Πλάκα - 1908

Πώς πληγώνουμε το παιδί  μας χωρίς να το καταλάβουμε!!!

Ο γονέας, οτιδήποτε και να πει στο παιδί του, γνωρίζει ότι εκείνο θα το αποδεχτεί και θα το ακούσει. Αυτός και ακριβώς είναι ο λόγος που θα πρέπει να προσέχουν διπλά προτού χρησιμοποιήσουν λέξεις που αργότερα ίσως μετανιώσουν.

Ορισμένα λόγια μπορούν να πληγώσουν τα συναισθήματα του παιδιού και να επηρεάσουν τόσο τη διάθεση όσο και μελλοντικά την αυτοπεποίθηση του.

Χρήσιμες συμβουλές για το τι πρέπει να αποφύγει ο γονέας:

1. Αποφύγετε τις συγκρίσεις με άλλα παιδιά

2. Μη προκαλείτε το παιδί σας να ανταγωνιστεί άλλα παιδιά. Π.χ. κάνε αυτή τη ζωγραφιά καλύτερη από τον Γιωργάκη

3. Μην επιπλήττετε με άσχημο τρόπο το παιδί σας

4. Αποφύγετε τις ταμπέλες όπως «πάντα τεμπέλης ήσουν»

5. Μη μιλάτε για τον εαυτό σας, π.χ. εγώ όταν ήμουν στην ηλικία σου έκανα όλα μου τα μαθήματα. Σεβαστείτε την προσωπικότητα του.

6. Μη προσπαθήσετε να το κάνετε να νιώσει άσχημα προκειμένου να ξεπεράσει τους φόβους του. Π.χ.  θα σε κοροϊδεύουν όλοι στο σχολείο που φοβάσαι τους κεραυνούς.

7. Μη χρησιμοποιείτε όρους όπως το «ποτέ» π.χ. ποτέ σου δεν μαζεύεις το δωμάτιο σου. Είναι μια φράση που μπορεί να το καταδικάσει.

8. Αποφύγετε να το απειλείτε π.χ. αν δεν έρθεις θα σε αφήσω μόνο σου ή αν το ξανακάνεις θα σε δείρω. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα το ξανακάνει.

9. Μη δημιουργείτε τύψεις στο παιδί π.χ. αυτό που έκανες δεν θα το ξεχάσω ποτέ

Πολλές φορές όταν είμαστε θυμωμένοι χρησιμοποιούμε λόγια σκληρά που δεν εννοούμε. Το αποτέλεσμα όμως είναι να πληγώσουν ανεπανόρθωτα το παιδί και να επηρεάσουν αρνητικά τον συναισθηματικό του κόσμο. 

Η ηρεμία και η σκέψη προτού πείτε οτιδήποτε είναι ο καλύτερος σύμβουλος. Παιδιά που πληγώνονται εύκολα και κυριεύονται από ανασφάλεια συνήθως είναι παιδιά με χαμηλή αυτοπεποίθηση. 

Ο κ. Στέλιος Μαντούδης, συμβουλεύει τους γονείς αυτών των παιδιών να επισκεφτούν άμεσα έναν Ειδικό προκειμένου να καθοδηγήσει τους γονείς και να ενισχύσει ψυχολογικά τα παιδιά.

Στέλιος Μαντούδης: Αναπτυξιακός Εργοθεραπευτής

boro.gr

Φράσεις από τα Αρχαία Ελληνικά που χρησιμοποιούμε σήμερα

Αναδημοσίευση από: Πυγμή | Εικόνα: Πλωτίνος

Απάντηση στους ισχυρισμούς κάποιων ότι η νεοελληνική γλώσσα δεν έχει καμία σχέση με τα αρχαία ελληνικά δίνει η ίδια η γλώσσα. Πέρα από τον τεράστιο όγκο λέξεων που συνεχίζει να χαρακτηρίζει τον λόγο μας, υπάρχουν και πολλές φράσεις…

Δείτε μερικές από αυτές:

Αιδώς Αργείοι: όταν θέλουμε να καταδείξουμε αισθήματα ντροπής αναφερόμενοι σε κάποιον άλλο. Ειπώθηκε από τον Αίαντα (σε έντονο ύφος) προς τους Αργείους κατά τη διάρκεια του Τρωικού πολέμου, με σκοπό να τους ανυψώσει το ηθικό όταν ο Αχιλλέας αποχώρησε από τη μάχη. (Ομήρου Ιλιάδα – Ε 787)

