1        Άνθρωπος περιπλανώμενος

Δεν είσαι σαν τους άλλους,

βουτηγμένος μέσα στο λήθαργο του ονείρου.

Από νωρίς σταμάτησες να ταξιδεύεις

διπλωμένος με το κατωσέντονο της θαλπωρής.

Νιώθεις μόνος, πλάνητας, ανέστιος.

Πολλά ζευγάρια μάτια σε θωρούν καχύποπτα,

την κακή σου τύχη αναθεματίζουν.

Κι εσύ νιώθεις μόνος…

Η μόνη σου παρηγοριά το φεγγάρι.

Τις ελπίδες σου φωτίζει,

τη ζεστασιά της ψυχής σου θερμαίνει.

Τα μάτια , τα χείλη, η γλώσσα, όλα τόσο διαφορετικά.

Η καρδιά σου όμως χτυπά το ίδιο σαν τις άλλες…

Οι παλμοί της αναζητούν μια άλλη καρδιά,

θέλει να δώσει και να λάβει αγάπη, μόνο αγάπη!

Μη λησμονείς πως η ζωή και η ανθρωπιά δε δανείζονται,

χαρίζονται…

Εσωστρεφή και μοναχικά παιδιά

της ψυχολόγου – Παιδοψυχολόγου Αθανασίας Κουτσούκου

Μία μεγάλη ανησυχία των γονιών είναι όταν τα παιδιά τους είναι πολύ κλειστά και εσωστρεφή και έχουν μία τάση για μοναχικότητα. Αυτό που πρέπει να καταλάβουν όμως οι γονείς είναι πως η εσωστρέφεια δεν οδηγεί απαραίτητα στην μοναχικότητα. Η εσωστρέφεια θα μπορούσε να μείνει ένα απλό στοιχείο προσωπικότητας, το οποίο να μην κάνει το άτομο να δυσλειτουργεί. Όμως τις περισσότερες φορές, δεν γίνεται έτσι, καθώς οι γονείς το αντιμετωπίζουν ως κάτι πολύ αρνητικό και δεν αφήνουν το παιδί να αναπτύξει την προσωπικότητά του ελεύθερα, αλλά τείνουν να θέλουν να την αλλάξουν και μάλιστα με πολύ αδέξιους χειρισμούς, οι οποίοι και οδηγούν σε πολύ άσχημες και ακραίες συμπεριφορές, όπως εκείνη της αντικοινωνικότητας.

Η αλήθεια είναι πως η εσωστρέφεια ως στοιχείο προσωπικότητας, είναι πολύ ξεκάθαρο από πολύ νωρίς. Από την νηπιακή κιόλας ηλικία το εσωστρεφές παιδί δεν εντάσσεται εύκολα στο σύνολο, δεν κάνει εύκολα γνωριμίες και δείχνει πολύ προσκολλημένο στους ενήλικες, ιδιαίτερα στην μητέρα του. Καθώς έρχεται η παιδική ηλικία, δυσκολεύεται να συμμετέχει σε ομαδικές δραστηριότητες, δεν αλλάζει τους πολύ λίγους φίλους του, ενώ αποφεύγει και εξωσχολικές δραστηριότητες, οι οποίες μπορεί να το φέρνουν αντιμέτωπο με νέα πρόσωπα και καταστάσεις. Φτάνοντας στην εφηβεία, τα πράγματα γίνονται πιο ασφυκτικά για εκείνο, γιατί τώρα δεν μπορεί να κρύβεται πίσω από την φούστα της μαμάς του και πρέπει να διεκδικεί μόνο του τις καθημερινές του δραστηριότητες και επιδιώξεις.

Εσωστρεφή και μοναχικά παιδιά στην εφηβεία πολλές φορές τείνουν να είναι και δυστυχισμένα παιδιά. Και αυτό είναι ίσως το πιο σημαντικό που πρέπει να έχει στο νου του ένας γονέα! Το να είναι ένας έφηβος εσωστρεφής, δεν είναι καταστροφικό, αν αυτός ο έφηβος μπορεί να το διαχειριστεί σωστά. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο όταν δεν έχει ποτέ κατακριθεί και καταπιεστεί από τους γονείς του γι αυτό το χαρακτηριστικό του. Συνήθως η δυστυχία του εσωστρεφή εφήβου, η οποία τον κάνει να είναι και μοναχικός έρχεται όταν αυτός ο έφηβος δεν έγινε ποτέ αποδεκτός, κατά κύριο λόγο από τους γονείς του.

Αλήθεια ποιος γονιός δεν θέλει το παιδί του να είναι το πρώτο ανάμεσα στους φίλους του, να είναι κοινωνικό, ευχάριστο, εξωστρεφές και σε κάθε κοινωνική εκδήλωση να είναι πολύ ανοιχτό και προσαρμοστικό; Αλίμονο στο παιδί που ντρέπεται, κρύβεται και δεν λέει ούτε το όνομά του όταν το ρωτούν. Πόσες φορές μπροστά σε ξένους δεν έχουν πει οι γονείς αυτών των παιδιών «Μίλα παιδί μου, πες το όνομά σου… δεν έχεις στόμα;» ή «Πήγαινε να παίξεις με τα άλλα παιδάκια, τι κάθεσαι εδώ μαζί μου… κουνήσου λίγο.»… Και φυσικά πόσες φορές δεν έχουν συγκριθεί αυτά τα παιδιά με άλλα, πιο ικανά, πιο εξωστρεφή και πιο ανοιχτά…

Οι παραπάνω συμπεριφορές όμως είναι αυτές οι οποίες ουσιαστικά δημιουργούν τα προβλήματα στα παιδιά. Αυτά τα παιδιά, εκτός του ότι νιώθουν ότι δεν τα καταλαβαίνουν, δημιουργούν πολύ χαμηλή αυτοεικόνα και το τόσο απλό στοιχείο προσωπικότητάς τους, το οποίο είναι πως είναι απλά κλειστά άτομα, γίνεται ένα δυσβάστακτο στοιχείο τους το οποίο δεν θα καταφέρουν ποτέ να αγαπήσουν και να αποδεχτούν. Κι έτσι η εσωστρέφεια οδηγείται στην μοναχικότητα και κατά συνέπεια στην δυστυχία.

Ας σκεφτούμε λοιπόν σαν γονείς πως το πιο σημαντικό από όλα είναι να βλέπουμε το παιδί μας να χαμογελά και να νιώθει άνετα με ό,τι κάνει. Αν συνειδητοποιήσουμε πως εκείνο επιλέγει να κάνει πιο λίγα πράγματα από ότι κάνουν οι συνομήλικοί του και αυτό τον κάνει να νιώθει καλά, τότε θα αποδεχτούμε την επιλογή του! Η δουλειά των γονέων είναι να σέβονται την προσωπικότητα του παιδιού τους και να το βοηθήσουν να ανθήσει!Για να ανθήσει όμως κάτι, χρειάζεται την υποστήριξη και την περιποίησή μας κι όχι την καταπίεσή μας!!!

http://efiveia.gr/

Κλέφτικο «Του Βασίλη»

   1. Να διακρίνετε το κλέφτικο τραγούδι που διαβάσατε σε δύο (2) νοηματικές ενότητες και να γράψετε έναν πλαγιότιτλο για την καθεμιά.

   2. Τι είναι το κλέφτικο δημοτικό τραγούδι και ποιο είναι συνήθως το περιεχόμενό του;

   3. Το συγκεκριμένο δημοτικό τραγούδι ποιες βασικές αξίες και ιδανικά της τότε εποχής προβάλλει;

   4. Σε ποια συναισθηματική κατάσταση βρίσκεται η μάνα του «μελλοντικού» κλέφτη; Τι νιώθει για το παιδί της και τι θέλει να πετύχει με τα λόγια της;

   5. Στο δημοτικό αυτό τραγούδι παρουσιάζονται δύο διαφορετικές απόψεις σχετικά με το «ποιον» της ανθρώπινης συμπεριφοράς απέναντι στην υποδούλωση και τη στέρηση της ελευθερίας. Να τις εντοπίσετε και να τις αναπτύξετε.

   6. Να σκιαγραφήσετε την προσωπικότητα του αγωνιστή Βασίλη και τις μητέρας του. Να δικαιολογήσετε τους χαρακτηρισμούς που θα αποδώσετε.

   7. Να παρουσιάσετε τη δομή της στιχουργικής σύνθεσης του τραγουδιού.

