Μεγάλη Παρασκευή




Μια ημέρα διαφορετική, πολύ σιωπηλή
τα δάκρυα της μητρός δε στεγνώνουν
όπως και τα δάκρυα της ψυχής σου
είναι τόσες πολλές οι μνήμες, οι πράξεις, 
τα μάτια κοιτάς για λιγοστό έλεος
πορεύεσαι το δικό σου ανηφορικό μονοπάτι
προσεγγίζεις τον Γολγοθά...

Αγκαθωτές ταλαντώσεις βασανίζουν το κορμί το πονεμένο
αντηχούν μύριοι θρήνοι τριγύρω
σε πολεμά το ανθρώπινο χέρι.

Κοίταξέ με για λίγο
δώσε μου δύναμη από τη δύναμή σου
φως από τα μάτια σου
λύτρωση από τη θυσία Σου...
Σε παρακαλώ, μην με εγκαταλείπεις...