" Επάνω σ' ένα ακοίμητο αερόστατο
ατενίζουμε το καθάριο χρώμα τ' ουρανού,
τις ανθισμένες κοιλάδες του μυαλού,
την ανεξίτηλη θαλασσινή δροσιά,
τους ορεινούς στυλοβάτες της απεραντοσύνης...
Οι ψυχές μας γίνονται συνοδοιπόροι..."

Σας καλωσορίζω στο ιστολόγιό μου ελπίζοντας να κάνουμε πολλά ταξίδια - ονειρικά και μακρινά - στο χώρο του πνεύματος, της τέχνης και της δημιουργίας...

Τετάρτη 8 Απριλίου 2015

              
               
       Απόκοσμη ηχώ


Με διαπερνά το πορφυρό βλέμμα σου.
Στις παρυφές του μυαλού μου διεισδύει,
κλυδωνίζει τις κεραίες της απόστασης
που μας χωρίζει…
Το γκρίζο τείχος υψώνεται απειλητικό,
στη φαρέτρα της απουσίας σου
επιστρέφουν τα βέλη της καρδιάς μου.
Βαδίζουμε σε παράλληλους δρόμους…
Σ’ ένα παλιό γραμμόφωνο ηχεί
το τραγούδι του χωρισμού… 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου