Ο κύκλος της ζωής

Βαθύς λήθαργος σε πνίγει...

Βυθίζεσαι σ' ένα αδυσώπητο βάλτο... 

Βουλιάζεις σε απύθμενες σιωπές...

Μαύρες σκιές σε περικυκλώνουν...

Μια σταγόνα κυλάει στο λαιμό, 

ο σφυγμός μοιάζει αδύναμος, 

ένας βρυχηθμός, μια πνιχτή ανάσα...

Άραγε πλησιάζει το τέλος 

ή ακολουθεί εαρινή ανθοφορία;

Ο άνθρωπος ζει για να πεθαίνει 

και πεθαίνει για να αναστηθεί!

Ανεκπλήρωτοι έρωτες

Βάδιζα στο μονοπάτι της ζωής,

σε ακολουθούσα,

σε αναζητούσα ανάμεσα σε ρωμαλέα αρχαία αγάλματα

και σε ναρκίσσους του  σήμερα...

Πάσχιζα να βρω το δικό μου μίτο,

 ο Λαβύρινθος στεκόταν αγέρωχος και σκληρός.

Το τέρας έφραζε το δρόμο.

Αλλά εσύ άγγελέ μου

ήσουν τόσο μακριά 

που δεν μπορούσα να σε διακρίνω.

Έλαμπες, 

γυάλιζες,

ακτινοβολούσες,

όμως στα δικά μου μάτια υπήρχε το σκότος.

Γιατί δε διασταυρώθηκαν τα βήματα;

Γιατί δεν ενώθηκαν τα ακροδάχτυλα;

Γιατί δεν ατενίσαμε το δικό μας φεγγάρι;

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

Δεν είναι που ασπρίζουν τα μαλλιά μου, 

που το πρόσωπό μου αυλακώνεται 

από την επέλαση του χρόνου, 

που το κορμί μου υποφέρει και πονά.

Η ψυχή μου αντιστέκεται σθεναρά, 

μάχεται τη φθορά.

Οδοδείκτης το πνεύμα 

που ξεπροβάλλει από τον αφρό της θάλασσας

διαλύοντας τα σύννεφα.

Συναγωνιστές ενάντια στο γήρας

που προσμένει 

αυστηρό κι αμείλικτο...

 Degas: "At the Milliner's" (1881) 

"The Mill Stream"  

Frits Thaulow (1847-1906)

Θα 'θελα...

Το να ζεις....