Αντίπαλον δέος: όταν αναφερόμαστε σε ισχυρό αντίπαλο. (Θουκυδίδης – Γ 11)

Από μηχανής θεός: μη αναμενόμενη βοήθεια –λύση –συνδρομή σε κάποιο πρόβλημα ή δύσκολη κατάσταση. Προέρχεται από θεατρικό τέχνασμα στην αρχαία Ελλάδα που χρησιμοποιούσαν οι τραγικοί ποιητές όταν ήθελαν να δώσουν διέξοδο στη πλοκή του έργου και στο οποίο κατά τη διάρκεια της παράστασης εμφανιζόταν ένας Θεός επάνω σε εναέρια κατασκευή (γερανός).

Αρχή άνδρα δείκνυσι: η εξουσία δείχνει το ποιόν του ανθρώπου -δώσε του αξιώματα, για να δεις ποιος είναι. (Σοφοκλής, Αντιγόνη 62)

Ασκός του Αιόλου: σε περιπτώσεις επικείμενων δεινών – καταστροφών. Ο Αίολος έδωσε έναν ασκό στον Οδυσσέα ο οποίος περιείχε ανέμους. Όταν λοιπόν οι σύντροφοι του Οδυσσέα άνοιξαν τον ασκό, απελευθερώθηκαν οι άνεμοι και παρέσυραν το πλοίο στο νησί των Λαιστρυγόνων. (Ομήρου Οδύσσεια Κ 1-56)

Αχίλλειος πτέρνα: αδύνατο σημείο. Η φράση προέρχεται από το μύθο του Αχιλλέα, σύμφωνα με τον οποίο, όταν τον βύθιζε στο αθάνατο νερό η μητέρα του, επειδή τον κρατούσε από τη φτέρνα, στο συγκεκριμένο σημείο του σώματός του παρέμεινε θνητός.

Βίος αβίωτος: ζωή ανυπόφορη. (Χίλων Ο Λακεδαιμόνιος)

Γαία πυρί μειχθήτω: χώμα και φωτιά ας αναμιχθούν - δηλώνει πλήρη αδιαφορία για τις όποιες εξελίξεις, ζαμανφουτισμό.

Γη και ύδωρ: υποδηλώνει περιπτώσεις υποταγής, πλήρους υποχώρησης, παράδοσης άνευ όρων. Η φράση προέρχεται από τον Ηρόδοτο, σύμφωνα με τον οποίο οι Πέρσες απεσταλμένοι ζήτησαν από τους Σπαρτιάτες γη και ύδωρ σε ένδειξη υποταγής. (Ηροδότου Ιστορία V 17-18)

Γόρδιος δεσμός: αναφέρεται σε περιπτώσεις δύσκολων προβλημάτων (άλυτων). Η φράση λέγεται σε περιπτώσεις δύσκολων καταστάσεων, όπως αυτή που αντιμετώπισε ο Μέγας Αλέξανδρος, όταν προσπάθησε να λύσει ένα πολύπλοκο κόμπο, το «γόρδιο δεσμό» τον οποίον σύμφωνα με τον χρησμό όποιος τον έλυνε θα γινόταν κυρίαρχος της Ασίας. (Αρριαννού 11 3)

Δαμόκλειος σπάθη: απειλητικές καταστάσεις. Η φράση προέρχεται από επεισόδιο που συνέβη μεταξύ του τυράννου των Συρακουσών Διονυσίου και του Δαμοκλή, ενός αυλικού κόλακα, όταν ο πρώτος θέλοντας να δείξει στο Δαμοκλή πόσο επικίνδυνο ήταν το αξίωμα του τυράννου τον έβαλε να καθίσει στο θρόνο, ενώ από πάνω του κρεμόταν ξίφος σε μια τρίχα αλόγου.

