Μικροί, χρήσιμοι ορθογραφικοί κανόνες

Τα θηλυκά ουσιαστικά σε –ια, -εια γράφονται με «ει» όταν προέρχονται από ρήμα, αλλά γράφονται με «ι» όταν προέρχονται από ουσιαστικό. Π.χ. ειδωλολατρία, πρωτοπορία κλπ. (και όχι σε -εία), διότι προέρχονται από ουσιαστικά (ειδωλολάτρης, πρωτοπόρος) και όχι από ρήματα. Λατρεία, αλλά αρχαιολατρία, ειδωλολατρία, τυπολατρία Πορεία, αλλά αεροπορία, πεζοπορία, πρωτοπορία Καπηλεία, αλλά αρχαιοκαπηλία, πατριδοκαπηλία Ανδρεία, αλλά ανανδρία Θρησκεία, αλλά ανεξιθρησκία Η καθιερωμένη -και σωστή- ορθογραφία για εταιρεία και πειρατεία είναι με -εία (λόγω αρχ. προέλευσης) Οι προπαροξύτονες λέξεις γράφονται με -εια (ευγένεια, ενέργεια, ακρίβεια) με κάποιες εξαιρέσεις (ομόνοια, πρόνοια) Υπάρχει η άποψη ότι και οι λέξεις κατασκοπεία, συνοδεία θα πρέπει να γράφονται με -ια (προερχόμενες αντίστοιχα από τα κατάσκοπος, συνοδός και όχι από τα κατασκοπεύω, συνοδεύω). Έχει καθιερωθεί όμως ο τύπος σε -εια, και αυτό πρέπει να θεωρείται το σωστό.

Τα επίθετα σε -ειος / -ιος που προέρχονται από κύρια ονόματα πραγματικών προσώπων γράφονται με -ει- (αριστοτέλειος), ενώ αυτά που προέρχονται από τοπωνύμια με -ι- (μετσόβιο). ΄Οσα προέρχονται από κύρια ονόματα μυθικών προσώπων, μπορούν να γράφονται και με τους δύο τρόπους (απολλώνιος, απολλώνειος).

Τα παράγωγα των ρημάτων σε –λλω γράφονται με ένα -λ: π.χ. αγγέλλω-άγγελος, καταβάλλω-καταβολή.

Τα αριθμητικά που είναι παράγωγα του μισό γράφονται με –μισι, -ήμισι και όχι με κατάληξη –υ. Π.χ. τριάμισι, τρεισήμισι, δυόμισι, πεντέμισι, (το) ενάμισι, εννιάμισι.  Εξαίρεση: το αρσενικό ενάμισης και το θηλυκό μιάμιση, που σε όλες τις πτώσεις έχουν κατάληξη –η.

Οι σύνθετες λέξεις με πρώτο συνθετικό την πρόθεση εκ γράφονται με ένα κ, π.χ. έκρηξη, εκροή, εκτός αν το δεύτερο συνθετικό αρχίζει από κ οπότε η σύνθετη λέξη γράφεται με δύο κ, π.χ. έκκληση, εκκινώ, εκκρίνω, εκκεντρικός.

Γράφονται με κεφαλαίο το πρώτο γράμμα, μεταξύ άλλων, τα ουσιαστικά που δηλώνουν εθνότητα ή καταγωγή: Έλληνας, Κρητικός, Αθηναίος, Γάλλος. Δεν γράφονται με κεφαλαίο επίθετα που προέρχονται από κύρια ονόματα ή εθνικά: ομηρικά έπη, αθηναϊκή δημοκρατία, ελληνική γλώσσα, γαλλική προεδρία, ελλαδικός χώρος. Τα ονόματα ζώων, συλλόγων, καλλιτεχνικών και λογοτεχνικών έργων γράφονται με κεφαλαίο (και επιπλέον μέσα σε εισαγωγικά για να ξεχωρίζουν από τα ονόματα πραγματικών ανθρώπων) Π.χ. "Τα Νέα", "Το Κρυφό Σχολειό", "Ο Πόλεμος των Άστρων", "Η Σταχτομαζώχτρα", "Βουκεφάλας", "Ντορής"

Η κλητική πτώση των θηλυκών είναι ίδια με την ονομαστική. η μητέρα-(κλητ.) μητέρα Προσοχή! Εξαιρούνται κάποια θηλυκά που δηλώνουν επάγγελμα, στα οποία ακολουθείται η ονομαστική των αντίστοιχων αρσενικών οπότε επηρεάζεται και η κλητική :  η πρόεδρος- κυρία πρόεδρε, η γυμνασιάρχης- κυρία γυμνασιάρχη, η εισαγγελέας- κυρία εισαγγελέα, η γιατρός- γιατρέ

Τα θηλυκά σε -ισσα γράφονται με δύο -σσ-, με εξαίρεση τα "Λάρισα", "σάρισα". Παραδείγματα: μαγείρισσα, βασίλισσα, μάγισσα, μέλισσα, συντρόφισσα

Σωστή χρήση των προτακτικών: άτονα προτακτικά με χρήση ενωτικού ("-") πριν από το κύριο όνομα: Αϊ-, μπαρμπα-, κυρα-, θεια-, Αγια-, γρια-, γερο-, μαστρο-, παπα- π.χ. Αϊ-Βασίλης, μπαρμπα-Γιώργος, κυρα-Βαρβάρα, Αγια-Σοφιά, μαστρο-Κώστας Τονισμένα προτακτικά που δεν παίρνουν ενωτικό: καπετάν, πατήρ, πάτερ. Σημειωτέον ότι τόσο το "πάτερ" όσο και το "πατήρ" θεωρούνται πλέον σωστά. π.χ. καπετάν Γιώργος, πατήρ Δημήτριος, πάτερ Παύλος άτονο προτακτικό χωρίς χρήση ενωτικού πριν από το κύριο όνομα: κυρ π.χ. Ο κυρ Γιώργος

Λόγιες λέξεις που έχουν σαν πρώτο συνθετικό τη λέξη "καλός" γράφονται συνήθως με δύο -λλ-: καλλιτέχνης, καλλωπίζω, καλλιέργεια, Καλλιρρόη, καλλιμάρμαρο, καλλιστεία, καλλονή, καλλιγραφία. Αλλά καλαίσθητος, καλόκαρδος, καλοκάγαθος, καλημέρα, καληνύχτα

Διπλασιασμός του ρ:  Ένας γενικός κανόνας που φαίνεται ότι έχει επικρατήσει: Γράφονται με δύο -ρρ- οι σύνθετες λέξεις που αποτελούν αρχαία κληρονομιά, καθώς και τα νεότερα λόγια σύνθετα. Αυτός ο κανόνας χρειάζεται περισσότερες διευκρινίσεις. Έτσι: Το -ρ διπλασιάζεται σε -ρρ-: Στις λέξεις που προέρχονται από τα αρχαία ελληνικά και σε γηγενείς λέξεις της λόγιας δημοτικής όταν η τελευταία συλλαβή του πρώτου συνθετικού είναι βραχύχρονη (και στην υποπερίπτωση που προηγείται στερητικό α-). Π.χ. άρρωστος, άρρητος, αμφίρροπος, αντίρρηση, άρρηκτος, διαρρήκτης, απόρριψη, καταρρίπτω, απορρίπτω, απόρροια, ομόρρυθμος, ταχύρρυθμος, απορρυπαντικό, διαρροή, διέρρευσε, επιρροή. Όταν το πρώτο συνθετικό είναι μια από τις προθέσεις εν ή συν: έρρινος, συρρίκνωση, συρραφή, σύρριζα. Στις λέξεις που κληρονομήθηκαν με δύο -ρρ- από τα αρχαία. Π.χ. θάρρος Το -ρ δεν διπλασιάζεται και γράφονται με ένα -ρ-: Στις αρχαίες και λόγιες λέξεις όταν η τελευταία συλλαβή του πρώτου συνθετικού είναι μακρόχρονη: Π.χ. εύρωστος, εύρυθμος, εσώρουχο. Στις λέξεις της δημοτικής που ενώ η τελευταία συλλαβή του πρώτου συνθετικού είναι βραχύχρονη, δεν θεωρούνται λόγιες. Π.χ. ασπρόρουχα, εμποροράφτης, ξεριζώνω, αναρωτιέμαι Στις λέξεις που αν και η τελευταία συλλαβή του πρώτου συνθετικού είναι βραχύχρονη, και μπορούν να θεωρηθούν λόγιες, δεν είναι γηγενείς (δηλαδή δεν αποτελούν σύνθεση αμιγώς ελληνικών λέξεων): Π.χ. ελληνορωμαϊκός, ελληνορωσικός, αφισορύπανση. Τα ρήματα που αρχίζουν από -ρ δεν το διπλασιάζουν στους χρόνους που παίρνουν αύξηση: έριχνα, έραβα, έρεψα. www.gnomikologikon.gr

Νυρεμβέργη Γερμανίας

Σ' ένα ήσυχο και πλατύ πεζοδρόμιο στη σκιά των δέντρων...

Φορώντας καπέλο κι έχοντας ως συντροφιά ένα σιγαρέτο και ένα φλυτζάνι με ελληνικό καφέ!

"Σβήνοντας ένα κομμάτι από το 

παρελθόν είναι σαν να σβήνεις και ένα 

αντίστοιχο κομμάτι από το μέλλον"

Ο Γιώργος Σεφέρης (Σμύρνη 13 Μαρτίου 1900 – Αθήνα 20 Σεπτεμβρίου 1971) είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές και εκ των δύο μοναδικών βραβευμένων με το Νόμπελ Λογοτεχνίας Ελλήνων, μαζί με τον Οδυσσέα Ελύτη. Το 1963 βραβεύεται με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας από τη Σουηδική Ακαδημία Επιστημών: η ανακοίνωση της βράβευσής του έγινε την Πέμπτη 24 Οκτωβρίου ενώ η επίσημη απονομή στις 10 Δεκεμβρίου στη Στοκχόλμη. Γραμματολογικά ανήκει στη «Γενιά του '30». Κατά τη διάρκεια της επτάχρονης δικτατορίας, έσπασε τη σιωπή του στις 28 Μαρτίου του 1969 και στηλίτευσε τη χούντα με την περίφημη δήλωσή του στο ραδιόφωνο του BBC. «Είναι μια κατάσταση υποχρεωτικής νάρκης, όπου όσες πνευματικές αξίες κατορθώσαμε να κρατήσουμε ζωντανές, με πόνους και με κόπους, πάνε κι αυτές να καταποντισθούν μέσα στα ελώδη στεκάμενα νερά» τόνισε μεταξύ άλλων.

Συνηθισμένα εκφραστικά λάθη σε συνηθισμένες εκφράσεις

Συνηθίζουμε να διατυπώνουμε κάποιες εκφράσεις θεωρώντας  ότι τις λέμε σωστά. Ποια είναι όμως τα βασικότερα λάθη που κάνουμε αρκετά συχνά; 

* «Ευχαριστούμε όλους όσοι μας συμπαραστάθηκαν» (και όχι: «όλους όσους…» διότι είναι υποκείμενο στο ρήμα που ακολουθεί, αλλά: «ευχαριστούμε όσους…» και «επικοινωνεί με όλους όσους εκτιμάει», επειδή εδώ το «όσους» είναι αντικείμενο του ρήματος).

* Αντίγραψε ό,τι βλέπεις (και όχι αντέγραψε ό,τι βλέπεις) γιατί είναι προστακτική σύνθετου ρήματος.

* π.μ. (=προ μεσημβρίας), μ.μ. (=μετά μεσημβρίαν και όχι μετά μεσημβρίας), π.Χ.(=προ Χριστού), μ.Χ. (=μετά Χριστόν και όχι μετά Χριστού).

* Περισσότεροι από έναν ή περισσότεροι του ενός (και όχι: περισσότεροι από ένας)

* Με πολλή αγάπη (όχι με πολύ αγάπη), πολλή δουλειά (όχι πολύ δουλειά) αλλά πολύς κόσμος, πολύ νερό, πολλοί άνθρωποι, πολλά πράγματα.

* Γίνονται όλοι δεκτοί ανεξαρτήτως ηλικίας (και όχι: ανεξαρτήτου ηλικίας).

* Ενήργησα στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων μου (και όχι: στα πλαίσια).

* πόσο πολλοί, τόσο πολλοί, πόσο πολλή (και όχι: πόσοι πολλοί, τόσοι πολλοί, τόση πολλή)

* κατ΄ αρχήν (=στα βασικά σημεία), Κατ΄ αρχάς (=αρχικά). Π.χ. «Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε κατ’ αρχήν», « Κατ’ αρχάς να διευκρινίσουμε…»

* Ο επικεφαλής, του επικεφαλής, τον επικεφαλής, οι επικεφαλής κλπ. (και όχι: τον επικεφαλή, του επικεφαλούς)

* Οι μέθοδοι / παράμετροι αυτές (και όχι: οι μέθοδοι / παράμετροι αυτοί). Οι παλαιές οδοί, οι κεντρικές είσοδοι, οι πολλές ψήφοι (και όχι: οι παλιοί οδοί, οι κεντρικοί είσοδοι, οι πολλοί ψήφοι)

* Η αναπληρώτρια διευθύντρια /υπουργός (και όχι: η αναπληρωτής διευθυντής/υπουργός)
  Κλητική: «κυρία Πρόεδρε» (και όχι: «κυρία Πρόεδρος)

* «15 Σεπτεμβρίου» ή «15 του Σεπτέμβρη» (και όχι: «15 Σεπτέμβρη»)

* Το ουσ. λάθος δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως επιθετικός προσδιορισμός: π.χ. «λανθασμένη έκφραση» (και όχι: «λάθος έκφραση»).

* «έχω απαυδήσει» (και όχι: «έχω απηυδήσει», αλλά: «είμαι απηυδισμένος»).

* «Γενετικό υλικό» και όχι γεννητικό. Αλλά «προγεννητικός έλεγχος» και όχι προγενετικός

* Εξοκέλλω και όχι εξοκείλλω. Αλλά εξόκειλα, θα εξοκείλω, έχω εξοκείλει.

* Αποτείνομαι, μέλλ. θα αποταθώ (και όχι: αποτανθώ).

* «Η λέξη αυτή απαντά συχνά στον Όμηρο» (και όχι: απαντάται).

* «Στο βιβλίο του πραγματεύεται το θέμα των κοινωνικών θεσμών» (και όχι: διαπραγματεύεται). Αλλά: «Ο Υπουργός Εξωτερικών διαπραγματεύεται τους όρους της ειρήνης».

* «Απολαύει της εμπιστοσύνης» (και όχι: απολαμβάνει).

* Το ρήμα προοιωνίζομαι δεν έχει ενεργητική φωνή. Π.χ. «Η τακτική αυτή προοιωνίζεται την ήττα» (και όχι «προοιωνίζει την ήττα»).

* Το «αυξάνω» χρησιμοποιείται πολύ συχνά λανθασμένα: « Τα τέλη κυκλοφορίας αυξάνονται» (και όχι:«τα τέλη κυκλοφορίας αυξάνουν», αλλά: «η κυβέρνηση αυξάνει τα τέλη κυκλοφορίας»). Ομοίως, «αυξάνονται οι συντάξεις» (και όχι: «αυξάνουν οι συντάξεις», αλλά «τα ταμεία αυξάνουν τις συντάξεις»).

* Τα ρήμα διαρρέω και λειτουργώ είναι αμετάβατα: «διέρρευσε από πολιτικούς κύκλους η πληροφορία ότι…» ή: «πολιτικοί κύκλοι φρόντισαν να διαρρεύσει η πληροφορία ότι…» (και όχι: «πολιτικοί κύκλοι διέρρευσαν την πληροφορία ότι…»). «Θα θέσω το μηχάνημα σε λειτουργία» (και όχι: «θα το λειτουργήσω»).

*Ασχολούμαστε, ασχολούμασταν (και όχι: ασχολιόμαστε κλπ. διότι το ρήμα είναι ασχολούμαι και όχι ασχολιέμαι).) Στον παρατατικό όμως, ασχολιόταν

* «Αυτός επανέλαβε (αόρ.) την προσπάθεια χτες» – «Εσύ επανάλαβε (προστκτ.) την προσπάθεια αύριο». Οι προστακτικές δεν παίρνουν χρονική αύξηση. Ομοίως, «παρήγγειλα ένα ποτό» – «παράγγειλέ μου ένα ποτό» (ποτέ στην προστακτική:παρήγγειλε ένα ποτό), «αυτός αντέγραψε τις σημειώσεις» – «αντίγραψέ μου τις σημειώσεις», «αυτός απέρριψε την πρότασή του» – «εσύ απόρριψε την πρότασή του»

* Επαναλαμβάνω (και όχι: ξαναεπαναλαμβάνω).

* Πριν από την έναρξη (και όχι: πριν την έναρξη).

* Οποιοσδήποτε, οτιδήποτε (και όχι: ο οποιοσδήποτε, το οτιδήποτε).

* Τέως πρόεδρος: ο μέχρι πρo τινος πρόεδρος, ο προηγούμενος (από το σημερινό) πρόεδρο. Πρώην πρόεδρος: ο πριν από πολύ καιρό πρόεδρος.

* Το άρα δεν είναι σωστό να συνοδεύεται από το λοιπόν(όχι: «άρα λοιπόν») ούτε υποκαθίσταται από το άραγε(!)

* Δεν χρησιμοποιείται το «κύριος» ή το «κυρία» για πρόσωπα που έχουν πεθάνει (παρατίθεται απλώς το όνομα ή προηγείται το «αείμνηστος» ή «μακαρίτης», αν χρειάζεται)

* Δεν χρησιμοποιούμε το «κύριος» ή το «κυρία» όταν παρουσιάζουμε τον εαυτό μας (και όχι: «γεια σας, είμαι ο κύριος Βάγγος»). Η μόνη εξαίρεση του κανόνα που είναι ανεκτή είναι όταν μιλάμε σε μικρά παιδιά

* Το «κ.κ.» χρησιμοποιείται μόνο στο γραπτό λόγο . Γράφουμε «οι κ.κ. ομιλητές» αλλά εκφωνούμε «οι κύριοι ομιλητές» (και όχι: «οι κύριοι κύριοι ομιλητές»)

* Το «μέσα» μπροστά από «σ» γίνεται «μες» (αλλά όχι απαραίτητα, μπορεί να μείνει «μέσα»), ποτέ όμως «μεσ’». Π.χ. «Μεσ’ από το δάσος», αλλά «μες στο δάσος» ή «μέσα στο δάσος».

* Ψιλή κυριότητα (νομικός όρος) και όχι υψηλή κυριότητα

* Της προσεχούς προβολής (όχι της προσεχής προβολής) γιατί τα δικατάληκτα επίθετα σε -ης/ -ης/ -ες, σχηματίζουν τη γενική ενικού του θηλυκού σε -ους

* Αντεπέξερχομαι στις δυσκολίες (και όχι ανταπεξέρχομαι) καθώς το ρήμα είναι σύνθετο από τα αντί+επί+εκ+έρχομαι.

* Ο ενδιαφέρων άνθρωπος (όχι ο ενδιαφέρον) και τον ενδιαφέροντα άνθρωπο (όχι τον ενδιαφέρον)

Προσοχή στη διάκριση «σαν» και «ως»: το «σαν» χρησιμοποιείται για παρομοιώσεις , ενώ το «ως» χρησιμοποιείται για πραγματικές ιδιότητες.
Έτσι για παράδειγμα όταν αναφερόμαστε σε ενέργειες δικηγόρων, γιατρών κλπ που έχουν σχέση με την άσκηση του επαγγέλματός τους, τότε λέμε «ενήργησε ως δικηγόρος», «θεωρεί, ως γιατρός». Για ανάλογες ενέργειες ατόμου που δεν ασκεί το επάγγελμα χρησιμοποιούμε το «σαν» : «μίλησε σαν δικηγόρος» (χωρίς να είναι), «τον φρόντισε σαν γιατρός».
Σημειωτέον ότι το «ως» ακολουθείται από κατηγορούμενο που πρέπει να μπει στην κατάλληλη πτώση, π.χ. «η εκλογή του ως καθηγητή» (και όχι: «ως καθηγητής»), «οι ενέργειές του ως δικηγόρου», «η γνωμάτευσή του ως ιατρού».
 

www.gnomikologikon.gr

Γερμανική κατοχή - Ελλάδα - σαλταδόροι...

Ινδία - Ταζ Μαχάλ