“Το καλάθι με τα σύκα” – Νίκος Καζαντζάκης

Μια γριούλα πέρασε...

Στάθηκε, ανασήκωσε απ’ το καλάθι που κρατούσε μερικά συκόφυλλα που το σκέπαζαν, διάλεξε και με φίλεψε δυο σύκα...

- Με γνωρίζεις κυρά μου; τη ρώτησα... 

- Όχι παιδί μου, είναι ανάγκη να σε γνωρίζω για να σε φιλέψω;

 - Άνθρωπος δεν είσαι; Άνθρωπος είμαι και εγώ, δεν φτάνει;

Γέλασε... ένα δροσερό κοριτσίστικο γέλιο...

Και τράβηξε το δρόμο της κούτσακούτσα κατά το κάστρο.

Έσταζαν τα δυο σύκα μέλι, ποτέ θαρρώ δεν γεύτηκα πιονόστιμα. Τα ‘τρωγα και με δρόσιζαν τα λόγια της γριάς...

«άνθρωπος είσαι,άνθρωπος κι εγώ, φτάνει!»

Ένα όμορφο ταξίδι σε λέξεις και φράσεις για να μιλάμε και να γράφουμε σωστά.

 

αγγελιαφόρος όχι αγγελιοφόρος
ανιψιός (παλιότερα ανηψιός)
αθυρόστομος όχι ανθηρόστομος
αντικρίζω όχι αντικρύζω
αναντικατάστατος όχι αντικατάστατος
αντικαθιστώ όχι αντικαταστώ
δόθηκε όχι δώθηκε
άναρθρος όχι άναρθος
περισυλλέγω (αόρ. περισυνέλεξα) όχι περισυνελλέγω
ανδριάντας όχι αδριάντας

ανεξεταστέος όχι αναξεταστέος
αφότου όχι αφ' ότου
αφ' ενός  αλλά και αφενός,
αντικαθίστανται όχι αντικαθιστώνται
απαντά (π.χ. σε κείμενο) και όχι απαντάται
απεναντίας όχι απ' εναντίας
απαξιώ, απαξιοίς, απαξιοί / (όχι: απαξιείς, απαξιεί) και ομοίως πληρώ, πληροίς, πληροί
εξαιτίας όχι εξ αιτίας
εξαρχής όχι εξ αρχής
απαρχαιωμένος όχι απαρχειωμένος

απεμπολώ όχι απεμπολίζω
απογοητεύω όχι απαγοητεύω
γαρίφαλο (παλιότερα γαρύφαλλο)
διαμιάς όχι διά μιας
γλιτώνω (παλιότερα, γλυτώνω)
ζήλια (ή ζήλεια;)
απευθείας όχι απ' ευθείας
καβγάς οχι καυγάς
αμαυρώνω όχι αμαυρίζω
κατ' αρχήν αλλά και καταρχήν (όμως κατ' αρχάς)

καημένος (όχι καϋμένος)
αφετέρου αλλά και αφ' ετέρου
καμιά (παλιότερα καμμία)
κόκαλο (παλιότερα κόκκαλο)
μαντίλι (παλιότερα μαντήλι)
μολαταύτα όχι μόλα ταύτα
νιώθω όχι νοιώθω
αλίμονο όχι αλλοίμονο
εκτίνω ποινή όχι εκτίω
ξίδι όχι ξύδι

καταναλωτισμός (ή υπερκατανάλωση) όχι υπερκαταναλωτισμός
επήρεια όχι επίρρεια (αλλά επιρροή)
συμπάθιο (παλιότερα συμπάθειο)
φλιτζάνι (παλιότερα φλυτζάνι)
χρεοκοπία όχι χρεωκοπία
εμβάθυνση όχι εμβάνθυνση
εν τούτοις όχι εντούτοις
εξ ημισείας όχι εξημισείας
παρ'όλα [αυτά] αλλά παρόλο
τέλος πάντων όχι τέλοσπάντων 

εξεπλάγην όχι εκπλάγηκα
συνέβη όχι συνέβηκε ούτε συμβήκε
υπ' όψιν (αλλά και υπόψη)
εξέφρασα όχι έκφρασα
προπετής όχι προπέτης
αποκαθίστανται όχι αποκαθιστώνται //αποκατεστάθη όχι απεκατεστάθη
αποκτώνται όχι αποκτούνται
καταπατούνται όχι καταπατώνται
το απολωλός (πρόβατο) όχι το απολωλόν
εμφορούμαι όχι ευφορούμαι

αποσιωπώμενος όχι αποσιωπούμενος
αποτάθηκα / θα αποταθώ όχι αποτάνθηκα / θα αποτανθώ
ασχολούμαστε, ασχολούμασταν όχι ασχολιόμαστε
επιτίθεμαι / επιτίθενται, προστίθεμαι/προστίθενται
διατίθενται όχι διατίθονται
διηθώ όχι διηθίζω
πηχυαίος όχι πηχαίος
τα χρειώδη όχι τα χρεώδη
άγχος όχι άνχος
γελοίος όχι γελείος

είμαστε, είστε (ενεστώτας) / ήμαστε, ήσαστε (παρατατικός)
εισέπραξα όχι είσπραξα
ελλοχεύω όχι ελογχεύω
περιθάλπω και όχι περιθάλπτω
εντρυφώ, εντρυφάς, εντρυφά όχι εντρυφείς...
εξοκέλλω όχι εξοκείλλω / αόρ.: εξώκειλα
επίμονος όχι επίμων (αλλά πείσμων, επιμένων)
ευφορία (ψυχική) αλλά εφορεία (...)
εποχικός όχι εποχιακός
θα επιστήσω (την προσοχή) όχι θα εφιστήσω

καθαυτό όχι καθ' αυτό
καταχωρίζω (σε φακέλους), καταχώρισα όχι καταχωρώ, καταχώρησα
καταχώριση (σε φακέλους) όχι καταχώρηση
κραδαίνω όχι καρδαίνω
λιποβαρής όχι ελλιποβαρής
μεσοτοιχία όχι μισοτοιχία
ο μυς, οι μύες (όχι  οι μυς), αλλά τους μυς
ορεσίβιος όχι ορεισίβιος
οστεομυελίτιδα όχι οστεομελίτιδα

παρεισφρέω, παρεισέφρησα και όχι παρεισφρύω, παρεισέφρυσα

πνευμονολόγος όχι πνευμονιολόγος
η προβλήτα  όχι ο προβλήτας
προοιωνίζομαι (π.χ. …την καταστροφή) όχι προιωνίζω
προπετής όχι προπέτης
προσδοκώ, προσδοκάς, προσδοκά / όχι προσδοκείς...
σιωπάς, σιωπά, (των) σιωπώντων όχι σιωπείς, σιωπεί, (των) σιωπούντων
ρολό (χαρτιού) όχι ρολός

στενοχωρώ όχι στεναχωρώ
συγγνώμη όχι συγνώμη

συγχρωτίζομαι όχι συχνωτίζομαι
συγχωρώ  όχι συχωρώ ή συνχωρώ
συνέθεσα όχι σύνθεσα αλλά συντίθεμαι (ενεστ.) και συνετέθην (αόρ., παθητ.)
τίθενται όχι τίθονται
συνελήφθη όχι συλλήφθηκε
ο σωλήνας όχι η σωλήνα
υποθάλπω όχι υποθάλπτω

υποθηκοφυλακείο όχι υποθηκοφυλάκιο
Φινλανδία όχι Φιλανδία
χειρουργός όχι χειρούργος αλλά πανούργος (οι λέξεις σε -ουργος, όταν τονίζονται στο -ου- έχουν αρνητική σημασία, ενώ στο -ός έχουν θετική σημασία, π.χ. δημιουργός, αλλά ραδιούργος)
χλοοτάπητας όχι χλωροτάπητας
η ψήφος (οι ψήφοι)  και όχι ο ψήφος / η μέθοδος (οι μέθοδοι και όχι οι μέθοδες)

(να) παραγάγω: υποτ.αορ. του ρ. παράγω, όχι να παράξω (όλος ο αόριστος: παρήγαγα, παρήγαγες, παρήγαγε, παραγάγαμε, παραγάγατε, παρήγαγαν)

οι αρχικοί χρόνοι: Εν.: παράγω, Παρατ.: παρήγα, Εξακολ. Μελ.: θα παράγω, Συνοπτ. Μελ.: θα παραγάγω, Αορ.: παρήγαγα, Παρακ: έχω παραγάγει, Υπερσ.: είχα παραγάγει, Συντ. Μελ: θα έχω παραγάγει. Τα ίδια ισχύουν και για τα υπόλοιπα σύνθετα ρήματα του "άγω": ανάγω, απάγω, διάγω, ενάγω, εξάγω, συνάγω, υπάγω.

http://www.thessalonikiartsandculture.gr/blog/lia-mallidou/glossika-atopimata-kai-mi#.V8XegluLRMy

Ό,τι μας δίδαξε ο Επίκουρος για την Αυτάρκεια και την Ελευθερία

Αν θέλεις να κυβερνάς τη ζωή σου σύμφωνα με την ανθρώπινη λογική, μάθε πως πραγματικός πλούτος σημαίνει το να αρκούμαστε στα λίγα. Το λίγο ποτέ δε λείπει.

Οι άνθρωποι επιθύμησαν τη δύναμη και τη δόξα για να στηρίξουν το έχει τους σε στέρεα θεμέλια και να μπορούν να ζουν τη ζωή τους ήσυχα μες στα πλούτη. Μάταιος κόπος. Στον αγώνα τους να φτάσουν ψηλά, σπέρνουν το δρόμο της ζωής με δυσκολίες και κινδύνους. Κι από την κορυφή, σαν κεραυνός ο φθόνος τούς χτυπά και τους γκρεμίζει με καταφρόνια μες σε τρομερά Τάρταρα. Γιατί από το φθόνο, όπως κι από τον κεραυνό, καίγονται οι ψηλές κορφές και κάθε τι που ξεχωρίζει πάνω από τ’ άλλα. Αξίζει περισσότερο να προσαρμόζεται κανείς ήσυχα παρά να θέλει να υποτάξει τον κόσμο στην εξουσία του και να κυβερνά βασίλεια. Ασ’τους να χύνουν άσκοπα ματωμένο ιδρώτα εξουθενωμένοι, καθώς παλεύουν στο στενό μονοπάτι της φιλοδοξίας, αφού οι γνώσεις τους υπαγορεύονται από ξένα χείλη, κι οι επιθυμίες τους καθορίζονται από αυτά που ακούν από άλλους κι όχι απ’ τα δικά τους αισθήματα. 

Όποιος κατάλαβε ποια είναι τα όρια που θέτει η ζωή, γνωρίζει πόσο εύκολο είναι να αποκτηθεί ό,τι διώχνει τον πόνο της στέρησης και κάνει τη ζωή τέλεια στο σύνολό της. Κι έτσι δεν έχει ανάγκη από πράγματα που αποκτώνται με ανταγωνισμούς.

Η φτώχεια, αν εκτιμηθεί σύμφωνα με το φυσικό σκοπό της ζωής, είναι μεγάλος πλούτος. Ενώ τα αμέτρητα πλούτη σημαίνουν μεγάλη φτώχεια.

Έχει και η λιτότητα τα όριά της. Όποιος το παραβλέπει αυτό, παθαίνει κάτι αντίστοιχο μ’ εκείνον που δεν βάζει φραγμό στις επιθυμίες του.

Για όποιον δεν είναι αρκετό το λίγο, τίποτα δεν είναι αρκετό. (Και έλεγε πως ήταν έτοιμος να παραβγεί με τον Δια σε ευτυχία, αρκεί να είχε ψωμί και νερό).

Η αυτάρκεια είναι ο μεγαλύτερος πλούτος.

Ο σοφός, ακόμα κι όταν περιοριστεί στα απαραίτητα, ξέρει περισσότερο να δίνει παρά να παίρνει’ τέτοιο θησαυρό αυτάρκειας έχει ανακαλύψει.

Ζώντας κανείς ελεύθερα, δεν μπορεί να αποχτήσει μεγάλη περιουσία, γιατί κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο χωρίς δουλικότητα προς τις μάζες ή την εξουσία. Μπορεί ωστόσο να ’χει όλα τα καλά σε διαρκή αφθονία. Κι αν τύχει να αποκτήσει μεγάλη περιουσία, εύκολα θα τη μοιράζει καταπώς πρέπει, κερδίζοντας τη συμπάθεια των συνανθρώπων του.

Κακό πράγμα η ανάγκη δεν είναι όμως διόλου αναγκαίο να ζει κανείς υπό καθεστώς ανάγκης.

Μέγιστος καρπός της αυτάρκειας είναι η ελευθερία.

Την ευδαιμονία και τη μακαριότητα δεν τις φέρνουν τα μεγάλα πλούτη ούτε η πληθωρική δραστηριότητα ούτε οι εξουσίες ούτε η ισχύς, αλλά η αλυπία, η πραότης των συναισθημάτων κι η ψυχική διάθεση που αναγνωρίζει τα όρια που έχει θέσει η φύση.

Μικροεμπόδια βάζει η τύχη στο σοφό άνθρωπο. Τα μεγαλύτερα και τα πιο σημαντικά ζητήματα τα έχει διευθετήσει η λογική του, και σ’ όλη του τη ζωή η λογική θα τα διευθετεί.

Είναι ανόητο να ζητάει κανείς από τους θεούς αυτά που μπορεί ο ίδιος να εξασφαλίσει για τον εαυτό του.

Δεν ελευθερώνουν την ψυχή από την ανησυχία και δεν φέρνουν την αληθινή χαρά τα αμέτρητα πλούτη ή η δόξα κι ο θαυμασμός του πλήθους ή οτιδήποτε άλλο οφείλεται σε αίτια απεριόριστα.

Ο ρηχός άνθρωπος στην ευημερία αποχαυνώνεται και στη συμφορά καταρρακώνεται.

Αν θες να κάνεις πλούσιο τον Πυθοκλή, μη του δίνεις περισσότερα λεφτά. Αφαίρεσέ του την επιθυμία να πλουτίσει.

Η φύση μάς διδάσκει να θεωρούμε μικρά τα όσα μας φέρνει η τύχη μας διδάσκει, όταν είμαστε τυχεροί να μην αγνοούμε την ατυχία, αλλά κι όταν δυστυχούμε να μην υπερεκτιμούμε την καλοτυχία και να δεχόμαστε ατάραχοι τα καλά που μας φέρνει η τύχη αλλά και να είμαστε προετοιμασμένοι να αντιταχθούμε σε όσα μας φαίνονται κακά, μας διδάσκει πως όλα όσα οι πολλοί θεωρούν καλά και κακά είναι εφήμερα και πως η σοφία δεν έχει απολύτως τίποτα κοινό με την τύχη.

Από το βιβλίο “Επίκουρος”-  D.S. Hutchinson, επιμέλεια Γ. Αβραμίδης 

    

 Αναγέννηση

Νιώθω πως αναδύομαι ξανά,

τα φτερά μου - έστω και πληγωμένα – ριγούν,

πονώ αλλά δεν υποφέρω,

θωρώ αλλά δεν θρηνώ.

Κι όμως κάθε νέα φορά με χαλυβδώνει,

η ψυχή μου γεννά τα δικά της μάτια

τον κήπο της Εδέμ αντικρίζει,

ευχαριστεί για το δώρο που ’χει δοθεί.

