Γεύσεως συνείδησις
Και κάπου εδώ τελειώνουν όλα
ή μήπως τώρα ξεκινούν;
Αέναο το ταξίδι της ζωής
στα πέρατα της γής.
Οι άνθρωποι περιπλέκονται μεταξύ τους,
ερωτοτροπούν, βουλιάζουν, αναγεννιούνται.
Ψηφιδωτό ο νους απο τις πολλές σκέψεις,
ψηφιδωτό η σάρκα απο τα οργισμένα πάθη,
ψηφιδωτό η ψυχή από τα βασανιστικά διδάγματα.
Ο άνθρωπος φύεται για να ζει, όχι για να πεθαίνει...
Οι πίκρες μετουσίωση των λαθών
ενδυναμώνουν και καθοδηγούν.
Λυτρώνεται ο κόσμος γύρω μου,
μαζί του κι εγώ.
Ατενίζω της γεύσης το δώρο,
είναι το ήμαρ του σύμπαντος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου