Γράμμα μητέρας εφήβου προς σχολείο

Η παρακάτω επιστολή είναι πραγματική και μας παραδόθηκε από μητέρα εφήβου που έχει διαγνωσθεί με Διάσπαση Ελλειμματικής Προσοχής Υπερκινητικότητας.

Προς τους καθηγητές του Κωστή (Τάξη Β Λυκείου)

Αγαπητοί καθηγητές του σχολείου

Έχω σκοπό να γνωρίσω σύντομα τον καθένα ξεχωριστά αλλά επειδή αισθάνομαι ότι κάθε ώρα που περνά είναι σημαντική, θα ήθελα μια πρώτη επαφή μαζί σας μέσω αυτού του σημειώματος.

Ο Κωστής διαγνώστηκε με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής (γνωστή διεθνώς ως ADD) στην Χ τάξη. Είμαι σίγουρη ότι πολλοί από εσάς γνωρίζετε τα χαρακτηριστικά αυτής της διαταραχής αλλά επιτρέψτε μου να σας πω κι εγώ κάποια πράγματα σε σχέση με τον Κωστή.

Σήμερα γνωρίζουμε ότι η διαταραχή προσοχής δεν είναι απλά μια αόριστη δυσκολία στη συγκέντρωση από την οποία όλοι «πάσχουμε κατά καιρούς».

Η διεθνής βιβλιογραφία έχει καταστήσει σαφές ότι είναι μια νευρολογικής βάσης διαταραχή η οποία παρεμποδίζει τις εκτελεστικές λειτουργίες του εγκεφάλου. Το αποτέλεσμα είναι μια ευρύτερη δυσκολία στην οργάνωση, στη διαχείριση του χρόνου, στη συγκέντρωση και στην διατήρηση του κινήτρου.

Όλα αυτά είναι παρόντα στον Κωστή ο οποίος πολλές φορές παρουσιάζεται ανοργάνωτος, αφηρημένος και απροετοίμαστος. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Κωστής δεν έχει δυνατότητες. Πολλές φορές τα πάει πάρα πολύ καλά όπως θα έχουν την ευκαιρία να διαπιστώσουν κυρίως οι καθηγητές των θεωρητικών μαθημάτων. Παρόλο αυτά λόγω των παραπάνω δυσκολιών η εικόνα δεν παραμένει σταθερή.

Μερικά συγκεκριμένα σημεία:

• Για τον Κωστή το πιο δύσκολο απ όλα είναι να ξέρει τι έχει να κάνει, πότε και για ποιoν. Μπορεί να λύνει δύσκολες εξισώσεις και να γράφει κώδικα στο μάθημα των υπολογιστών αλλά να δυσκολεύεται να ακολουθήσει σωστά απλές οδηγίες και να καταγράψει σωστά την υλη. Εάν εκείνη τη στιγμή που δίνεται προφορικά μια οδηγία έχει χαθεί χάνει και την πληροφορία. Όταν οι καθηγητές μπορούν να επιβεβαιώνουν ότι έχει καταγράψει σωστά την ύλη για το επόμενο μάθημα αυτό από μόνο του αποτελεί ανυπολόγιστη βοήθεια.
• Είναι δεδομένο ότι κάποιες στιγμές θα «χάνεται». Το να περιμένουμε ότι αυτό δεν θα συμβαίνει είναι σαν να απαιτούμε από έναν μύωπα να βλέπει χωρίς γυαλιά. Στον βαθμό που η επαναφορά του «στην τάξη» μπορεί να γίνει με κατανόηση της διαταραχής του, το ευαίσθητο ηθικό του που πλήττεται, ούτως ή άλλως, από τις ίδιες του τις δυσκολίες, παραμένει θετικό.
• Είναι δεδομένο ότι κάποιες φορές δεν θα προλαβαίνει να ολοκληρώσει τα μαθήματα του. Επειδή η οργάνωση του χρόνου του είναι προβληματική το ρεαλιστικό είναι ότι κάποιες φορές θα δίνει προτεραιότητα σε αυτό που κρίνεται ως πιο σημαντικό π.χ. ένα τεστ. Στην Αμερική και σε κάποιες χώρες της Ευρώπης τα παιδιά με ΔΕΠΥ δικαιούνται να προσκομίζουν λιγότερο φόρτο εργασίας. Εδώ αυτό δεν ισχύει οπότε καταλαβαίνουμε ότι ο Κωστής θα ζει τις συνέπειες αυτής τη συνθήκης. Παρόλο αυτά παρακαλώ θερμά η όποια ασυνέπεια του να γίνεται κατανοητή μέσα στο πλαίσιο της διαταραχής προσοχής και να μην εκλαμβάνεται ως αδιαφορία. Όταν δε κρίνεται κατά περίπτωση ότι μπορεί να του δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία, μια υπενθύμιση ή κάποιος παραπάνω χρόνος αυτό θα ήταν πολύ ενθαρρυντικό.

Πολλές φορές προσπαθώντας να συζητήσω τα παραπάνω έχω συναντήσει μια επιφύλαξη η οποία μου είναι απολύτως κατανοητή. Κάποιοι καθηγητές φοβούνται ότι εάν λάβουν υπόψιν τους τη ΔΕΠΥ είναι σαν να προσφέρουν στον Κωστή προνομιούχα μεταχείριση. Η ίδια επί χρόνια αντιστεκόμουν στην διάγνωση η οποία φοβόμουν ότι παθολογικοποιεί φυσιολογικές παιδικές-εφηβικές συμπεριφορές. Παρακολουθώντας όμως τον βαθμό και τις αποχρώσεις των δυσκολιών κατάλαβα ότι η επιφύλαξη πηγάζει από την έλλειψη εξοικείωσης με τη φύση του προβλήματος. 

Δεν θα μας ήταν σαφές ότι εάν κάποιο παιδί έχανε την ισορροπία του, θα τον βοηθούσαμε να σηκωθεί χωρίς να θεωρούμε ότι του προσφέρουμε κάποιο ιδιαίτερο προνόμιο; 

Το παιδί με ΔΕΠΥ όταν δεν λαμβάνει υποστήριξη παρουσιάζει ευρύτερα προβλήματα περιθωριοποίησης (και αυξημένες πιθανότητες συννοσηρότητας) που είμαι σίγουρη ότι κανένας ενδιαφερόμενος δεν θα ήθελε να ρισκάρει. Ταυτοχρόνως, όσο ένας μαθητής προχωράει στην εξειδίκευση και επιλέγει τα μαθήματα του τα πράγματα διευκολύνονται σχετικά γιατί σαφώς τα μαθήματα επιλογής πλήττονται λιγότερο από τη διάσπαση.

Κλείνοντας θα ήθελα να πω ότι μια προσωπική μου ανησυχία ήταν στο παρελθόν ότι η διάγνωση ΔΕΠΥ είναι μια ταμπέλα που δεσμεύει και προκαταβάλει. Η εμπειρία μου όμως είναι ακριβώς η αντίθετη. Από τη στιγμή που είχαμε τη διάγνωση και μιλήσαμε ανοιχτά για αυτήν ο Κωστής άρχισε να απομυθοποιεί τα προβλήματα του, να τα διαχειρίζεται και να τα αναγνωρίζει. Ταυτοχρόνως η ανοιχτή και ειλικρινής επικοινωνία επέτρεψε κατά τη διάρκεια του γυμνασίου την άριστη συνεργασία μεταξύ γονέων, καθηγητών και διεύθυνσης, η οποία έχω τη βεβαιότητα ότι θα συνεχιστεί και στο λύκειο.

Ευχαριστώ εκ των προτέρων για το χρόνο σας και τη συνεργασία.

Η μητέρα του Κωστή

http://www.adhdhellas.org/

Διαχείριση άγχους

Λιάνα Ντάλλα

Ψυχολόγος Ψυχοθεραπεύτρια

Πτυχιούχος Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών

Ειδικός στην αποκατάσταση ατόμων με ανηπηρία Α.Μ.Ε.Α.

Το φυσιολογικό άγχος: Είναι η φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού μπροστά σε έναν πραγματικό κίνδυνο. Ένας μηχανισμός προστασίας που προετοιμάζει τον οργανισμό νααντιδράσει άμεσα σε απειλητικές καταστάσεις.

Για παράδειγμα, ένας μαθητής που προετοιμάζεται για τις πανελλαδικές εξετάσεις είναι φυσιολογικό να διακατέχεται από άγχος. Το άγχος σε αυτή την περίπτωση είναι δημιουργικό γιατί τον κινητοποιεί να καταβάλει μεγαλύτερες προσπάθειες ώστε να μειώσει τις πιθανότητες αποτυχίας.

Το παθολογικό άγχος: Είναι υπερβολική αντίδραση στο ερέθισμα που το προκάλεσε. Ενώ ο κίνδυνος δείχνει να έχει εξαλειφθεί, ο οργανισμός συνεχίζει να είναι σε συναγερμό αναμένοντας μια νέα πιθανή αγχογόνο κατάσταση. Το άγχος δεν βιώνεται με τον ίδιο τρόπο από όλους. Ο κάθε άνθρωπος αντιδρά διαφορετικά. 
Δεν διαθέτουν όλοι τα ίδια αποθέματα ψυχικής δύναμης, ώστε να μπορούν να χειρίζονται το καθημερινό άγχος με λιγότερο για τον ίδιο συνέπειες τόσο σε ψυχικό όσο και σε σωματικό επίπεδο.

Το άγχος σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να εκμηδενιστεί, γιατί ο οργανισμός βρίσκεται σε διαρκή εξέλιξη με τα ερεθίσματα που δέχεται από το περιβάλλον τα οποία κάθε φορά ποικίλουν. Το άγχος μας βοηθά να αντιμετωπίσουμε καταστάσεις που απαιτούν την προσαρμογή μας, να επιβιώσουμε και να κινητοποιηθούμε σε επικείμενες απειλές. Είναι φυσικά δυσάρεστο συναίσθημα, αλλά δεν είναι πάντοτε και επικίνδυνο. 
Το άγχος λοιπόν θεωρείται παθολογικό, όταν δημιουργεί προβλήματα στην καθημερινές λειτουργίες, στην πραγματοποίηση και εκπλήρωση στόχων και κατ επέκταση στην ψυχική και συναισθηματική ηρεμία.Τότε λέμε ότι ένα άνθρωπος πάσχει από κάποια αγχώδη διαταραχη.

Ταξινόμηση ψυχικών διαταραχών. Αγχώδεις διαταραχές

Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή 

Υπερβολικό άγχος και ακαθόριστη ανησυχία που καταλαμβάνει όλες τις καθημερινές δραστηριότητες του ατόμου. Τα συμπτώματα που παρατηρεί κανείς σε άτομα με ΓΑΔ είναι, η μυϊκή τάση (το τρέμουλο), εύκολη κόπωση, ταχυκαρδία, αϋπνία, ευερεθιστότητα, δυσκολία στη συγκέντρωση, ναυτία ψυχοκινητική ανησυχία κ.ά.

Διαταραχή πανικού 

Χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενες προσβολές έντονου άγχους, δυσφορία τρόμου και εισβάλλουν αιφνίδια. Έχουν διάρκεια περίπου μιας ώρας και φτάνουν στην κορύφωση σε περίπου 10 λεπτά. Συνοδεύονται από: αίσθημα παλμών, εφίδρωση, τρόμο, αστάθεια, πόνος στο στήθος, ναυτία, ζάλη, τάση για λιποθυμία. Τα σωματικά συμπτώματα που εκδηλώνονται εκλαμβάνονται ως καταστροφή. 
Το άτομο έχει την αίσθηση ότι θα πεθάνει, ότι θα χάσει τον έλεγχο και θα οδηγηθεί στην τρέλα. Οι φόβοι ενισχύουν το άγχος και το άγχος με τη σειρά του καλλιεργεί φόβους για εισβολή νέων κρίσεων. 
Με τον τρόπο αυτό παγιώνεται μια χρόνια αγχογόνος κατάσταση.

Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή

Έντονες ιδεοληψίες, που επιμένουν, παρορμήσεις, ενοχλητικές, εικόνες που προκαλούν ανησυχία και άγχος. Μία καθημερινή συνεχής στερεότυπη απασχόληση με τις ίδιες καταστάσεις. 
Βιώνουν έντονα το φόβο και κάνουν αρνητικές σκέψεις ότι κάτι άσχημο θα συμβεί στους ίδιους ή στα αγαπημένα τους πρόσωπα. Το άτομο έχει πλήρη επίγνωση για αυτές τις ιδεοληψίες, αλλά αδυνατεί να απαλλαγεί από αυτές. Στην προσπάθεια του να τις καταπολεμήσει, οδηγείται σε καταναγκασμούς. 
Οι καταναγκασμοί γίνονται μ' έναν στερεότυπο τρόπο και αυστηρούς κανόνες (π.χ. πλένει επίμονα τα χέρια του).

Διαταραχές Συνδεόμενες με το Stress 

Συναντάται κυρίως σε άτομα που έχουν υποστεί ένα ισχυρό ψυχοτραυματικό σοκ (π.χ. τροχαίο ατύχημα βιασμός, απώλεια αγαπημένου προσώπου, βασανιστήρια, σεισμοί κ.α), γεγονός το οποίο για τον καθένα αν το βίωνε θα είχε ανάλογες συνέπειες στον ψυχισμό του. 
Τα κύρια συμπτώματα της διαταραχής είναι: ευερεθιστότητα, καταθλιπτικό συναίσθημα, διαταραχές του ύπνου, εφιάλτες, αναμνήσεις που επαναφέρουν το τραυματικό γεγονός και προκαλούν αναστάτωση.

Φοβικές Διαταραχές (Φοβίες).

Παράλογος και υπερβολικός φόβος από την παρουσία ή την αναμονή ενός συγκεκριμένου αντικειμένου ή κατάστασης (π.χ. ύψη, δάγκωμα από ζώο, ενέσεις, θέα αίματος, κ.α.). Το άτομο έχει επίγνωση ότι ο φόβος του είναι παράλογος και υπερβολικός. Ο ασθενής, στην προσπάθεια του να υπερνικήσει το δυσάρεστο συναίσθημα, συνειδητά επιλέγει τρόπουςδιαφυγής.

Οι φοβίες κατηγοριοποιούνται, με κριτήριο το φοβογόνο αντικείμενο. Έτσι έχουμε:

• Τις ειδικές Φοβίες (ζωοφοβίες, φοβίες στοιχείων της φύσεως, φοβίες αίματος, τραυματισμού και ενέσεων)
• υψοφοβίες
• ακροφοβίες

• κλειστοφοβίες
• Κοινωνική Φοβία. Το άτομο διακατέχεται από έντονο φόβο όταν πρόκειται να έρθει σε επαφή με κοινωνικές εκδηλώσεις. 
  Πολλές φορές ξεχνά ότι σε παρόμοιες καταστάσεις είχε καταφέρει να διατηρήσει την ψυχραιμία του και επανέρχεται στους ίδιους δυσλειτουργικούς τρόπους συμπεριφοράς. 
• Έχει αρνητική εικόνα για τον εαυτό και χαμηλή αυτοεκτίμηση. Πιστεύει ότι όλοι οι άλλοι τα καταφέρνουν καλύτερα από εκείνον σε όλους τους τομείς της ζωής τους ενώ για τον εαυτό του πιστεύει ότι είναι αποτυχημένος και μονίμως εκτίθεται σε λάθη. 
• Αγοραφοβία. επίμονος φόβος του άτομου να βρίσκεται σε μέρη που αν του συμβεί για παράδειγμα μια κρίση πανικού, η δυνατότητα διαφυγής θα είναι δύσκολη. Άρα όσο πιο δύσκολη είναι η έξοδος τόσο το άγχος του εντείνεται. Συνηθισμένα μέρη που αποφεύγουν άτομα με αγοραφοβία είναι: τα super market, τα αεροπλάνα τα λεωφορεία, το μέτρο, τα μπαρ κ.λ.π.

Πρακτικές που βοηθούν στη μείωση του άγχους

- Αποσπάστε την προσοχή σας από δυσάρεστες σκέψεις και ασχοληθείτε με κάτι ευχάριστο.

- Κρατήστε σημειώσεις σε κάποιο ημερολόγιο για όσα χρειάζεται να κάνετε. Όταν έχετε πολλά πράγματα να κάνετε, οργανώστε τις ανάγκες σας σε μια λίστα με σειρά προτεραιότητας.

- Μάθετε να ελέγχετε τις σκέψεις που σας προκαλούν άγχος. Δεν ωφελεί να αγχώνεστε για πράγματα που δεν είναι στο χέρι σας να αλλάξουν.

- Μην λέτε πάντα "ναι" για να γίνεται ευχάριστος σε κάποιους, γιατί πιθανόν να αναλαμβάνεται περισσότερες υποχρεώσεις από αυτές που πραγματικά μπορείτε να κάνετε

- Αναγνωρίστε στον εαυτό σας το δικαίωμα να λέει "όχι". Το όχι δεν σημαίνει άρνηση, αντιθέτως θέτετε στους άλλους τα δικά σας όρια.

- Μοιραστείτε με αγαπημένα σας πρόσωπα τα συναισθηματικά σας. Η συμβουλή τους μπορεί να είναι πολύτιμη. Να θυμάστε ότι όταν το άγχος μοιράζεται, γίνεται το μισό.

- Βάλτε ρεαλιστικούς και πραγματοποιήσιμους στόχους. Δεν μπορείτε να τα κάνετε όλα.

- Μην φοβάστε τα λάθη. Μέσα από τα λάθη μαθαίνουμε τι να αποφεύγουμε όταν βρεθούμε σε παρόμοιες καταστάσεις.

- Μάθετε να αναπνέετε βαθιά και αργά. Το επίπεδο της έντασης ενός ανθρώπου καθρεφτίζεται στον τρόπο που αναπνέει. 

- Αφιερώστε καθημερινά λίγα λεπτά στον εαυτό σας.

- Κρατήστε στους πνεύμονες τον αέρα και στη συνέχεια εκπνεύστε αργά. Κάθε φορά που εκπνέεται νοιώστε ότι αποβάλετε το άγχος. Κάθε φορά που βιώνετε έντονο άγχος επαναλάβετε την άσκηση περίπου πέντε φορές.

http://lianadalla.gr/

Popeye village - Μάλτα

Αρχαία Ελληνική Γλώσσα Β’ Γυμνασίου/ Ενότητα 8^η

  1. Να συμπληρώσετε τις προτάσεις με τον κατάλληλο τύπο των ακόλουθων λέξεων: αθλητισμός, πρωταθλητισμός, αθλητικογράφος, αθλητίατρος

·Ο ………………………………….. έδωσε λεπτομερείς πληροφορίες για την εξέλιξη του αγώνα.

·Χρειάστηκε να επιβεβαιωθεί από ………………………………. η ικανότητά του να   συμμετάσχει στον αγώνα.

·Ο ………………………………………. προάγει την ευγενή άμιλλα.

·Χρειάζεται εντατική προσπάθεια, αν στοχεύεις στον ……………………………………………....

  2. Να σχηματίσετε σύνθετες λέξεις αντιστοιχίζοντας τις λέξεις της Στήλης Α’ με τις κατάλληλες λέξεις της Στήλης Β’:

Στήλη Α’	Στήλη Β’	Σύνθετες Λέξεις
κατά-	σοφός
α-	σαφής
πας-	σχρός
καλός-	πιστός

                                                                                                                             

  3. Στις παρακάτω προτάσεις να υπογραμμίσετε τα αντικείμενα προσέχοντας: 
α)αν τα ρήματα είναι αμετάβατα ή μεταβατικά (μονόπτωτα ή δίπτωτα) 
β)ποιο είναι το άμεσο, ποιο το έμμεσο αντικείμενο και σε ποια πτώση βρίσκεται το καθένα 
γ)αν υπάρχει κατηγορούμενο του αντικειμένου:

·Κῦρος ἐπιμελεῖτο τῶν βαρβάρων.

·Συνάχθομαι τοῖς φίλοις.

·Ἰδίας νόμιζε τῶν φίλων τάς συμφοράς.

·Τῶν μαρτύρων ἀκηκόατε, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι.

·Κατέστησεν αὐτούς κοινωνούς τῆς οὐσίας.

·Οὐ ἀποκρύψω σε τήν ἐμήν πίστιν.

·Τήν πόλιν τοῦ δέους ἀπήλλαξαν.

·Προμηθεύς ἔδωκε τοῖς ἀνθρώποις τό πῦρ.

·Οἱ θεοί παρέχουσι πλεῖστα ἀγαθά τοῖς ἀνθρώποις.

·Ἀνθρώπου ψυχή τοῦ θείου μετέχει.

·Ἐν ἀρχῇ ὁ θεός ἐποίησεν τή γῆν.

·Λακεδαιμόνιοι καλοῦσι Κάστορα καί Πολυδεύκην θεούς.

·Οἱ Θετταλοί ἐκώλυον τόν Ἀγησίλαον τῆς παρόδου.

·Μή ἀποτρέπῃς με τῆς προσπαθείας.

·Οἱ παῖδες γυμνάζονται καθ’ ἡμέραν.

·Ἀθηναῖοι τόν Σόλωνα νομοθέτην ὠνόμαζον.

·Ὁ πατήρ κατέλιπεν ἡμῖν πολλάς οἰκίας.

  4. Να μεταφέρετε τις παρακάτω προτάσεις στον άλλον αριθμό:

·Ὁ χρησμός σαφής ἐστί.

………………………………………………………………………………………………………………..

·Οὗτος διδάσκει τούς νεανίας τήν ἀρετήν.

………………………………………………………………………………………………………………..

·Οἱ στρατιῶται τρόπαιον ἐπί τοῦ λόφου ἳδρυσαν.

………………………………………………………………………………………………………………..

·Πορεύεται εἰς τό ἱερόν, ἳνα εὒξηται τῷ θεῷ.

………………………………………………………………………………………………………………..

·Ἀνθρώπων ἀφρόνων τοῦτο τό ἔργον εἶναι νομίζομεν.

………………………………………………………………………………………………………………..

·Ὁ φεύγων πόνους φεύγει τιμάς.

………………………………………………………………………………………………………………..

·Αἱ πηγαί τῶν ποταμῶν ἐν τοῖς ὂρεσιν εἰσίν.

………………………………………………………………………………………………………………..

·Αἱ τῶν πολιτῶν στάσεις τάς πόλεις φθείρουσιν.

………………………………………………………………………………………………………………..

·Ὁ ὁπλίτης φέρει ὀξύτατον ξίφος.

………………………………………………………………………………………………………………..

·Οἱ ἱατροί ὠφέλιμοι τοῖς ἀνθρώποις εἰσίν.

………………………………………………………………………………………………………………..

  5. Να γράψετε τους τύπους των ρημάτων που ζητούνται:

ἐργάζεται (γ’ εν.  Οριστ. Παρατατικού)
ἀπέκρυψας (γ’ πλ.  Οριστ. Παρακειμένου)
ἐνομίζομεν (β’ πλ. Ευκτικ. Μέλλοντα)
διαπράττουσι (α’ εν. Υποτακτ. Αορίστου)
ἐστρατεύετε (β’ εν. Ευκτικ. Αορίστου)
ἀναγράψουσι (γ’ εν. Οριστ. Υπερσυντέλικου)
ἐτάραξαν (α’ πλ. Ευκτικ. Παρακειμένου)
πλέξετε (γ’ πλ. Ευκτικ. Ενεστώτα)
τέθυκας (α’ πλ. Υποτακτ. Παρακειμένου)

Ορθό και αποδοτικό διάβασμα...

Πώς;;;;

Είναι καρφωμένο με τις ώρες στο γραφείο του και μοιάζει αληθινά προσηλωμένο στη μελέτη του. Ναι, είστε πολύ υπερήφανη που το παιδί σας μελετάει μόνο του ενώ άλλες μαμάδες δίνουν μάχες για το διάβασμα. Κι όμως οι βαθμοί του δε λένε το ίδιο, ούτε η δασκάλα του, που το βρίσκει συχνά αδιάβαστο! 

Τι συμβαίνει; 

Πως γίνεται το παιδί σας να διαβάζει πολύ (ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται) και να μην αποδίδει; Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι πολύωρες μελέτες μπορεί να μην είναι αποδοτικές στην περίπτωση που δεν έχουν γίνει με το σωστό τρόπο. 

Τι μπορείτε να κάνετε εσείς ως γονείς για να το μάθετε να διαβάζει σωστά και αποτελεσματικά;

Μάθημα πρώτο: Συμπαρασταθείτε του! 

Μια βασική αρχή, στα πρώτα τουλάχιστον χρόνια της μαθητικής σταδιοδρομίας του παιδιού σας, είναι να νιώθει πως σε ένα τόσο σπουδαίο εγχείρημα έχει για συμπαραστάτες τους γονείς του. Η άποψη «αφήνω το παιδί να διαβάσει μόνος του για να αυτονομηθεί» δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί αυτόματα αλλά προοδευτικά. Αυτό σημαίνει πως βοηθάμε το παιδί στην πρώτη δημοτικού, σίγουρα όμως δεν στεκόμαστε με τον ίδιο τρόπο κοντά του στην τρίτη δημοτικού. Αντίθετα, προσπαθούμε να του μάθουμε να έχει συνειδητή στάση απέναντι στη μάθηση, βοηθώντας πλέον περιστασιακά, όταν δηλαδή του δημιουργείται κάποιο αξεπέραστο πρόβλημα με μια άσκηση. Αλίμονο αν το παιδί αντιληφθεί πως σε κάθε δυσκολία που του παρουσιάζεται θα έχει δεδομένη την «πατερίτσα» μας. Γρήγορα θα το συνηθίσει χάνοντας έτσι το αίσθημα της αυτονομίας. Εννοείται πως υπάρχουν παιδιά που αυτονομούνται γρήγορα κι άλλα με μεγαλύτερη εξάρτηση, που χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να βρουν το δρόμο τους. Το σίγουρο είναι πως όταν μάθουν να διαβάζουν σωστά, εκτός από την απόδοσή τους στα μαθήματα, θα αποκτήσουν παράλληλα αυτοπεποίθηση και υψηλή αυτοεκτίμηση. 

