Υψόμετρο αρκαδικό

 

Ελάτινοι όγκοι φεγγοβολούν,

στροβιλίζονται  σαν μπαλαρίνες.

Το τοπίο μοιάζει να μην επαρκεί για όλους…

Τρεις γαλάζιοι κεραυνοί ορθώνονται

σαν τροπαιοφόροι άγιοι.

Ένα πέπλο κεραμιδιού σκεπάζει

τις οροφές των σπιτιών,

ένα λάβαρο αναδεικνύει τη μεγάλη ιστορία.

Τα πουλιά ερωτευμένα τιτιβίζουν.

Ένα χελιδόνι μικρό με κοιτά,

μου γνέφει και μου χαμογελά…

Βαλτεσινίκο Αρκαδίας,

Ιούλιος 2015

Οι στύλοι του Ολυμπίου Διός. Ο μεγαλύτερος ναός της αρχαιότητας. Πώς γκρεμίστηκαν οι περισσότερες από τις 104 κολώνες που ζύγιζαν 364 τόνους... 

Ήταν ο μεγαλύτερος ναός της Ελλάδας στα ελληνιστικά και τα ρωμαϊκά χρόνια. 

Όμως ο ναός του Ολύμπιου Δία είχε ήδη ξεκινήσει να χτίζεται το 515 π.Χ. από τον εγγονό του Πεισίστρατου, τον Πεισίστρατο τον νεότερο. 

Ο Αριστοτέλης αναφέρει ότι ο Πεισίστρατος ξεκίνησε την ανέγερση του ναού ακολουθώντας τη γνωστή τακτική πολλών άλλων τυράννων, οι οποίοι κρατούσαν τον πληθυσμό απασχολημένο, ώστε να μην εξεγείρεται ενάντια στη σκληρή διακυβέρνηση. 

Σύμφωνα με τον περιηγητή Παυσανία όμως, τον ναό είχε θεμελιώσει ο Δευκαλίωνας, ο γενάρχης των Ελλήνων, για να τιμήσει το Δία που τον έσωσε από τον κατακλυσμό. Με την πτώση της τυραννίας του Πεισίστρατου, η ανέγερση του ναού διακόπηκε. Λέγεται μάλιστα, ότι κομμάτια του χρησιμοποιήθηκαν για να χτιστεί το τείχος του Θεμιστοκλή, γύρω στα 479 π.Χ. 

Πολλοί προσπάθησαν να συνεχίσουν την ανοικοδόμηση του ναού, όπως ο Αντίοχος Δ’ βασιλιάς της Συρίας και ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Αύγουστος. 

Τελικά όμως, ο ναός του Ολυμπίου Διός αποπερατώθηκε το 132 μ.Χ. από τον Αδριανό ο οποίος ήρθε στην Αθήνα το 124 μ.Χ., έγινε Αθηναίος Πολίτης και έκανε πολλά σημαντικά έργα για την πόλη. 

Σε ένα τείχος που χώριζε τη νέα από την παλιά Αθήνα της εποχής, εκεί κοντά, έχτισε και τη γνωστή Πύλη που πήρε το όνομά του. 

Στην τελική του μορφή, ο ναός του Ολυμπίου Διός είναι φτιαγμένος από πεντελικό μάρμαρο. Ο ρυθμός του είναι Κορινθιακός. Το μήκος του ξεπερνά τα 100 μέτρα και το πλάτος του τα 40. Όσο για τις περίφημες κολόνες του, συνολικά ήταν 104. Είχαν ύψος 17 μέτρα και διάμετρο 2,6 μέτρα ενώ καθεμιά ζύγιζε 364 τόνους! 

Από το 500 μ.Χ. ο ναός σταδιακά ερειπώθηκε και οι κολόνες άρχισαν να πέφτουν. 

Μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα όρθιες στέκονταν μόλις 16. Όμως μια φοβερή καταιγίδα το 1852 έριξε άλλη μία, η οποία κείται στην ίδια θέση μέχρι σήμερα. 