Ανεκτίμητη η ζωή,

απρόβλεπτη η στιγμή,

αέναη η ίαση…

Η υπόκλιση και το χειροκρότημα δεν σταματούν,

πορεύονται σαν αλαφροΐσκιωτοι συνοδοιπόροι.

Πέντε λέξεις που πρέπει να μάθετε στα παιδιά σας!

Η ανατροφή ενός παιδιού δεν είναι εύκολη υπόθεση. Τα παιδιά δεν συνοδεύονται από κάποιο εγχειρίδιο οδηγιών που σας λέει πώς να τα μεγαλώσετε ώστε να γίνουν ευτυχισμένοι ενήλικες. Σίγουρα αυτό ελπίζουμε όλοι και αυτό θέλει κάθε γονιός για το παιδί του.

Κάνουμε λάθη και μερικές φορές δεν ανταποκρινόμαστε στις προσδοκίες που έχουμε από τον εαυτό μας. Μπορεί να φοβόμαστε ότι δεν θα μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες του παιδιού καθ’όλη τη διάρκεια της ζωής του. Ωστόσο ένα πράγμα είναι σίγουρο: το ζήτημα δεν είναι να είναι να είμαστε τέλειοι γονείς αλλά καλοί γονείς που καθοδηγούν και παρέχουν υποστήριξη.

Δεν έχει νόημα να αποκτήσουμε εμμονή με την επίλυση κάθε προβλήματος που μπορεί να αντιμετωπίσουν τα παιδιά μας. Μερικές φορές είναι καλύτερο να μάθουμε στα παιδιά μας στρατηγικές και τρόπους να επιτυγχάνουν πράγματα μόνα τους και να βρίσκουν τις δικές τους λύσεις. Γι’αυτό οι λέξεις που χρησιμοποιούμε είναι κλειδιά στην ανατροφή των παιδιών. Σήμερα θα θέλαμε να σας παρουσιάσουμε τις πιο κατάλληλες λέξεις που πρέπει να ακούει ένα παιδί.

1. Εμπιστοσύνη

Η εμπιστοσύνη που δείχνετε στα παιδιά σας είναι ουσιαστική προκειμένου να αναπτύξουν μια αίσθηση ασφάλειας και αυτονομίας. Έχουμε ήδη μιλήσει στο ιστολόγιό μας για τους κινδύνους της υπερπροστασίας, ένα σχήμα μάθησης που εμποδίζει τα παιδιά, μέσω του ελέγχου σε σχεδόν κάθε πτυχή της ζωής τους, από το να αποκτήσουν τις δικές τους εμπειρίες μάθησης.

Η φράση «σου έχω εμπιστοσύνη» θα πρέπει να εντυπωθεί σε αυτά από νωρίς, ώστε να μάθουν να είναι υπεύθυνα και να γνωρίζουν ότι έχουν την άνευ όρων υποστήριξή σας ώστε να αρχίσουν να λαμβάνουν τις δικές τους αποφάσεις.

2. Συναίσθημα

«Πώς νομίζεις ότι αισθάνεται το άλλο παιδί όταν το κοροϊδεύεις;». «Να συναισθάνεσαι το άλλο άτομο όταν του φέρεσαι άσχημα». «Ναι αισθάνεσαι τη χαρά όταν καταφέρνεις να κάνεις κάτι μόνος/η σου». «Να αισθάνεσαι ευτυχία όταν αγκαλιάζεις τον παππού και τη γιαγιά και να τους λες ότι τους αγαπάς»…

Η ζωή δεν είναι μόνο το να σκεφτόμαστε τι θέλουμε και τι δεν έχουμε. Δεν είναι η «συσσώρευση πραγμάτων» αλλά το να αισθανόμαστε καλά με αυτά που κάνουμε κάθε μέρα, να χαιρόμαστε τους φίλους, την οικογένεια και τα κατοικίδιά μας… Τα παιδιά πρέπει να μάθουν από νωρίς τη σημασία του «να αισθάνονται τη ζωή στο μέγιστο βαθμό, με χαρά και ακεραιότητα».

3. Κατανόηση

Τα παιδιά μας θα πρέπει να μάθουν από μικρή ηλικία τη σημασία της κατανόησης για τους άλλους και το να μπορούν να βάζουν τον εαυτό τους στη θέση τους. Είναι ζωτικό η διάνοια να εξισορροπείται από τη συναισθηματική νοημοσύνη. Η ζωή δεν είναι μόνο η κατανόηση εννοιών όπως ο πολλαπλασιασμός ή οι ιδέες σε κάποιο βιβλίο.

Τα παιδιά πρέπει επίσης να κατανοούν τον πολύπλοκο κόσμο των συναισθημάτων, να τα σέβονται και να μάθουν να τα εκφράζουν σωστά, να μιλούν για όσα αισθάνονται και να εκφράζουν τις ανάγκες και τους προβληματισμούς τους.

4. Μοίρασμα

«Να μοιράζεσαι τη χαρά σου, να δημιουργείς θετικές σχέσεις με τους ανθρώπους γύρω σου, να μοιράζεσαι αυτά που έχεις και να δέχεσαι την καλοσύνη των άλλων». Αν ενσταλάξουμε αυτή την ουσιαστική έννοια στα παιδιά μας, θα αποφύγουμε το να γίνουν εγωιστικά και να σκέφτονται μονάχα τον εαυτό τους, βάζοντας τις ανάγκες τους πάνω από εκείνες των άλλων.

Αν μάθουν να μοιράζονται, θα έχουν πιο ασφαλείς και πιο στενές σχέσεις με τους άλλους, θα έχουν καλύτερους φίλους και θα δημιουργούν πιο υγιείς σχέσεις.

5. Αγάπη

Για να μεγαλώσουμε ευτυχισμένα παιδιά, δεν πρέπει μόνο να τα μάθουμε να αγαπούν και να νοιάζονται για τους ανθρώπους γύρω τους, αλλά είναι επίσης ζωτικό να διδάξουμε στα παιδιά μας να μάθουν να αγαπούν τον εαυτό τους. Η αυτοεκτίμηση είναι πραγματικά ζωτική για την ωριμότητα και την αίσθηση ασφάλειας.

Η αγάπη για τον εαυτό μας και η ικανότητα να δείχνουμε αγάπη στους άλλους είναι αναμφίβολα ένα θεμέλιο της ανάπτυξης συναισθηματικής νοημοσύνης. Επομένως, μη διστάζετε να ενσταλάζετε αυτές τις λέξεις κάθε μέρα στα παιδιά σας. Η αγάπη, η εμπιστοσύνη, η κατανόηση και το να ξέρουν να μοιράζονται είναι γέφυρες προς την ανάπτυξη προκειμένου να γίνουν ευτυχισμένοι ενήλικες.

Η ανατροφή παιδιών είναι μια καθημερινή περιπέτεια που θα πρέπει να προσεγγίζεται με υπομονή, αφοσίωση και αγάπη. Μη φοβάστε να κάνετε λάθη: κανείς δεν είναι τέλειος όταν πρόκειται να δώσει συμβουλές ή να λειτουργήσει ως παράδειγμα. Αυτό που έχει σημασία είναι τα παιδιά μας να γνωρίζουν πάντα ότι τα αγαπάμε και ότι τα στηρίζουμε σε ό,τι κάνουν.

meygeia.gr

   

 Διάβαση άτρωτη

Η ζωή σαν μονοπάτι…

Μια μικρή γραμμή

σε μια αχανή πεδιάδα.

Τα δέντρα υψώνονται καταμεσής.

Σαλεύουν οι πορτοκαλιές, οι ροδιές αναπνέουν,

αναδεύονται οι λεμονιές.

Κι εσύ πορεύεσαι τη διάβα της ζωής μόνος και σκεφτικός.

Πολλές οι παρακάμψεις, ατελείωτα τα τρίστρατα.

