Σύμπλεγμα Ερινύων

Το φορτίο βαρύ κι εξαντλητικό

λυμαίνεται ό,τι συναντήσει αντίκρυ.

Ξόδεψες χρόνια αναζητώντας λίγο φως

στη Σελήνη ταξίδεψες χωρίς επιστροφή

το φως του Ήλιου σε τσουρούφλισε

μεγάλα έλκη στο σώμα σου

πενιχρά τα όνειρά σου...

Κι εκεί που νομίζεις πως έφθασες κάπου,

ξανά όλα γκρεμίζονται 

μια αέρινη χρυσόσκονη οι σκέψεις σου

καλύπτουν το μελένιο ουρανό.

Πολλά ζευγάρια μάτια σε θωρούν

ελέγχουν τις αβυσσαλέες επιθυμίες σου

βροντούν τις υγρές ημέρες σου

σε καλούν να επανέλθεις...

Είτε είναι ασυνεπές να ελπίζεις

είτε άδοξο να ονειρεύεσαι.

Μια κυκλική πορεία ζωής

με σύντομες, ελάχιστες παρεκκλίσεις...

Νιώθεις σαν κάποιος αέναα σε παρακολουθεί

την ώρα που διαβαίνεις τις Συμπληγάδες Πέτρες!