Στιγμές
Είναι κάποια πρωινά που μοιάζουν τόσο απόκοσμα.
Κινήσεις ρευστές, τυποποιημένος χρόνος
μια μάζα τροχών ιχνηλατεί ασταμάτητα
μια μελωδία στο ραδιόφωνο το μέτωπο υγραίνει...
Είναι κάποιες στιγμές μεσημεριού
που ο ήλιος χορεύει με τη βροχή
σαν ελλανοδίκες μερικά σύννεφα παρατηρούν,
πλησιάζει η εκεχειρία το μυαλό μου...
Είναι κάποια απογεύματα μελαγχολικά,
μια λίμνη απλώνεται μπροστά μου
πολλά ζεύγη ματιών με θωρούν, παρατηρούν, επαιτούν,
χάνονται και εμφανίζονται ξανά, πάντοτε εμφανίζονται...
Είναι κάποιες νύχτες, χειμωνιάτικες ή θερινές δεν ξέρω
το φως στροβιλίζεται μες το σκοτάδι
ένα σκληρό χέρι με κρατά,
τα όνειρά μου θρυμματίζονται σαν νεροπότηρο που σπάει...
Έχεις δύναμη, μην το ξεχνάς
μην απορείς για όλα αυτά που σε κλονίζουν,
όσα έχεις να κάνεις ακόμη να συλλογιέσαι,
όσο υπάρχει καιρός, όσο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου