" Επάνω σ' ένα ακοίμητο αερόστατο
ατενίζουμε το καθάριο χρώμα τ' ουρανού,
τις ανθισμένες κοιλάδες του μυαλού,
την ανεξίτηλη θαλασσινή δροσιά,
τους ορεινούς στυλοβάτες της απεραντοσύνης...
Οι ψυχές μας γίνονται συνοδοιπόροι..."

Σας καλωσορίζω στο ιστολόγιό μου ελπίζοντας να κάνουμε πολλά ταξίδια - ονειρικά και μακρινά - στο χώρο του πνεύματος, της τέχνης και της δημιουργίας...

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2015

     
 Έλα κοντά μου

 

Όσο σε κοιτώ,
τόσο την ομορφιά αντιλαμβάνομαι
του κόσμου.
Με αγγίζεις με τα μάτια σου,
στο ξάστερο μυαλό ταξιδεύεις.
Ο ουρανός των αστεριών ποτίζει ελπίδα,
μέσα στο στέρνο σου ένα μικρό φως ξεπηδά.
Τα μάγουλα ροδοκόκκινα, γεμάτα έρωτα.
Η καρδιά αναπνέει το εαρινό δροσιστικό αεράκι.
Η αγάπη σου, δύναμή μου στο σκοτεινό μονοπάτι.
Έλα κοντά μου…
Όταν είμαστε μαζί, το αερόστατο αλλάζει χρώματα.
Στις αρτηρίες των χειμάρρων μας ταξιδεύει,
αναδύεται μέσα στην πορφυρή λάβα,
με το άρωμα των χειλιών σου μεθάει.
Μείνε κοντά μου, έστω για λίγο…



Ποια είναι τα 10 κλειδιά της αισιοδοξίας;





Η αισιοδοξία είναι μια κατάσταση απαραίτητη για τις εποχές που ζούμε.
Πρόκειται, όμως, για κάτι που, στην καθομιλουμένη, το’ χουμε-δεν το ’χουμε ή κάτι που μπορούμε να το αποκτήσουμε με την ανάλογη δουλειά με τον εαυτό μας; Ο Ντέιβιντ Μετζσαπέλ υποστηρίζει με πάθος το δεύτερο. Συγγραφέας της σειράς βιβλίων «Contagious Optimism» (Μεταδοτική Αισιοδοξία), τα οποία έχουν γίνει μπεστ σέλερ στις ΗΠΑ, ο απόφοιτος του κολλεγίου Φέρφιλντ δουλεύει χρόνια με φοιτητές του τις τεχνικές για να τους κάνει πιο αισιόδοξους και βλέπει μπροστά του τα αποτελέσματα. Ποια είναι, λοιπόν, γι’ αυτόν τα δέκα κλειδιά της αισιοδοξίας;
Ευγνωμοσύνη

Οφείλουμε να είμαστε ευγνώμονες για τα καλά πράγματα που μας συμβαίνουν, να μην τα θεωρούμε δεδομένα και να ευχαριστούμε με λόγια και πράξεις όσους μας βοηθούν. Πρέπει να είμαστε ευγνώμονες και στις δυσκολίες, διότι αυτές μας προσθέτουν σοφία και εμπειρία.
Εξωστρέφεια

Αν έχουμε μια καλή ιστορία, που προβάλει την καλή διάθεση ή δίνει ένα καλό παράδειγμα, δεν πρέπει να την κρατάμε κρυφή. Τη μοιραζόμαστε είτε δια ζώσης, είτε στο διαδίκτυο. Πολλές ιστορίες μαζί μας δίνουν μια διαφορετική άποψη για τον κόσμο.
Συγχώρεση

Αν δεν μπορείς να συγχωρέσεις, δεν θα μπορέσεις ποτέ να αντιληφθείς το αίσθημα της μεγαλοθυμίας. Ούτε θα μπορείς να ζητήσεις μια ευκαιρία ακόμα, αν βρεθείς στη θέση αυτού που έκανε λάθος. Προφανώς υπάρχουν όρια και περιπτώσεις, αλλά το να συγχωρείς σε κάνει να αισθάνεσαι καλύτερα.
Κατανόηση
Μην νοιάζεσαι μόνο για τα δικά σου προβλήματα. Ακου τους άλλους. Προσεκτικά. Μην πιάνεσαι από τις λέξεις τους για να πεις το δικό σου ποίημα. Ακόμα κι αν δεν πεις τίποτα, αν ακούς μόνο, ο άλλος μπορεί να ανοιχτεί και να νιώσεις ότι τον βοηθάς πολύ στο να βρει λύσεις. Στη συνέχεια θα έλθει και η δική σου σειρά.
Εγωισμός

Εννοείται ότι δεν πρέπει να είναι υπέρμετρος. Όμως προσπαθήστε να μετατρέψετε την γκρίνια, τη ζήλεια, ακόμα και τη μισαλλοδοξία σας σε θετική ενέργεια. Κανείς δεν είναι εξ ορισμού καλύτερος από σας, μπορείτε να τα καταφέρετε όλα με την αξία σας. Πάρτε παραδείγματα από τις πετυχημένες ιστορίες κάποιων γνωστών σας.
Χαμόγελο

Χωρίς να γίνετε… χαζοχαρούμενοι, βρείτε αφορμές και αιτίες για να χαμογελάτε περισσότερο και να κατσουφιάζετε λιγότερο. Μια πετυχημένη διαφήμιση, μια φωτογραφία ενός μωρού ή μικρού ζώου που θα δείτε τυχαία, ένα ζευγάρι που φιλιέται στο δρόμο, είναι «αναπάντεχες» αιτίες για να φέρετε το χαμόγελο στα χείλη σας. Μη φοβάστε να χαμογελάσετε, κανείς δεν θα σας κατηγορήσει.
Ασκηση

Οσο καλά νιώθετε το σώμα σας, το ίδιο καλά ή και περισσότερο νιώθετε το μυαλό σας. Δεν χρειάζεται να γίνετε τακτικοί θαμώνες των γυμναστηρίων ή  και bodybuilders. Μόλις 15-20 λεπτά την ημέρα (κατά προτίμηση κάθε πρωί) μπορεί να σας δώσουν μεγάλη ευεξία και διαφορετική ματιά για τη ζωή.
Θετική σκέψη

Αν είναι συνήθεια του μυαλού σας να πηγαίνει συνεχώς στο κακό, αλλάξτε την. Σκεφτείτε ό,τι πιο θετικό μπορείτε, ακόμα κι αν αυτό δεν είναι απολύτως χειροπιαστό. Βάλτε στόχους, έστω και μακροπρόθεσμους, και σκεφτείτε τι θα κάνετε όταν τους πετύχετε. Προσπαθήστε να σκέφτεστε τα θετικά σενάρια μιας προοπτικής, έστω κι αν δεν ενθουσιάζεστε υπέρμετρα.
Αυτοκριτική

Σταματήστε να κατηγορείτε τους άλλους γι’ αυτά που σας συμβαίνουν και στηριχθείτε στις δικές σας δυνάμεις. Σκεφτείτε ότι όποια επιλογή κάνετε από εδώ και στο εξής, ακόμα και λανθασμένη, τουλάχιστον θα την έχετε αποφασίσει με τον εαυτό σας. Κοντρολάρετε τον εαυτό σας και τις δικές σας δυνατότητες, μην αφήνεστε σε πρωτοβουλίες των άλλων, ακόμα κι αν τους εμπιστεύεστε απόλυτα.
Στροφή στο μέλλον

Ο,τι κι αν σας έχει συμβεί στο παρελθόν, αφήστε το εκεί. Τα περασμένα δεν επηρεάζουν τα μελλοντικά, εκτός αν εμείς τους επιτρέψουμε να το κάνουν. Σκεφτείτε τα όσα έχετε περάσει σαν δυσκολίες που υπερβήκατε και τώρα ο δρόμος είναι πιο βατός.

http://www.healingeffect.gr/

Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2015

Διάφορα Αποφθέγματα του Πλάτωνα










Η πλατωνική φιλοσοφία πραγματεύεται τη φύση του «αισθητού» και του «υπεραισθητού» κόσμου, 
και αποτελεί το πρώτο στην Ιστορία καθολικό σύστημα. 
Του συστήματος αυτού η επίδραση στο μεταγενέστερο κόσμο υπήρξε ανυπολόγιστη. 
Ο φιλοσοφικός στοχασμός του Πλάτωνος αποτέλεσε, αποτελεί και θα αποτελεί 
διαχρονική βάση έρευνας και πολύπλευρης ανάλυσης των εκάστοτε φιλοσόφων και όχι μόνο.

Ορισμένα Αποφθέγματα του Πλάτωνος:

1) Όλος ο χρυσός που βρίσκεται κάτω ή πάνω από τη γη δεν είναι αρκετός για να δοθεί
 σε αντάλλαγμα για την αρετή.

2) Το να υπερνικήσει ένας άνθρωπος τον (κατώτερο) εαυτό του είναι η πρώτη και η πιο
 ευγενής απ’ όλες τις νίκες· το να ηττηθεί από τον (κατώτερο) εαυτό του είναι το πιο
 αποτροπιαστικό και επονείδιστο πράγμα.

3 ) Υπάρχει η νίκη και υπάρχει η ήττα· η πρώτη και κάλλιστη των νικών και η τελευταία 
και χείριστη των ηττών που ο άνθρωπος κερδίζει ή υφίσταται, δεν πραγματώνεται στα 
χέρια ενός άλλου αλλά του ίδιου του εαυτού του.

4) Οι καλές πράξεις παρέχουν δύναμη στον εαυτό μας και εμπνέουν καλές πράξεις
 και στους άλλους.

5) Οι καλοί άνθρωποι δεν χρειάζονται νόμους για να ενεργούν υπεύθυνα, ενώ οι κακοί
 άνθρωποι θα βρουν τρόπους να τους παρακάμψουν.

6) Η δικαιοσύνη στη ζωή και στη συμπεριφορά της Πολιτείας είναι δυνατή μόνο εάν
 πρώτα κατοικεί στις καρδιές και στις ψυχές των πολιτών.




7) Εκείνος που κάνει την αδικία γίνεται πάντα πιο ελεεινός από εκείνον που την
 υφίσταται.


8) Δύσκολα ένα ανθρώπινο ον είναι ικανό ν’ ακολουθήσει δύο επαγγέλματα ή 
δύο τέχνες σωστά.

9) Ο κάθε άνθρωπος μπορεί εύκολα να βλάψει, αλλά το καλό σ’ έναν άλλο
 δε μπορεί να το κάνει ο κάθε άνθρωπος.

10) Η ανθρώπινη συμπεριφορά πηγάζει από τρεις κύριες πηγές: 
Επιθυμία, συναίσθημα, και γνώση.

11) Εάν ένας άνθρωπος παραμελεί τη μόρφωση, περπατάει κουτσός
 μέχρι το τέλος της ζωής του.

12) Εάν οι αξίες πρόκειται να έχουν νόημα πρέπει να είναι οικουμενικές.

13) Η άγνοια είναι η ρίζα και ο βλαστός όλων των κακών.

14) Προσήλωσε τον εαυτό σου και στα δύο: τόσο στο παρόν
 όσο και στην επόμενη ζωή. Χωρίς προσπάθεια δε μπορείς να προκόψεις. 
Αν και το έδαφος μπορεί να είναι καλό, δεν μπορείς να έχεις καλή σοδειά
 χωρίς καλλιέργεια.

15) Όπως το λέει και ο χτίστης, οι μεγαλύτερες πέτρες
 δεν εδράζονται καλά χωρίς τις μικρότερες.

16) Με το άγγιγμα της αγάπης, ο καθένας γίνεται ένας ποιητής.

17) Να είσαι καλοσυνάτος, διότι ο κάθε άνθρωπος που συναντάς
 αγωνίζεται μια σκληρή μάχη.

18) Καλύτερο είναι το λίγο που έχει γίνει σωστά, 
παρά το πολύ που έγινε χωρίς τελειότητα.

19) Το κουράγιο είναι ένα είδος σωτηρίας.

20) Κουράγιο σημαίνει να ξέρεις τι να μη φοβάσαι.

21) Η εξαπάτηση δεν είναι τίποτε άλλο από τον ευτελή μιμητισμό
 της σοφίας.

22) Είναι κοινή παροιμία, και βρίσκεται στο στόμα του καθενός,
 ότι η ζωή δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια προσωρινή διαμονή.

23) Ο θάνατος δεν είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί
 στους ανθρώπους.

24) Κανείς δεν γνωρίζει εάν ο θάνατος, τον οποίο οι άνθρωποι
 φοβούνται ως το μεγαλύτερο κακό, ίσως είναι το ύψιστο καλό.

25) Όλοι οι άνθρωποι είναι από τη φύση τους ίσοι, φτιαγμένοι
 όλοι από τον ίδιο πηλό από τον ίδιο Κατασκευαστή·
 και όσο κι αν εξαπατούμε τους εαυτούς μας, ο φτωχός χωρικός
 είναι τόσο αγαπητός στο Θεό όσο και ο πανίσχυρος πρίγκιπας.

26) Η δικτατορία προκύπτει φυσιολογικά από τη δημοκρατία, 
και ο πιο χοντροκομμένος τύπος τυραννίας και σκλαβιάς 
προκύπτει από την πιο ακραία πολιτική ελευθερία.

27) Υπερβολική ελευθερία, είτε αναφέρεται στο κράτος
 είτε στα άτομα, φαίνεται να οδηγεί σε υπερβολική σκλαβιά.

28) Η παντελής άγνοια δεν είναι τόσο τρομερό ή ακραίο κακό, 
και πολύ απέχει από του να είναι το χειρότερο κακό απ’ όλα· 
όμως η μεγάλη ευφυΐα και η πολλή γνώση, όταν συνοδεύονται 
από κακή ανατροφή, είναι πολύ πιο καταστροφικές.

29) Η γνώση γίνεται κακό εάν ο στόχος δεν είναι ενάρετος.

30) Άνθρωπος: ένα ον σε αναζήτηση νοήματος.

31) Οι γονείς ας κληροδοτήσουν στα παιδιά τους όχι πλούτη, 
αλλά το πνεύμα του σεβασμού.

32) Ανάμεσα σε εκατό γεννιέται ένας ήρωας, 
ανάμεσα σε χίλιους βρίσκεται ένας σοφός άνδρας, 
αλλά μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα μπορεί 
να μη βρεθεί ούτε ανάμεσα σε εκατό χιλιάδες άνδρες.

33) Μια από τις τιμωρίες που υφίστανται οι σοφοί που αρνούνται
 να λάβουν μέρος στην κυβέρνηση είναι να ζουν κάτω
 από την κυβέρνηση χειρότερων ανθρώπων.

34) Η γνώμη είναι το ενδιάμεσο μεταξύ γνώσης και άγνοιας.

35) Η φιλοσοφία είναι η ύψιστη μουσική.

36) Τα μάτια της ψυχής του πλήθους είναι ανίκανα
 ν’ αντέξουν τη θεία οπτασία.





37) Η κοινωνία η οποία δεν έχει ούτε φτωχούς
 ούτε πλούσιους θα έχει πάντα τις πιο ευγενείς αρχές και αξίες.


38) Η κατεύθυνση προς την οποία η Παιδεία
 προσανατολίζει εξ αρχής τον άνθρωπο θα καθορίσει
 και το μέλλον της ζωής του.

39) Ο μέγιστος πλούτος είναι να ζεις ικανοποιημένος με λίγα.

40) Ο άνθρωπος που έχει ενεργήσει
 ώστε το κάθε τι που οδηγεί στην ευτυχία να εξαρτάται μόνο
 από τον εαυτό του κι από κανένα άλλο άνθρωπο, 
έχει υιοθετήσει το καλύτερο σχέδιο για να ζει ευτυχισμένος. 
Αυτός είναι άνθρωπος του μέτρου, άνθρωπος ακέραιου 
χαρακτήρα και σοφίας.

41) Οι πιο ενάρετοι άνθρωποι είναι εκείνοι που είναι ευχαριστημένοι
 με το να είναι ενάρετοι χωρίς να επιζητούν να φαίνονται ως τέτοιοι.

42) Υπάρχουν δυο πράγματα για τα οποία οι άνθρωποι
 δεν θα έπρεπε ποτέ να οργίζονται: εκείνα που μπορούν να διορθωθούν, 
και εκείνα που δε διορθώνονται.

43) Κανείς δε βλάπτεται με το επαναλαμβάνει κάτι καλό.

44) Η Πολιτεία είναι αυτή που είναι επειδή οι πολίτες είναι αυτοί που είναι.

45) Αυτοί που αγαπούν να γίνουν μεγάλοι δεν πρέπει ν’ αγαπούν
 ούτε τον εαυτό τους ούτε τα δικά τους πράγματα, 
αλλά μόνο ό,τι είναι δίκαιο, άσχετα αν το έχουν κάνει οι ίδιοι ή άλλοι.

46) Το να πας στον άλλο κόσμο, έχοντας μια ψυχή που είναι σαν ένα δοχείο
 γεμάτο με αδικίες είναι το τελευταίο και το χειρότερο απ’ όλα τα κακά.

47) Εύκολα συγχωρούμε ένα παιδί που φοβάται το σκοτάδι· 
η αληθινή τραγωδία στη ζωή είναι όταν ενήλικες φοβούνται το φως.

48)Πρέπει να θεωρούμε μέγιστης σπουδαιότητας το να φροντίζουμε 
ώστε τα πρώτα παραμύθια που τα παιδιά ακούν να έχουν προσαρμοστεί 
με τον πιο τέλειο τρόπο στο να προάγουν την αρετή.

49) Η σοφία είναι η επιστήμη των επιστημών.

50) Δεν θα υπάρξει τέλος στα προβλήματα των κρατών, 
ή της ίδιας της ανθρωπότητας, μέχρι τότε που οι φιλόσοφοι 
θα γίνουν βασιλείς του κόσμου, και έως ότου εκείνοι που τώρα 
αποκαλούμε βασιλείς και άρχοντες γίνουν πραγματικοί
 και αληθινοί φιλόσοφοι, οπότε η πολιτική δύναμη και η φιλοσοφία 
θα έλθουν στα ίδια χέρια.


http://master-lista.blogspot.gr

Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2015


Περί διδακτικών στρατηγικών...
1. Επίδειξη. Η συγκεκριμένη  αφορά τη διδασκαλία δεξιοτήτων. Πολλές φορές αντί να ανακαλύψουν κάτι οι μαθητές προτιμότερο είναι να δείξει ο εκπαιδευτικός τι θέλει να κάνουν οι μαθητές και μετά να το κάνουν. Εννοείται ότι όταν επιδεικνύει κάτι, βασικό στοιχείο είναι να εξωτερικεύει και τη σκέψη του και μετά οι μαθητές να εξασκηθούν πολύ. Για να σας πείσω ότι η ανακάλυψη δεν είναι πάντα καλό πράγμα, σκεφτείτε οι πιλότοι να έπρεπε να ανακαλύψουν πώς πετά ένα αεροπλάνο…
2. Στηριζόμαστε στις προϋπάρχουσες γνώσεις. Δυστυχώς, πιο εύκολα το λέμε παρά το εφαρμόζουμε. Π.χ., υπάρχουν δάσκαλοι που αντί να στηρίζουν την εκμάθηση της διαίρεσης, λ.χ., 45:9, στην προπαίδεια, απαιτούν από τους μαθητές να το μάθουν απέξω σαν κάτι το χωριστό, το καινούριο, σαν κάτι άσχετο από την προπαίδεια. Και μετά παιδεύονται οι μαθητές, παιδεύονται κι αυτοί…
3. Να δίνουμε την ευκαιρία στους μαθητές να μιλάνε. Αυτό μπορεί να γίνει με πολλούς τρόπους: να τους δίνουμε περισσότερο χρόνο να μιλήσουν όταν απαντούν κάποια ερώτηση· να γίνεται διάλογος μέσα σε ομάδες· να γίνεται διάλογος μέσα στην τάξη. Βέβαια, για να είμαστε ρεαλιστές, δεν είναι και εύκολο να εξασφαλιστεί επαρκής χρόνος για την εξάσκηση του προφορικού λόγου για κάθε μαθητή. Αλλά από το τίποτα…
4. Να διδάσκουμε από την αρχή το κρίσιμο λεξιλόγιο. Θυμάμαι όταν πρωτοδίδαξα ιστορία, πίστευα ότι οι μαθητές ήξεραν όποια λέξη ήξερα κι εγώ… ελπίζω, για τους μαθητές τουλάχιστον, να το κατάλαβα γρήγορα. Λέξεις όπως λεηλατώ, εισβάλλω, κατακτώ, πολιορκία, ακμή, παρακμή κ.ά. τους είναι παντελώς άγνωστες. Άντε να διδάξεις ιστορία μετά… δε βοηθούν και τα βιβλία της Γλώσσας με το λεξιλόγιο που διδάσκουν. Ε, και το βάρος της διδασκαλίας ξέρετε πού πέφτει…
5. Οπτικοποίηση. Θυμάμαι ως φοιτητής μια δασκάλα Β΄ Δημοτικού να έχει γεμίσει τον πίνακα, μεγάλο πίνακα, με τον ορισμό του ποταμιού, να έχει βάλει τα δευτεράκια να τον αντιγράφουν και να απαιτεί να τον μάθουν απέξω! Τι πιο απλό από το να τους έδειχνε μερικές φωτογραφίες; Αν μη τι άλλο θα κουραζόταν λιγότερο… η πλάκα ήταν ότι οι γονείς τη θεωρούσαν καλή δασκάλα… τέλος πάντων. Εννοιολογικοί χάρτες, εικόνες, διαγράμματα βοηθούν. Απλώς πρέπει να τα βρούμε ή να τα φτιάξουμε. Συχνά μάλιστα είναι και στο βιβλίο…
6. Σταμάτα, ρώτα, σταμάτα, ανακεφαλαίωσε. Πιο αναλυτικά: δώσε χρόνο στους μαθητές να σκεφτούν τι έχετε κάνει μέχρι τότε· ρώτα τους κάτι που θα πυροδοτήσει πλούσιο διάλογο· δώσε και πάλι την ευκαιρία να σκεφτούν· ανακεφαλαιώστε μαζί τι κάνατε, σχολιάζοντας την ερώτηση


Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2015

   
      Αέναο ταξίδι

 

Έτοιμος να έλθω ξανά στην πατρική μήτρα.
Οι αποσκευές, οι έρωτες,
τα όνειρα, οι ανησυχίες.
Όλα συσσωρεύονται στο ταξίδι της ζωής μου.
Αφήνω πίσω ένα σκληρό χειμώνα, τα πάθη, τους οδυρμούς.
Ανοίγω το βήμα,
αγκαλιάζω το καλοκαίρι,
αδημονώ να ζεστάνει η ψυχή μου.
Παιδικές φωνούλες μ’ αφυπνίζουν,
μου θυμίζουν πως έφθασε η ώρα.


Ποια είναι η ψυχολογία των μαθητών πριν τις πανελλήνιες

Ποια είναι η ψυχοσύνθεση ενός μαθητή της Γ’ Λυκείου, όταν καλείται να δώσει . Πώς των επηρεάζει κρίση και η γενικότερη κοινωνικο-οικονομική κατάσταση.Συνέντευξη της Σωτηρίας Κεχρή για την ψυχολογία τους οι μαθητές της Γ’ Λυκείου.

Σε αυτό το ρευστό κλίμα που επικρατεί, πώς αντεπεξέρχονται οι μαθητές στις υποχρεώσεις τους και με ποιο τρόπο διαμορφώνουν και κυνηγούν τους στόχους τους; Πιστεύω πως οι μαθητές που ολοκληρώνουν τη σχολική τους πορεία, όπως και οι απόφοιτοι φοιτητές των πανεπιστημίων και τεχνολογικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων είναι δύο ομάδες πληθυσμού που πλήττονται άμεσα από την κρίση. Οι απόφοιτοι πανεπιστημίων , γιατί βρίσκονται αντιμέτωποι με την ανεργία κι ένα θολό επαγγελματικό τοπίο, με μειονεκτικούς όρους εργασίας και μισθοδοσίας. Οι μαθητές της Γ΄ Λυκείου γιατί καλούνται να αποφασίσουν για το μέλλον τους, μέσα σε ένα κλίμα αβεβαιότητας, ανεργίας και χωρίς να έχουν τα δεδομένα των μελλοντικών συνθηκών. Πρόκειται για νέους γεμάτους όνειρα που βρίσκονται μετέωροι σε όλα τα επίπεδα, οι οποίοι πολλές φορές έχουν επωμιστεί και τα ανεκπλήρωτα όνειρα των γονέων τους.
Ποιοι είναι οι παράγοντες αυτοί που καθιστούν τα παιδιά αυτής της ηλικίας ευάλωτα; Κατ’ αρχάς, όπως θυμόμαστε όλοι, η σχολική χρονιά της Γ΄ Λυκείου είναι μία ψυχοφθόρα περίοδος, κατά την οποία οι μαθητές κάνουν την τελική προσπάθεια για τις εξετάσεις, έχουν ελάχιστο προσωπικό χρόνο, συχνά πολλή πίεση από την οικογένεια και τους καθηγητές και συγκεντρώνουν όλες τους τις δυνάμεις στη μελέτη , στον εαυτό τους και στο στόχο τους. Ουσαστικά, το σύστημα αξιολογεί μέσα σε λίγες ώρες την προσπάθεια τουλάχιστον δύο ετών, αν όχι ολόκληρης της σχολικής πορείας. Αυτό επιβαρύνει τους μαθητές με επιπλέον άγχος, καθώς είναι σαν να μη δικαιολογεί τα λάθη ή τους απρόβλεπτους παράγοντες. Επιπλέον, οι συνεχείς διαδικασίες αξιολόγησης κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς (διαγωνίσματα, τεστ) τόσο στο σχολείο, όσο και στα φροντιστηριακά μαθήματα (που αποτελούν κοινό μυστικό ) βάζουν τους μαθητές σε μία διαρκή διαδικασία ελέγχου, συνθήκη που επιτείνει το άγχος. Επίσης, είναι σημαντικό να θυμόμαστε οτι οι μαθητές της Γ΄Λυκείου είναι νέοι που διανύουν το μεταβατικό στάδιο από την εφηβεία στην ενηλικίωση. Όπως αναφέρει ο Winnicott, ‘’εφηβεία είναι η περίοδος ανακάλυψης του εαυτού. Το πρόβλημα είναι πώς να είσαι έφηβος στην περίοδο της εφηβείας’’. Όπως κάθε μεταβατικό στάδιο, η εφηβεία διέπεται από μεταβολές: μεταβολές στη σωματική ανάπτυξη, ορμονολογικές μεταβολές και απορρέουσες ψυχολογικές μεταβολές. Μέσα σε αυτό τον προσωπικο αγώνα κάθε εφήβου προστίθεται το άγχος να επιλέξει το επάγγελμα που θα τον ακολουθεί στην υπόλοιπη ζωή του. Ωστόσο, δεν είναι κάθε έφηβος ώριμος να αναλάβει μία τέτοια καθοριστική απόφαση. Καθοριστική κι εδώ είναι η συμβολή των γονέων, καθώς η ενηλικίωση ενός παιδιού περνά όλη την οικογένειά σε μία άλλη αναπτυξιακή φάση, απαιτητική και καινούρια τόσο για το ίδιο, όσο και για τους γονείς και τα αδέρφια.

Πώς οι οικονομικές συγκυρίες επιδρούν στο σημερινό μαθητή της Γ΄ Λυκείου;;
Η αύξηση της ανεργίας και η οικονομική κρίση στην οποία έχει διέλθει η χώρα μας και γίνεται όλο πιο εμφανής και βαθιά, επηρεάζει τις οικογένειες των μαθητών. Όπως προειπώθηκε –και είναι γνωστο σε όλους- έως σήμερα ένας μαθητής που ενδιαφέρεται όχι μόνο να πάρει το απολυτήριο, αλλά και να εισαχθεί σε κάποια σχολή, συμπεριλαμβάνει στην προετοιμασία του μαθήματα, είτε ιδιαίτερα είτε φροντιστηριακά, που επιβαρύνουν τον οικογενειακό προϋπολογισμό . Κατά συνέπεια, ο έφηβος επιβαρύνεται συναισθηματικά, συνειδητοποιώντας ότι επιβαρύνει οικονομικά την οικογένειά του και περιτυλίγει την προσπάθειά του με την υποχρεωτική επιτυχία. Ωστόσο, το σύστημα των εξετάσεων είναι έτσι διαμορφωμένο, ώστε κανείς δε μπορεί να αποκλείσει την ‘αποτυχία’ , ακόμα κι ενός πολύ καλά προετοιμασμένου και δυνατού υποψηφίου.
Άλλος παράγοντας που ενισχύει το άγχος είναι η δυνατότητα της οικογένειας να συντηρήσει ένα φοιτητή σε μία άλλη πόλη από την πόλη διαμονής. Κατά το παρελθόν, οι οικογένειες στην Ελλάδα έβαζαν άμεση προτεραιότητα τις σπουδές των παιδιών και –πολύ συχνά – με θυσίες, κατάφερναν να δώσουν την ευκαιρία στα παιδια να σπουδάσουν στη σχολή της επιλογής τους, σε όποια πόλη περνούσαν. Ωστόσο, οι οικογένειες που είναι σε θέση πλέον να εξασφαλίσουν τα προς το ζην σε ένα φοιτητή περιορίζονται διαρκώς. Οι μαθητές, λοιπόν, επιλέγουν τις σχολές λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις ανάγκες της οικογένειας και πολλές φορές υποχρεώνονται να θυσιάσουν εκείνοι με τη σειρά τους τη σχολή επιλογής, προκειμένου να μην επωμιστεί η οικογένειά τα έξοδα διαμονής. Τα κριτήρια συμπλήρωσης ενός μηχανογραφικού είναι πλέον πολύπλοκα και συχνά αφορούν παράγοντες πέρα από το ενδιαφέρον του μαθητή για τη σχολή και τη δυνατότητά του να επιτύχει.
Και μην ξεχνάμε τον πιο σημαντικό παράγοντα, την ανεργία. Ένας μαθητής, οφείλει να επιλέξει μία σχολή στην οποία ρεαλιστικά θα μπορεί να απορροφηθεί με την ολοκλήρωση των σπουδών του. Οι δείκτες της ανεργίας ανεβαίνουν συνέχεια και τα ‘παραδοσιακά επαγγέλματα’ διέρχονται κρίση. Αυτό καθιστά την επιλογή εξαιρετικά πολύπλοκη και αυξάνει τα επίπεδα στρες των υποψηφίων.
Ωστόσο, περισσότερο σημαντικούς θεωρώ τους κοινωνικούς παράγοντες που μεταβάλλονται κι επιδρούν στην ψυχολογία των μαθητών αυτής της ηλικίας.
Ποιοι είναι αυτοί οι κοινωνικοί παράγοντες και με ποιο τρόπο επηρεάζονται οι μαθητές από αυτούς;
Είναι απολύτως σαφές ότι η χώρα μας διέρχεται μία δύσκολη μεταβατική περίοδο. Κανείς δε γνωρίζει πόσο θα διαρκέσει και πόσο θα επηρεάσει τον καθένα. Η κρίση, ωστόσο, γεννά ευκαιρίες. Έως σήμερα, δεν έχουμε δει να αξιοποιείται η κρίση αυτή, ώστε να απαλλαγούμε από τη λανθασμένη λογική και τακτική που μας οδήγησε εδώ. Αντίθετα, παρατηρούμε ραγδαία αύξηση της ανεργίας, της εγκληματικότητας, επιθετικότητα που στρέφεται από τον έναν στον άλλον, καχυποψία, απαξίωση των θεσμών και περιφρόνηση των αξιών.

Οι έφηβοι έχουν ανάγκη από ένα σταθερό σύστημα αξιών. Για να ‘στήσουν’ τα όνειρα, τους στόχους και τη ζωή τους έχουν ανάγκη από σταθερές βάσεις κι αίσθηση δικαιοσύνης. Αυτό είναι που τους στερούμε σήμερα. Δεν τους παρέχουμε ούτε τη δυνατότητα να προγραμματίσουν και να θέσουν στόχους, καθώς όλα είναι ρευστά και αβέβαια, ούτε τη δυνατότητα να ονειρευτούν τη ζωή τους, καθώς το κλίμα που επικρατεί για το μέλλον είναι κλίμα τρομοκρατίας.
Είναι, πλέον, προσωπική απόφαση του κάθε εφήβου και της κάθε οικογένειας να υπερασπίζεται την ψυχική της υγεία και με σταθερές αξίες, εργατικότητα, ήθος και πείσμα να προασπίζεται τους στόχους και το μέλλον. Οι νέοι είναι το μέλλον μας. Ας ευχηθούμε ότι θα έχουν τη βούληση και τη φώτιση , με το πείσμα και τη δύναμη που τους διακρίνει, να κάνουν ριζικές αλλαγές και να διεκδικήσουν με πιο αποτελεσματικό τρόπο όσα δικαιούνται.


Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2015

      

Σκοτεινή αναπόληση


Έξω νύχτωσε ξανά,
το σκοτάδι αγκαλιάζει τα νεανικά όνειρα.
Τότε ήταν όλα μυστηριώδη κι όμορφα,
μαγνήτες τ’ αστέρια τ’ ουρανού
αντικρίζοντας της πόλης τα πολλά φώτα.
Ένα αρχαίο θέατρο ξεπροβάλλει
στα πρόθυρα του βουνού,
περιπλάνηση στη λήθη.
Ο βοριάς σε εξαντλεί,
 αναζητάς ένα απάγκιο για να κρυφτείς, να μη θυμάσαι.
Ο χρόνος ανεξίτηλα ζωγραφισμένος,
οι ελπίδες παγωμένες,
στοιβαγμένα όνειρα.
Μονάχα τα φώτα των σπιτιών
λάμπουν  μέσα στο λήθαργο  της σιωπής,
δείχνουν το δρόμο στους λιγοστούς διαβάτες…