   8. Ποιο είναι το ύφος του ανώνυμου δημιουργού και ποια γλώσσα χρησιμοποιεί;

   9. Να αντιστοιχίσετε τις προτάσεις της Στήλης Α’ με τα κατάλληλα σχήματα λόγου της Στήλης Β’:

ΣΤΗΛΗ Α’	ΣΤΗΛΗ Β’
«να πεταχτώ σαν το πουλί»	αντίθεση
«να πάρω… να περπατήσω… να βρω…»	ασύνδετο σχήμα
«Φέρε μου τ’ αλαφρό σπαθί και το βαρύ τουφέκι»	οπτική εικόνα
«να πάρω δίπλα τα βουνά»	μεταφορά
«Πουρνό φιλεί τη μάνα του, πουρνό ξεπροβοδιέται»	ηχητική εικόνα
«και να σουρίξω κλέφτικα»	επανάληψη
«που πολεμούν με την Τουρκιά»	παρομοίωση

   10.  O πλούσιος έχει τα φλωριά, έχει o φτωχός τα γλέντια.

Άλλοι παινάνε τον πασά και άλλοι το βεζίρη,

μα γώ παινάω το σπαθί το τουρκοματωμένο,

το χει καμάρι η λεβεντιά, κι' ο κλέφτης περηφάνεια.

«Κλέφτικο»

   ·  Ποιες πληροφορίες για τη ζωή των κλεφτών μας δίνουν τα δύο δημοτικά τραγούδια;

   ·  Πώς αντιμετωπίζει ο λαός την επιλογή των «κλεφτών» να φύγουν στο βουνό και πώς κρίνει τις πράξεις τους;

Πολεμικά ηλεκτρονικά παιχνίδια: τα υπέρ και τα κατά

Τα πολεμικά ηλεκτρονικά παιχνίδια εξοικειώνουν τα παιδιά με τη βία και τον πόλεμο γιατί:

· Αποτελούν ένα μέσο διαπαιδαγώγησης μέσω του οποίου καλλιεργείται η επιθετική συμπεριφορά.

· Τα παιδιά αντιλαμβάνονται τη βία ως φυσική κατάσταση.

·  Διαμορφώνεται η αντίληψη ότι η επιθετικότητα είναι αρετή και συνάμα ότι οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων είναι σχέσεις επιβολής και κυριαρχίας.

· Τα παιδιά συχνά γίνονται περισσότερο επιθετικά κι εκτός παιχνιδιού.

· Απομακρύνουν τα παιδιά από την κοινωνικότητα και αλλοιώνουν τις διαπροσωπικές σχέσεις τους.

· Διαταράσσουν τον ύπνο των παιδιών προκαλώντας πολλούς εφιάλτες και νυχτερινούς τρόμους.

·  Προκαλούν εθισμό.

Τα πολεμικά ηλεκτρονικά παιχνίδια μπορούν να λειτουργήσουν θετικά στα παιδιά, π.χ. για εκτόνωση γιατί:

· Τα παιδιά εκτονώνουν ποικίλα αρνητικά συναισθήματα όπως το θυμό και την επιθετικότητά τους σε ψεύτικα πολεμικά παιχνίδια και είναι πιο ήρεμα στην καθημερινή τους ζωή.

· Στις σύγχρονες κοινωνίες, όπου απουσιάζουν οι εξωτερικοί χώροι για παιχνίδι, ιδιαίτερα στα μεγάλα αστικά κέντρα, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια γενικότερα  είναι μια νέα μορφή παιχνιδιού και χαράς.

· Πρόκειται για παιχνίδια δράσης και δυναμισμού, δηλ. στοιχείων απαραίτητων στη μετέπειτα ενήλικη ζωή.

· Συχνά συνδέονται με διάφορες πολεμικές τέχνες (πάλη, πυγμαχία, ξιφασκία, ακόντιο…) και συνεπώς προάγουν το αθλητικό ιδεώδες και τη συνεπακόλουθη αγάπη προς τον αθλητισμό.

· Τα παιδιά μπορούν να ξεχωρίσουν το παιχνίδι από την πραγματικότητα.

·  Τα παιδιά γνωρίζουν μια όψη της πραγματικότητας που δυστυχώς υφίσταται στην ευρύτερη κοινωνική πραγματικότητα (π.χ. τον «πόλεμο» στο σπίτι, στο σχολείο, στην εργασία, στην πολιτική).