τίποτα…

4. Να διδάσκουμε από την αρχή το κρίσιμο λεξιλόγιο. Θυμάμαι όταν πρωτοδίδαξα ιστορία, πίστευα ότι οι μαθητές ήξεραν όποια λέξη ήξερα κι εγώ… ελπίζω, για τους μαθητές τουλάχιστον, να το κατάλαβα γρήγορα. Λέξεις όπως λεηλατώ, εισβάλλω, κατακτώ, πολιορκία, ακμή, παρακμή κ.ά. τους είναι παντελώς άγνωστες. Άντε να διδάξεις ιστορία μετά… δε βοηθούν και τα βιβλία της Γλώσσας με το λεξιλόγιο που διδάσκουν. Ε, και το βάρος της διδασκαλίας ξέρετε πού πέφτει…

5. Οπτικοποίηση. Θυμάμαι ως φοιτητής μια δασκάλα Β΄ Δημοτικού να έχει γεμίσει τον πίνακα, μεγάλο πίνακα, με τον ορισμό του ποταμιού, να έχει βάλει τα δευτεράκια να τον αντιγράφουν και να απαιτεί να τον μάθουν απέξω! Τι πιο απλό από το να τους έδειχνε μερικές φωτογραφίες; Αν μη τι άλλο θα κουραζόταν λιγότερο… η πλάκα ήταν ότι οι γονείς τη θεωρούσαν καλή δασκάλα… τέλος πάντων. Εννοιολογικοί χάρτες, εικόνες, διαγράμματα βοηθούν. Απλώς πρέπει να τα βρούμε ή να τα φτιάξουμε. Συχνά μάλιστα είναι και στο βιβλίο…

6. Σταμάτα, ρώτα, σταμάτα, ανακεφαλαίωσε. Πιο αναλυτικά: δώσε χρόνο στους μαθητές να σκεφτούν τι έχετε κάνει μέχρι τότε· ρώτα τους κάτι που θα πυροδοτήσει πλούσιο διάλογο· δώσε και πάλι την ευκαιρία να σκεφτούν· ανακεφαλαιώστε μαζί τι κάνατε, σχολιάζοντας την ερώτηση

mcsotos.wordpress.com

   

      Αέναο ταξίδι

 

Έτοιμος να έλθω ξανά στην πατρική μήτρα.

Οι αποσκευές, οι έρωτες,

τα όνειρα, οι ανησυχίες.

Όλα συσσωρεύονται στο ταξίδι της ζωής μου.

Αφήνω πίσω ένα σκληρό χειμώνα, τα πάθη, τους οδυρμούς.

Ανοίγω το βήμα,

αγκαλιάζω το καλοκαίρι,

αδημονώ να ζεστάνει η ψυχή μου.

Παιδικές φωνούλες μ’ αφυπνίζουν,

μου θυμίζουν πως έφθασε η ώρα.

Ποια είναι η ψυχολογία των μαθητών πριν τις πανελλήνιες

Ποια είναι η ψυχοσύνθεση ενός μαθητή της Γ’ Λυκείου, όταν καλείται να δώσει πανελλήνιες εξετάσεις. Πώς των επηρεάζει κρίση και η γενικότερη κοινωνικο-οικονομική κατάσταση.Συνέντευξη της Σωτηρίας Κεχρή για την ψυχολογία τους οι μαθητές της Γ’ Λυκείου.

Σε αυτό το ρευστό κλίμα που επικρατεί, πώς αντεπεξέρχονται οι μαθητές στις υποχρεώσεις τους και με ποιο τρόπο διαμορφώνουν και κυνηγούν τους στόχους τους; Πιστεύω πως οι μαθητές που ολοκληρώνουν τη σχολική τους πορεία, όπως και οι απόφοιτοι φοιτητές των πανεπιστημίων και τεχνολογικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων είναι δύο ομάδες πληθυσμού που πλήττονται άμεσα από την κρίση. Οι απόφοιτοι πανεπιστημίων , γιατί βρίσκονται αντιμέτωποι με την ανεργία κι ένα θολό επαγγελματικό τοπίο, με μειονεκτικούς όρους εργασίας και μισθοδοσίας. Οι μαθητές της Γ΄ Λυκείου γιατί καλούνται να αποφασίσουν για το μέλλον τους, μέσα σε ένα κλίμα αβεβαιότητας, ανεργίας και χωρίς να έχουν τα δεδομένα των μελλοντικών συνθηκών. Πρόκειται για νέους γεμάτους όνειρα που βρίσκονται μετέωροι σε όλα τα επίπεδα, οι οποίοι πολλές φορές έχουν επωμιστεί και τα ανεκπλήρωτα όνειρα των γονέων τους.

Ποιοι είναι οι παράγοντες αυτοί που καθιστούν τα παιδιά αυτής της ηλικίας ευάλωτα; Κατ’ αρχάς, όπως θυμόμαστε όλοι, η σχολική χρονιά της Γ΄ Λυκείου είναι μία ψυχοφθόρα περίοδος, κατά την οποία οι μαθητές κάνουν την τελική προσπάθεια για τις εξετάσεις, έχουν ελάχιστο προσωπικό χρόνο, συχνά πολλή πίεση από την οικογένεια και τους καθηγητές και συγκεντρώνουν όλες τους τις δυνάμεις στη μελέτη , στον εαυτό τους και στο στόχο τους. Ουσαστικά, το σύστημα αξιολογεί μέσα σε λίγες ώρες την προσπάθεια τουλάχιστον δύο ετών, αν όχι ολόκληρης της σχολικής πορείας. Αυτό επιβαρύνει τους μαθητές με επιπλέον άγχος, καθώς είναι σαν να μη δικαιολογεί τα λάθη ή τους απρόβλεπτους παράγοντες. Επιπλέον, οι συνεχείς διαδικασίες αξιολόγησης κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς (διαγωνίσματα, τεστ) τόσο στο σχολείο, όσο και στα φροντιστηριακά μαθήματα (που αποτελούν κοινό μυστικό ) βάζουν τους μαθητές σε μία διαρκή διαδικασία ελέγχου, συνθήκη που επιτείνει το άγχος. Επίσης, είναι σημαντικό να θυμόμαστε οτι οι μαθητές της Γ΄Λυκείου είναι νέοι που διανύουν το μεταβατικό στάδιο από την εφηβεία στην ενηλικίωση. Όπως αναφέρει ο Winnicott, ‘’εφηβεία είναι η περίοδος ανακάλυψης του εαυτού. Το πρόβλημα είναι πώς να είσαι έφηβος στην περίοδο της εφηβείας’’. Όπως κάθε μεταβατικό στάδιο, η εφηβεία διέπεται από μεταβολές: μεταβολές στη σωματική ανάπτυξη, ορμονολογικές μεταβολές και απορρέουσες ψυχολογικές μεταβολές. Μέσα σε αυτό τον προσωπικο αγώνα κάθε εφήβου προστίθεται το άγχος να επιλέξει το επάγγελμα που θα τον ακολουθεί στην υπόλοιπη ζωή του. Ωστόσο, δεν είναι κάθε έφηβος ώριμος να αναλάβει μία τέτοια καθοριστική απόφαση. Καθοριστική κι εδώ είναι η συμβολή των γονέων, καθώς η ενηλικίωση ενός παιδιού περνά όλη την οικογένειά σε μία άλλη αναπτυξιακή φάση, απαιτητική και καινούρια τόσο για το ίδιο, όσο και για τους γονείς και τα αδέρφια.

Πώς οι οικονομικές συγκυρίες επιδρούν στο σημερινό μαθητή της Γ΄ Λυκείου;;

Η αύξηση της ανεργίας και η οικονομική κρίση στην οποία έχει διέλθει η χώρα μας και γίνεται όλο πιο εμφανής και βαθιά, επηρεάζει τις οικογένειες των μαθητών. Όπως προειπώθηκε –και είναι γνωστο σε όλους- έως σήμερα ένας μαθητής που ενδιαφέρεται όχι μόνο να πάρει το απολυτήριο, αλλά και να εισαχθεί σε κάποια σχολή, συμπεριλαμβάνει στην προετοιμασία του μαθήματα, είτε ιδιαίτερα είτε φροντιστηριακά, που επιβαρύνουν τον οικογενειακό προϋπολογισμό . Κατά συνέπεια, ο έφηβος επιβαρύνεται συναισθηματικά, συνειδητοποιώντας ότι επιβαρύνει οικονομικά την οικογένειά του και περιτυλίγει την προσπάθειά του με την υποχρεωτική επιτυχία. Ωστόσο, το σύστημα των εξετάσεων είναι έτσι διαμορφωμένο, ώστε κανείς δε μπορεί να αποκλείσει την ‘αποτυχία’ , ακόμα κι ενός πολύ καλά προετοιμασμένου και δυνατού υποψηφίου.

Άλλος παράγοντας που ενισχύει το άγχος είναι η δυνατότητα της οικογένειας να συντηρήσει ένα φοιτητή σε μία άλλη πόλη από την πόλη διαμονής. Κατά το παρελθόν, οι οικογένειες στην Ελλάδα έβαζαν άμεση προτεραιότητα τις σπουδές των παιδιών και –πολύ συχνά – με θυσίες, κατάφερναν να δώσουν την ευκαιρία στα παιδια να σπουδάσουν στη σχολή της επιλογής τους, σε όποια πόλη περνούσαν. Ωστόσο, οι οικογένειες που είναι σε θέση πλέον να εξασφαλίσουν τα προς το ζην σε ένα φοιτητή περιορίζονται διαρκώς. Οι μαθητές, λοιπόν, επιλέγουν τις σχολές λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις ανάγκες της οικογένειας και πολλές φορές υποχρεώνονται να θυσιάσουν εκείνοι με τη σειρά τους τη σχολή επιλογής, προκειμένου να μην επωμιστεί η οικογένειά τα έξοδα διαμονής. Τα κριτήρια συμπλήρωσης ενός μηχανογραφικού είναι πλέον πολύπλοκα και συχνά αφορούν παράγοντες πέρα από το ενδιαφέρον του μαθητή για τη σχολή και τη δυνατότητά του να επιτύχει.

Και μην ξεχνάμε τον πιο σημαντικό παράγοντα, την ανεργία. Ένας μαθητής, οφείλει να επιλέξει μία σχολή στην οποία ρεαλιστικά θα μπορεί να απορροφηθεί με την ολοκλήρωση των σπουδών του. Οι δείκτες της ανεργίας ανεβαίνουν συνέχεια και τα ‘παραδοσιακά επαγγέλματα’ διέρχονται κρίση. Αυτό καθιστά την επιλογή εξαιρετικά πολύπλοκη και αυξάνει τα επίπεδα στρες των υποψηφίων.

Ωστόσο, περισσότερο σημαντικούς θεωρώ τους κοινωνικούς παράγοντες που μεταβάλλονται κι επιδρούν στην ψυχολογία των μαθητών αυτής της ηλικίας.

Ποιοι είναι αυτοί οι κοινωνικοί παράγοντες και με ποιο τρόπο επηρεάζονται οι μαθητές από αυτούς;

Είναι απολύτως σαφές ότι η χώρα μας διέρχεται μία δύσκολη μεταβατική περίοδο. Κανείς δε γνωρίζει πόσο θα διαρκέσει και πόσο θα επηρεάσει τον καθένα. Η κρίση, ωστόσο, γεννά ευκαιρίες. Έως σήμερα, δεν έχουμε δει να αξιοποιείται η κρίση αυτή, ώστε να απαλλαγούμε από τη λανθασμένη λογική και τακτική που μας οδήγησε εδώ. Αντίθετα, παρατηρούμε ραγδαία αύξηση της ανεργίας, της εγκληματικότητας, επιθετικότητα που στρέφεται από τον έναν στον άλλον, καχυποψία, απαξίωση των θεσμών και περιφρόνηση των αξιών.

Οι έφηβοι έχουν ανάγκη από ένα σταθερό σύστημα αξιών. Για να ‘στήσουν’ τα όνειρα, τους στόχους και τη ζωή τους έχουν ανάγκη από σταθερές βάσεις κι αίσθηση δικαιοσύνης. Αυτό είναι που τους στερούμε σήμερα. Δεν τους παρέχουμε ούτε τη δυνατότητα να προγραμματίσουν και να θέσουν στόχους, καθώς όλα είναι ρευστά και αβέβαια, ούτε τη δυνατότητα να ονειρευτούν τη ζωή τους, καθώς το κλίμα που επικρατεί για το μέλλον είναι κλίμα τρομοκρατίας.

Είναι, πλέον, προσωπική απόφαση του κάθε εφήβου και της κάθε οικογένειας να υπερασπίζεται την ψυχική της υγεία και με σταθερές αξίες, εργατικότητα, ήθος και πείσμα να προασπίζεται τους στόχους και το μέλλον. Οι νέοι είναι το μέλλον μας. Ας ευχηθούμε ότι θα έχουν τη βούληση και τη φώτιση , με το πείσμα και τη δύναμη που τους διακρίνει, να κάνουν ριζικές αλλαγές και να διεκδικήσουν με πιο αποτελεσματικό τρόπο όσα δικαιούνται.

logoskaigrafi.gr

      

Σκοτεινή αναπόληση

Έξω νύχτωσε ξανά,

το σκοτάδι αγκαλιάζει τα νεανικά όνειρα.

Τότε ήταν όλα μυστηριώδη κι όμορφα,

μαγνήτες τ’ αστέρια τ’ ουρανού

αντικρίζοντας της πόλης τα πολλά φώτα.

Ένα αρχαίο θέατρο ξεπροβάλλει

στα πρόθυρα του βουνού,

περιπλάνηση στη λήθη.

Ο βοριάς σε εξαντλεί,

 αναζητάς ένα απάγκιο για να κρυφτείς, να μη θυμάσαι.

Ο χρόνος ανεξίτηλα ζωγραφισμένος,

οι ελπίδες παγωμένες,

στοιβαγμένα όνειρα.

Μονάχα τα φώτα των σπιτιών

λάμπουν  μέσα στο λήθαργο  της σιωπής,

δείχνουν το δρόμο στους λιγοστούς διαβάτες…

Τα 5 διαφορετικά μοντέλα πειθαρχίας στην τάξη

Το νέο-Μπηχεβιοριστικό (Skinnerian Model) μοντέλο της πειθαρχίας

• Η συμπεριφορά διαμορφώνεται από τις συνέπειες που προκαλεί.

• Η συμπεριφορά εμπεδώνεται εάν ακολουθείται αμέσως από ενδυνάμωση. Η ανεπιθύμητη συμπεριφορά εξασθενεί ( ξεχνιέται) όταν δεν ενδυναμώνεται ή όταν ακολουθείται από τιμωρία.

• Τα καλύτερα αποτελέσματα επιτυγχάνονται στα πρώτα στάδια (μικρές ηλικίες) όταν η ενδυνάμωση /αποδυνάμωση γίνεται αμέσως μετά την εμφάνιση της κάθε πράξης και κάθε φορά που αυτή συμβαίνει.

• Η επιθυμητή συμπεριφορά μπορεί να παραμείνει χωρίς να πρέπει να γίνονται επαναλήψεις σε τακτά χρονικά διαστήματα. Ως ενδυνάμωση μπορεί να χρησιμοποιηθούν ποικίλα μέσα όπως λεκτική, εξωλεκτική επιβράβευση, παροχή προνομίων πχ πρόσβαση στο διαδίκτυο, η βαθμολογία στα μαθήματα, η ένταξη σε ομάδα με προνόμια πχ χρήση αθλητικών εγκαταστάσεων, βιβλιοθήκης, κλπ .

Το μοντέλο πειθαρχίας του Kounin

(Μαζί τους (withitness), σε εγρήγορση, διαχείριση των ομάδων)

• Το φαινόμενο του κυματισμού. Όταν διορθώνεις τη συμπεριφορά ενός μαθητή, η διαταραχή ως κύμα διαδίδεται και αγγίζει και τους υπόλοιπους. Πιθανόν να τους διορθώσει και αυτούς.

• Ο δάσκαλος πρέπει να είναι «μέσα στα πράγματα της τάξης» για να ξέρει τι συμβαίνει σε αυτήν όταν εκδηλώνονται οι ανεπιθύμητες συμπεριφορές.

• Ομαλή μετάβαση μεταξύ των δραστηριοτήτων διδασκαλίας πχ έντασης-χαλάρωσης καθοδήγησης-ελέγχου, κλπ. Έτσι διατηρείται κλίμα σταθερότητας και συνέχειας που διευκολύνει τον χειρισμό της τάξης.

• Εγρήγορση για την ποικιλομορφία των μαθητών και οργάνωση τους σε ετερόκλητες ομάδες. Οι ανεπιθύμητες συμπεριφορές δεν βγαίνουν έξω από την ομάδα για να απασχολήσουν όλη την τάξη. Οι συμμαθητές ως καθοδηγητές ελεγκτές, διορθωτές των συνεργατών τους.

•Εγρήγορση για τις δυσκολίες που θα συναντήσουν για τα ενδιαφέροντά τους και τους στόχους τους. Η μονοτονία και η βαρεμάρα μπορεί να επάγουν την ζωντάνια της παραβατικότητας.

Το μοντέλο πειθαρχίας του Ginott

(Αντιμετωπίστε την κρίση με θετικά-υγιή μηνύματα)

• Η πειθαρχία κατακτείται βήμα-βήμα, λίγο-λίγο. Η αυτοπειθαρχία του δασκάλου είναι πρότυπο προς αντιγραφή. Γίνε το υπόδειγμα αυτού που θέλεις να γίνουν οι μαθητές σου.

• Χρησιμοποίηση θετικά–υγιή μηνύματα για να διορθώσεις την ανεπιθύμητη συμπεριφορά. ( πχ να αποφεύγεις μειωτικούς χαρακτηρισμούς, ύβρεις, κλπ). Να αναφέρεσαι και να χαρακτηρίζεις την πράξη και όχι την προσωπικότητα του δράση ή των δραστών. Μην κολλάς ετικέτες που δεν σβήνουν. Αυτές παγιώνουν την αρνητική συμπεριφορά. Ανάλογα επαίνεσε την πράξη και όχι τον μαθητή. Πιθανόν να στρέψεις εναντίον του τους άλλους.

• Χρησιμοποίησε γλώσσα και τρόπο ανάλογο με την κατάσταση για να επικοινωνήσεις με τον παραβάτη, να τον κατανοήσεις και όχι να τον απομονώσεις. Να εκφράσεις τα αισθήματα των παρισταμένων.

• Να προσκαλείς σε συνεργασία αντί να προσπαθείς να την επιβάλεις.

• Να αποφεύγεις το σαρκασμό και να μην κάνεις κακή χρήση της δύναμης του λόγου και της επιστημοσύνης σου.

• Να εκφράζεις τα συναισθήματα σου για την κατάσταση αλλά με θετικό-υγιές μήνυμα. Πχ. Το συμβάν με στεναχώρησε, με εξόργισε,…… Δεν είμαι αδιάφορος ούτε σας περιφρονώ, αλλά τέτοια … με κάνουν να νοιώθω άσχημα. Σας ζητώ να ανταποδίδετε το σεβασμό που σας δείχνω. Τόσες φορές έχετε δείξει ότι μπορείτε να το πετύχετε. ….

• Μη δέχεσαι απολογίες και συγνώμες που δεν είναι ειλικρινείς ούτε συνοδεύονται από διόρθωση της συμπεριφοράς.

• Η ανάπτυξη του αυτοσεβασμού και της πειθαρχίας είναι εφικτή και μειώνει την υποχρέωση του εκπαιδευτικού να διορθώνει διαρκώς τις ανεπιθύμητες συμπεριφορές.

Το μοντέλο του Glasser

(Η καλή συμπεριφορά προέρχεται από καλές επιλογές )

Η πρόσφατη εργασία του Glasser αναδεικνύει τις συναντήσεις της τάξης ( κύκλος συζήτησης τάξης) ως μέσο ανάπτυξης και βελτίωσης της πειθαρχίας. Στη θεωρητική της βάση έχει τις ακόλουθες θέσεις. τους.

• Οι μαθητές είναι λογικά όντα που έχουν την ικανότητα να ελέγχουν τη συμπεριφορά τους

• Η ίδια η συμπεριφορά είναι επιλογή. Η συμπεριφορά σχετίζεται άμεσα με επιλογές όπως να μάθει, να αποκτήσει δεξιότητες, να κερδίσει την εύνοια ή προνόμια, κλπ.

• Αυτές οι επιλογές δεν προάγουν την απειθαρχία ή τις ανεπιθύμητες συμπεριφορές Συνεπώς καλές επιλογές προάγουν την καλή συμπεριφορά.

• Μη δέχεστε δικαιολογίες για τις ανεπιθύμητες συμπεριφορές. Ρωτήστε τους: Ποιες άλλες επιλογές είχες εκτός από αυτό που έκανε ; Γιατί διάλεξες αυτήν και όχι τις υπόλοιπες ; Τι επεδίωκες να κερδίσεις με αυτήν την επιλογή;

• Ευλογοφανείς και όχι απρόβλεπτες αντιδράσεις πρέπει να ακολουθούν τις καλές ή κακές ενέργειες των μαθητών.

Η θεωρία του Τhomas Gordon

• Οι πιθανές και οι αποδεκτές συμπεριφορές ως μέρος των πιθανών συμπεριφορών ενός μαθητή ή μιας τάξης. Ο δάσκαλος με βάση τους κανονισμούς και τις επιλογές του τις διακρίνει σε αποδεκτές, σε μη αποδεκτές και σε «μη αποδεκτές αλλά επιτρεπόμενες»

• Τα μηνύματα «Εγώ» και τα μηνύματα «Εσύ» στην επικοινωνία μεταξύ δασκάλου και μαθητών.

o Εσύ: Μάζεψε αυτά από το θρανίο σου, Σταμάτα να με ενοχλείς όταν κάνω μάθημα,…..

o Εγώ: Με ενοχλεί να έχετε πάνω στο θρανίο σας ανοιχτά βιβλία άσχετα με το μάθημα που κάνω, Δεν μπορώ να κάνω μάθημα όταν συνεχώς με διακόπτουν,….

• Τα μηνύματα των δασκάλων και τα υποδηλούμενα που αντιλαμβάνονται οι αποδέκτες των μηνυμάτων. (μερικά παραδείγματα)

Τα λεγόμενα του δασκάλου	Τα υποδηλούμενα που κατανοούν οι μαθητές
Εντολή, Διαταγή, Καθοδήγηση (Πάψε να μιλάς…Κάνε αυτό που σου είπα../ όπως το είπα )	Δεν με ενδιαφέρουν οι ανάγκες σου, τα συναισθήματά σου, εγώ διατάζω εδώ, εσύ δεν έχεις επιλογές, προβλέπονται τιμωρίες
Διδασκαλία, διάλεξη, λογικά επιχειρήματα.. (Αργότερα θα καταλάβεις τα λάθη σου αλλά θα είναι αργά.. Αν δεν .. Τότε θα….)	Δεν ξέρεις/ δεν μπορείς να σκεφτείς λογικά, δεν έχεις πλήρη εικόνα των πραγμάτων, δεν έχεις σωστή εικόνα του κόσμου λόγω της ηλικίας σου, των εμπειριών σου,…
Ερμηνεία συμπεριφοράς, διάγνωση (Σε μάθαμε πια. Αν δεν κάνεις μια ανοησία την ώρα, νοιώθεις ξεχασμένος, ανύπαρκτος..Το έχεις ανάγκη να .. Δεν μπορείς να αυτοσυγκρατηθείς παρά την ηλικία σου.. Έχεις πρόβλημα…)	Έχω τις γνώσεις και την πείρα για να καταλάβω τα βαθύτερα κίνητρά σου, να διαγνώσω το ψυχολογικό σου πρόβλημα και το λέω δημόσια όταν κρίνω ότι πρέπει να το πω….. Με βάση τη διάγνωσή μου σε  χαρακτηρίζω σε τιμωρώ….

