Ζωντανή Παράσταση

Το αίμα ρέει αργά και βασανιστικά,

οι αρτηρίες ατροφούν,

πάλλεται η καρδιά από εικόνες σκότους.

Θεατής σ’ ένα έργο,

το τέλος δυσδιάκριτο.

Πρωταγωνιστής…

Στέκομαι στο κέντρο της σκηνής,

κοιτάζω τα φώτα, τα γεμάτα καθίσματα…

Οι εταίροι ηθοποιοί με θωρούν,

σφίγγουν το χέρι μου.

Ένα βήμα μπροστά,

χαμόγελο κομπάρσου, αρλεκίνου…

Τα φώτα χαμηλώνουν.

Η παράσταση οδεύει προς το τέλος…