" Επάνω σ' ένα ακοίμητο αερόστατο
ατενίζουμε το καθάριο χρώμα τ' ουρανού,
τις ανθισμένες κοιλάδες του μυαλού,
την ανεξίτηλη θαλασσινή δροσιά,
τους ορεινούς στυλοβάτες της απεραντοσύνης...
Οι ψυχές μας γίνονται συνοδοιπόροι..."

Σας καλωσορίζω στο ιστολόγιό μου ελπίζοντας να κάνουμε πολλά ταξίδια - ονειρικά και μακρινά - στο χώρο του πνεύματος, της τέχνης και της δημιουργίας...

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015



Εαρινή ευλογία

Αποτέλεσμα εικόνας για εικονες ανοιξης

Είσαι πολύ όμορφος καθώς θωρείς τα γαλήνια νέφη.
Οι αμυγδαλιές τη θεία χάρη πλημυρίζουν,
οι πεταλούδες ορθώνονται κατακόκκινες
και ατρόμητα τις μικροσκοπικές νιφάδες κατανικούν,
τα πουλιά τιτιβίζοντας διακρίνουν ένα μισάνοιχτο παράθυρο.
Τρυπώνεις…
Μια δέσμη φωτός κρατάς από πολύχρωμες τουλίπες.
Αφήνεις πίσω σου την ασπρόμαυρη άμαξα,
αγκαλιάζεις την εαρινή πανδαισία.

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2015


Τι πρέπει καθημερινά να λέμε στα παιδιά μας;


Ο ψυχολόγος και οικογενειακός σύμβουλος Steve Biddulph στο βιβλίο του The Secret of happy Children μας δίνει τις δέκα βασικές φράσεις που θα βοηθήσουν στο να γίνουν τα παιδιά μας (ακόμη πιo) ευτυχισμένα…

1. «Σ' ευχαριστώ!»

Μοιάζει αυτονόητο, αλλά πόσο συχνά θυμόμαστε να ευχαριστήσουμε τα παιδιά μας αναγνωρίζοντας την προσπάθειά τους να μας βοηθήσουν; «Σ’ ευχαριστώ που έστρωσες το τραπέζι κι εγώ βρήκα το χρόνο να κόψω τη σαλάτα». Τέτοιες προτάσεις ισοδύναμες του «μπράβο», μπορούν να ανεβάσουν ψηλά την αυτοπεποίθησή του, αλλά και να καλλιεργήσουν θετικά το κλίμα συνεργασίας μέσα στην οικογένεια.

2. Για πες μου κι άλλα γι’ αυτό!

Είναι η φράση – κλειδί που ενθαρρύνει το παιδί να μιλήσει για όλα όσα νιώθει και να αρχίσει να μας εκμυστηρεύεται ότι το απασχολεί. Στην πραγματικότητα δεν έχει τόσο σημασία τι θα πει, όσο το να νιώσει άνετα να μας μιλήσει για την καθημερινότητά του. Και βέβαια να νιώσει πως υπάρχει πάντα ένα «πρόθυμο» αυτί πάντα εκεί για να το ακούσει.

3. «Μπορείς να το κάνεις!»

Είναι μια έκφραση που ενθαρρύνει το παιδί να τολμήσει, να δοκιμάσει κάτι καινούργιο, να κάνει ένα πρώτο βήμα, να επιμείνει απέναντι στη δυσκολία. Παράλληλα η συγκεκριμένη έκφραση του δίνει τη σιγουριά πως εσείς θα είστε πάντα δίπλα του.

4. «Πώς μπορώ να βοηθήσω;»

Η προθυμία μας να βοηθήσουμε (προσοχή, απλώς να βοηθήσουμε όχι να κάνουμε τη δουλειά για λογαριασμό του) προσφέρει το πολύτιμο συναίσθημα της υποστήριξης στο παιδί. Για παράδειγμα μπορείτε να του πείτε: «νομίζω πως μπορείς να διαβάσεις και μόνο σου την ιστορία, αλλά μήπως να σε βοηθούσα με κάποιες άγνωστες λέξεις;» Επίσης η συγκεκριμένη φράση το βοηθάει να εξοικειωθεί με μια πιο γενναιόδωρη και ακομπλεξάριστη συμπεριφορά που μπορεί να υιοθετήσει και το ίδιο απέναντι στους συνομηλίκους του.
2