Μοναδικά όπλα η ελπίδα και η ανθρωπιά.

Ελπίζεις να προσφέρεις, να εισπράξεις…

Αγαπάς σαν άνθρωπος πρωτόπλαστος κι αναμάρτητος…

Πορεύσου απλά, απλώς…   

Πυθαγόρας: 10 λόγια από χρυσάφι για ν’ απελευθερωθεί το μυαλό μας...

Ένας σπουδαίος φιλόσοφος, μαθηματικός, θρησκευτικός και πολιτικός Δάσκαλος μας κληροδότησε λόγια από χρυσάφι.

Τα «Χρυσά Έπη».

Ο Πυθαγόρας γεννήθηκε στη Σάμο το 580 π.Χ. και από την παιδική του ηλικία εκδήλωσε μία ιδιαίτερη αγάπη για τη μάθηση. Για καλή του – και καλή μας – τύχη, ο πατέρας του, Μνήσαρχος, τον έπαιρνε μαζί του στα ταξίδια σε Ανατολή και Δύση, με αποτέλεσμα ο νεαρός Πυθαγόρας να αναπτύξει από νωρίς διευρυμένη αντίληψη για τον κόσμο. Ο πατέρας του φρόντισε ακόμα να λάβει ο γιος του την καλύτερη μόρφωση κοντά στους μύστες της Ανατολής και στον διάσημο τότε φιλόσοφο από τη Σύρο, Φερεκύδη.

Ακόμα και αν δεν γνωρίζετε τίποτα για τον Πυθαγόρα, οπωσδήποτε κάτι θα έχετε ακούσει για το πυθαγόρειο θεώρημα. Ο Πυθαγόρας ήταν πρωτοπόρος στα μαθηματικά και στη γεωμετρία, ήταν εξαιρετικός θεωρητικός της μουσικής, φιλόσοφος με πολύ ιδιαίτερη κοσμοθεωρία θρησκευτικού τύπου και όταν εγκαταστάθηκε στον Κρότωνα της Ιταλίας, φανέρωσε και το πολιτικό του ταλέντο επίσης.

Εδώ θα ασχοληθούμε με τον φιλόσοφο Πυθαγόρα και τη διδασκαλία του σχετικά με τις αρετές που οφείλει να επιδιώκει κάθε άνθρωπος, ώστε να είναι αγνός, έτοιμος για μία καλύτερη ενσάρκωση. Είναι ένα απόσπασμα από τα «Χρυσά Έπη», ένα κείμενο με τα βασικά σημεία της διδασκαλίας του Πυθαγόρα, που γράφτηκε από πυθαγόρειους του 5ου αι. π.κ.χ, πολλές δεκαετίες μετά τον θάνατο του δασκάλου.

Για να διευκολύνουμε την ανάγνωση, δώσαμε στο απόσπασμα τη μορφή δεκαλόγου.

1. Κάνε συνήθεια να κυριαρχείς στον ύπνο, στο στομάχι, στη λαγνεία και στον θυμό.

2. Μην πράξεις κάτι επαίσχυντο, ούτε μόνος σου ούτε μαζί με άλλους και από όλους πιο πολύ τον εαυτό σου να ντρέπεσαι.

3. Να ασκείς τη δικαιοσύνη με έργα και με λόγια.

4. Να μην εθίζεσαι σε τίποτα ασυλλόγιστα, αλλά να γνωρίζεις πως ο θάνατος για όλους είναι αναπόφευκτος και τα χρήματα, άλλοτε είναι καλό να τ’ αποκτάς και άλλοτε να τα χάνεις.

5. Ό, τι σου αναλογεί από τις δυστυχίες που συμβαίνουν τυχαία στους θνητούς, να το υποφέρεις χωρίς αγανάκτηση. Και όσα από αυτά μπορείς να τα θεραπεύεις. Σκέψου πως οι θεοί δεν δίνουν μεγάλο μερίδιο από αυτά στους αγαθούς ανθρώπους.

