Άκου τί είπαν: Τα... μαργαριτάρια των

 άριστων μαθητών!

ΑΘΗΝΑ 09/02/2015

"Φιλοπατρία" ή... "φιλοπατρεία"; Οι Έλληνες είναι... "γνωστοί φιλοπάτρες;"

Ο κεραυνόπληκτος είναι λέξη σύνθετη, η οποία προέρχεται από τα συνθετικά: "κεραυνός" και το ρήμα... "πλήκτω" και είναι... "ένα πράγμα που χρειάζεται σε διάφορα κτίρια, ώστε να μην πέφτουν πάνω οι κεραυνοί;".

Καλλίγραμμος: "Είναι αυτός που φτιάχνει καλές γραμμές και γράμματα". Παράδειγμα: "Σ' ένα διαγώνισμα γεωμετρίας πρέπει να είσαι καλλίγραμμος για να κάνεις καλά σχήματα".

Εργοδότης: "Είναι αυτός που έχει υπεύθυνη θέση σε μια εταιρεία και πληρώνει τους υπαλλήλους". Παράδειγμα: "Οι εργοδότες στην Ελλάδα δεν έχουν ζήτηση..."

Όχι, δεν πρόκειται για αποσπάσματα των εκθέσεων μαθητών δημοτικού από το χωριό Αρζάνο της Νότιας Ιταλίας, που συγκέντρωσε προς 25ετίας και πλέον ο Ιταλός δάσκαλος Μαρτσέλο ντ' Ορτα, τις ενέταξε σε σειρά εκδόσεων ("Ο Ρωμαίος κι η Ιουλιέτα αρραβωνιάστηκαν από κάτω", "Ο Θεός μας έπλασε τζάμπα", "Εγώ ελπίζω να τη βολέψω") προσφέροντας θυμηδία σε εκατομμύρια αναγνωστών ανά τον κόσμο.

Πρόκειται για τις απαντήσεις των άριστων (γιατί αυτοί επιλέχθηκαν από τα σχολεία τους να συμμετάσχουν) μαθητών από όλη τη χώρα σε διαγωνισμό για τη γνώση - χρήση της ελληνικής γλώσσας, σήμερα...

Υστερόβουλος: Σύνθετη λέξη που αποτελείται από τα συνθετικά: "ύστερα" και "βουλή", σημαίνει "αυτός που σκέπτεται μετά"... Παράδειγμα: "Η καθηγήτρια των αρχαίων είναι υστερόβουλη"...

Ωτορινολαρυγγολόγος: "Είναι ο γιατρός που εξετάζει τα αυτιά, τον λάρυγγα και τη.. ρίνη".

Μητριαρχία: "Είναι λέξη σύνθετη που... συντίθεται από τις λέξεις: Μητήρ και άρχω".

Ερυθρόμορφα: Σύνθετη λέξη... Παράδειγμα: "Τα ερυθρόμορφα αιμοσφαίρια σε κάθε άνθρωπο είναι περίπου 150.000".

Ο 14ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός Ελληνικής Γλώσσας και Ορθογραφίας πραγματοποιήθηκε, το περασμένο Σάββατο, από τις 10 το πρωί ως τις 4 το απόγευμα, στην Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης και το γειτονικό Κέντρο Ιστορίας της πόλης. Συμμετείχαν σ΄ αυτόν, 150 και πλέον μαθητές που έφτασαν στη Θεσσαλονίκη από την Ορεστιάδα, την Καστοριά, τα Τρίκαλα, το Κιλκίς...   

Τον διαγωνισμό διοργάνωσε, για 14η συνεχή χρονιά, ο Σύλλογος Αποφοίτων Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ "Ο Φιλόλογος" και ο Δήμος Θεσσαλονίκης, σε συνεργασία με τον Σύλλογο "Οι Φίλοι του Αλεξάνδρειου Ιδρύματος" (είναι ο χορηγός των χρηματικών βραβείων στους διακριθέντες και ενός βιβλίου για τη ζωή του Μεγάλου Αλεξάνδρου σε καθέναν από τους συμμετέχοντες). 