5. «Ας βάλουμε όλοι ένα χεράκι να…»

…συμμαζέψουμε το σπίτι, καθαρίσουμε το δωμάτιο, φυτέψουμε τον κήπο… κοκ. Για ένα παιδί δεν είναι ποτέ νωρίς να μάθει να συνεργάζεται ή να βοηθάει στις δουλειές του σπιτιού. Οι κοινές οικογενειακές δραστηριότητες όχι μόνο ενισχύουν την δημιουργικότητά του, αλλά του δημιουργούν και όμορφες οικογενειακές αναμνήσεις.

6. «Αγκαλιά;»

Τα παιδιά χρειάζονται να τους λέμε ότι τα αγαπάμε, αλλά και να τους το δείχνουν. Η αγκαλιά είναι ο πιο γλυκός, άμεσος και υπέροχος τρόπος για να δείξουμε την τρυφερότητα, την υποστήριξη και την αγάπη μας. Βέβαια, όσο τα παιδιά μεγαλώνουν αλλάζει και ο τρόπος που θέλουν να τους εκδηλώνουμε την τρυφερότητά μας: Άλλα μπορεί να επιμένουν σε μια αγκαλιά «διαρκείας», άλλα προτιμούν ένα χάδι στην πλάτη, ένα φιλάκι στο μάγουλο ή μια πιο σύντομη αγκαλιά.

7. «Παρακαλώ»

Μια διαχρονική και all time classic λέξη που δηλώνει ευγένεια. Αυτή η μαγική λέξη πάντα λειτουργεί θετικά με τους ξένους, γιατί όχι και με το παιδί μας;

8. «Μπράβο, καλή δουλειά»

Η λεκτική επιβράβευση από έναν περήφανο γονιό δίνει φτερά στο παιδί για να επιστρατεύσει τις δυνάμεις του και να ανοιχτεί σε νέα επιτεύγματα. Αυτό που θα πρέπει να προσέξετε, είναι να είστε «σαφείς» με την επιβράβευση. Δηλαδή να λέμε το μπράβο όταν το νιώθουμε πραγματικά και για μια συγκεκριμένη προσπάθεια ή συμπεριφορά. Αν το λέμε με ευκολία για καθετί χάνει την αξία του.
3

9. Είναι ώρα για…

…ύπνο, μελέτη, ξεκούραση, να κλείσει η τηλεόραση… Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει ένα σταθερό πλαίσιο μέσα στο οποίο τα παιδιά λειτουργούν. Αυτό το πρόγραμμα τους δίνει την αίσθηση της σιγουριάς που κάθε παιδί χρειάζεται. Ειδικά όταν τα παιδιά είναι ακόμα μικρά.

10. «Σ' αγαπώ»

Όλοι χρειαζόμαστε να ακούμε αυτές τις δυο λέξεις. Πόσο μάλλον τα παιδιά. Αυτές οι δύο λέξεις θα χαρίσουν τη δύναμη που χρειάζονται για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες, αλλά θα γεμίσει και την καρδιά τους με θετικά συναισθήματα.
http://fanpage.gr/family/pedi/
     
 Άδολες επιθυμίες

Αποτέλεσμα εικόνας για εικονες γαλάζιων ματιων

Θα ήθελα να είμαι ένα μικρό παιδί,
χαμένο στη λήθη και την άγνοια του λάθους.
Να χαμογελώ χωρίς να υποκρίνομαι.
Να θρηνώ για άυλες αμαρτίες.
Να συγκρούομαι με τον αδελφό μου για το χαμένο παιχνίδι.
Να γκρινιάζω γιατί καθυστερεί το δώρο του Αϊ- Βασίλη.
Να βυθίζομαι στη χρωματιστή μητρική αγκαλιά.
Ολόκληρη η ομορφιά της ζωής
σε δύο αγαπημένα θαλασσινά ματάκια…

Τα ονόματα των αρχαίων Θεών... περί ετυμολογίας!

Τα ονόματα των Αθανάτων του Ολύμπου έχουν συμβολικές σημασίες. Κάθε ονομασία των Θεών και μία Μυστηριακή έννοια...


Ο  Όλυμπος= το ιερό όρος της Ελλάδας και του Αρχαίου Κόσμου.  

Ετυμ: Όλυμπος = Ολόλαμπος, κατοικία των Θεών. Ουράνιος χώρος ή θόλος αξεπέραστης ομορφιάς. Τον Όλυμπο ονομάζουν ακόμη Αιγλήεντα ( = φωτεινός, λαμπερός), Πολυδειρά ( = πολυχάρανδρο ), Αιπύδα ( τραχύ, απότομο, ψιλό ) , Γέρο - Όλυμπο ( = Ιερό Όλυμπο ). 

Οι Θεοί του Ολύμπου ήσαν σύμβολα και όχι είδωλα. Οι πρώτοι Θεοί, δημιουργήθηκαν από την εξέταση του αχανούς σύμπαντος. 

Η αναζήτηση της κοσμογονίας, στηρίχθηκε σε δύο βασικές και απόλυτα λογικές σκέψεις: 

α) Ο υλικός κόσμος: Γη, Ουρανός, Σύμπαν, δεν μπορεί να προυπήρχε. Η δημιουργία του δεν έγινε από το μηδέν, ούτε χωρίς γεννήτορα. 

β) Ο γεννήτορας της Ζωής και του Σύμπαντος: Πρέπει να είναι Ων, με ανώτερη και ανεξάντλητη μυστηριακή δύναμη, που επέβαλε παγκόσμια αρμονία και κυβερνά με Σοφία. 

Και κατέληξαν: Το Ανώτερο Όν είναι το Πυρ - Φως=  Ήλιος που ονόμασαν Θεό - Φαέθωνα και με τα άλλα στοιχεία της φύσης, αέρα - νερό - χώμα συνθέτουν όλες τις υλικές και πνευματικές υπάρξεις. 

Ας δούμε τώρα την συμβολική σημασία των Θεών... 

Δίας - Ζευς= δύναμις, αρμονία ( αρχική αιτία των πραγμάτων ). 

Ποσειδών= ισορροπία των υγρών στοιχείων, για να υπάρχει ζωή. 

Απόλλων=  θερμότητα για την επιβίωση του ανθρώπου και της φύσης. ( Ήλιος, Φως , Θεός του Φωτός ).

Ήφαιστος= τέχνη, διαμόρφωση και εξευγενισμός των στοιχείων του κόσμου. 

Άρης= ανδρική και πατριαρχική κηδεμονία. (θεός του πολέμου). 

Ερμής= γνώση και σοφία για να ολοκληρωθεί ο νους του ανθρώπου. Αγγελιαφόρος των πνευματικών θεικών βουλών, αλλά και της διακίνησης του εμπορικού πλούτου και θεός του εμπορίου. 

Ήρα=  υποσυνείδηση , σύζυγος του Δία για να διατηρείται η αρμονία και η πληρότητα. Θεά των γυναικών και της οικογένειας. 

Δήμητρα= θεά της γεωργίας, η μεγαλύτερη μητέρα που αγκαλιάζει το παιδί της και δεν μπορεί να το αποχωριστεί.

Εστία= θεά της οικίας, της ζεστασιάς του σπιτιού, η ζεστή φλόγα που ολόγυρά της συγκεντρώνεται η οικογένεια. 

Αθηνά= υπερσυνείδηση, θεά της γνώσης και της σοφίας. Αλεξίκακη, ειρηνική, ηθικότατη, παρθένα. 

Άρτεμις=  θεά της αξιοπρέπειας. Προστάτης των ζώων από τις επιβουλές των μνησίκακων ανθρώπων, αλλά και του κυνηγιού. 

Αφροδίτη=  θεά της γονιμότητας και της ομορφιάς. Ενώνει αρμονικά το θηλυκό με το αρσενικό και διαιωνίζει το είδος του. 

Οι Θεοί των Ελλήνων είναι εγκόσμιοι και όχι << εξωγήινοι >>, είναι δυνατοί, χαμογελαστοί, ωραίοι και προπαντός << άνθρωποι >>. Η ταυτόχρονη και απανταχού παρουσία του θείου είναι βαθειά ριζωμένη στην ψυχή του Έλληνα που βλέπει την ουσία του παντού, χωρίς ωστόσο να το φοβείτε. Οι θεοί είναι γεννήτορές του και φίλοι του, είναι οι ελπίδες και τα ιδανικά του προς τα οποία τείνει να εξομοιωθεί. Δεν είναι άναρχοι  και άμετροι, αλλά υπόκεινται στον Νόμο, του οποίου τα μέτρα κατά τον Ηράκλειτο << κανείς δεν μπορεί να υπερβεί >>. 

ΕΣΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ... 

http://wwwaristofanis.blogspot.gr/



Ομήρου «Οδύσσεια»


Ραψωδία α’ (στίχ. 26-108)



Θεματικοί άξονες
· (στίχ. 26-30): η απουσία του Ποσειδώνα
· (στίχ. 31-51): ο λόγος του Δία στο συμβούλιο των θεών
· (στίχ. 52-72): η απάντηση της Αθηνάς
· (στίχ. 73-92): η απάντηση του Δία προς την Αθηνά
· (στίχ. 93-108): το διπλό σχέδιο δράσης της Αθηνάς

Ø Στίχ. 26: η απουσία του Ποσειδώνα στη χώρα των Αιθιόπων συμβάλλει στην εξέλιξη της ιστορίας (προοικονομία)

Ø Στίχ. 32-51: η αφήγηση της ιστορίας του Αίγισθου προβάλλει την άποψη για την ελεύθερη κι αυτόβουλη δράση του ανθρώπου, κάτι που σημαίνει πως ο ίδιος ο άνθρωπος δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την ευτυχία ή τη δυστυχία του, πέρα από ό,τι του όρισε η μοίρα. Η ελευθερία αυτή συνεπάγεται και την ευθύνη για τις πράξεις του, για τις οποίες τιμωρείται ή επαινείται από τους θεούς.


Ø Στίχ. 39: Μοίρα: προσωποποιημένη ακαθόριστη δύναμη, στην οποία υποτάσσονταν θεοί και άνθρωποι. Ο άνθρωπος, ωστόσο, μπορεί να ενεργήσει παράλληλα προς τη Μοίρα ή ακόμη και να την υπερβεί. Θα έχει, όμως, την απόλυτη ευθύνη των πράξεών του και θα πρέπει να είναι έτοιμος να υποστεί τις επιπτώσεις αυτής της συμπεριφοράς.

Ø Στίχ. 46-48: στην ομηρική εποχή δε λειτουργούσε ο θεσμός της δικαιοσύνης αλλά ίσχυε η αυτοδικία, η αυθαίρετη δηλ. τιμωρία του δράστη από συγγενικό πρόσωπο του παθόντα.

Ø Στίχ. 56-72: ευνοϊκή - μεροληπτική συμπεριφορά Αθηνάς προς Οδυσσέα (ανθρωπομορφισμός)

Ø Στίχ. 75-78: οι θεοί συμπαθούν τους γνωστικούς και ευσεβείς ανθρώπους.


Ø Στίχ. 90-92: προβάλλεται η αρχή της πλειοψηφίας ως βασικό συστατικό της δημοκρατίας (Ο Ποσειδώνας είναι ένας ενώ οι υπόλοιποι θεοί που συμπονούν τον Οδυσσέα είναι πολλοί).

Ø Στίχ. 94-108: το σχέδιο της Αθηνάς αποτελείται από δύο στάδια:

α) Ο Ερμής πηγαίνει στην Καλυψώ για να της ανακοινώσει την απόφαση των θεών για την απελευθέρωση του Οδυσσέα
β) Η Αθηνά πηγαίνει στον Τηλέμαχο προκειμένου να τον πείσει:

1) να συγκαλέσει σε συνέλευση τους συμπολίτες του
2) ν’ αντιμετωπίσει με γενναιότητα και θάρρος τους μνηστήρες και
3) να πείσει τον Τηλέμαχο να πάει στην Πύλο και τη Σπάρτη για να πάρει πληροφορίες από το Νέστορα και το Μενέλαο αντίστοιχα, σχετικά με τον πατέρα του.


