" Επάνω σ' ένα ακοίμητο αερόστατο
ατενίζουμε το καθάριο χρώμα τ' ουρανού,
τις ανθισμένες κοιλάδες του μυαλού,
την ανεξίτηλη θαλασσινή δροσιά,
τους ορεινούς στυλοβάτες της απεραντοσύνης...
Οι ψυχές μας γίνονται συνοδοιπόροι..."

Σας καλωσορίζω στο ιστολόγιό μου ελπίζοντας να κάνουμε πολλά ταξίδια - ονειρικά και μακρινά - στο χώρο του πνεύματος, της τέχνης και της δημιουργίας...

Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2015


Τα 5 διαφορετικά μοντέλα πειθαρχίας στην τάξη
Το νέο-Μπηχεβιοριστικό (Skinnerian Model) μοντέλο της πειθαρχίας
• Η συμπεριφορά διαμορφώνεται από τις συνέπειες που προκαλεί.
• Η συμπεριφορά εμπεδώνεται εάν ακολουθείται αμέσως από ενδυνάμωση. Η ανεπιθύμητη συμπεριφορά εξασθενεί ( ξεχνιέται) όταν δεν ενδυναμώνεται ή όταν ακολουθείται από τιμωρία.
• Τα καλύτερα  επιτυγχάνονται στα πρώτα στάδια (μικρές ηλικίες) όταν η ενδυνάμωση /αποδυνάμωση γίνεται αμέσως μετά την εμφάνιση της κάθε πράξης και κάθε φορά που αυτή συμβαίνει.
• Η επιθυμητή συμπεριφορά μπορεί να παραμείνει χωρίς να πρέπει να γίνονται επαναλήψεις σε τακτά χρονικά διαστήματα. Ως ενδυνάμωση μπορεί να χρησιμοποιηθούν ποικίλα μέσα όπως λεκτική, εξωλεκτική επιβράβευση, παροχή προνομίων πχ πρόσβαση στο διαδίκτυο, η βαθμολογία στα μαθήματα, η ένταξη σε ομάδα με προνόμια πχ χρήση αθλητικών εγκαταστάσεων, βιβλιοθήκης, κλπ .
Το μοντέλο πειθαρχίας του Kounin

(Μαζί τους (withitness), σε εγρήγορση, διαχείριση των ομάδων)

• Το φαινόμενο του κυματισμού. Όταν διορθώνεις τη συμπεριφορά ενός μαθητή, η διαταραχή ως κύμα διαδίδεται και αγγίζει και τους υπόλοιπους. Πιθανόν να τους διορθώσει και αυτούς.
• Ο δάσκαλος πρέπει να είναι «μέσα στα πράγματα της τάξης» για να ξέρει τι συμβαίνει σε αυτήν όταν εκδηλώνονται οι ανεπιθύμητες συμπεριφορές.
• Ομαλή μετάβαση μεταξύ των δραστηριοτήτων διδασκαλίας πχ έντασης-χαλάρωσης καθοδήγησης-ελέγχου, κλπ. Έτσι διατηρείται κλίμα σταθερότητας και συνέχειας που διευκολύνει τον χειρισμό της τάξης.
• Εγρήγορση για την ποικιλομορφία των μαθητών και οργάνωση τους σε ετερόκλητες ομάδες. Οι ανεπιθύμητες συμπεριφορές δεν βγαίνουν έξω από την ομάδα για να απασχολήσουν όλη την τάξη. Οι συμμαθητές ως καθοδηγητές ελεγκτές, διορθωτές των συνεργατών τους.
•Εγρήγορση για τις δυσκολίες που θα συναντήσουν για τα ενδιαφέροντά τους και τους στόχους τους. Η μονοτονία και η βαρεμάρα μπορεί να επάγουν την ζωντάνια της παραβατικότητας.
Το μοντέλο πειθαρχίας του Ginott
(Αντιμετωπίστε την κρίση με θετικά-υγιή μηνύματα)
• Η πειθαρχία κατακτείται βήμα-βήμα, λίγο-λίγο. Η αυτοπειθαρχία του δασκάλου είναι πρότυπο προς αντιγραφή. Γίνε το υπόδειγμα αυτού που θέλεις να γίνουν οι μαθητές σου.
• Χρησιμοποίηση θετικά–υγιή μηνύματα για να διορθώσεις την ανεπιθύμητη συμπεριφορά. ( πχ να αποφεύγεις μειωτικούς χαρακτηρισμούς, ύβρεις, κλπ). Να αναφέρεσαι και να χαρακτηρίζεις την πράξη και όχι την προσωπικότητα του δράση ή των δραστών. Μην κολλάς ετικέτες που δεν σβήνουν. Αυτές παγιώνουν την αρνητική συμπεριφορά. Ανάλογα επαίνεσε την πράξη και όχι τον μαθητή. Πιθανόν να στρέψεις εναντίον του τους άλλους.
• Χρησιμοποίησε γλώσσα και τρόπο ανάλογο με την κατάσταση για να επικοινωνήσεις με τον παραβάτη, να τον κατανοήσεις και όχι να τον απομονώσεις. Να εκφράσεις τα αισθήματα των παρισταμένων.
• Να προσκαλείς σε συνεργασία αντί να προσπαθείς να την επιβάλεις.
• Να αποφεύγεις το σαρκασμό και να μην κάνεις κακή χρήση της δύναμης του λόγου και της επιστημοσύνης σου.
• Να εκφράζεις τα συναισθήματα σου για την κατάσταση αλλά με θετικό-υγιές μήνυμα. Πχ. Το συμβάν με στεναχώρησε, με εξόργισε,…… Δεν είμαι αδιάφορος ούτε σας περιφρονώ, αλλά τέτοια … με κάνουν να νοιώθω άσχημα. Σας ζητώ να ανταποδίδετε το σεβασμό που σας δείχνω. Τόσες φορές έχετε δείξει ότι μπορείτε να το πετύχετε. ….
• Μη δέχεσαι απολογίες και συγνώμες που δεν είναι ειλικρινείς ούτε συνοδεύονται από διόρθωση της συμπεριφοράς.
• Η ανάπτυξη του αυτοσεβασμού και της πειθαρχίας είναι εφικτή και μειώνει την υποχρέωση του εκπαιδευτικού να διορθώνει διαρκώς τις ανεπιθύμητες συμπεριφορές.
Το μοντέλο του Glasser
(Η καλή συμπεριφορά προέρχεται από καλές επιλογές )
Η πρόσφατη εργασία του Glasser αναδεικνύει τις συναντήσεις της τάξης ( κύκλος συζήτησης τάξης) ως μέσο ανάπτυξης και βελτίωσης της πειθαρχίας. Στη θεωρητική της βάση έχει τις ακόλουθες θέσεις. τους.
• Οι μαθητές είναι λογικά όντα που έχουν την ικανότητα να ελέγχουν τη συμπεριφορά τους
• Η ίδια η συμπεριφορά είναι επιλογή. Η συμπεριφορά σχετίζεται άμεσα με επιλογές όπως να μάθει, να αποκτήσει δεξιότητες, να κερδίσει την εύνοια ή προνόμια, κλπ.
• Αυτές οι επιλογές δεν προάγουν την απειθαρχία ή τις ανεπιθύμητες συμπεριφορές Συνεπώς καλές επιλογές προάγουν την καλή συμπεριφορά.
• Μη δέχεστε δικαιολογίες για τις ανεπιθύμητες συμπεριφορές. Ρωτήστε τους: Ποιες άλλες επιλογές είχες εκτός από αυτό που έκανε ; Γιατί διάλεξες αυτήν και όχι τις υπόλοιπες ; Τι επεδίωκες να κερδίσεις με αυτήν την επιλογή;
• Ευλογοφανείς και όχι απρόβλεπτες αντιδράσεις πρέπει να ακολουθούν τις καλές ή κακές ενέργειες των μαθητών.
Η θεωρία του Τhomas Gordon
• Οι πιθανές και οι αποδεκτές συμπεριφορές ως μέρος των πιθανών συμπεριφορών ενός μαθητή ή μιας τάξης. Ο δάσκαλος με βάση τους κανονισμούς και τις επιλογές του τις διακρίνει σε αποδεκτές, σε μη αποδεκτές και σε «μη αποδεκτές αλλά επιτρεπόμενες»
• Τα μηνύματα «Εγώ» και τα μηνύματα «Εσύ» στην επικοινωνία μεταξύ δασκάλου και μαθητών.
o Εσύ: Μάζεψε αυτά από το θρανίο σου, Σταμάτα να με ενοχλείς όταν κάνω μάθημα,…..
o Εγώ: Με ενοχλεί να έχετε πάνω στο θρανίο σας ανοιχτά βιβλία άσχετα με το μάθημα που κάνω, Δεν μπορώ να κάνω μάθημα όταν συνεχώς με διακόπτουν,….
• Τα μηνύματα των δασκάλων και τα υποδηλούμενα που αντιλαμβάνονται οι αποδέκτες των μηνυμάτων. (μερικά παραδείγματα)
Τα λεγόμενα του δασκάλουΤα υποδηλούμενα που κατανοούν οι μαθητές
Εντολή, Διαταγή, Καθοδήγηση (Πάψε να μιλάς…Κάνε αυτό που σου είπα../ όπως το είπα )Δεν με ενδιαφέρουν οι ανάγκες σου, τα συναισθήματά σου, εγώ διατάζω εδώ, εσύ δεν έχεις επιλογές, προβλέπονται τιμωρίες
Διδασκαλία, διάλεξη, λογικά επιχειρήματα.. (Αργότερα θα καταλάβεις τα λάθη σου αλλά θα είναι αργά.. Αν δεν .. Τότε θα….)Δεν ξέρεις/ δεν μπορείς να σκεφτείς λογικά, δεν έχεις πλήρη εικόνα των πραγμάτων, δεν έχεις σωστή εικόνα του κόσμου λόγω της ηλικίας σου, των εμπειριών σου,…
Ερμηνεία συμπεριφοράς, διάγνωση (Σε μάθαμε πια. Αν δεν κάνεις μια ανοησία την ώρα, νοιώθεις ξεχασμένος, ανύπαρκτος..Το έχεις ανάγκη να .. Δεν μπορείς να αυτοσυγκρατηθείς παρά την ηλικία σου.. Έχεις πρόβλημα…)Έχω τις γνώσεις και την πείρα για να καταλάβω τα βαθύτερα κίνητρά σου, να διαγνώσω το ψυχολογικό σου πρόβλημα και το λέω δημόσια όταν κρίνω ότι πρέπει να το πω….. Με βάση τη διάγνωσή μου σε  χαρακτηρίζω σε τιμωρώ….


Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2015


Τεχνικές για την ανατροφοδότηση μαθητών
Αποτέλεσμα εικόνας για εικονες; σχολειου
Ο πιο απλός τρόπος για να ανέβει η επίδοση των μαθητών είναι να αξιοποιήσει ο δάσκαλος τη διαμορφωτική . Αντί δηλαδή να διδάσκει και στο τέλος να βάζει ένα τεστ, είναι πολύ καλύτερο κάθε τόσο να σταματάει τη διδασκαλία και να ελέγχει τι έχουν καταλάβει οι μαθητές του. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί γρήγορα να βλέπει την αποτελεσματικότητα της διδασκαλίας του και να προβαίνει σε αντίστοιχες βελτιώσεις και προσαρμογές.
Επιπλέον, η διαμορφωτική αξιολόγηση είναι χρήσιμη γιατί με βάση αυτή ενημερώνουμε το παιδί για την επίδοσή του. Σε αυτό το άρθρο υπάρχουν 5 συμβουλές για να είναι αποτελεσματικότερη η ανατροφοδότηση του μαθητή.
  1. Πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο συγκεκριμένη. Συνήθως εμείς, οι εκπαιδευτικοί, αρκούμαστε σε ένα απλό «Μπράβο!» ή ένα «Πολύ ωραία!» τα οποία στην πράξη δεν εξηγούν τι ακριβώς έκανε καλά ο μαθητής. Πολύ καλύτερο είναι να λέμε: «Έχεις μάθει καλά τη σειρά των πράξεων γιατί πρόσεχες και ρωτούσες όποτε δεν καταλάβαινες κάτι. Αν κάνεις το ίδιο και στη συνέχεια θα γίνεις ακόμα καλύτερος». Το παράδειγμα μπορεί να μην είναι τέλειο, αλλά νομίζω ότι πιάσατε το νόημα.

  2. Προφανώς, πρέπει να δίνεται όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Δεν κερδίζει κάτι με το να καθυστερούμε να τον ενημερώνουμε για τα θετικά του στοιχεία και τους τομείς που πρέπει να βελτιώσει.

  3. Οφείλει να τους βοηθά να καταλαβαίνουν πόσο κοντά βρίσκονται στον συγκεκριμένο μαθησιακό στόχο που επιδιώκουν. Λ.χ., μπορούμε να πούμε σε έναν μαθητή ότι, όσον αφορά το γράψιμο, από τους 3 στόχους που έχουμε θέσει (ορθογραφία, παραγραφοποίηση, κειμενικούς δείκτες) έχει πετύχει τους 2 πρώτους και απομένει ο τελευταίος. Και πάλι δεν είναι τέλειο το παράδειγμα, αλλά νομίζω ότι μεταφέρει την ουσία.

  4. Είναι σημαντικό η ανατροφοδότηση:
    • να μη δίνει την αίσθηση του ελέγχου·
    • να μη νιώθουν ότι τους παρακολουθούμε στενά·
    • να μη νιώθουν ότι ανταγωνίζονται τους συμμαθητές τους.

  5. Πρέπει να συμμετέχουν και οι ίδιοι οι μαθητές στη συλλογή των δεδομένων και στην επεξεργασία τους. Ένας απλός τρόπος είναι να ξέρουν τις προηγούμενες επιδόσεις τους και να τις συγκρίνουν με την τωρινή, ώστε να βλέπουν τις αλλαγές.


Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2015

       Οδοί συναισθημάτων


Μια πνοή η ζωή
αναδύεται μέσα στη λίμνη των ηδονών,
αναρριχάται στους ψηλούς κορμούς,
φύλλο γίνεται δημιουργίας.
Τα χρόνια φεύγουν,
κιτρινίζει το φύλλο,
στις φλέβες του αργοκυλάει το πράσινο αίμα.
Ένας δυνατός άνεμος κάτω το ρίχνει,
βρίσκει για συντροφιά τις αδελφές ψυχές…
Μην κοιτάς πίσω.
Άφησες μισογκρεμισμένους τοίχους,
σπασμένα γυαλιά, ερημωμένα σπίτια.
Μπροστά να στραφείς.
Κοίταξε τη μικρή φλόγα
που ξεπηδά μέσα απ’ το οχυρό το συννεφιασμένο.
Είναι η ζωή, είσαι εσύ.

Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2015


Είναι το παιδί μου επιθετικό ή προσπαθεί να επικοινωνήσει;
53b526a9b6bc3185a09475c5aaaf3d24_L
Πολλοί γονείς αντιμετωπίζουν δύσκολες συμπεριφορές από τα παιδιά τους με εκρήξεις θυμού, οι οποίες μπορεί να στρέφονται προς τους ίδιους ή προς άλλα συνομήλικα παιδιά. Οι γονείς, αλλά και ο κοινωνικός περίγυρος σπεύδουν να χαρακτηρίσουν τη συμπεριφορά του παιδιού ως επιθετική και να καταφύγουν σε διάφορες μεθόδους για να την καταστείλουν, όπως το να βάλουν τις φωνές, να βάλουν το παιδί τιμωρία κλπ.
Πριν δούμε τι σημαίνουν αυτές οι συμπεριφορές του παιδιού μας και αν όντως είναι επιθετικό ή πρέπει να διαβάσουμε τι κρύβεται πίσω από τις λέξεις και την ορατή συμπεριφορά, ας δούμε από πού μπορεί ενδεχομένως να προέρχεται μια τέτοια αντίδραση. Αρχικά τέτοιες δύσκολες συμπεριφορές, μπορεί να αντανακλούν την ταύτιση του παιδιού με το πρότυπο ενός επιθετικού γονέα. Γονείς που φωνάζουν και ασκούν σωματική ή/και ψυχολογική-συναισθηματική βία στα παιδιά, προσφέρουν ένα τέτοιο πρότυπο προς μίμηση στα παιδιά τους. Επιπλέον, μπορεί να σχετίζονται με έντονα συναισθήματα ζήλιας απέναντι σε ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο αδερφό, τα οποία οι γονείς αδυνατούν να καταλάβουν και να διαχειριστούν με κατάλληλο τρόπο, με αποτέλεσμα να τα καλλιεργούν ασυνείδητα. Τέλος, μπορεί να αντανακλούν ένα συγκεκριμένο οικογενειακό πρόβλημα ή γενικότερα μια αναταραχή, μια συγκρουσιακή και αγχογόνο κατάσταση, την οποία βιώνει η οικογένεια.
Δυστυχώς πολλοί γονείς αντιμετωπίζουν επιφανειακά την κατάσταση αυτή με τιμωρίες ή φωνές, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα αφενός να συντηρείται αυτός ο φαύλος κύκλος της βίας, καθώς οι εκρήξεις οργής αντιμετωπίζονται με φωνές, αφετέρου να μην γίνονται κατανοητό το τι θέλει να πει με αυτή τη συμπεριφορά του το παιδί. Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις του να είσαι γονιός, είναι η αποκωδικοποίηση της συμπεριφοράς του παιδιού, προσπαθώντας να κατανοήσεις ποια ανάγκη προσπαθεί να σου επικοινωνήσει με τη συγκεκριμένη συμπεριφορά. Το να αντιμετωπίζουμε την συμπεριφορά και να προσπαθούμε να την καταστείλουμε, μοιάζει σαν να προσπαθούμε να σπάσουμε ένα παγόβουνο με το μαχαίρι της κουζίνας. Μπορεί να καταφέρουμε να σπάσουμε την κορυφή, αλλά θα έχουμε αντιμετωπίσει το πρόβλημα σε βάθος;
Τις περισσότερες φορές, η αντιδραστική συμπεριφορά που εκδηλώνουν τα παιδιά είναι ο καθρέπτης του οικογενειακού κλίματος, καθώς συντονίζονται με το οικογενειακό συναίσθημα. Όταν επικρατεί ένταση στην οικογένεια (πχ. καβγάδες μεταξύ των γονέων, η ένταση της δουλειάς να μεταφέρεται και σπίτι και να ξεσπάμε με το παραμικρό στα παιδιά), εκείνα το εισπράττουν. Δεν ξέρουν πώς να το εξωτερικεύσουν και γι’ αυτό η συμπεριφορά τους αλλάζει. Στην ουσία αγχώνονται, καθώς βλέπουν ότι οι ανάγκες τους για στοργή, αγάπη και σημασία δεν καλύπτονται και το διεκδικούν με τρόπο γνώριμο για τα ίδια. Για μεγαλύτερα παιδάκια ίσως αυτή η συμπεριφορά να σημαίνει ότι ζορίζονται με κάποιον τρόπο στο σχολείο τους από τη δασκάλα τους ή από κάποιον συμμαθητή τους.
Είναι πολύ σημαντικό να δούμε πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τους εαυτούς μας ως γονείς να γίνουμε καλύτεροι, δρώντας με συνέπεια και αν δεν αλλάξει η συμπεριφορά των παιδιών μας, τότε να δούμε τι άλλο θα μπορούσαμε να κάνουμε.

Κρητικού Μαρίνα
Ψυχολόγος Υγείας- Οικογενειακή/Συστημική Σύμβουλος

Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2015


Ένα απόγευμα με τον Αλμπέρ Καμύ: Τα σημαντικότερα αποφθέγματά του
camy
O Αλμπέρ Καμύ γεννήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 1913 στην Αλγερία από Γάλλο πατέρα και Ισπανίδα μητέρα. Έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό από τα μυθιστορήματά του «Ο Ξένος» και «Η Πανούκλα», τα θεατρικά του έργα «Καλιγούλας» και «Οι Δίκαιοι» αλλά και στα φιλοσοφικά του δοκίμια «Ο Μύθος του Σίσυφου» και «Ο Επαναστατημένος Άνθρωπος».
Ο Καμύ σκοτώθηκε το 1960 σε αυτοκινητικό δυστύχημα. Ήταν 47 ετών. Από τα 47 χρόνια της ζωής του τα 27 τα έζησε στη γενέθλια Αλγερία και τα 20 στη Γαλλία. Τιμήθηκε το 1957 με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Άφησε πίσω του εξαιρετικά έργα και ορισμένα αξιοσημείωτα αποφθέγματα που σε κάνουν να σκέφτεστε.
Ας θυμηθούμε τα καλύτερα:
  • Γοητεία είναι ένας τρόπος να παίρνεις την απάντηση «ναι», χωρίς να έχεις κάνει κάποια ξεκάθαρη ερώτηση.

  • Μη βαδίζεις μπροστά μου γιατί μπορεί να μην σε ακολουθήσω. Μη βαδίζεις πίσω μου γιατί μπορεί να μη σε οδηγήσω. Βάδιζε πλάι μου και γίνε ο σύντροφός μου.

  • Η πραγματική γενοκτονία απέναντι στο μέλλον είναι να τα δίνεις όλα στο παρόν.

  • Μπορείς να κρίνεις το χαρακτήρα ενός άντρα παρατηρώντας την όψη της γυναίκας του.

  • Είναι προτιμότερο να ζω τη ζωή μου σαν να υπάρχει Θεός και να πεθάνω για να ανακαλύψω ότι δεν υπάρχει παρά να ζω τη ζωή μου σαν να μην υπάρχει και να πεθάνω για να ανακαλύψω ότι υπάρχει.

  • Από το κουτί της Πανδώρας όπου βρίσκονταν πλήθος τα κακά της ανθρωπότητας, οι Έλληνες άφησαν την ελπίδα να βγει τελευταία από τα άλλα, σαν το πιο τρομερό από όλα. Δε γνωρίζω πιο συγκινητικό συμβολισμό. Γιατί η ελπίδα, αντίθετα απ' ο,τι πιστεύουμε, ισοδυναμεί με παραίτηση. Και ζω σημαίνει δεν παραιτούμαι.

  • Ζωή είναι το άθροισμα των επιλογών μας.

  • Για να είμαστε ευτυχισμένοι, πρέπει να μη μας απασχολούν πολύ οι άλλοι.

  • Μια από τις χειρότερες αιτίες εχθρότητας είναι η λύσσα και η ποταπή επιθυμία να δεις να υποκύπτει, αυτός που τολμάει να αντιστέκεται σ’ αυτό που σε συνθλίβει.

  • Να αυτοκτονήσω ή να κάνω καφέ;

  • Αγαπώ υπερβολικά τη χώρα μου για να είμαι εθνικιστής.

  • Το να αγαπάς ένα πλάσμα σημαίνει να έχεις αποδεχτεί να γερνάς μαζί του.

  • Υπάρχουν στους ανθρώπους περισσότερα πράγματα να θαυμάσουμε παρά να περιφρονήσουμε.

  • Η ζωή μπορεί να είναι υπέροχη και συνταρακτική, αυτή είναι όλη η τραγωδία της. Χωρίς ομορφιά, αγάπη ή κίνδυνο, θα ήταν σχεδόν εύκολο να ζεις.

  • Προπαντός όταν οι μέρες φαίνονται ατέλειωτες, είναι που αρχίζουν τα χρόνια να περνάνε γρήγορα.

  • Αν πρόκειται να μου συμβεί κάτι, θέλω να είμαι εκεί.
  • Στα τριάντα μου, σχεδόν από τη μια μέρα στην άλλη, γνώρισα τη φήμη. Τώρα ξέρω περί τίνος πρόκειται. Μικροπράγματα.

  • Να ζεις μέχρι δακρύων.

  • Ο άνθρωπος είναι το μόνο πλάσμα που αρνείται να είναι αυτό που είναι.

  • Ο ελεύθερος Τύπος μπορεί να είναι είτε καλός είτε κακός, αλλά χωρίς ελευθερία, είναι απόλυτα βέβαιο ότι ο Τύπος δεν μπορεί να είναι οτιδήποτε άλλο από κακός.

  • Από την εμπειρία κανείς δεν γίνεται σοφός, αλλά εμπειρογνώμων. Σε τι όμως;

  • Μιλώντας γι’ αυτά που αγνοείς, στο τέλος τα μαθαίνεις.

  • Ελεύθερος είναι εκείνος που μπορεί να ζει χωρίς να λέει ψέματα.
Πηγή: huffingtonpost.gr

Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2015


Άσκηση  Λεξιλογίου



   Να επιλέξετε ποια από τις δύο λέξεις που προτείνονται ταιριάζει καλύτερα στις ακόλουθες προτάσεις:
  1. Έμεινε (κλεινός, κλεισμένος)στο δωμάτιό του για τρεις μέρες.
  2. Ο (ευσταθής, ευσταλής) νεαρός μας εντυπωσίασε όλους.
 3. Στον αέρα περιέχονται (αμελείς, αμελητέες) ποσότητες ευγενών αερίων.
 4. Η σύγκρουση των φανατισμένων οπαδών ήταν(αναπόσπαστη, αναπόφευκτη).
 5. Η (αναμόρφωση, αναμόχλευση) του θέματος δημιούργησε ποικίλες αντιδράσεις.
 6.    Η αρμόδια υπηρεσία (αποδοκίμασε, αποδύθηκε) των ευθυνών της.
 7. Οι απεργοί (αποπερατώθηκαν, αποπειράθηκαν) να εισβάλλουν στην αίθουσα.
  8. Με (απτά, απτόητα) παραδείγματα ο δάσκαλος κατόρθωσε να κάνει τους μαθητές του να κατανοήσουν το αξίωμα.
  9. Οι τρομοκράτες είναι (αυτοτελείς, αυτόκλητοι) προστάτες της κοινωνίας.
10. Η εκτέλεση του αντιπλημμυρικού έργου είναι στη (διάθεση, δικαιοδοσία) της Νομαρχίας.
11. Περίμενε υπομονετικά πολύ καιρό αλλά στο τέλος ήρθε η (δικαιοσύνη, δικαίωση).
12. Λόγω της κρισιμότητας της κατάστασής του αποφασίστηκε να (μεταβιβαστεί, μεταφερθεί) σε νοσοκομείο της πρωτεύουσας.
13. Η (έγερση, εξέγερση) πνίγηκε στο αίμα .
  14. Με (εικασίες, ικεσίες) κι όχι συγκεκριμένες αποδείξεις δεν μπορείς να γίνεις πιστευτός.
15. Δεν μπόρεσε ν’ αντέξει την (έγκριση, κατάκριση) της μικρής κοινωνίας και γι’ αυτό έφυγε.
16. Σύσσωμη η αντιπολίτευση κατέθεσε πρόταση (μορφής, μομφής) στη βουλή για τις τελευταίες ενέργειες της κυβέρνησης.
  17. Η περιπέτειά τους ευτυχώς είχε (αίσιο, πετυχημένο) τέλος.
  18. (Οικειοθελώς, εσκεμμένα) σου έκανα αυτήν την ερώτηση για να δω τις αντιδράσεις σου.
      19. Όλη τη μέρα είχα το (προαίσθημα, συναίσθημα) ότι θα συμβεί κάτι ευχάριστο.
20. Κάθε ποδοσφαιρική ομάδα (μετράει, αριθμεί) έντεκα παίκτες.