Αυγής διλήμματα

Ξανά ο πόνος με τυλίγει

απόρροια των παθών και των λαθών,

βασανίζεται κι η δική σου καρδιά,

το ξέρω...

Η νύχτα αυτή διεγείρει τις αισθήσεις μου,

μάτια υγρά από το ανελέτο το δάκρυ,

ωτακουστής χαμένων ειδήσεων,

μακριά από το άγγιγμα της λογικής,

μια κίτρινη μαργαρίτα κοντοστέκεται

οργιαστικά αρώματα,

νιώθω πως ακουμπάς με τα δάχτυλα τα μαλλιά μου.

Ξυπνώ ξανά κάθιδρη

οι εφιάλτες λυσσομανούν

μαστιγώνουν τα τσαλακωμένα σεντόνια της σιωπής,,,

Η αυγή με βρίσκει μόνη,

μόνη με τις μνήμες και τις ερινύες.