6. Μην επιτρέπεις στον εαυτό σου να εκπλήσσεται και να απορεί ούτε από τα άθλια ούτε από τα καλά λόγια των ανθρώπων που άφθονα ακούς. Κι αν ακούσεις ψέμα για κάτι, να είσαι πράος. Να μην σε παραπλανήσει κανείς ούτε με λόγια ούτε με έργα να κάνεις ή να πεις οτιδήποτε δεν είναι καλό.

7. Πριν πράξεις οτιδήποτε να σκέπτεσαι προσεκτικά, ώστε να μην κάνεις κάτι ανόητο. Ο ανόητος (εκείνος που δεν σκέπτεται) λέει και πράττει ανόητα πράγματα.

8. Να πράττεις εκείνα που δεν θα σου προκαλέσουν στεναχώρια αργότερα. Μην πράττεις εκείνα που δεν γνωρίζεις, αλλά να φροντίσεις να μάθεις για όσα έχεις άγνοια κι έτσι η ζωή σου θα είναι ευχάριστη.

9. Δεν πρέπει να παραμελείς την υγεία του σώματός σου, αλλά, με μέτρο να πίνεις, να τρως και να γυμνάζεσαι, και μέτρο εννοώ εκείνο που δεν θα σε στεναχωρήσει. Συνήθισε σε διατροφή καθαρή και λιτή και ζώντας έτσι, φυλάξου από όσα επισύρουν φθόνο. Μην δαπανάς άκαιρα τα καλά, όπως κάνουν οι αδαείς, ούτε να στερείσαι σε σημείο που να γίνεις ανελεύθερος, διότι το μέτρο είναι η άριστη κατάσταση σε όλα.

10. Μην επιτρέψεις στα μάτια σου ύπνο απαλό πριν εξετάσεις τρεις φορές τις πράξεις της ημέρας: «Σε τι αστόχησα; Τι έπραξα; Τι δεν έπραξα από εκείνα που έπρεπε να πράξω;» Ξεκινώντας από το πρώτο να επεκτείνεσαι στα επόμενα, για τα άσχημα που έκανες να επιπλήττεις τον εαυτό σου, για τα καλά να ευχαριστιέσαι.

Για τούτα να κοπιάζεις, αυτά να μελετάς, αυτά πρέπει να επιθυμείς.

«Εκείνος το είπε», όπως συνήθιζαν να λένε οι μαθητές του, από σεβασμό στον δάσκαλο και δέος για το κύρος της αυθεντίας του. Αλλά εμείς δεν τον γνωρίζουμε τόσο καλά όσο εκείνοι για να τον εμπιστευτούμε με τόση ευκολία. Ας εμπιστευτούμε την ίδια τη ζωή εξετάζοντας, αν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά οφείλονται στην αστοχία μας να αποφύγουμε κάτι από αυτά που είχε «Εκείνος» εντοπίσει ως πηγές της δυστυχίας μας. Αν δυσκολεύεστε να αντιμετωπίσετε τον εαυτό σας σε αυτή την εξέταση, σας προτείνω να ξεκινήσετε από το νούμερο 10. Αυτό θα σας διευκολύνει να βάλετε τις σκέψεις σας (και μετά τις πράξεις σας) σε τάξη και θα σας οδηγήσει με μεγαλύτερη ευκολία σε όλα τα άλλα.

Αν ο Πυθαγόρας είχε δίκιο, τότε αυτή η διαδικασία θα αναβαθμίσει την ψυχή σας και θα την προετοιμάσει για μία καλύτερη μετενσάρκωση. Σε κάθε περίπτωση όμως θα σας βοηθήσει να γνωρίσετε καλύτερα τον εαυτό σας, να αποκτήσετε αυτοπεποίθηση και αντοχή και να διαμορφώσετε έναν χαρακτήρα αξιοθαύμαστο!

Κείμενο: Αθηνά Ταρλά-grethexis.com

thessalonikiartsandculture.gr