Στον διαγωνισμό μετείχαν μαθητές και μαθήτριες της Γ΄ τάξης Γυμνασίου. Κάθε τμήμα σχολείου εκπροσωπούνταν από έναν διαγωνιζόμενο μαθητή (όπως είναι φυσικό επιλέχθηκαν οι άριστοι).

Τα παιδιά έφτασαν συνοδευόμενα, στην πλειονότητά τους, από γονείς αλλά και τους φιλολόγους - καθηγητές τους. Με την ανακοίνωση του ονόματος, ο μαθητής προσέρχονταν στον "πίνακα", τραβούσε κλήρο με αριθμό που αντιστοιχούσε σε μια λέξη από τον κατάλογο λέξεων που συνέταξαν εξεταστές τους - μέλη του "Φιλολόγου". 

Ο εξεταστής διάβαζε τη λέξη και ο μαθητής - μαθήτρια καλούνταν να τη γράψει στον πίνακα (ορθογραφία) και στη συνέχεια να δώσει προφορικά την ετυμολογική ερμηνεία της, να εξηγήσει τι ακριβώς σημαίνει και τέλος να την εντάξει σε μία ολοκληρωμένη πρόταση.

Πρώτος διαγωνιζόμενος: Κλήρος, αριθμός 21, αντιστοιχούσα λέξη: "αρχαιομάθεια", δεύτερος, κλήρος, με αριθμό 179, λέξη: "φιλοπατρία", τρίτος... κλήρος, αριθμός 136, λέξη "πολυμήχανος", τέταρτος, λέξη "αριστούργημα", "αμετροέπεια", "ξενοφοβία", "ελευθεροτυπία", "αείμνηστος", "ανεξιθρησκία", "παλιννόστηση"...

O φετινός διαγωνισμός πραγματοποιήθηκε στη μνήμη της Αναστασίας Γαβριήλογλου - Φιλιπποπούλου, εμπνεύστριας και εμψυχώτριας του διαγωνισμού επί σειρά ετών.

Στο κεφάλαιο "Οι σημασίες των λέξεων" τού βιβλίου του "Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική", ο αείμνηστος καθηγητής Χρίστος Τσολάκης (πρώην πρόεδρος του συλλόγου "Φιλόλογος") αναφέρει: "Από την ώρα που ο άνθρωπος αποκτά τις λέξεις, η κοίτη της σκέψης του γίνεται λεκτική. Η σκέψη χωρίς τη γλώσσα παραμένει βουβή, αλλά και η γλώσσα χωρίς τη σκέψη μεταβάλλεται σε κραυγή".

Από το σύνολο των 150 διαγωνιζομένων επιλέχθηκαν 50, ακολούθησε νέα διαδικασία, επιλέχθηκαν 30 και, τέλος, στην τρίτη συνεδρία 10, από τους οποίους οι επτά έλαβαν επαίνους και οι τρεις τα βραβεία που αντιστοιχούσαν και σε επιταγές των 500, 300 και 200 ευρώ (για το Α', Β' και Γ' βραβείο αντίστοιχα).

Το πρώτο βραβείο έλαβε η μαθήτρια του γυμνασίου Κάτω Τούμπας Θεσσαλονίκης Αρετή Ζωγράφου. Κλήθηκε να απαντήσει για τις λέξεις "αμφισημία", "αμερόληπτος" και "ψυχραιμία".

Είσαι καλή μαθήτρια; - "Είμαι η σημαιοφόρος του σχολείου μου" απαντά με χαρά. "Οι βαθμοί μου πέρσι ήταν: 19 και 11/13" τονίζει.

"Η κατάσταση δεν είναι καλή... Τα παιδιά δεν γνωρίζουν τα ελληνικά... Και να σκεφτείτε πως αυτοί που είδαμε είναι οι άριστοι.. Οι ευθύνες είναι δικές μας, των καθηγητών, των υπουργείων Παιδείας, του τρόπου διδασκαλίας, της ύλης που καλούμαστε να διδάξουμε, της αίσθησης που έχουμε - ή μας έχουν κάνει να έχουμε - για τον τρόπο διδασκαλίας και το ρόλο μας..." έλεγε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, με το πέρας της διαδικασίας, ο προεδρεύων της επιτροπής - ταμίας του συλλόγου "Φιλόλογος" Πέτρος Μπεσπάρης. 

Ο διαγωνισμός έληξε. Οι λέξεις καταγράφηκαν, ορθογραφήθηκαν, ετυμολογήθηκαν, εξηγήθηκαν, αναλύθηκαν εντάχθηκαν σε προτάσεις...

Αναπάντητες έμειναν μόνο οι λέξεις: "Εξανδραποδισμός", "ρημοτομία" ή "ριμοτομία" ή... "ρυμοτομία" και... "αρχαιρεσίες": "Είναι σύνθετη από τις λέξης "άρχω" και "αίρεση"- είναι αυτός που... "άρχεται των αιρέσεων. Είναι η αρχή μιας νέας ιδεολογίας..." εξήγησε ο μαθητής.

Κι ο κ. Μπεσπάρης, παραβιάζοντας τους κανόνες του διαγωνισμού (που δεν "ήθελαν" τους εξεταστές να διορθώνουν ή να δίνουν τις σωστές απαντήσεις... 

"Εκλογές κάνατε στο σχολείο; Ε, αυτές είναι... κι άσε τις ιδεολογίες...".

Πηγή: ΑΠΕ/ΜΠΕ

Αυτό είναι να είσαι πατέρας!!!

Τι είναι η πατρότητα; 

Είναι απλά ο αρσενικός γονιός στην οικογένεια;

Είναι απλά το άτομο που πληρώνει αρκετούς λογαριασμούς;

Ή μήπως είναι απλά ο άνθρωπος που προστατεύει την οικογένεια και νοιάζεται για αυτούς. Η πατρότητα είναι γεμάτη προκλήσεις και δοκιμασίες. Το να είσαι μπαμπάς είναι μια μοναδική εμπειρία για κάθε άνδρα και είναι τυχερός όποιος την ζήσει.

Ξεκινά από ένα τεστ εγκυμοσύνης και κρατάει μέχρι το τέλος της ζωή του.

Η λέξη «Μπαμπάς» φέρνει διαφορετικές αναμνήσεις στο μυαλό. Αυτές οι αναμνήσεις επηρεάζονται από το πόσο ένας μπαμπάς συμμετέχει στην ζωή ενός παιδιού.

Ο μπαμπάς δεν συμμετέχει μόνο οικονομικά στο σπίτι αλλά δεσμεύεται να μεγαλώσει και να φροντίσει τα παιδιά που φέρνει στον κόσμο.

Πατρότητα είναι μια περίοδος χαράς, συνεισφοράς και αγάπης.

Πατρότητα είναι να περνάς ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά σου και να συμμετέχεις σε όλες τις φάσεις της ζωής τους .

Πατρότητα είναι να κάνεις το παιδί σου να νιώθει αγάπη και ευτυχία.

Πατρότητα είναι να μαθαίνεις στον γιο σου ποδόσφαιρο και ποδήλατο και να γυρνάς σπίτι λερωμένος από χώματα όπως όταν ήσουν παιδί.

Πατρότητα είναι να θέλει η κόρη σου να παίξετε με την Barbie και πάντα να έχεις τον ρόλο του Ken.

Πατρότητα είναι να ξέρεις να αλλάζεις πάνες γιατί ένας σωστός μπαμπάς πρέπει να να ξέρει τα πάντα.

Πατρότητα είναι να αλλάζεις μια λάμπα και να είσαι ο σούπερ ήρωας στα μάτια των παιδιών σου.

Πατρότητα είναι να ζητάει το παιδί τον μπαμπά όσο ζητάει και την μαμά.

Πατρότητα να παρέχεις στην οικογένειά σου ασφάλεια και εμπιστοσύνη.

Πατρότητα είναι να ξέρεις ποιος είναι ο ρόλος σου στην οικογένεια και πόσο σημαντικός είναι και να συνειδητοποιείς ότι δεν είσαι μαμά και δεν θα γίνεις ποτέ.

Πατρότητα είναι να ξέρουν τα παιδιά σου και η σύντροφός σου ότι είσαι υπεύθυνος και αν χρειάζεται θα επιβάλλεις την πειθαρχία.

Πατρότητα δεν είναι απλά δεσμοί αίματος αλλά ατελείωτη αγάπη γεμάτη θυσίες…

babyradio.gr-Γκαλίτσιου Μαριάννα

Λευκή ομορφιά...!!!!!!!

ΟΜΗΡΟΥ ΙΛΙΑΔΑ

ΡΑΨΩΔΙΑ Ι’ (Ανακεφαλαίωση) / Ερωτήσεις

1) Στίχ. 227: «… στο ισόμοιρο τραπέζι»: να παρουσιάσετε και να σχολιάσετε την ομηρική συνήθεια που προβάλλεται σ’ αυτήν την πρόταση.

2) Ποιο σχήμα λόγου υπάρχει στις φράσεις «ευφραντικό τραπέζι» και «μεγάλην συμφοράν»;

3) Να παρουσιάσετε τα τέσσερα επιχειρήματα με τα οποία προσπαθεί ο Οδυσσέας να πείσει τον Αχιλλέα να επιστρέψει στην μάχη:

α)…………………………………………………………………………………………………………………………..

β)…………………………………………………………………………………………………………………………..

γ)…………………………………………………………………………………………………………………………..

δ)…………………………………………………………………………………………………………………………..

4) Να επιλέξετε την ορθή απάντηση απ’ αυτές που σας δίνονται μέσα στην παρένθεση:

·  Το λιγότερο πειστικό από τα τέσσερα επιχειρήματα του Οδυσσέα είναι το …………………………. (το πρώτο, το δεύτερο, το τρίτο, το τέταρτο).

·  Ο Πηλέας συμβουλεύει το γιο του να δείχνει ………………………………….. (γενναιότητα, αυτοσυγκράτηση, εντιμότητα).

·  Τα δώρα που υπόσχεται ο Αγαμέμνονας για τον Αχιλλέα είναι …………………………….. (φτωχά, φυσιολογικά, υπερβολικά).

·  Ο στίχος 313 αποτελεί υπαινιγμό για την ανειλικρίνεια του ………………………………………… (Αγαμέμνονα, Οδυσσέα, Έκτορα).

·  Η απόφαση του Αχιλλέα για αναχώρηση λαμβάνεται …………………………………………….. (ως αποτέλεσμα ώριμης σκέψης, με νηφαλιότητα και ψυχραιμία, εν βρασμώ ψυχής).

·  Ο Αχιλλέας προτείνει στους Αχαιούς να ……………………………………… (επιτεθούν άμεσα στους Τρώες, να επιστρέψουν πίσω στην πατρίδα, να ανατρέψουν τον Αγαμέμνονα).

5) Να σημειώσετε ΣΩΣΤΟ ή ΛΑΘΟΣ στις παρακάτω προτάσεις:

·  Το χαρακτηριστικό γνώρισμα του Οδυσσέα είναι πως θεωρείται «ευρετικός».

ΣΩΣΤΟ                                                 ΛΑΘΟΣ

·  Ο Αχιλλέας χρησιμοποιεί μια παρομοίωση στους στίχους 323-327 για να δείξει το πνεύμα αυτοθυσίας που τον περιβάλλει.

ΣΩΣΤΟ                                                  ΛΑΘΟΣ

· Ο Αχιλλέας δεν υποχωρεί γιατί δεν του αρκούν τα προσφερόμενα δώρα.

ΣΩΣΤΟ                                                  ΛΑΘΟΣ

· Η φράση «πριν μου πληρώσει ολόκληρον το μέγ’  αδίκημά του» αφήνει ένα ενδεχόμενο υποχώρησης του Αχιλλέα.

ΣΩΣΤΟ                                                  ΛΑΘΟΣ

· Ο Αχιλλέας εμφανίζεται άλλοτε ευσεβής κι άλλοτε ασεβής προς τους θεούς.

ΣΩΣΤΟ                                                   ΛΑΘΟΣ

6) Να εξηγήσετε το γνωμικό περιεχόμενο του στίχου 320:

7) Με ποια λόγια ειρωνεύεται ο Αχιλλέας τον Αγαμέμνονα και τους άλλους Αχαιούς στους στίχ. 347-351;

8) Στους στίχους 401-409 και 414-415 διατυπώνεται από τον Αχιλλέα η αξία της ειρηνικής ζωής. Ποιο επιχείρημα χρησιμοποιεί;

9) Να υπογραμμίσετε και να δικαιολογήσετε ποιοι από τους παρακάτω χαρακτηρισμούς ισχύουν:

ΟΔΥΣΣΕΑΣ: ικανός ομιλητής, εγωιστής, ρήτορας, πειστικός, επιθετικός, αμείλικτος, σκληρός, ευγενικός, διπλωματικός, ασεβής.

ΑΧΙΛΛΕΑΣ: ευθύς και ειλικρινής, στοχαστικός, φιλόξενος, μετριοπαθής, είρωνας, αλαζόνας, αξιοπρεπής και περήφανος, πιστός σε ηθικές αξίες και αρχές, υποχωρητικός, παρορμητικός, αντιηρωικός.

Υπαίθριο σχολείο του παρελθόντος...!!!!!!!!!!

Πάτρα - 1930

«Σύγχρονα… αρχαιοελληνικά έθιμα» της Αντιγόνης Καρύτσα

   Πολλά από τα έθιμα που ακόμη και σήμερα διατηρούνται σε ολόκληρο τον ελληνικό χώρο έχουν τις ρίζες τους στην αρχαία Ελλάδα. Ακόμη και αυτά που σχετίζονται με τη χριστιανική γιορτή των Χριστουγέννων και με την έλευση του νέου χρόνου. Εξάλλου τα ήθη, τα έθιμα αλλά και οι παραδόσεις μας προέρχονται από την αρχαιότητα και συνδέονται με το χριστιανισμό.

   Στην αρχαιότητα εορταζόταν το «Τριέσπερον», που γενικεύτηκε τα ελληνιστικά χρόνια,  προς τιμήν του θεού Ηλίου. Η γιορτή του φωτός, ξεκινούσε με το χειμερινό ηλιοστάσιο (τη νύκτα της 21ης προς την 22α του Δεκεμβρίου) και κορυφωνόταν με την αναγέννηση του φωτοδότη Ηλίου (τη νύκτα της 24ης προς 25η). Με το χειμερινό ηλιοστάσιο ο Ήλιος νικά το σκοτάδι και προοιωνίζεται ο ερχομός της άνοιξης. Στη Ρώμη, γιόρταζαν τα Σατουρνάλια προς τιμήν του Σατούρνους (Κρόνου) που ονομαζόταν και «DeusSolΙnvictus» (Αήττητος Θεός Ήλιος).

   Την ίδια περίοδο οι αρχαίοι Έλληνες γιόρταζαν την γέννηση του Διονύσου. Ο Διόνυσος αποκαλούνταν «σωτήρ» και θείο «βρέφος», το οποίο γεννήθηκε από τη Σεμέλη. Ήταν ο καλός «Ποιμήν», του οποίου οι ιερείς κρατούν την ποιμενική ράβδο, όπως συνέβαινε και με την αιγυπτιακή θεότητα  Όσιρη. Τον χειμώνα θρηνούσαν το σκοτωμό του Διονύσου από τους Τιτάνες, αλλά στα τέλη Δεκεμβρίου εόρταζαν την αναγέννησή του. Οι γυναίκες-ιέρειες ανέβαιναν στην κορυφή του ιερού βουνού και κρατώντας ένα νεογέννητο βρέφος φώναζαν «Ο Διόνυσος ξαναγεννήθηκε. Ο Διόνυσος ζει» καθώς η λατρεία του ήταν συνδεδεμένη με τη γονιμότητα και την αναγέννηση της φύσης.

