" Επάνω σ' ένα ακοίμητο αερόστατο
ατενίζουμε το καθάριο χρώμα τ' ουρανού,
τις ανθισμένες κοιλάδες του μυαλού,
την ανεξίτηλη θαλασσινή δροσιά,
τους ορεινούς στυλοβάτες της απεραντοσύνης...
Οι ψυχές μας γίνονται συνοδοιπόροι..."

Σας καλωσορίζω στο ιστολόγιό μου ελπίζοντας να κάνουμε πολλά ταξίδια - ονειρικά και μακρινά - στο χώρο του πνεύματος, της τέχνης και της δημιουργίας...

Πέμπτη 16 Μαΐου 2019


Πόσο δίκιο...

Αποτέλεσμα εικόνας για εικονες θαλασσας

Πόσο δίκιο είχες όταν έφευγες
όταν αντιλαμβανόσουν την αλήθεια
όταν απλά έπαιζες γαϊτανάκι.
Οι μπόρες σε άλλαξαν
σε έκαναν πιο αλύγιστο,
ίσως εγωιστή και φίλαυτο.
Οι οπές στο κορμί και την ψυχή  
δεν γκρεμίζουν τον άνθρωπο.
Τον μεταπλάθουν σαν να μην είναι αυτός,
σαν ένα κέρινο ομοίωμα που γλυκοκοιτάζει 
μ' ένα κλαυσίγελο στα χείλη.
Η χαρμολύπη απογειώνεται
μαζί της κι εσύ κι η σκιά σου...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου