Ο ύπνος βελτιώνει τη μνήμη!

Θέλετε να βελτιώσετε τη μνήμη σας; Κοιμηθείτε! Σύμφωνα με πρόσφατη ιατρική έρευνα, είναι πολύ πιο εύκολο να θυμηθείτε καινούργια πρόσωπα και ονόματα ύστερα από 8 ώρες ύπνου.

Όλοι γνωρίζουμε ότι είναι ζωτικής σημασίας για την υγεία και την καλή φυσική μας κατάσταση να κοιμόμαστε αρκετά και μάλιστα το 8ωρο ύπνου, κάθε βράδυ, θεωρείται ο ιδανικός χρόνος ξεκούρασης. 

Τώρα, όμως, ομάδα ερευνητών από τη Βρετανία μάς δίνει ακόμη περισσότερους λόγους για να απολαμβάνουμε τον ύπνο. Όσοι, λοιπόν, καταφέρνουν να κοιμούνται 8 ώρες κάθε βράδυ έχουν σημαντικά περισσότερες πιθανότητες να θυμούνται πρόσωπα και ονόματα, όπως αποκαλύπτει η έρευνα που διεξήγαγαν νευρολόγοι σε νοσοκομείο της Βοστόνης, καθώς ο ύπνος βελτιώνει πολλά και διαφορετικά είδη μνήμης.

Ενώ έως σήμερα πολλές έρευνες είχαν εστιάσει στο κατά πόσον επηρεάζει ένας «υπνάκος» την ικανότητά μας να γνωρίζουμε καινούρια πρόσωπα και να μαθαίνουμε πράγματα, καμιά δεν είχε επικεντρωθεί στην επίδραση που έχει ο βραδινός ύπνος στην αφομοίωση της γνώσης.

Ειδικότερα, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι όσοι συμμετείχαν στην έρευνα και είχαν συμπληρώσει 8 ώρες ύπνου ήταν περισσότερο ικανοί να αναγνωρίσουν και να συσχετίσουν σωστά τα ονόματα με τα πρόσωπα και επιπλέον η εμπιστοσύνη στις απαντήσεις τους ήταν βελτιωμένη.

Οι συμμετέχοντες στη μελέτη υποβλήθηκαν σε τεστ κατά την παραμονή τους στο νοσοκομείο όπου διεξαγόταν η έρευνα.

Συγκεκριμένα, οι γιατροί τούς έδειξαν 20 φωτογραφίες με πρόσωπα που αντιστοιχούσαν σε συγκεκριμένα ονόματα από μια βάση δεδομένων που περιλάμβανε περισσότερες από 600 έγχρωμες φωτογραφίες ενηλίκων, και τους ζήτησαν να τα απομνημονεύσουν δύο φορές. Μία φορά μετά τον ύπνο και μία φορά μετά τις συνηθισμένες καθημερινές δραστηριότητες.

Ύστερα από 12 ώρες, τους έδειξαν ξανά τις φωτογραφίες και με κάποιο σωστό και με κάποιο λάθος όνομα.

Επιπλέον, πριν απαντήσουν αν είναι σωστό ή λάθος το όνομα του προσώπου στη φωτογραφία, ζήτησαν από τους συμμετέχοντες να αξιολογήσουν και να βαθμολογήσουν τη βεβαιότητά τους χρησιμοποιώντας μια κλίμακα από το 1 ως το 10.

Κάθε εθελοντής συμπλήρωσε το τεστ 2 φορές. Μια φορά ύστερα από 8 ώρες ύπνου και μία κατά τη διάρκεια των καθημερινών δραστηριοτήτων. Όσοι από αυτούς είχαν κοιμηθεί τουλάχιστον 8 ώρες συνδύασαν σωστά τα πρόσωπα με τα ονόματα σε ποσοστό μεγαλύτερο κατά 12%.

Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η διάρκεια και το στάδιο -η φάση- του ύπνου δεν επηρέασε την ικανότητα των εθελοντών να αναγνωρίσουν σωστά τόσο τα πρόσωπα όσο και τα ονόματα.

«Χρειάζονται, όμως, περισσότερες και πιο εκτεταμένες έρευνες για να καταλήξουμε σε ασφαλή συμπεράσματα για το κατά πόσο καθοριστικοί είναι αυτοί οι παράγοντες» τονίζουν οι νευρολόγοι.

Ωστόσο, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, ο ύπνος μετά τη διαδικασία μάθησης νέων πληροφοριών μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της μνήμης. Καθώς η έρευνα που διεξήχθη αφορούσε υγιείς νέους ανθρώπους γύρω στα 20, η ομάδα των ερευνητών θέλησε να εξακριβώσει τι συμβαίνει σε ανθρώπους άλλων ηλικιών, και κυρίως μεγαλύτερων.

«Ο ύπνος είναι σημαντικός στη διαδικασία μάθησης και αφομοίωσης νέων πληροφοριών» είναι το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν οι γιατροί που διεξήγαγαν την έρευνα.

Καθώς οι άνθρωποι μεγαλώνουν, συνήθως αναπτύσσουν διαταραχές ύπνου που ενδέχεται να προκαλέσουν προβλήματα στην ικανότητά τους να απομνημονεύουν και να αφομοιώνουν.

Έτσι, λοιπόν, η ομάδα των ιατρών οδηγήθηκε στο συμπέρασμα ότι αντιμετωπίζοντας τα προβλήματα ύπνου μπορούμε να επηρεάσουμε την ικανότητα των ανθρώπων να μαθαίνουν σε όλες τις ηλικίες.

Τα επιστημονικά συμπεράσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο  επιστημονικό περιοδικό «Neurobiology of Learning and Memory».

(Πηγή: ert.gr)

Τι θα γινόταν αν η εκπαίδευση είχε πραγματική σχέση με την μάθηση

Αν η εκπαίδευση είχε πραγματική σχέση με την μάθηση:

- Θα αφήναμε τα παιδιά να κάνουν περισσότερες ερωτήσεις και θα τους δίναμε την κατάλληλη υποστήριξη να βρουν μόνοι τους τις απαντήσεις.

- Θα βλέπαμε το βούτηγμα μπισκότων στο γάλα σαν μια επιστημονική ευκαιρία, όχι μόνο σαν σνακ!

- Θα δίναμε στα παιδιά τεράστια τεστ και βιβλία μόνο αν χρειάζονταν τα χαρτιά για να χτίσουν πύργο και να εξερευνήσουν τη δύναμη και την κίνηση.

- Θα βάζαμε μόνο τέτοιες ταμπέλες στα παιδιά "κυρίως οπτικός μαθητής", "εύθυμος", "υπερέχει στην μάθηση", "αγωνίζεται με την πρόσθεση", "αγαπά το ποδόσφαιρο" αντί για "έμπειρος" ή "μέτριος" (και εδώ θα μπορούσα εγώ να προσθέσω κι άλλα κοσμητικά επίθετα που λένε οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί στα παιδιά στην Ελλάδα, όπως τεμπέλης, αργός, χαζός, αδιάφορος κλπ)

- Θα σταματούσαμε να κάνουμε φωτοτυπίες χαμηλού επιπέδου και θα δίναμε περισσότερα άδεια χαρτιά για έμπνευση.

- Θα είχαμε στόχο μας να κάνουμε τα παιδιά να κάνουν ερωτήσεις στην τάξη που δεν μπορούμε να απαντήσουμε ή για τις οποίες ούτε το Google δεν έχει απάντηση.

- Θα σταματούσαμε να ξοδεύουμε εκατομμύρια στα σχολικά βιβλία.

- Θα γιορτάζαμε τα λάθη περισσότερο από τα "Αριστα".

- Η επιτυχία θα ήταν η υπερπήδηση εμποδίων και η προσπάθεια και όχι το "τέλειο γραπτό".

- Θα καλούσαμε έναν μηχανικό ή επιστήμονα στην τάξη για να απαντήσει ερωτήσεις των παιδιών.

- Θα μιλούσαμε περισσότερο για να βρουν το πάθος και την κλίση τους παρά για το τεστ ορθογραφίας της Παρασκευής.

- Θα παίρναμε τις καλύτερες θεωρίες από την εκπαίδευση των χαρισματικών παιδιών, την ειδική αγωγή και κάθε τι ανάμεσα, για να φτιάξουμε ένα σχολείο όπου ικανοποιούνται οι ανάγκες ΟΛΩΝ των παιδιών.

- Τα παιδιά δεν θα ρωτούσαν ποτέ " Γιατί πρέπει να το μάθω αυτό;" επειδή θα ήταν απασχολημένα με την έρευνα.

- Η έρευνα θα υπερτερούσε από την διάλεξη- παράδοση μαθήματος.

- Η επαγγελματική εξέλιξη θα ήταν διαφοροποιημένη, γεμάτη νόημα και αποστασιοποιημένη από την ανάγνωση σελίδων στο PowerPoint.

- Κάθε σχολείο θα είχε μορφές συνεργασίας σαν αυτό που συμβαίνει στο Twitter κάθε μέρα.

- Δεν θα ακούγαμε φράσεις όπως " Δεν το διδάσκουμε αυτό από τη στιγμή που δεν είναι στην εξεταστέα ύλη"

Η εκπαίδευση μπορεί να μην έχει σχέση (τουλάχιστον ως ένα μεγάλο βαθμό) με την μάθηση αυτή τη στιγμή, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η δική μας τάξη δεν μπορεί να έχει σχέση με την μάθηση!

Είναι στο χέρι μας, όλοι όσοι ασχολούμαστε με την εκπαίδευση, να κάνουμε τη διαφορά με τους δικούς μας μαθητές, με τους συναδέλφους, με το δικό μας σχολείο!

Πηγή: venspired.com

Μετάφραση:paidagwgos.blogspot.gr 

Σοφία Τσιντσικλόγλου Ειδική Παιδαγωγός sofiatsin@gmail.com

Υδρόβια αφύπνιση

Αγναντεύεις  την γκρίζα θάλασσα,

ηχούν τα λυπημένα  θαλασσοπούλια,

ένας γλάρος τα καθοδηγεί.

Χτυπούν τα κύματα στα βράχια μανιασμένα

σαν θαμμένων ξωκλησιών καμπάνες.

Σε καρφώνει ο Βοριάς,

τρυπά τις φλέβες της ψυχής,

σ’ άβατους ωκεανούς σε ταξιδεύει.

Όμως εσύ παραμένεις ακίνητος,

βυθισμένος στις ενδόμυχες επιθυμίες,

τα άυλα όνειρα,

τα αχαρτογράφητα λόγια.

Χαμήλωσε το βλέμμα στα βότσαλα…

Στέκονται και σε θωρούν,

σε παρακινούν να ξυπνήσεις.

Έφθασε στο τέλος η ραστώνη.

Μόνο τα καντήλια σβήνουν…

Ίσως και οι άνθρωποι.

Εσύ…;

Βullying: Ποιοι «τύποι» μαθητών στοχοποιούνται, τι κάνουν αγόρια - κορίτσια

Η δραματική κατάληξη του 20χρονου σπουδαστή Βαγγέλη Γιακουμάκη - ο οποίος είναι το πρώτο, επίσημα τουλάχιστον, καταγεγραμμένο θύμα bullying στην Ελλάδα- ανέδειξε με τον πιο σκληρό τρόπο ένα πρόβλημα που έχει λάβει πλέον διαστάσεις «επιδημίας».

Για ποιον λόγο ασκούν ενδοσχολική βία τα αγόρια και για ποιον τα κορίτσια;

Ποιος εκφοβίζει ποιον και ποιος ζητά βοήθεια;

Πώς αντιδρούν τα αγόρια, πώς τα κορίτσια;

Τι συμβαίνει στο δημοτικό και τι στο γυμνάσιο;

Το TheTOC.gr δημοσιεύει ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο «Σχολικός εκφοβισμός –Bullying: Αποτελεσματικές δεξιότητες επικοινωνίας- Τρόποι αντιμετώπισης (ένας πρακτικός οδηγός για εκπαιδευτικούς» της ψυχολόγου Χριστίνας Ρασιδάκη, που κυκλοφόρησε μόλις (εκδόσεις Πατάκη).

Πρόκειται για ένα βιβλίο - εργαλείο γραμμένο κυρίως για τους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι καλούνται να διαχειριστούν καθημερινά, χωρίς ιδιαίτερη προετοιμασία και κατάρτιση, από απλά περιστατικά παιδικών καβγάδων έως πιο σύνθετα τα οποία αφορούν συχνά ολόκληρη τη σχολική κοινότητα αλλά και την οικογένεια των εμπλεκομένων.

Ενδοσχολική βία: Αγόρια & Κορίτσια

Δεν έχει παρά να περάσει κανείς μερικά διαλείμματα σ’ ένα σχολείο, για να παρατηρήσει τις διαφορές στον τρόπο που συμπεριφέρονται και αλληλεπιδρούν οι μαθητές ανάλογα με το φύλο τους.

Αγόρια - κορίτσια: Βία για διαφορετικούς λόγους

... Τα αγόρια ασκούν ενδοσχολική βία για εξουσία και υπερίσχυση, ενώ στα κορίτσια η βία αφορά τη συσχέτιση, την αναγνώριση και την ανάγκη για εγγύτητα.

Η βία στα αγόρια είναι περισσότερο σωματική παρά λεκτική (ένα αγόρι έχει τρεις φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να δεχθεί σωματική επίθεση), ενώ των κοριτσιών –παρότι πιο έμμεση και ψυχολογική λόγω του κοινωνικού της χαρακτήρα και λιγότερο σωματική– έχει εξίσου βλαβερό αντίκτυπο.

Παρόλο που οι έρευνες δείχνουν πως τα αγόρια ασκούν περισσότερο bullying απ’ ό,τι τα κορίτσια, αυτό μπορεί να οφείλεται στο ότι η ανάρμοστη συμπεριφορά των κοριτσιών λόγω της ψυχολογικής της ιδιομορφίας συχνά δεν εκλαμβάνεται ως bullying.

Οι τύποι μαθητών που «πέφτουν» θύμα bullying

Αυτοί είναι οι τύποι μαθητών αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες πιθανότητας να υποστούν εκφοβισμό:

• τα εξαιρετικά όμορφα κορίτσια,

• κορίτσια που θεωρούνται μη ελκυστικά,

• αγόρια με μη στερεότυπη αρσενική συμπεριφορά,

• μαθητές που οι άλλοι θεωρούν ομοφυλόφιλους.

Αγόρια εκφοβίζουν αγόρια και κορίτσια εκφοβίζουν κορίτσια

Ο εκφοβισμός ανάμεσα σε μαθητές του ίδιου φύλου είναι πιο συνηθισμένος απ’ ό,τι σε άτομα του αντίθετου φύλου. Όμως, τα αγόρια δύσκολα θα αναφέρουν ότι τα εκφόβισε ένα κορίτσι, όπως αντίστοιχα και τα κορίτσια ότι τα εκφόβισε κάποια άλλη μαθήτρια.

Πώς αντιδρούν τα κορίτσια στο bullying

Τα κορίτσια σχετικά με τον εκφοβισμό τείνουν να...

Νιώθουν θλίψη, ντροπή και εξευτελισμό.

Συνεργάζονται περισσότερο με κάποιον που θέλει να τα βοηθήσει.

Υπερασπίζονται πιο εύκολα έναν συμμαθητή που εκφοβίζεται.

Θεωρούν τη σωματική βία λιγότερο σοβαρό πρόβλημα.

Πώς αντιδρούν τα αγόρια στο bullying

Τα αγόρια σχετικά με τον εκφοβισμό τείνουν να...

Νιώθουν και αντιδρούν περισσότερο με οργή.

Εκδηλώνουν σωματική βία περισσότερο απ’ ό,τι τα κορίτσια.

Αποζητούν ή να αποδέχονται βοήθεια πιο δύσκολα από τα κορίτσια.

Θεωρούν τη σωματική βία λιγότερο σοβαρό πρόβλημα.

Η μετάβαση: Από το δημοτικό στο γυμνάσιο

Όσο μεγάλη σημασία κι αν έχουν στο δημοτικό οι φίλοι και οι παρέες, κύρια σημεία αναφοράς του παιδιού αποτελούν η μητέρα και ο πατέρας, ο δάσκαλος ή η δασκάλα της τάξης, ο διευθυντής ή η διευθύντρια του σχολείου.

Οι θεσμοί που περιβάλλουν τα παιδιά καθώς και οι ενήλικες που τα περιστοιχίζουν και στους οποίους προσβλέπουν παρέχουν στα παιδιά του δημοτικού ένα απαραίτητο γι’ αυτά πλαίσιο φροντίδας, υποστήριξης, ασφάλειας, πληροφόρησης, δικαιοσύνης, μέσα στο οποίο θα αναπτυχθούν.

Στα χρόνια του γυμνασίου όμως αυτή η συμβιωτική σχέση αλλάζει (Sullivan κ.ά., 2004).

Από τα 12 μέχρι τα 18 τα παιδιά θα εδραιώσουν σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό την προσωπική, κοινωνική και σεξουαλική τους ταυτότητα· ωστόσο, για να γίνει αυτό, τα παιδιά θα πρέπει να απομακρυνθούν από τους ενήλικες που τα περιστοιχίζουν.

Ταυτόχρονα, οι σωματικές αλλαγές, οι οποίες παρουσιάζονται κατά τα πρώτα χρόνια της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, κάνουν τους εφήβους εξαιρετικά ανασφαλείς για το ποιοι είναι, για το παρουσιαστικό τους, για

τη σεξουαλικότητά τους, για το κατά πόσο είναι αποδεκτοί ή δημοφιλείς στους άλλους.

Ειδικά, όσον αφορά την εμφάνισή τους, οι μαθητές προσπαθούν να «σκανάρουν» τους συνομηλίκους τους, για να διαπιστώσουν αν εξελίσσονται φυσιολογικά, να καταλάβουν πού βρίσκονται σε σχέση με τους άλλους και να πάρουν επιβεβαίωση από αυτούς. Η κατάταξη των ενηλίκων σε αντίπαλο στρατόπεδο κάνει τα παιδιά να απορρίπτουν τις απόψεις, τις γνώμες, τις πεποιθήσεις και τα γούστα των ενηλίκων ως παρωχημένα και άσχετα με αυτά της κουλτούρας των εφήβων στην οποία ανήκουν τα ίδια.

Οι ενήλικες μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα και ο κόσμος των συνομηλίκων έρχεται έντονα στο προσκήνιο ασκώντας τεράστια επιρροή επάνω τους. Το γεγονός αυτό καθιστά τις ενήλικες παρεμβάσεις σε θέματα bullying μια πιο σύνθετη και ομολογουμένως πιο δύσκολη υπόθεση από ό,τι ήταν τα προηγούμενα χρόνια...

 iPaideia.gr