Ø Στίχ. 108: υστεροφημία είναι η καλή φήμη μετά το θάνατο ενός ανθρώπου. Φαίνεται ότι στην ομηρική εποχή θεωρείται υψηλό ιδανικό και οι άνθρωποι αγωνίζονταν με πράξεις ηρωικές να την εξασφαλίσουν.

§ Στο απόσπασμα αυτό διαφαίνονται θεατρικότητα και παραστατική διήγηση. Εκτός από την τριτοπρόσωπη αφήγηση της Μούσας, υπάρχει και η διαλογική μορφή (μεταξύ Δία-Αθηνάς)

§ Σκηνικό/ τόπος: παλάτι θεών, Όλυμπος

§ Χρόνος: εν απουσία Ποσειδώνα

§ Παρουσία κι άλλων προσώπων- των υπολοίπων θεών- που όμως δεν ομιλούν αλλά είναι βουβά πρόσωπα.

§ Προοικονομία: νόστος Οδυσσέα, τερματισμός οργής Ποσειδώνα, μετάβαση Ερμή στην Ωγυγία, μετάβαση Αθηνάς στην Ιθάκη, απελευθέρωση Οδυσσέα από Καλυψώ.

§  Ανθρωπομορφισμός: οι θεοί συμπαθούν, αντιπαθούν, ταξιδεύουν, συνεδριάζουν, σχολιάζουν, έχουν συναισθήματα.



Ασκήσεις Εμπέδωσης - Ραψωδία α’ (στίχ. 26-108)

Να συμπληρώσετε τα κενά:

1. Οι Θεοί βρίσκονται και συνεδριάζουν στ..      ………………………………………………………………………………………………………………………………
2. Ο Ποσειδώνας δεν παρευρίσκεται στο συμβούλιο των Θεών, επειδή ………………………………………………………………………………………………………………………………
3. Ο Δίας διατυπώνει το παράπονο ότι ………………………………………………………………………………………………………………………………
4. Ο Αίγισθος τιμωρήθηκε επειδή ………………………………………………………………………………………………………………………………
5. Οι αρετές που αποδίδει ο Δίας στον Οδυσσέα είναι ………………………………………………………………………………………………………………………………
6. Ο Ποσειδώνας δεν συμπαθεί τον Οδυσσέα, επειδή ………………………………………………………………………………………………………………………………
7. Ο Αίγισθος δεν τιμωρήθηκε από τους Θεούς αλλά από ………………………………………………………………………………………………………………………………
8. Η Αθηνά ελπίζει ότι όπως τιμωρήθηκε ο Αίγισθος για την απρεπή συμπεριφορά του, ομοίως θα υπάρξει τιμωρία και για τ…. ……………………………………………………………………………………………………………………………..
9. Οι υπόλοιποι Θεοί – εκτός του Ποσειδώνα – συμφωνούν με την πρόταση του Δία, διότι:
α)……………………………………………………………………………………………………………………………
β)……………………………………………………………………………………………………………………………
10) Ο Ερμής θα πάει στο νησί της Καλυψώς, την Ωγυγία για να ………………………………………………………………………………………………………………………………
11) Η Αθηνά θα πάει στην Ιθάκη για να πείσει τον Τηλέμαχο:
α) ………………………………………………………………………………………………………………………………
β) ………………………………………………………………………………………………………………………………
γ) ………………………………………………………………………………………………………………………………






Τρίτη 24 Μαρτίου 2015


Ζακ Πρεβέρ «Βγαίνοντας από το σχολειό»

 

1. Το ποίημα του Πρεβέρ προβάλλει πλήθος θεμάτων προς συζήτηση όπως τη δημιουργική φαντασία των παιδιών,  την ανάγκη να ξεφύγουν από το ασφυκτικό κλοιό του σχολείου, την επιθυμία να γνωρίσουν τον κόσμο και να αποκτήσουν εμπειρίες καθώς και τη γενικότερη φαντασία, αισιοδοξία, τόλμη κι ομορφιά της παιδικής ηλικίας. Να εντοπίσετε αυτά τα στοιχεία στο ποίημα.

2. Το συγκεκριμένο ποίημα είναι επηρεασμένο από το πνευματικό ρεύμα του υπερρεαλισμού που είχε ως βασικό γνώρισμά του τη φυγή και το ταξίδι πάνω από την πραγματικότητα. Να επιβεβαιώσετε αυτήν την άποψη χρησιμοποιώντας αναφορές μέσα από το ποίημα.


3. Να εντοπίσετε τα διάφορα μεταφορικά μέσα που εκφράζουν την ανάγκη φυγής από την ασφυκτική πραγματικότητα. Σε ποιες εποχές ανήκουν αυτά τα μέσα και τι συμβολίζει το καθένα απ’ αυτά;

4. Στον υπερρεαλισμό η επικράτηση της φαντασίας απελευθερώνει τον άνθρωπο από τα δεσμά της λογικής, ενεργοποιεί τη γλώσσα με στόχο την έκφραση των βαθύτερων και ασυνείδητων επιθυμιών. Προβάλλεται κάτι τέτοιο στο ποίημα του Πρεβέρ; Να βρείτε τρία σημεία στα οποία το πραγματικό συνδέεται με το φανταστικό.


5. Να παρουσιάσετε τη στιχουργική οργάνωση του ποιήματος (ομοιοκαταληξία, μέτρο, ρυθμός, στροφές…) 

6. Να χαρακτηρίσετε – με αιτιολόγηση -  το ύφος  και τη γλώσσα του ποιήματος.


7. Να αντιστοιχίσετε τα δεδομένα της Στήλης Α’ με τα κατάλληλα σχήματα λόγου της Στήλης Β’:

Στήλη Α’
Στήλη Β’
«Αρχίσαμε να τρέχουμε να τρέχουμε…»
1. Παρήχηση του «γ»
«Γύρω τριγύρω από τη γη…»
2. μεταφορά
«… τη θάλασσα να κάνει το περίπατό της…»
3. επανάληψη
«Ώσπου στο τέλος τον πατήσαμε…
4. Οπτική εικόνα
«με τ’ αρωματισμένα της νησιά»
5. προσωποποίηση
«ψάχνοντας αχινούς»
6. Ηχητική εικόνα
«Μας ευχαρίστησε…»
7. Οσφρητική εικόνα


8. Πώς συνδέεται το φανταστικό ταξίδι των παιδιών στο ποίημα του Πρεβέρ με την προσφώνηση του Ελύτη για τα παιδιά «πατριωτάκια του ήλιου»;

Οδυσσέας  Ελύτης, «ΧVIII»

Ψηλά μ' έναν πυρσό από στάχυα η λεβεντιά
Προχωρεί μες στα κύματα και τραγουδάει:

Ω παιδιά που με νιώθετε — πατριωτάκια του ήλιου
Με βέργες και παράξενα πουλιά στα χέρια,

Με χλοερές καρδιές και μάτια καθαρά
Που ακούτε από τις παραλίες την ανατολή να βουίζει
Ζεσταίνοντας στην αγκαλιά σας ένα φως απέραντο
Από την άκρη τ' ουρανού ως το βάθος της καρδιάς
Με πείσμα πορφυρό — πατριωτάκια του ήλιου
Που λέτε: ο μόνος δρόμος είναι η ανατολή!

Της ελιάς και της συκιάς και του κυπαρισσιού
Των αμπελιών των ξεροπόταμων και των μεγάλων τρούλων

Η γη ακουμπάει από τη μια μεριά στην όχθη των ονείρων σας
Ακούστε με είμαι από τους δικούς σας δώστε μου ένα χέρι
Που ν' αγαπάει μεμιάς να κόβει τα ολόκληρα όνειρα
Να κολυμπάει ελεύθερα στα νιάτα των νεφών.

Η γη μιλάει κι ακούγεται απ' το ρίγος των ματιών.


Από τη συλλογή Ήλιος ο πρώτος (1943)
[πηγή: Οδυσσέας Ελύτης, Ποίηση, Ίκαρος, Αθήνα 2002, σ. 91-92]