   Και το έθιμο της βασιλόπιτας όμως έχει αρχαιοελληνικές ρίζες. Οι πρόγονοί μας συνήθιζαν να προσφέρουν στους θεούς τους «εορταστικούς άρτους» σε διάφορες περιστάσεις: π.χ. στον πόλεμο, για να γυρίσουν νικητές, στο κυνήγι για να σκοτώσουν πολλά θηράματα, σε εορτές όπως τα Θαλύσια προς τιμήν της θεάς Δήμητρας, που οι θεριστές έφτιαχναν «θαλύσια αρτίδια», στα Θεσμοφόρια που έφτιαχναν «πλακούντες» ή «άρτους», στους γάμους που έφτιαχναν «πλακούντες» με μέλι, νερό, αλεύρι και σουσάμι, «μελίπηκτους» προς τιμήν των νεκρών κ.α. 

Από τους αρχαίους Έλληνες υιοθέτησαν οι Ρωμαίοι την κατασκευή «πλακούντων», ένα είδος ψωμιού με αρωματικά, στο οποίο έβαζαν μεταλλικό νόμισμα (στρίνα) για υγεία και καλή χρονιά. Πρόσθεταν μάλιστα και μικρό κομμάτι πάπυρο, που αν τύχαινε σε δούλο του σπιτιού, του χάριζαν την ελευθερία. Ειδικά την περίοδο του Βυζαντίου έφτιαχναν «πλακούντες» με γλυκιά γεύση,  «πίτες», που μέσα  έβαζαν φλουρί και τους στόλιζαν με ζυμαρένιο σταυρό στο κέντρο και με το μονόγραμμα της Παναγίας και του Χριστού δεξιά και αριστερά. Η χριστιανική θρησκεία συνέδεσε τη βασιλόπιτα και το φλουρί με το Μέγα Βασίλειο και την κοπή της την πρώτη μέρα του νέου έτους.

  Το ρόδι από την αρχαιότητα θεωρούνταν σύμβολο ευφορίας, αφθονίας και καλής τύχης. Στην αρχαία Ελλάδα η νύφη έσπαγε ρόδι για γονιμότητα και ευημερία. Μετά την έλευση του νέου χρόνου ακόμη και σήμερα το πετάμε με δύναμη στο κατώφλι του σπιτιού για να σπάσει σε χίλια κομμάτια, ώστε ο καινούργιος χρόνος να τα φέρει όλα δεξιά, καλότυχα. Ο πιο φημισμένος μύθος που σχετίζεται με το ρόδι, είναι αυτός της αρπαγής της Περσεφόνης από τον Άδη. Σύμφωνα με αυτόν τον μύθο, ο Άδης, αφού άρπαξε την  Περσεφόνη, της προσέφερε να φάει επτά σπόρους ροδιού, ώστε να την «δέσει» κοντά του. Έτσι, το ρόδι έγινε σύμβολο του ερχομού της Άνοιξης μετά τον κρύο Χειμώνα και έκανε έντονη την παρουσία του στα αρχαία Ελευσίνια Μυστήρια.

  Αλλά και τα κάλαντα έχουν αρχαιοελληνικές ρίζες. Τα κάλαντα συμβόλιζαν την χαρά, τον πλούτο και την ειρήνη και τα τραγουδούσαν στα σπίτια των πλουσίων. Τα μικρά παιδιά γύριζαν από σπίτι σε σπίτι, κρατώντας κλαδί ελιάς ή αγριελιάς, την «ειρεσιώνη»  (έριον : μαλλί), στολισμένο με μαλλί κόκκινο και λευκό (σύμβολο υγείας και ομορφιάς) και φθινοπωρινούς καρπούς (σύκα, καρύδια, αμύγδαλα, κάστανα, δημητριακά), κατά το μήνα Πυανεψιών (23 Σεπτεμβρίου – 22 Οκτωβρίου), τον τέταρτο μήνα του αθηναϊκού ημερολογίου, τραγουδώντας τις «καλένδες» για καλύτερη τύχη και γονιμότητα της γης: «εἰρεσιώνη σῦκα φέρει καὶ πίονας ἄρτους καὶ μέλι ἐν κοτύλῃ καὶ ἔλαιον ἀποψήσασθαι καὶ κύλικ” εὔζωρον, ὅπως μεθύουσα καθεύδῃς» (η ειρεσιώνη φέρει σύκα και λιπαρούς άρτους και μέλι σε κοτύλη (κύπελο) και λάδι για μαγείρεμα και κούπα ζωηρό κρασί, για να μεθύσεις και να κοιμηθείς). Τα παιδιά που τραγουδούσαν τις καλένδες έπρεπε να είναι «αμφιθαλή», δηλαδή να  έχουν ζωντανούς και τους δύο γονείς τους και έπαιρναν φιλοδώρημα. Κατόπιν τοποθετούσαν την ειρεσιώνη στην είσοδο του ναού του Απόλλωνα την ημέρα της γιορτής και στη συνέχεια την κρεμούσαν στην είσοδο του σπιτιού τους και μετά από ένα χρόνο την έκαιγαν. Η «ειρεσιώνη» λειτουργούσε ως ικεσία («ικετηρία») στον Απόλλωνα για την αποφυγή των λοιμών.

