Αποφάσεις

Περπατώ και μονολογώ

σαν τον τρελό του χωριού

σαν έναν μοναχό που αναρριχήθηκε στα εγκόσμια.

Όλο κι αυξάνουν οι παλμοί

το αίμα ρέει ακυμάτιστα,

όμως μέσα στην καρδιά σου μια παλίρροια.

Το μυαλό σου υπολειτουργεί

δέσμιο συναισθημάτων σαρωτικών.

Τελικά, τα μεγάλα πρέπει αρμόζουν σε μικρούς ανθρώπους.

Τα μεγάλα όχι σε επαναστάτες χωρίς διακήρυξη.

Τα μεγάλα Ναι σε άτολμους οραματιστές...