schoolcosmos

Τεχνικές για την ανατροφοδότηση μαθητών

Ο πιο απλός τρόπος για να ανέβει η επίδοση των μαθητών είναι να αξιοποιήσει ο δάσκαλος τη διαμορφωτική αξιολόγηση. Αντί δηλαδή να διδάσκει και στο τέλος να βάζει ένα τεστ, είναι πολύ καλύτερο κάθε τόσο να σταματάει τη διδασκαλία και να ελέγχει τι έχουν καταλάβει οι μαθητές του. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί γρήγορα να βλέπει την αποτελεσματικότητα της διδασκαλίας του και να προβαίνει σε αντίστοιχες βελτιώσεις και προσαρμογές.

Επιπλέον, η διαμορφωτική αξιολόγηση είναι χρήσιμη γιατί με βάση αυτή ενημερώνουμε το παιδί για την επίδοσή του. Σε αυτό το άρθρο υπάρχουν 5 συμβουλές για να είναι αποτελεσματικότερη η ανατροφοδότηση του μαθητή.

1. Πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο συγκεκριμένη. Συνήθως εμείς, οι εκπαιδευτικοί, αρκούμαστε σε ένα απλό «Μπράβο!» ή ένα «Πολύ ωραία!» τα οποία στην πράξη δεν εξηγούν τι ακριβώς έκανε καλά ο μαθητής. Πολύ καλύτερο είναι να λέμε: «Έχεις μάθει καλά τη σειρά των πράξεων γιατί πρόσεχες και ρωτούσες όποτε δεν καταλάβαινες κάτι. Αν κάνεις το ίδιο και στη συνέχεια θα γίνεις ακόμα καλύτερος». Το παράδειγμα μπορεί να μην είναι τέλειο, αλλά νομίζω ότι πιάσατε το νόημα.
2. 
   
3. Προφανώς, πρέπει να δίνεται όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Δεν κερδίζει κάτι με το να καθυστερούμε να τον ενημερώνουμε για τα θετικά του στοιχεία και τους τομείς που πρέπει να βελτιώσει.
4. 
   
5. Οφείλει να τους βοηθά να καταλαβαίνουν πόσο κοντά βρίσκονται στον συγκεκριμένο μαθησιακό στόχο που επιδιώκουν. Λ.χ., μπορούμε να πούμε σε έναν μαθητή ότι, όσον αφορά το γράψιμο, από τους 3 στόχους που έχουμε θέσει (ορθογραφία, παραγραφοποίηση, κειμενικούς δείκτες) έχει πετύχει τους 2 πρώτους και απομένει ο τελευταίος. Και πάλι δεν είναι τέλειο το παράδειγμα, αλλά νομίζω ότι μεταφέρει την ουσία.
6. 
   
7. Είναι σημαντικό η ανατροφοδότηση:
   • να μη δίνει την αίσθηση του ελέγχου·
   • να μη νιώθουν ότι τους παρακολουθούμε στενά·
   • να μη νιώθουν ότι ανταγωνίζονται τους συμμαθητές τους.
   • 
     
8. Πρέπει να συμμετέχουν και οι ίδιοι οι μαθητές στη συλλογή των δεδομένων και στην επεξεργασία τους. Ένας απλός τρόπος είναι να ξέρουν τις προηγούμενες επιδόσεις τους και να τις συγκρίνουν με την τωρινή, ώστε να βλέπουν τις αλλαγές.
9. 
   

imerologiodaskalou. - iPaideia.gr