Αντώνης Σαμαράκης «Ζητείται ελπίς»

1. Το κείμενο που διαβάσατε είναι ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα μεταπολεμικού διηγήματος. Να εντοπίσετε τα χαρακτηριστικά του:

2. Να διακρίνετε το διήγημα σε δύο νοηματικές ενότητες και να δώσετε έναν πλαγιότιτλο για την καθεμιά.

3. Ο τίτλος του κειμένου «Ζητείται ελπίς» αποτελεί έκκληση για τον εντοπισμού κάποιων στηριγμάτων και - αν ναι - ποιων;

4. Να εντοπίσετε το χωροχρόνο και τα κεντρικά πρόσωπα του διηγήματος.

5.   Να σχολιάσετε και να δικαιολογήσετε την ευρεία χρήση αποσιωπητικών στο κείμενο που διαβάσατε. Τι επιθυμεί να πετύχει ο συγγραφέας, Αντώνης Σαμαράκης;

6. Να εντοπίσετε το πρόσωπο της αφήγησης, την οπτική γωνία του αφηγητή και να δικαιολογήσετε τη συγκεκριμένη επιλογή.

7. Γιατί ο συγγραφέας γίνεται καυστικός και ειρωνικός χρησιμοποιώντας τη φράση «Το πανόραμα της ζωής»(1^η νοηματική ενότητα);

8. Τι συνοψίζει η εμφατική επανάληψη της φράσης «Δεν υπάρχει πλέον ελπίς» (2^η νοηματική ενότητα); 

9. Σε ποιο σημείο πληροφορούμαστε το επάγγελμα του ήρωα; Έχουμε αυτή τη στιγμή ταύτιση του ήρωα, του αφηγητή και του συγγραφέα;

        10. Να σχολιάσετε τη γλώσσα και το ύφος του διηγήματος:

11. Ν’ αντιστοιχίσετε τις ακόλουθες προτάσεις με τα κατάλληλα σχήματα λόγου:

«Φώναξε το γκαρσόνι»	αντίθεση
«είχε ιδρώσει, κι όμως δεν έκανε ζέστη»	οπτική εικόνα
«Ήρθε ο καφές»	μεταφορά
«Σύγχυση στον τομέα των ιδεών, σύγχυση στον κοινωνικό τομέα, σύγχυση…»	ασύνδετο σχήμα
«Μερικά φώτα είχαν ανάψει κιόλας στα μαγαζιά αντίκρυ. »	παρομοίωση
«η σκιά του καινούριου πολέμου,, η Ινδοκίνα, οι δύο αυτοκτονίες…, η Κοσμική Κίνησις…»	ακουστική εικόνα
«Σαν να είχε ένα σημάδι πάνω του που το μαρτυρούσε.»	επανάληψη

Ο Αντώνης Σαμαράκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1919. Μετά το απολυτήριο από το Β' Γυμνάσιο, σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής συμμετείχε στην εθνική αντίσταση. Το 1944 συνελήφθη από τους Ναζί και καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά κατάφερε να αποδράσει. Το 1963 νυμφεύτηκε την Ελένη Κουρεμπανά.

Εργάσθηκε ως εμπειρογνώμων της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας των Ηνωμένων Εθνών σε πολλές χώρες για κοινωνικά θέματα και το 1989 ανακηρύχθηκε Πρεσβευτής Καλής Θέλησης της UNICEF για τα παιδιά του κόσμου.

Η πρώτη του ουσιαστική εμφάνιση στον λογοτεχνικό χώρο γίνεται το 1954 με την έκδοση της συλλογής διηγημάτων Ζητείται ελπίς. Πρόκειται για έναν από τους περισσότερο μεταφρασμένους Έλληνες πεζογράφους, καθώς τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 30 γλώσσες.

Το έργο του Σαμαράκη έχει έντονο το στοιχείο της κοινωνικής καταγγελίας και αντικατοπτρίζει τις προσωπικές του ανησυχίες για το παρόν και το μέλλον της σύγχρονης κοινωνίας. Χρησιμοποίησε απλή γλώσσα και μη επιτηδευμένο ύφος και προσέγγισε τα θέματά του από μια έντονα ανθρωποκεντρική γωνία. Χαρακτηριζόταν από την αγάπη του για τους νέους. Δική του ιδέα ήταν η δημιουργία της Βουλής των Εφήβων, που οδήγησε στη διοργάνωση άτυπων συνεδριάσεων της Βουλής, όπου δίνεται ο λόγος σε νέους από όλη τη χώρα.

Ο Αντώνης Σαμαράκης έφυγε από τη ζωή στις 8 Αυγούστου του 2003. Σύμφωνα με επιθυμία του, το σώμα του δωρήθηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για έρευνες των φοιτητώv της Ιατρικής.

https://el.wikipedia.org/wiki/