Λύτρωση ύδατος

 

Ο ουρανός είναι γκρίζος σήμερα…

Μια παράξενη σιωπή καλύπτει

τα λιγοστά κιτρινισμένα φύλλα στα δέντρα.

Τα υπόλοιπα επάνω στο υγρό χώμα

έχουν προ πολλού χαθεί.

Λικνίζονται περιστέρια,

εφορμούν για να ξετρυπώσουν χαρά πενιχρή.

Γάτες κρυμμένες κάτω από πρεβάζια,

την ανάγκη να ξεπλύνουν τις αμαρτίες τους

έχουν λησμονήσει.

Μονάχα κάποιοι άνθρωποι στέκονται απροστάτευτοι,
απολαμβάνουν τις σταγόνες βροχής,

την κάθαρση αισθάνονται να πλησιάζει.

Ακουμπούν τα βρεγμένα πανωφόρια,

όμως δεν πτοούνται.

Η λύτρωση έρχεται

μέσα από το πάθος,

μέσα από τη σύγκρουση,

μέσα από το ύδωρ.

Δεν είναι ο Χειμώνας που κατακερματίζει τις ψυχές μας,

είναι η ψυχή που δεν έχει ερωτευτεί το χειμώνα…