" Επάνω σ' ένα ακοίμητο αερόστατο
ατενίζουμε το καθάριο χρώμα τ' ουρανού,
τις ανθισμένες κοιλάδες του μυαλού,
την ανεξίτηλη θαλασσινή δροσιά,
τους ορεινούς στυλοβάτες της απεραντοσύνης...
Οι ψυχές μας γίνονται συνοδοιπόροι..."

Σας καλωσορίζω στο ιστολόγιό μου ελπίζοντας να κάνουμε πολλά ταξίδια - ονειρικά και μακρινά - στο χώρο του πνεύματος, της τέχνης και της δημιουργίας...

Τετάρτη 30 Ιουλίου 2014






Στεμνίτσα Αρκαδίας,
αρχοντική και αμφιθεατρική...


Η πατρίς μου είναι η Μάνη ...







«Η υγρή Συμφωνία»


Έντονη επιθυμία σε κατέλαβε απόψε
να βρεθείς μέσα στα σμαραγδένια μπράτσα,
τα κρυστάλλινα ακροδάχτυλα,
τα δαντελωτά μαλλιά,
τα κυματοειδή μάτια
 που απλώνονται στην άβυσσο τ’ ουρανού.
Το διάφανο χρώμα της θάλασσας ασκεί μία παράξενη γοητεία…
Άλλοτε αφρισμένη και ορμητική…
Άλλοτε φιλόξενη κι ερωτική…
Πετάς με δύναμη τα βότσαλα
και νιώθεις τον παφλασμό της ζωής.
Ταξιδεύεις σε ανεξερεύνητους, υγρούς κολπίσκους
κι αισθάνεσαι καθάριος
 από κάθε ενοχή και αμαρτία.
Αγγίζεις τις αμμώδεις χορδές του πιάνου
και έχεις την ιδέα πως αεροβατείς.
Η θάλασσα αλλάζει ξανά…
Σε παρασύρει ακόμη πιο βαθιά στο βυθό
των λέξεων, των ονείρων, των παθών…


Τα βασικά  χρώματα

Τα βασικά χρώματα -στη ζωγραφική- είναι το κίτρινο, το κόκκινο και το μπλέ.


Θερμά χρώματα

Θερμά χρώματα είναι το κόκκινο, το πορτοκαλί και το κίτρινο. Επίσης θερμά χρώματα είναι τα χρώματα της φωτιάς, των πεσμένων φύλλων, της ανατολής και της δύσης του ηλίου. Γενικά τα θερμά χρώματα εκφράζουν την ενέργεια, το πάθος και τη θετικότητα.
Το κόκκινο και το κίτρινο είναι και τα δύο βασικά χρώματα, και το πορτοκαλί προκύπτει από αυτά. Αυτό σημαίνει πως τα θερμά χρώματα είναι στην πραγματικότητα θερμά και δεν δημιουργούνται από το συνδυασμό κάποιου θερμού χρώματος με κάποιο ψυχρό.

Κόκκινο (βασικό χρώμα)


Το κόκκινο είναι πολύ θερμό χρώμα. Είναι συσχετισμένο με τη φωτιά, τη βία και τον πόλεμο. Επίσης το κόκκινο έχει συσχετιστεί με την αγάπη και το πάθος. Στην ιστορία έχει συσχετιστεί με τον διάβολο και τον έρωτα. Επίσης έχει παρατηρηθεί πως το κόκκινο έχει και φυσική επίδραση στον άνθρωπο, καθώς αυξάνει την πίεση του αίματος, τον αριθμό των αναπνοών και τον μεταβολισμό. Το κόκκινο ακόμη συσχετίζεται με τον θυμό, την σπουδαιότητα (θυμηθείτε τα κόκκινα χαλιά στις βραβεύσεις ή όταν συγκεντρώνονται διάσημοι σε κάποιο χώρο). Επισημαίνει τον κίνδυνο (αυτός είναι και ο λόγος που τα φανάρια για να σταματήσουμε είναι κόκκινα και επίσης η σήμανση STOP είναι και αυτή κόκκινη). Πέρα από το δυτικό κόσμο, το κόκκινο είναι διαφορετικά συσχετισμένο. Για παράδειγμα, στην Κίνα, το κόκκινο είναι το χρώμα ευημερίας και της ευτυχίας. Το χρησιμοποιούν για να έχουν καλή τύχη. Σε άλλους ανατολικούς πολιτισμούς το κόκκινο φοριέται από τις νύφες την ημέρα του γάμου τους. Ωστόσο, στην νότιο Αφρική το κόκκινο είναι το χρώμα του πένθους. Το κόκκινο επίσης έχει συσχετιστεί με τον κομμουνισμό και την ενημέρωση κατά του AIDS στην Αφρική λόγω της δημοτικότητας των διαφημίσεων για την ασθένεια. Στο σχεδιασμό, το κόκκινο μπορεί να είναι ένα ισχυρό χρώμα επικοινωνίας. Μπορεί να γίνει αφόρητο αν χρησιμοποιηθεί σε ένα σχέδιο, ειδικά στην πιο αχνή του μορφή. Είναι το ιδανικό χρώμα, όταν θέλετε να προβάλετε τη δύναμη του πάθους στο σχέδιο σας. Το κόκκινο μπορεί να είναι πολύ ευπροσάρμοστο, αν και στις πιο φωτεινές του αποχρώσεις είναι πολύ ενεργητικό χρώμα ενώ οι πιο σκοτεινές αποχρώσεις του είναι ισχυρές και κομψές.


Πορτοκαλί (Δευτερεύον χρώμα)


Το πορτοκαλί είναι ένα πολύ ζωηρό και ενεργειακό χρώμα. Οι απαλές αποχρώσεις του μπορούν να συσχετιστούν με τη γη και το φθινόπωρο. Επειδή έχει συσχετιστεί και με την αλλαγή των εποχών, το πορτοκαλί μπορεί να αναπαραστήσει την αλλαγή και την μετακίνηση γενικότερα. Επίσης επειδή το πορτοκαλί είναι συσχετισμένο με το ομώνυμο φρούτο, μπορεί να συσχετιστεί με την υγεία και τη ζωή. Στη σχεδίαση το πορτοκαλί επιβάλλει την προσοχή χωρίς να είναι τόσο συντριπτικό όσο το κόκκινο. Συχνά θεωρείτε πιο φιλικό και ελκυστικό.


Κίτρινο (Βασικό χρώμα)


Το κίτρινο συχνά θεωρείται το πιο φωτεινό και το πιο ενεργητικό από τα θερμά χρώματα. Έχει συσχετιστεί με τη χαρά και τη λιακάδα. Το κίτρινο ακόμη μπορεί να συσχετιστεί με την απάτη και τη δειλία.
Το κίτρινο έχει συσχετιστεί με την ελπίδα, όπως φαίνεται σε κάποια κράτη που κίτρινες κορδέλες είναι δεμένες έξω από τα σπίτια αυτών που έχουν ένα αγαπημένο τους πρόσωπο στον πόλεμο. Επίσης και το κίτρινο είναι συσχετισμένο με τον κίνδυνο, αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό όσο το κόκκινο.
Σε μερικά κράτη το κίτρινο έχει πολύ διαφορετική έννοια. Στην Αίγυπτο για παράδειγμα το κίτρινο συμβολίζει το πένθος, στην Ιαπωνία αναπαριστά το θάρρος και στην Ινδία είναι το χρώμα των εμπόρων.
Στα σχέδια ζωγραφικής, το ανοικτό κίτρινο μπορεί να προσδίδει την αίσθηση της χαράς και της φαιδρότητας. Οι απαλές αποχρώσεις του κίτρινου συνήθως χρησιμοποιούνται ως ουδέτερο χρώμα για τα μωρά και νέα παιδιά. Το ανοικτό κίτρινο αποδίδει πιο ήρεμο το συναίσθημα της χαράς από το φωτεινό κίτρινο. Το σκούρο κίτρινο και το χρυσό-κίτρινο μπορεί ορισμένες φορές να μοιάζουν πιο παλιά και μπορεί να χρησιμοποιηθούν σε σχέδια όπου η αίσθηση της μονιμότητας είναι απαραίτητη.

Ψυχρά χρώματα

Τα ψυχρά χρώματα είναι τα πράσινο, το μπλε και το μοβ και συνήθως είναι πιο υποτονικά από τα θερμά χρώματα. Είναι τα χρώματα της νύχτας, του νερού, της φύσης και συνήθως είναι χαλαρωτικά και κατά κάποιο τρόπο επιφυλακτικά.
Από τα τρία ψυχρά χρώματα το μπλε είναι το μόνο που είναι βασικό χρώμα. Αυτό σημαίνει πως τα άλλα δυο χρώματα είναι αποτέλεσμα συνδυασμού του μπλε με κάποιο από τα δυο βασικά χρώματα (κίτρινο για να παράγουμε το πράσινο και κόκκινο για να παράγουμε το μοβ). Για το λόγο αυτό το πράσινο έχει κάποιες από τις ιδιότητες του κίτρινου και το μοβ παίρνει κάποιες από τις ιδιότητες του κόκκινου. Τοποθετώντας ψυχρά χρώματα στα σχέδια  δίνετε την αίσθηση της χαλαρότητας και της επαγγελματικότητας.


Πράσινο (δευτερεύoν χρώμα)


Το πράσινο είναι χρώμα πολύ κοντινό στη γη. Μπορεί να αναπαραστήσει τη νέα αρχή και την ανάπτυξη. Επίσης εκφράζει την ανανέωση και την αφθονία. Εναλλακτικά το πράσινο μπορεί να υποδηλώσει το φθόνο ή τη ζήλια, και την έλλειψη πείρας.
Το πράσινο έχει πολλές από τις χαλαρωτικές ιδιότητες του μπλε, αλλά συνδυάζει και λίγη από την ενέργεια του κίτρινου. Στο σχεδιασμό, το πράσινο μπορεί να επιδρά φέρνοντας την ισορροπία και την αρμονία και είναι πολύ σταθερό. Είναι κατάλληλο για τα σχέδια που σχετίζονται με τον πλούτο, την σταθερότητα, την ανανέωση και τη φύση. Οι ανοικτές αποχρώσεις του πράσινου είναι πιο ενεργειακές και ζωηρές, ενώ το πράσινο της ελιάς είναι αντιπροσωπευτικό χρώμα της φύσης. Οι σκούρες αποχρώσεις του πράσινου είναι πιο σταθερές αποχρώσεις και αντιπροσωπεύουν την αφθονία.


Μπλε (Βασικό χρώμα)


Το μπλε συχνά συσχετίζεται με τη θλίψη στην αγγλική γλώσσα. Το μπλε επίσης χρησιμοποιείται εκτεταμένα για να αναπαραστήσει την ησυχία και την ευθύνη. Οι ανοικτές αποχρώσεις του μπλε μπορούν να είναι ξεκούραστες και φιλικές. Οι σκούρες αποχρώσεις του μπλε είναι πιο σκληρές και αξιόπιστες. Το μπλε ακόμη συσχετίζεται με την ειρήνη και έχει πνευματική και θρησκευτική σημασία σε πολλούς πολιτισμούς και παραδόσεις.
Η έννοια του μπλε αλλάζει ανάλογα με την απόχρωση του. Στο σχεδιασμό, η ακριβής απόχρωση του μπλε που θα επιλέξετε θα έχει μεγάλη επίδραση στο πως οι χρήστες θα αντιλαμβάνονται το συναίσθημα που θέλετε να τους μεταδώσετε. Οι ανοικτές αποχρώσεις του μπλε είναι συχνά χαλαρωτικές και ηρεμιστικές. Το λαμπερό μπλε μπορεί να είναι χρώμα γεμάτο ενέργεια και ανανεωτικό. Το σκούρο μπλε είναι ιδανικό για επαγγελματικές ιστοσελίδες ή για σελίδες που πρέπει να δείχνουν δυνατές και αξιόπιστες.


Μοβ (Δευτερεύον χρώμα)


Το μοβ για πολύ καιρό είχε συσχετιστεί με την πολυτέλεια. Αυτό το χρώμα προκύπτει από το συνδυασμό κόκκινου και μπλε, και έτσι κληρονομεί μερικές ιδιότητες και από τα δυο. Το μοβ έχει συσχετιστεί με τη δημιουργικότητα και την φαντασία.
Στην Ταϊλάνδη, το μοβ είναι το χρώμα του πένθους για τις χήρες. Το σκούρο μοβ συσχετίζεται με τον πλούτο και την πολυτέλεια, ενώ οι ανοικτές αποχρώσεις του μοβ θεωρούνται πιο ρομαντικές αποχρώσεις.
Στο σχεδιασμό, το σκούρο μοβ μπορεί να δώσει την αίσθηση του πλούτου και της πολυτέλειας. Οι ανοικτές αποχρώσεις του μοβ συνδέονται με την άνοιξη και τον ρομαντισμό.

Ουδέτερα χρώματα

Συνήθως τα ουδέτερα χρώματα λειτουργούν ως υπόβαθρο. Το συνηθέστερο όλων είναι να συνδυάζονται λεπτομέρειες πιο ανοικτών χρωμάτων. Ωστόσο μπορούν να χρησιμοποιηθούν και μόνα τους, και μπορούν να δημιουργήσουν πολύ εντυπωσιακά σχέδια. Η έννοια και η εντύπωση που δημιουργούν αυτά τα χρώματα βασίζεται στα χρώματα με τα οποία πλαισιώνονται.

Μαύρο


Το μαύρο είναι το πιο δυνατό χρώμα από τα ουδέτερα χρώματα. Από τη θετική του πλευρά συσχετίζεται με την δύναμη, την κομψότητα και την οικογένεια. Από την αρνητική του πλευρά μπορεί να συσχετιστεί με το διάβολο, το θάνατο και το μυστήριο. Το μαύρο επίσης είναι το παραδοσιακό χρώμα του πένθους για τις δυτικές πολιτείες. Ακόμα το μαύρο είναι συνδεδεμένο με την επανάσταση σε ορισμένους πολιτισμούς.
Το μαύρο συνήθως χρησιμοποιείται για τολμηρά σχέδια, καθώς επίσης και σε πολύ κομψά σχέδια. Μπορεί να είναι είτε συντηρητικό, είτε μοντέρνο, παραδοσιακό ή πρωτότυπο και αυτό έχει να κάνει με τα χρώματα που το συνοδεύουν. Στο σχεδιασμό το μαύρο συνήθως χρησιμοποιείται για την τυπογραφία και άλλα λειτουργικά τμήματα του σχεδίου λόγω της ουδετερότητας του. Τέλος το μαύρο είναι ικανό για την απόδοση της αίσθησης της εμπειρίας και του μυστηρίου.

Λευκό


Το λευκό είναι στην αντίθετη πλευρά από το μαύρο στο φάσμα των χρωμάτων, αλλά όπως και το μαύρο, μπορεί να κάνει καλά τη δουλεία του με όλα τα άλλα χρώματα. Το λευκό συχνά συσχετίζεται με την αγνότητα, την καθαριότητα και την αρετή. Στην δύση, το λευκό φοριέται από τις νύφες την ημέρα του γάμου τους. Επίσης συσχετίζεται με τη βιομηχανία της περίθαλψης και της υγείας, και πιο ειδικά με τους γιατρούς, τις νοσοκόμες και τους οδοντιάτρους. Ακόμα το λευκό είναι συσχετισμένο με την καλοσύνη, για αυτό και συχνά οι άγγελοι αναπαριστώνται με λευκό χρώμα.
Στο σχεδιασμό το λευκό είναι ένα γενικής χρήσης χρώμα που επιτρέπει στα υπόλοιπα χρώματα να διακρίνονται άμεσα. Το λευκό μπορεί να βοηθήσει στην προβολή της καθαρότητας και της απλότητας ενός σχεδίου, και είναι δημοφιλές στα μινιμαλιστικά σχέδια. Το λευκό στη σχεδίαση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να απεικονίσει την άνοιξη, το χειμώνα ή και το καλοκαίρι, ανάλογα με τα χρώματα που το πλαισιώνουν.

Γκρι


Το γκρι είναι ουδέτερο χρώμα, γενικά ανήκει στα ψυχρά χρώματα του φάσματος των χρωμάτων. Μπορεί μερικές φορές να θεωρηθεί κακόκεφο και καταθλιπτικό. Σε ορισμένα σχέδια οι ανοικτές αποχρώσεις του γκρι μπορούν να αντικαταστήσουν το λευκό, ενώ οι σκούρες αποχρώσεις μπορούν να αντικαταστήσουν το μαύρο.
Γενικότερα το γκρι είναι επίσημο και συντηρητικό χρώμα, αλλά μερικές φορές μπορεί να είναι και μοντέρνο ανάλογα με τα χρώματα που το συνοδεύουν. Επίσης το γκρι ορισμένες φορές είναι και το χρώμα του πένθους. Συχνά το χρησιμοποιούν για σχέδια που έχουν να κάνουν με το εμπόριο, όπου το κλειδί της επιτυχίας είναι η τυπικότητα και η σοβαρότητα. Τέλος το γκρι είναι συνηθισμένο να χρησιμοποιείται και ως φόντο.


Καφέ


Το καφέ έχει συσχετιστεί με τη γη, το ξύλο και την πέτρα. Είναι ένα από τα βασικά χρώματα της φύσης, και ένα ουδέτερα θερμό χρώμα. Το καφέ μπορεί να συσχετιστεί επίσης με την αξιοπιστία και την επιμονή. Τέλος το καφέ μερικές φορές θεωρείται και βαρετό.
Στη σχεδίαση, ο πιο βασικός του ρόλος είναι η χρήση του ως φόντο. Επίσης μερικές φορές το συναντάμε σε υφές που μοιάζουν με ξύλο και ορισμένες φορές και με πέτρα. Ακόμα ένα χαρακτηριστικό αυτού του χρώματος είναι ότι βοηθάει να αποδοθεί η ζεστασιά στα σχέδια. Μερικές φορές το καφέ χρησιμοποιείται στις πιο σκούρες αποχρώσεις του για να αντικαταστήσει το μαύρο, είτε αυτό είναι στο φόντο ενός σχεδίου, είτε αυτό είναι στη γραμματοσειρά.


Μπεζ


Το μπεζ είναι κάτι σχεδόν μοναδικό στο χρωματικό φάσμα, μιας και μπορεί κάποιες φορές να είναι ψυχρό και άλλες θερμό χρώμα, ανάλογα με τα χρώματα που το πλαισιώνουν. Αυτό το χρώμα έχει τη ζεστασιά του καφέ και την ψυχρότητα του λευκού, και όπως και το καφέ μερικές φορές μοιάζει να είναι βαρετό. Είναι ένα συντηρητικό χρώμα στις περισσότερες μορφές του, και συνήθως το χρησιμοποιούν ως φόντο. Το μπεζ σε ορισμένες περιπτώσεις συμβολίζει το σεβασμό.
Το μπεζ στο σχεδιασμό έχει συνήθως της θέση του στο φόντο, και ακόμα πιο συνηθισμένο είναι να βλέπουμε το μπεζ ως φόντο σε κάποια υφή που μοιάζει περισσότερο με χαρτί. Οι ιδιότητες του μπεζ επηρεάζονται από τα χρώματα που βρίσκονται κοντά του. Αυτό σημαίνει πως τελικά δεν δημιουργεί και τη μεγαλύτερη εντύπωση το μπεζ από μόνο του.

Κρεμ


Το κρεμ είναι χρώμα που δείχνει εμπειρία και περιέχει λίγη από τη ζεστασιά του καφέ, αλλά πολύ από την ψυχρότητα του λευκού. Σε γενικές γραμμές είναι ήσυχο χρώμα, και συχνά χρησιμοποιείται για να επικαλεστεί την ιστορία. Επίσης είναι χρώμα που ηρεμεί με λίγη από την αγνότητα του λευκού.
Στο σχεδιασμό το κρεμ αποδίδει την αίσθηση του κομψού και της ηρεμίας. Όταν συνδυάζεται με γήινα χρώματα όπως είναι το χρώμα από το ροδάκινο ή με το καφέ, μπορεί να γίνει και αυτό γήινο. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για να φωτίσει τα πολύ σκούρα χρώματα, χωρία να δημιουργεί την έντονη αντίθεση του λευκού με τα σκούρα χρώματα.

Ακολουθεί ένας σύντομος οδηγός αναφοράς στις πιο βασικές έννοιες των χρωμάτων που συζητήσαμε παραπάνω:
* Κόκκινο: Πάθος, αγάπη, θυμός
* Πορτοκαλί: Ενέργεια, χαρά, ζωτικότητα
* Κίτρινο: Χαρά, ελπίδα, απάτη
* Πράσινο: Νέα αρχή, αφθονία, φύση
* Μπλε: Ηρεμία, υπευθυνότητα, θλίψη
* Μοβ: Δημιουργικότητα, πολυτέλεια, πλούτος
* Μαύρο: Μυστήριο, κομψότητα, διάβολος
* Γκρι: Κακοκεφιά, συντηρητικό
* Λευκό: Απλότητα, καθαρότητα, αρετή
* Καφέ: Φύση, αξιοπιστία
* Μπεζ: Συντηρητικό, βαρετό
* Κρεμ: Ηρεμιστικό, κομψό, καθαρό

Oρολογία
Απόχρωση
Η απόχρωση είναι η βασικότερη έννοια των χρωμάτων και στην ουσία δηλώνει ποιο είναι το χρώμα ενός αντικειμένου. Όταν για παράδειγμα λέμε “μπλε”, “πράσινο” ή “κόκκινο”, στην πραγματικότητα μιλάμε για την απόχρωση.

Χρώμα 
Το χρώμα αναφέρεται στην καθαρότητα της απόχρωσης. Μια απόχρωση με την υψηλότερη τιμή χρώματος δεν περιέχει μέσα καθόλου μαύρο, λευκό ή γκρι. Με την προσθήκη μαύρου, λευκού ή γκρι σε μια απόχρωση μειώνουμε το χρώμα της. Είναι παρόμοιο με τον κορεσμό αλλά όχι το ίδιο. Μπορούμε να σκεφτούμε το χρώμα ως τη λαμπρότητα μιας απόχρωσης σε παράθεση με το λευκό.
Στο σχεδιασμό, θα πρέπει να αποφεύγετε τις αποχρώσεις που έχουν πολύ κοντινό βαθμό χρώματος. Αντίθετα επιλέξτε αποχρώσεις με χρώμα που είναι μερικούς βαθμούς πιο μακριά.

Κορεσμός
Ο κορεσμός έχει να κάνει με το πως φαίνεται μια απόχρωση κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες φωτισμού. Φανταστείτε τον κορεσμό σαν αδύναμο και ισχυρό χρώμα ή σαν χλωμό και έντονο χρώμα.
Στη σχεδίαση, τα χρώματα με παρόμοιο βαθμό κορεσμού είναι καλά για συνεκτική εμφάνιση. Όπως και με το χρώμα, οι αποχρώσεις με πολύ κοντινό βαθμό κορεσμού μπορούν να δημιουργούν κακή εντύπωση.

