Επιβίωσις

Σα να 'ταν χθες που άγγιζες το όνειρο

ήταν ράκος η ψυχή

πληγωμένο το σώμα

το πνεύμα πένθιμο

όμως εσύ χαμογελούσες...

Χαμογελούσες με το γνωστό μειδίαμα

θαρρούσες πως ελέγχεις τα νήματα

πόση αυταπάτη!

Υγρά λιθόστρωτα μονοπάτια σε περιέλουσαν

αναγγελίες διωγμού

βουβή ατμόσφαιρα

περιχάραξις συναισθημάτων

Διάτρητες ελπίδες

υποσχέσεις χωρίς ισχύ

έρωτας χωρίς αγάπη

μύθος χωρίς πραγματικότητα...

Όμως εσύ είσαι ένας επιζών

πάντα ήσουν

παντού αναδύονται οι πληγές, 

οι αναμνήσεις, 

οι παραισθήσεις...