Εκείνη την εποχή, ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, επηρεασμένος από το γεγονός, έγραψε το ποίημα: «Προς την υπό λαίλαπος δεινής κρημνισθείσαν στήλην του Oλυμπίου Διός». 

Και έτσι ξεκίνησε ο καυγάς… αρκετά αργότερα, βέβαια. Δεν μπορούμε να αποφασίσουμε αν πρέπει να λέμε «οι στήλες του Ολυμπίου Διός» ή «οι στύλοι του Ολυμπίου Διός». 

Ένα από τα μεγαλύτερα μνημεία των Αθηνών συζητιέται μέχρι σήμερα όχι για τη γλώσσα του, αλλά για τη γραμματική του.... 

http://www.mixanitouxronou.gr

      

Λευκόχρωμα

Άπλετο φως εισέρχεται στο άχαρο δωμάτιο.

Χωρίς ηχώ τα μάτια συνομιλούν.

Κοινός πόνος, κοινή ελπίδα.

Το τέρας στέκεται στα χαμόσπιτα,

τα πλοκάμια του ξεδιπλώνει

και περιστρέφεται.

Ζαλίζεσαι, θολώνεις, πέφτεις…

Όμως κάπου εκεί παράμερα

στέκεται ένας άγγελος στεφανωμένος.

Κομίζει την ελπίδα, το όνειρο.

Σε αγκαλιάζει

και μια ηρεμία νιώθεις να σε διαπερνά.

Ο ήλιος φωτίζει το πρόσωπό σου,

μέσα σου μια νέα αχτίδα διεισδύει. 

Περί ζωής...

Ο τίτλος μιας πολύ αγαπημένης μου ταινίας είναι "Η ζωή είναι ωραία". Σαν τίτλος, σε άλλους μπορεί να φαντάζει απλός και ρομαντικός ενώ για κάποιους άλλους θεωρείται υπερβολικός και ψευδής.

Προσωπικά πιστεύω πως η ζωή είναι το ύψιστο δώρο που μας έχει δοθεί αλλά συνήθως το εκλαμβάνουμε ως κάτι δεδομένο μέχρι τη στιγμή που θα συμβεί στην καθημερινότητά μας ένα γεγονός καταλυτικό. Τότε μονομιάς αλλάζουν τα πάντα. 

Αγαπάμε το καθετί τριγύρω μας, κοιτάζουμε τον ήλιο, τα σύννεφα, τον ουρανό, τα πουλιά, τους ανθρώπους τριγύρω μας και αισθανόμαστε ευλογημένοι. Λησμονούμε τους εγωισμούς, τα πάθη, τους ανταγωνισμούς, τις έχθρες. Συνειδητοποιούμε τη μηδαμινότητά μας που έως τότε ήταν παντοδυναμία κι επιβολή εναντίον όλων. Πάνω απ' όλα όμως αντιλαμβανόμαστε την αξία να ζεις και να αγαπάς. Να προσφέρεις χωρίς να περιμένεις να σου επιστραφεί. Να χαμογελάς και να ανταποδίδεις το χαμόγελο όχι μόνο σ' αυτούς που σου χαμογελούν αλλά και σε αυτούς που σε αποστρέφονται. Να μη φοβάσαι το θάνατο και την απώλεια αλλά να "ρουφάς" τη ζωή κάθε δευτερόλεπτο. 

Γι' αυτό αξίζει να ζεις και να αγωνίζεσαι.

Γιατί όπως λέει ο Νίκος Καζαντζάκης:

"Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο· καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο· το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή."

Συμβουλές διαπαιδαγώγησης από μια σπουδαία γυναίκα του περασμένου αιώνα

H Maria Montessori ξέρει ακριβώς τι πρέπει να κάνεις για τη σωστή ανατροφή του παιδιού σου.

Το infokids.gr σε συνεργασία με το LadyLike.gr σας δίνει ιδέες και λύσεις για τα σημαντικότερα θέματα στη σχέση σας με το παιδί σας, τη μητρότητα και το σπίτι.

Η Ιταλίδα Maria Montessori είναι μια σημαντική φυσιογνωμία του περασμένου αιώνα. Κατόρθωσε δύσκολα πράγματα για μια γυναίκα την εποχή εκείνη. Πήρε το πτυχίο της Ιατρικής το 1896 και ήταν η πρώτη γυναίκα που εξάσκησε το επάγγελμα στην Ιταλία. Δούλεψε για δύο χρόνια με παιδιά που είχαν νοητικά και ψυχικά προβλήματα, εφευρίσκοντας τρόπους να τα διδάξει βασικές δεξιότητες. Στο τέλος, κατάφερε αυτά τα παιδιά να δώσουν τις εξετάσεις που έδιναν τα φυσιολογικά παιδιά στο σχολείο. Οι μαθητές της τα πήγαν όχι απλώς το ίδιο καλά, αλλά και καλύτερα από τα φυσιολογικά παιδιά.

Το 1907 έστησε το πρώτο της σχολείο στη Ρώμη και το ονόμασε «Το Σπίτι των Παιδιών» (Casa dei Bambini). Εκεί οι μαθητές της ήταν πάμφτωχα και εγκαταλελειμμένα μικρά παιδιά χωρίς καθόλου τρόπους και μόρφωση. Εφαρμόζοντας τη μέθοδό της, σε σύντομο χρονικό διάστημα τα παιδιά αυτά μεταμορφώθηκαν σε ευγενικά, τακτικά και καθαρά πλάσματα που εργάζονταν με ησυχία, μάθαιναν μόνα τους να γράφουν και να διαβάζουν και να φροντίζουν το χώρο τους. Από τότε συγκέντρωσε όλα τα βλέμματα πάνω της όσον αφορά την εκπαίδευση και τον εκσυγχρονισμό της. Αφιέρωσε όλη της τη ζωή στα παιδιά και είναι αξιοσημείωτο ότι προτάθηκε τρεις φορές για το Νόμπελ Ειρήνης.

Δέκα συμβουλές της Maria Montessori σχετικά με την προσέγγιση του γονέα με το παιδί:

1. Μην αγγίζετε ένα παιδί παρά τη θέλησή του.

2. Μη μιλάτε με άσχημο τρόπο σε ένα παιδί και μην χρησιμοποιείτε άσχημα λόγια όταν αναφέρεστε σε αυτό κατά την απουσία του.

3. Επικεντρωθείτε στο να ενισχύσετε και να βοηθήσετε να αναπτυχθούν τα θετικά στοιχεία και οι υπάρχουσες ικανότητες του παιδιού ώστε να μην αφήνουν χώρο για το «κακό».

4. Βοηθήστε το να συμμετέχει ενεργά στην προετοιμασία του περιβάλλοντος μάθησης. Αφιερώστε σχολαστική και συνεχή φροντίδα σε αυτό. Βοηθήστε το παιδί να συνάψει εποικοδομητική σχέση με το περιβάλλον του. Δείξτε του το περιβάλλον μέσα στο οποίο κρύβονται τα μέσα που θα βοηθήσουν την ανάπτυξή του και υποδείξετέ του την κατάλληλη χρήση τους.

5. Να είστε πάντα έτοιμοι να ανταποκριθείτε στο κάλεσμα ενός παιδιού που έχει την ανάγκη σας και πάντα να ακούτε και να απαντάτε στο παιδί που σας απευθύνεται.

6. Σεβαστείτε το παιδί που κάνει κάτι λάθος και μπορεί αργότερα να εντοπίσει μόνο του το λάθος και να διορθωθεί, αλλά να διακόψετε άμεσα και ρητά κάθε καταχρηστική χρήση του περιβάλλοντος και κάθε κίνηση που μπορεί να θέτει σε κίνδυνο το παιδί, το περιβάλλον του ή τους άλλους.

7. Σεβαστείτε το παιδί τη στιγμή που ξεκουράζεται ή τη στιγμή που παρακολουθεί άλλους να εργάζονται ή όταν συλλογίζεται τι έχει κάνει ή τι θέλει να κάνει. Μην το κατευθύνετε ούτε να το αναγκάζετε σε άλλες μορφές δραστηριοτήτων.

8. Βοηθήστε το παιδί που βρίσκεται σε αναζήτηση κάποιας δραστηριότητας και δεν μπορεί να βρει τι θέλει να κάνει.

9. Να είστε ακούραστοι στο να επαναλαμβάνετε αυτό που θέλετε στο παιδί που αρνήθηκε λίγο νωρίτερα να σας ακούσει, να βοηθάτε το παιδί να αποκτήσει ό, τι δεν έχει ακόμη κατακτήσει και να ξεπεράσει τις όποιες δυσκολίες του. Κάντε το δημιουργώντας το μαθησιακό περιβάλλον με φροντίδα, εξοπλισμένοι με αυτοσυγκράτηση και σιωπή, χρησιμοποιώντας ήπια λόγια και γεμάτη αγάπη παρουσία. Κάνετε αισθητή την παρουσία σας στο παιδί που βρίσκεται σε αναζήτηση και αποστασιοποιηθείτε από το παιδί που έχει βρει τις απαντήσεις του.

10. Πάντα να συμπεριφέρεστε στο παιδί χρησιμοποιώντας τους καλύτερους τρόπους σας και να του προσφέρετε τον καλύτερο εαυτό σας.

http://www.ladylike.gr/

          

 Ζωντανή Παράσταση

Το αίμα ρέει αργά και βασανιστικά,

οι αρτηρίες ατροφούν,

πάλλεται η καρδιά από εικόνες σκότους.

Θεατής σ’ ένα έργο,

το τέλος δυσδιάκριτο.

Πρωταγωνιστής…

Στέκομαι στο κέντρο της σκηνής,

κοιτάζω τα φώτα, τα γεμάτα καθίσματα…

Οι εταίροι ηθοποιοί με θωρούν,

σφίγγουν το χέρι μου.

Ένα βήμα μπροστά,

χαμόγελο κομπάρσου, αρλεκίνου…

Τα φώτα χαμηλώνουν.

Η παράσταση οδεύει προς το τέλος…

Τι μας έμαθε ο Χόρχε Μπουκάι για την ευτυχία

«Ο ελεύθερος άνθρωπος που γνωρίζει τον εαυτό του είναι γενναιόδωρος, αλληλέγγυος, ευγενικός και ικανοποιείται εξίσου όταν δίνει όπως και όταν παίρνει. Για αυτό, κάθε φορά που συναντάς ανθρώπους που κοιτάζουν μόνο την πάρτη τους, μην τους μισείς. Αρκετά προβλήματα έχουν με τον εαυτό τους»

«Η ελευθερία συνίσταται στο να είμαι σε θέση να επιλέγω ανάμεσα σε ό,τι είναι δυνατόν για μένα και να είμαι υπεύθυνος για την επιλογή μου»

«Η αλλαγή μπορεί να έρθει μόνο όταν έχουμε συναίσθηση της παρούσας κατάστασης»

«Οι άνθρωποι είμαστε τόσο ξεροκέφαλοι που υποφέρουμε περισσότερο να πέσουμε έξω σε μια δυσοίωνη προφητεία μας, παρά αν πράγματι πάθουμε αυτό που προβλέψαμε»

«Η ελευθερία συνίσταται στην ικανότητα μου να επιλέγω στο μέτρο του εφικτού»

«Υπάρχουν κάποιοι που περπατούν στο κάστρο της ζωής τους προσπαθώντας να μην τους κοστίσει τίποτα, και δεν μπορούν να το ευχαριστηθούν. Υπάρχουν και άλλοι που βιάζονται να φτάσουν νωρίς, που χάνουν τα πάντα χωρίς κι αυτοί να ευχαριστηθούν. Κάποιοι λίγοι μαθαίνουν αυτό το μάθημα και παίρνουν το χρόνο τους για κάθε διαδρομή. Απολαμβάνουν κάθε γωνιά. Ξέρουν ότι δεν θα είναι δωρεάν αλλά καταλαβαίνουν ότι το κόστος του να ζεις αξίζει τον κόπο»

«Η αναποφασιστικότητα είναι μια από τις καλύτερες αιτίες των χειρότερων προβλημάτων, πολύ περισσότερο από τις λάθος αποφάσεις»

«Για να πετάξεις, πρέπει να πάρεις ρίσκα. Αν δεν θες να τα πάρεις, το καλύτερο πράγμα που σου μένει να κάνεις είναι να τα παρατήσεις και να συνεχίσεις απλά να περπατάς για πάντα»

«Η μνήμη είναι πολλές φορές μεροληπτική και άδικη, όταν κρίνει τα γεγονότα λαμβάνοντας υπόψιν μόνο τις πληροφορίες που οδηγούν στο συμπέρασμα που είχαμε ήδη διαλέξει από πριν»

«Πάντοτε κάτι μας λείπει για να νιώσουμε ικανοποιημένοι και μόνο αν είσαι ικανοποιημένος μπορείς να απολαύσεις όσα έχεις. Γι αυτό μαθαίνουμε ότι η ευτυχία θα έρθει όταν ολοκληρώσουμε αυτό που μας λείπει. Κι επειδή πάντα κάτι λείπει, ξαναγυρίζουμε στην αρχή και δεν απολαμβάνουμε ποτέ τη ζωή»

«Ο πιο απλός αλλά παραπλανητικό τρόπος να πετύχω τον στόχο μου είναι να ρίξω πρώτα το βέλος στο δέντρο και μετά να ζωγραφίσω τους κύκλους γύρω του»

«Η τύχη ποτέ δεν πλησιάζει αυτούς που ασχολούνται χλιαρά και περιστασιακά με αυτό που αγαπούν»

«Η ζωή δεν μπορεί να βασισθεί παρά μόνο πάνω σε αυτή τη στιγμή που ονομάζουμε «παρόν»»

«Κανένας δεν έχει περισσότερες πιθανότητες να εξαπατηθεί από αυτόν για τον οποίο το ψέμα εξυπηρετεί τις επιθυμίες του»

«Ο ψεύτης δεν είναι κάποιος που φοβάται το αποτέλεσμα της κρίσης των άλλων. Ο ψεύτης έχει ήδη κρίνει και καταδικάσει τον εαυτό του»

«Υπάρχουν μονάχα στιγμές πληρότητας. Εκείνοι που δεν το ξέρουν κι επιμένουν να θέλουν να ζουν διαρκώς, θα μείνουν καταδικασμένοι στον γκρίζο και επαναληπτικό βηματισμό της καθημερινότητας»

«Η παγίδα: Πόσο ευτυχής θα ήμουν αν είχα αυτό που δεν έχω»

«Αν ό,τι βλέπεις ταιριάζει γάντι με την πραγματικότητα που σε βολεύει, τότε μην πιστεύεις στα μάτια σου»

«Αν νιώθεις ικανός να δίνεις χωρίς να περιμένεις πληρωμή, ποτέ κανένας δεν θα σου αφήσει απλήρωτο χρέος, διότι απλά κανένας δεν θα σου χρωστάει τίποτα.»

«Ζούμε πιστεύοντας ότι δεν μπορούμε να κάνουμε ένα σωρό πράγματα, απλώς επειδή μια φορά, πριν από πολύ καιρό, όταν ήμασταν μικροί, προσπαθήσαμε και δεν τα καταφέραμε»

http://www.marieclaire.gr/