  Η «ικετηρία» ήταν κλάδος ελιάς, από την οποία κρεμόταν τούφες μαλλιού. Την κρατούσαν όσοι ήθελαν να ικετεύσουν τους θεούς ομαδικώς για να απαλλαγεί η περιοχή τους από αρρώστιες, πανώλη,  χολέρα κ.α. ή  όποιος  άνθρωπος ήθελε να τεθεί υπό την προστασία θεού για να προβεί  σε αποκαλύψεις εναντίον ισχυρών ανθρώπων ή αρχόντων.

  Η «ειρεσιώνη» και η «ικετηρία» θεωρούνται πρόγονοι του χριστουγεννιάτικου δέντρου. Τη βυζαντινή εποχή, σε κάθε πόλη τοποθετούνταν στύλοι με δεντρολίβανα, μύρτο και άλλα εποχικά άνθη . Αλλά και η φάτνη έχει τις ρίζες της στο Βυζάντιο: οι Βυζαντινοί έφτιαχναν σπηλιές και μέσα έβαζαν το νεογέννητο Χριστό, ενώ τα παιδιά έλεγαν τα κάλαντα με συνοδεία μουσικών οργάνων.

  Πανάρχαια καταγωγή έχουν  και  οι μεταμφιέσεις του Δωδεκαημέρου, κυρίως την ημέρα των Θεοφανίων. Ανά την Ελλάδα και σήμερα αναβιώνουν τα λογκατσάρια, τα ρογκατσάρια ή ρουγκατσάρια στη Βόρεια Ελλάδα,  οι μωμόγεροι, ποντιακό δρώμενο  κ.α. Οι μεταμφιεσμένοι, με τομάρια ζώων και κουδούνια επιδιώκουν να εξευμενίσουν τις κακές δυνάμεις, καθώς και τις ψυχές των νεκρών οι οποίες, με τη μορφή των καλικάντζαρων, επιστρέφουν κατά καιρούς στους ζωντανούς, ενοχλώντας τους. Οι ρίζες τους βρίσκονται στα Διονύσια, όπου οι θιασώτες του θεού Διονύσου περιέπαιζαν τους πάντες, όπως ακριβώς σήμερα οι μεταμφιεσμένοι. Ίδια δαιμόνια με αυτά του Δωδεκαημέρου στη αρχαιότητα ήταν οι «κήρες», οι  ψυχές στον Άδη,  οι οποίες κατά την εορτή των Ανθεστηρίων, όταν ο Άδης ήταν ανοιχτός και επανέρχονταν στον κόσμο, ενοχλούσαν τους ανθρώπους και μίαιναν τις τροφές. Αποτρεπτική δύναμη για όλα τα δαιμόνια και τους καλικάντζαρους έχει η φωτιά καθώς τα εμποδίζει να πλησιάσουν το σπίτι και τους ανθρώπους και ο αγιασμός που εξαγνίζει το κακό.

  Η διαχρονικότητα των εθίμων οφείλεται κατά κύριο λόγο στη διατήρησή τους από τη χριστιανική θρησκεία, παραλλάσσοντας κάποιες φορές το νόημά τους ή ακόμη και τον αρχικό σκοπό της δημιουργίας τους.

http://www.schooltime.gr/