Τιμή (φωτεινότητα)
Η τιμή μπορεί να αποκαλεστεί και φωτεινότητα. Αυτή η ιδιότητα έχει να κάνει με το πόσο ανοικτό ή σκούρο είναι ένα χρώμα. Τα πιο φωτεινά χρώματα έχουν μεγαλύτερο βαθμό τιμής. Για παράδειγμα το πορτοκαλί έχει μεγαλύτερο βαθμό τιμής από το σκούρο μπλε ή το σκούρο μοβ. Το μαύρο έχει τη χαμηλότερη τιμή από κάθε άλλο χρώμα, ενώ το λευκό έχει τη μεγαλύτερη τιμή.

Τόνοι
Οι τόνοι δημιουργούνται όταν προσθέτουμε γκρι σε μια απόχρωση.

Σκιές 
Οι σκιές δημιουργούνται όταν αναμιγνύουμε ένα χρώμα με μαύρο για να το κάνουμε πιο σκούρο. Ο κόσμος συχνά προσπαθεί εσφαλμένα να περιγράψει μια σκιά ως τόνο ή απόχρωση, όμως οι σκιές εφαρμόζονται μόνο στις αποχρώσεις για να γίνουν πιο σκούρες με τη βοήθεια του μαύρου. Οι πολύ σκούρες σκιές χρησιμοποιούνται μερικές φορές αντί για μαύρο, για να μοιάζει το συνολικό σχέδιο πιο φυσικό. Ο συνδυασμός σκιών με αποχρώσεις είναι μια καλή πρακτική για να αποφύγετε τα πολύ σκοτεινά σχέδια.

Tints
Ο όρος tint σχηματίζεται όταν προσθέτουμε λευκό σε μια απόχρωση για να την κάνουμε πιο ανοικτή. Τα πολύ φωτεινά tints αποκαλούνται παστέλ, αλλά κάθε καθαρό χρώμα με λευκό ανήκει στην ομάδα των tints. Τα tints συχνά χρησιμοποιούνται για να δημιουργήσουν πιο θηλυκά ή πιο ανοιχτόχρωμα σχέδια. Τα παστέλ tints χρησιμοποιούνται ειδικά στη σχεδίαση θηλυκών σχεδίων. Ακόμα τα tints είναι καλά για χρήση σε σχέδια που πρέπει να δείχνουν πεπαλαιωμένα, και η πιο δημοφιλή χρήση τους είναι σε ιστοσελίδες που απευθύνονται σε γονείς μωρών ή βρεφών.

Σύντομη αναφορά στους όρους που πρέπει να θυμάστε.
* Απόχρωση: είναι το χρώμα (μπλε, πράσινο, κόκκινο, κα.)
* Χρώμα: είναι η καθαρότητα του χρώματος (Μια απόχρωση με το μέγιστο βαθμό χρώματος δεν έχει καθόλου μαύρο, λευκό ή γκρι μέσα)
* Κορεσμός: αυτός ο όρος αναφέρεται στο πόσο δυνατό ή αχνό είναι ένα χρώμα (ο υψηλός βαθμός κορεσμού είναι ένα έντονο χρώμα)
* Τιμή: Αναφέρετε στο πόσο ανοιχτόχρωμη ή σκουρόχρωμη είναι μια απόχρωση (τα ανοιχτά χρώματα έχουν υψηλή τιμή)
* Τόνος: οι τόνοι δημιουργούνται με την ανάμειξη γκρι στα χρώματα.
* Σκιές: οι σκιές δημιουργούνται με την ανάμειξη μαύρου στα χρώματα.
* Tints: τα tints δημιουργούνται με την ανάμειξη λευκού στα χρώματα.



http://www.45dimpatras.gr/




Εγώ, ο φιλόλογος… (του Δημήτρη Παπαδημητρίου) 





Μια αφορμή,  ένα άρθρο που διάβασα τις προάλλες σχετικά με τους «ικανότερους» και«επαρκέστερους» φιλολόγους που κυκλοφορούν στην πιάτσα (τους αποφοίτους των τμημάτων φιλολογίας κατά τον γράφοντα) και μια συζήτηση – αντιπαράθεση που ακολούθησε σε ένα τόπο κοινωνικής δικτύωσης, αναζωογόνησε τις κυκλοθυμικές μου τάσεις για τις …αυτοκαταστροφικές μας τάσεις. Αυτό που πραγματικά με έχει κουράσει και με έχει θυμώσει τα τελευταία χρόνια, κατά τα οποία δεχόμαστε αυτή τη σφοδρή επίθεση, όπως άλλωστε και το μεγαλύτερο μέρος αυτής της κοινωνίας, είναι οι αυτιστικές διαταραχές που περνάμε ουκ ολίγες φορές ως κλάδος και οι «αυστηρά» και «στενά» συντεχνιακές μας διεκδικήσεις και αναζητήσεις. 

Και με θυμώνουν όχι απλά γιατί κάποιες φορές τυχαίνει ένας εκπαιδευτικός κλάδος (φιλόλογοι, ξενόγλωσσοι, γυμναστές κλπ) να διεκδικεί το αυτονόητο, τη διασφάλιση των ωρών του στο ωρολόγιο πρόγραμμα των σχολείω  ν για παράδειγμα ή τα καθήκοντά και τις αναθέσεις του ή τα επαγγελματικά του δικαιώματα ή κάθε κατοχυρωμένο και κεκτημένο του επιστημονικό ή παιδαγωγικό δικαίωμα. Θυμώνω και λυπάμαι όταν τα αντανακλαστικά της διεκδίκησης και της αγωνιστικότητας ενεργοποιούνται και « ξυπνάνε» τόσο επιλεκτικά, όσο αρκεί για να είμαστε όλο τον υπόλοιπο καιρό σε βαθύ και επικίνδυνο λήθαργο. 

Λυπάμαι όταν περνάει ξυστά η αξιολόγηση δίπλα μας αλλά χτυπάμε τη γροθιά όταν  μειώνουνε τις ώρες των αναθέσεών μας στο ωρολόγιο πρόγραμμα, όταν το νέο πειθαρχικό δίκαιο δεν μας «πιάνει» αλλά σκίζουμε τα ρούχα μας που οι ξενόγλωσσοι «μας παίρνουνε ώρες», όταν οι απολύσεις στην τεχνική εκπαίδευση «είναι για τους άλλους» αλλά οι μείωση των ωρών της ιστορίας και των αρχαίων είναι μόνο για μας, όταν το νέο  λύκειο – λαιμητόμος «μας κατοχυρώνει» γιατί τα μαθήματά μας πλέον αποκτούν κύρος από την Α΄ Λυκείου αλλά η έλλειψη ενισχυτικής διδασκαλίας και πρόσθετης διδακτικής στήριξης, οι μηδενικοί διορισμοί μόνιμων εκπαιδευτικών και οι διορισμοί αναπληρωτών ΕΣΠΑ και ωρομισθίων με μισθούς – χαρτζηλίκια μας «ξεπερνάνε». 

Και συνεχίζουμε με τις ενδοσυντεχνιακές μας ανησυχίες : «Ποιοι είναι οι πραγματικοί φιλόλογοι και οι καταλληλότεροι για να διδάσκουν τα φιλολογικά μαθήματα». Ποιοι διδάχθηκαν τα περισσότερα λατινικά; Ποιοι την περισσότερη ιστορία; Και με τις ψυχολογίες και τα παιδαγωγικά τι γίνεται; Και με τα επιπλέον προσόντα, μεταπτυχιακά και διδακτορικά; Η γνώση και η επάρκεια στις νέες τεχνολογίες δεν μετράει; Και ο ΑΣΕΠ δεν μας ξεσκαρτάρει δηλαδή ; Και τελικά από πού αποφοιτούν οι καλύτεροι φιλόλογοι;  Ποιοι είναι άραγε οι καλύτεροι;;  Πόσα ακόμα επιχειρήματα εσωτερικής κατανάλωσης θα πρέπει να αναλώσουμε, πόσο αυτισμό και πόση μιζέρια μέχρι να αντιληφθούμε ότι βάλλεται και απειλείται η επαγγελματική, κοινωνική και επιστημονική αυτοτέλεια του Έλληνα εκπαιδευτικού και δημόσιου λειτουργού σήμερα;

Επιβάλλεται, απέναντι στον επερχόμενο νεοφιλελεύθερο δόγμα και τον ολοκληρωτισμό που το ακολουθεί, εμείς οι φιλόλογοι να προασπίσουμε τις αξίες και τα ιδανικά του Έλληνα εκπαιδευτικού, πρώτιστα ως δημόσιου λειτουργού και παιδαγωγού.
Επιβάλλεται να επανεξετάσουμε τον κοινωνικό και πολιτικό μας ρόλο, αυτόν που η ιστορία, πρόσφατη και παλαιότερη, θα είναι πάντα εκεί για να μας θυμίζει, να ιεραρχήσουμε τα παιδαγωγικά και επιστημονικά μας καθήκοντα, να ανακαταλάβουμε το ρόλο των πνευματικών και κοινωνικών ταγών της κοινωνίας και του σχολείου. 
Επιβάλλεται  να σταθούμε δίπλα στους αδύνατους της κοινωνίας, να κοινωνικοποιήσουμε και να πολιτικοποιήσουμε τα σωματεία μας, να ρίξουμε γέφυρες διαρκούς επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης με τις τοπικές κοινωνίες και τους τοπικούς φορείς, να κοιτάξουμε πρώτα δίπλα μας και μετά ψηλότερα και πάνω… 

Από κει και πέρα έχουμε το επίπεδο, τις γνώσεις και τη συνείδηση  να αναδιαμορφώσουμε με επιστημονικά και παιδαγωγικά κριτήρια, όσο και όταν χρειάζεται, τον εκπαιδευτικό μας ρόλο, τα προγράμματα σπουδών, τη σχολική μας ζωή, πάντα μέσα από ανοιχτό και γόνιμο διάλογο. 
Μπροστά μας έρχεται άλλη μια δύσκολη εκπαιδευτική χρονιά που απειλεί ακόμα περισσότερο το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του ελληνικού σχολείου, την επαγγελματική ακεραιότητα του Έλληνα εκπαιδευτικού, τη δημοκρατία και τις ελευθερίες όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας. Έχουμε καθήκον να υπερασπιστούμε κάθε σπιθαμή αξιοπρέπειάς μας, κάθε σπιθαμή κοινωνικής αξιοπρέπειας, δικαιοσύνης και ελευθερίας.

 Σε κάθε άλλη περίπτωση θα γινόμαστε κάθε μέρα όλο και περισσότερο θύματα της θεωρίας του Τρόμου. 

Θα κρυβόμαστε πίσω από ένα αυτιστικό ΕΓΩ μπροστά στο ΕΜΕΙΣ που καταρρέει, θα βλέπουμε τα χειρότερα και θα ευχόμαστε για εμάς τα λιγότερο χειρότερα, θα βλέπουμε το κάστρο των κοινωνικών δικαιωμάτων, της ελευθερίας και της δημοκρατίας να γκρεμίζεται και θα ψάχνουμε λακκούβες να κρυφτούμε, θα παρακολουθούμε το «θάνατο» να θερίζει και θα λατρεύουμε τον πυρετό, θα παρακολουθούμε φυλακές να υψώνονται και θα ονειρευόμαστε τουλάχιστον ένα άνετο κελί…  



Δημήτρης Παπαδημητρίου, 
φιλόλογος 
Γενικός γραμματέας  Α΄ ΕΛΜΕ Κυκλάδων  



Γιώργος Σαραντάρης, «Άλλοτε η θάλασσα»

«Άλλοτε η θάλασσα μας είχε σηκώσει στα φτερά της
Μαζί της κατεβαίναμε στον ύπνο
Μαζί της ψαρεύαμε τα πουλιά στον αγέρα
Τις μέρες κολυμπούσαμε μέσα στις φωνές και τα χρώματα
Τα βραδιά ξαπλώναμε κάτω απ’ τα δέντρα και τα σύννεφα
Τις νύκτες ξυπνούσαμε για να τραγουδήσουμε
Ήταν τότε ο καιρός τρικυμία χαλασμός κόσμου
Και μονάχα ύστερα ησυχία
Αλλά εμείς πηγαίναμε χωρίς να μας εμποδίζει κανείς
Να σκορπάμε και να παίρνουμε χαρά
Από τους βράχους ως τα βουνά μας οδηγούσε
ο Γαλαξίας
Και όταν έλειπε η θάλασσα ήταν κοντά ο θεός»

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

Το ποίημα-Ποζιτάνο




Ωχρα, κεραμίδι, λευκό, μέσα στο άφθονο πράσινο των φυλλωμάτων,
μέσα στο γαλανό τ' ουρανού και της θάλασσας. Ωραίες αναλογίες,
κι αυτή η χαρά της φιλικής συμμετοχής, σαν να 'χαμε
συντελέσει κι εμείς στη διαλογή και στη διάταξη χρωμάτων και σχημάτων
κρατώντας μιαν ευγενικήν ανωνυμία.

Ωστόσο,
αυτά τα πέντε θολωτά παράθυρα, όπου πέντε κορίτσια
παραμέρισαν τις άσπρες κουρτίνες να κοιτάξουν τη θάλασσα, -
η μια κρατούσε ένα σταφύλι ραμφίζοντας μία μία
τις μαβιές ρώγες˙ η άλλη χτένιζε τα μαύρα μαλλιά της˙
η τρίτη κρατούσε ένα μαντίλι - κι ίσως ένευε στην άσπρη βάρκα˙
οι δυο άλλες στρογγύλευαν τα χείλη τους, σαν να 'ταν
να σφυρίξουν ένα μικρό τραγούδι ερωτικό.

Λοιπόν
αυτά τα πέντε παράθυρα θα 'θελα, σαν ένα πεντάστιχο ποίημα,
να τα υπογράψω καλλιγραφικά και ολογράφως με τ' όνομά μου.