Δούρειος Ίππος: αναφέρεται σε περιπτώσεις δολιότητας, ή δώρων τα οποία υποκρύπτουν δόλο. Η φράση προέρχεται από τον Όμηρο και αναφέρεται κατά την περίοδο των Τρωικών πολέμων, τότε που οι Έλληνες, ενώ χάρισαν στους Τρώες ξύλινο άλογο μεγάλων διαστάσεων ως αφιέρωμα στους Θεούς, στο εσωτερικό του ήταν κρυμμένοι ο Οδυσσέας με τους συντρόφους του, οι οποίοι άνοιξαν τις πύλες της Τροίας στους υπόλοιπους Έλληνες. (Ομήρου Οδύσσεια λ 529)

Δρακόντεια μέτρα: αναφέρεται σε περιπτώσεις λήψης αυστηρών – σκληρών μέτρων. Η φράση προέρχεται από τον Δράκοντα (7ος αιώνας π.Χ.) αρχαίο νομοθέτη των Αθηνών, ο οποίος ήταν γνωστός για τους αυστηρούς και σκληρούς νόμους που επέβαλε.

Eξ απαλών ονύχων: αναφέρεται στη νηπιακή ηλικία κυριολεκτικά ή σε παλαιότερη χρονική περίοδο μεταφορικά. Η φράση χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει τη νηπιακή ηλικία κατά την οποία ο άνθρωπος έχει μαλακά νύχια.

Έπεα πτερόεντα: αερολογίες, αβάσιμα επιχειρήματα. Ομηρική έκφραση βασισμένη στην αντίληψη ότι τα λόγια όταν εκστομίζονται τα παίρνει ο αέρας. (Ομήρου Ιλιάδα Α 201)

Επί ξυρού ακμής: στην κόψη του ξυραφιού, σε πολύ κρίσιμη κατάσταση, σε κρίσιμο σημείο. Ομηρική φράση η οποία ειπώθηκε από το Νέστορα στο Διομήδη στην προσπάθειά του να τον παροτρύνει για συμμετοχή στον πόλεμο εναντίον των Τρώων. (Ομήρου Ιλιάδα Κ 173)

Εκατόμβη: Θυσία με πολλά θύματα, μεγάλη απώλεια. Εκατόμβη στην αρχαία Ελλάδα ονόμαζαν την θυσία κατά την οποία γινόταν προσφορά από εκατό βόδια στους θεούς. (Ομήρου Ιλιάδα Α 65)

Ες αύριον τα σπουδαία: Αργότερα θα ασχοληθούμε με τα σοβαρά ζητήματα, αναβολή. Τη φράση είπε ο Θηβαίος Αρχίας, όταν έλαβε το γράμμα που τον προειδοποιούσε ότι κινδυνεύει από τον Πελοπίδα. (Πλουτάρχου Πελοπ. 10)

Ή ταν ή επί τας: Ή θα την φέρεις νικητής (ασπίδα) ή θα σε φέρουν επάνω της νεκρό - ή θα επιτύχουμε, ή θα αποτύχουμε. Τη φράση έλεγαν οι Σπαρτιάτισσες μητέρες στα παιδιά τους, όταν τους έδιναν την ασπίδα για τον πόλεμο. (Πλουτάρχου Λακεδαιμ. Αποφθ.16)

Ήξεις αφήξεις: Λέγεται όταν κάποιος αλλάζει συνεχώς γνώμη. Η φράση προέρχεται από το χρησμό του μαντείου των Δελφών «ήξεις αφήξεις ουκ εν πολέμω θνήξεις». Η θέση του κόμματος πριν ή μετά το αρνητικό μόριο "ουκ", καθορίζει και τη σημασία του χρησμού.

Κέρβερος: Σκληρός, ανυποχώρητος. Προέρχεται από το ομώνυμο τέρας που φύλαγε τον Άδη και δεν επέτρεπε την είσοδο.

Κέρας Αμαλθείας: Παραπέμπει σε πλούτο – αφθονία υλικών αγαθών. Η φράση προέρχεται από περιστατικό όπου η Αμάλθεια έτρεφε τον μικρό Δία με κέρατο κατσίκας γεμάτο γάλα και μέλι.

Κόπρος του Αυγείου: Συγκεντρωμένες ατασθαλίες – καταστάσεις οι οποίες δύσκολα διορθώνονται. Η φράση προέρχεται από άθλο του Ηρακλή, κατά τον οποίο καθάρισε την κοπριά από τους στάβλους του Αυγείου.

Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα: Λέγεται για όσους υπερηφανεύονται και καυχώνται για ανεπιβεβαίωτα κατορθώματα και καλούνται να αποδείξουν ότι λένε την αλήθεια. Η φράση προέρχεται από Αισώπειο μύθο σύμφωνα με τον οποίο κάποιος ισχυριζόταν ότι κάποτε στη Ρόδο έκανε ένα πολύ μεγάλο άλμα και του ζήτησαν να το επαναλάβει λέγοντάς του την παραπάνω φράση. (Αισώπου Μύθοι «Ανήρ Κομπαστής»)

Mηδένα προ του τέλους μακάριζε: Μην βιάζεσαι να μακαρίσεις κάποιον πριν το τέλος. Με αυτή τη φράση σχολίασε ο Σόλωνας τους θησαυρούς του Κροίσου, όταν ο τελευταίος τους έδειξε με υπερηφάνεια. (Ηροδότου Ι 32 7)

Κύκνειο άσμα: Η τελευταία ενέργεια – πράξη – έργο κάποιου. Προέρχεται από το τελευταίο τραγούδι του κύκνου πριν το θάνατό του. (Πλάτωνος Φαίδων 84 Ε)

Ιστός της Πηνελόπης: Λέγεται για έργο που δεν τελειώνει. Η φράση είναι από τον Όμηρο όπου στην Οδύσσεια αναφέρεται στην Πηνελόπη η οποία ύφαινε ένα ύφασμα την ημέρα και το ξήλωνε τη νύχτα, θέλοντας να ξεγελάσει τους μνηστήρες μέχρι να γυρίσει ο Οδυσσέας από την Τροία. (Ομήρου Οδύσσεια τ 149)

Κουτί της Πανδώρας: Εμφάνιση πολλών δεινών ταυτόχρονα. Η φράση προέρχεται από τη μυθολογία, σύμφωνα με την οποία ο Δίας για να τιμωρήσει τους ανθρώπους έδωσε στην Πανδώρα ως δώρο ένα κιβώτιο γεμάτο με όλες τις συμφορές, με αποτέλεσμα μόλις το άνοιξε να βγουν όλα τα δεινά, εκτός από την ελπίδα.

Προκρούστειος Κλίνη: Προσαρμογή κάποιας κατάστασης βάσει συμφέροντος. Προέρχεται από τον μυθικό κακούργο Προκρούστη, ο οποίος έδενε τα θύματά του σε κρεβάτι κι έπειτα τους έκοβε ή εξάρθρωνε τα πόδια, προκειμένου να τους φέρει σε ίσο μήκος με το κρεβάτι.

Μέμνησο των Αθηναίων: Μην ξεχνάς αυτόν που πρόκειται να εκδικηθείς. Τη φράση έλεγε καθημερινά ένας υπηρέτης στο Δαρείο (κατόπιν εντολής του) υπενθυμίζοντάς του ότι έπρεπε να τιμωρήσει τους Αθηναίους, διότι συμμετείχαν στην πυρπόληση των Σάρδεων. (Ηροδότου V 105)

Μερίς του λέοντος: Το μεγαλύτερο μερίδιο. (Αισώπου μύθοι «Λέων και αλώπηξ»)

Κομίζω γλαύκα εις Αθήνας: Όταν λέγονται ήδη γνωστά πράγματα. Η φράση λέγεται διότι στην Αθήνα η γλαύκα, η κουκουβάγια, ήταν γνωστή, σαν σύμβολο της Αθήνας και εικονιζόταν παντού, όπως στις στροφές των σπιτιών, στα νομίσματα κ.λπ. (Αριστοφάνη, Όρνιθες, 301)

www.egriechen.info

ΑΛΚΗ ΖΕΗ «Αναμνήσεις της Κωνσταντίνας από τη Γερμανία»

1. Να διακρίνετε το απόσπασμα σε τέσσερις νοηματικές ενότητες και να γράψετε έναν  πλαγιότιτλο για την καθεμιά.

2.   Το επιλεγμένο απόσπασμα συνδέεται με βιώματα και  εμπειρίες της σχολικής ζωής; Να εντοπίσετε τα σχετικά χωρία από το κείμενο.

3.   Να επισημάνετε την εκπαιδευτική  μεθοδολογία και τις αρχές του γερμανικού σχολείου μέσω της περιγραφής της αφηγήτριας  αλλά και του προβληματισμού της δασκάλας-μητέρας της. Να διακρίνετε   εάν  η   σύνθεση της συγκεκριμένης   σχολικής    τάξης   είναι πολυπολιτισμική ή όχι. Σ’ ένα τέτοιο  περιβάλλον, κατά τη γνώμη σας,  οι μαθητές αποδέχονται τη διαφορετικότητα, καλλιεργούν τον αλληλοσεβασμό και τη  δημοκρατική  συνείδηση; 

4.   Ποια αισθήματα τρέφει η  αφηγήτρια  για  τους  γονείς  της; Να  δικαιολογήσετε  την απάντησή σας.  

5.   Η  Άλκη  Ζέη  χρησιμοποιεί  ως  σταθερό   χρονικό πλαίσιο τη  μεταπολεμική  εποχή. Σ’  αυτή  την περίοδο καλλιεργήθηκαν συχνά εντάσεις και ιδεολογικές αντιπαραθέσεις. Εντοπίζετε κάτι τέτοιο στο συγκεκριμένο απόσπασμα;  

6. Γιατί το ύφος του κειμένου μπορεί να  χαρακτηριστεί ως ρεαλιστικό, νοσταλγικό, αυτοβιογραφικό αλλά και συνάμα  ειρωνικό;  

7.   Να  παρουσιάσετε  τις τεχνικές  αφήγησης  που χρησιμοποιεί η συγγραφέας προκειμένου να κάνει πιο ελκυστικό το έργο της:

8. Να χαρακτηρίσετε τη μητέρα της Κωνσταντίνας και το διευθυντή του σχολείου.

9.   Να   εξετάσετε  τους  ποικίλους  λόγους που οδήγησαν  παλαιότερα αλλά κι εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να στρέφουν το άτομο ή μια ομάδα ανθρώπων στον εκπατρισμό. 

Κ. Π. ΚΑΒΑΦΗΣ «Δέησις»

1.  Να   διακρίνετε   το  ποίημα  σε  τρεις  νοηματικές  ενότητες  και   να  γράψετε   έναν πλαγιότιτλο    για  την  καθεμιά: 

2.  Σε  ποιο  τετελεσμένο και μη αναστρέψιμο  γεγονός αναφέρεται ο πρώτος στίχος του ποιήματος; 

3.  Η μάνα του  ναύτη  παρουσιάζεται  να  αγνοεί  την  τύχη του  παιδιού της και γι’ αυτό προχωρά  σε  ορισμένες ενέργειες.  Ποιες  είναι   αυτές   και  ποια συναισθήματά της δηλώνουν;  

4.  Σε  ποιο  σημείο του  ποιήματος  εντοπίζετε  τραγική ειρωνεία  και γιατί; 

5.  Να περιγράψετε τη συναισθηματική  κατάσταση  της  μάνας. Γιατί θεωρείται τραγικό πρόσωπο; 

6.  Η    Καβαφική   γλώσσα  είναι  η  ομιλούμενη ελληνική γλώσσα στην  παροικία  των Ελλήνων   στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Είναι δημοτική αλλά ταυτόχρονα περιλαμβάνει πολλά λόγια στοιχεία, ιδιωματισμούς της Πολίτικης διαλέκτου και κάποιες καθημερινές, αντιποιητικές   λέξεις. Να  τεκμηριώσετε  την παραπάνω θέση παρουσιάζοντας παραδείγματα από το ποίημα:   

7.  Να  χαρακτηρίσετε ,  με  τεκμηρίωση,  το  ύφος  του  ποιήματος: 

8.  Να  εντοπίσετε  τις  δύο  προσωποποιήσεις  του  ποιήματος: 

9. Να   επισημάνετε   τις   δυσκολίες   και   τους  κινδύνους   της   ναυτικής   ζωής, όπως διαφαίνονται  μέσα  από  το  ποίημα  αλλά  κι  απ’  όσα  εσείς  έχετε  ακούσει: 

10. Να επισκεφτείτε τον επίσημο δικτυακό τόπο του αρχείου Καβάφη http://www.kavafis.gr/ και να περιηγηθείτε στις ποιητικές δημιουργίες του ποιητή.

Απίστευτη ομορφιά...

Ιδού ο Παράδεισος!!!