Είναι κάποιες νύχτες...



Είναι κάποιες νύχτες που με τυλίγουν αδιάκοπα,
στριφογυρίζουν μέσα στο μυαλό μου οι αναμνήσεις.
Οι αρτηρίες του μυαλού μου βοούν από το φως
βαραίνει το κορμί 
το τέλος πλησιάζει...
Παλιά διδάγματα στέκονται απέναντι
φωνασκούν κι αυτά σαν τις Ερινύες μου.
Συχνά η επιθυμία υπερπηδά τη ζωή,
όταν όμως ξημερώνει,
έρχεται πάνοπλη μπροστά μου.
Είναι θολή η εικόνα της...
Είσαι το όνειρο ή το λάθος;
Είναι τόσο σύντομο το πέρασμα,
μικροσκοπικό και αέναο,
προχώρησε, ζήσε.