Διάβαση άτρωτη

Η ζωή σαν μονοπάτι…

Μια μικρή γραμμή

σε μια αχανή πεδιάδα.

Τα δέντρα υψώνονται καταμεσής.

Σαλεύουν οι πορτοκαλιές, οι ροδιές αναπνέουν,

αναδεύονται οι λεμονιές.

Κι εσύ πορεύεσαι τη διάβα της ζωής μόνος και σκεφτικός.

Πολλές οι παρακάμψεις, ατελείωτα τα τρίστρατα.

Μοναδικά όπλα η ελπίδα και η ανθρωπιά.

Ελπίζεις να προσφέρεις, να εισπράξεις…

Αγαπάς σαν άνθρωπος πρωτόπλαστος κι αναμάρτητος…

Πορεύσου απλά, απλώς…