Μάθημα δεύτερο: Δείξτε υπομονή ( πολύ υπομονή!).

Όταν το παιδί διαβάζει, ο γονιός θα πρέπει να φροντίζει ώστε να υπάρχει γύρω του ένα ήρεμο περιβάλλον με καλή ενδοοικογενειακή επικοινωνία. Τα επικριτικά επίσης σχόλια και ο εξουσιαστικός ρόλος των γονιών κάνουν απεχθή στο παιδί την προετοιμασία του για το σχολείο. Δεν είναι λίγοι όμως οι γονείς που έχοντας απίστευτες εκκρεμότητες να προλάβουν μέσα στην ημέρα, δεν έχουν την υπομονή να ασχοληθούν όπως πρέπει με το διάβασμα του παιδιού τους. Έτσι εκνευρίζονται όταν το παιδί αργεί να διαβάσει, ή να καταλάβει κάτι! Αυτό που οφείλουν οι γονείς να κάνουν είναι να το αφήσουν ή να το βοηθήσουν «να πάρει το χρόνο του», και να βρει το ίδιο τις «στρατηγικές διαβάσματος» που του ταιριάζουν. 

Μάθημα τρίτο: Μην ενθαρρύνετε την παπαγαλία! 

Ο πιο λανθασμένος τρόπος διαβάσματος, στον οποίο όμως καταφεύγουν συχνά τα περισσότερα παιδιά, είναι η παπαγαλία. Μια κακοδαιμονία, σύμφωνα με τους δασκάλους, που παράγεται στο σχολείο και αναπαράγεται πιο έντονα στο σπίτι, όπου τα παιδιά μαθαίνουν το μάθημά τους χωρίς να καταλαβαίνουν το νόημά του. Δυστυχώς, στην παγίδα της παπαγαλίας πέφτουν οι περισσότεροι γονείς καθώς είναι πιο χρονοβόρο να εξηγήσουν στο παιδί κάτι που δεν καταλαβαίνει, από το να το ακούσουν να τους λέει το μάθημα απέξω. 

Μάθημα τέταρτο: Βοηθήστε το να οργανωθεί.

Για να μην φαίνονται στον μικρό μαθητή τα σχολικά μαθήματα βουνό θα πρέπει να μάθει να οργανώνει το διάβασμά του αλλά και το χρόνο του, θα πρέπει δηλαδή να βρει πόση ώρα χρειάζεται να αφιερώνει σε κάθε μάθημα και ποια βήματα θα ακολουθεί στη μελέτη του. Όλα αυτά αφού γυρνώντας από το σχολείο, φάει για μεσημέρι, σας διηγηθεί τα νέα του και ξεκουραστεί λιγάκι παίζοντας. Από εκεί και πέρα, αυτό που πρέπει να καταλάβει είναι πως το σωστό διάβασμα χρειάζεται αυτοσυγκέντρωση και σύστημα. Τίποτα δεν μπορεί να γίνει με μελέτη της τελευταίας στιγμής ή όταν μας απασχολεί παράλληλα και κάτι άλλο. 

Οδηγίες για «πρωτάκια» και «αρχάριες» μαμάδες 

Μια καλή αρχή είναι να ξεκινήσει ο μικρός μαθητής τον προγραμματισμό στη σχολική του ζωή από την πρώτη δημοτικού. Σε αυτό το σημείο, οι μαμάδες θα πρέπει να τα βοηθήσουν (πάντα με υπομονή) να οργανωθούν. Πώς;

• Πρώτα απ’ όλα σημειώστε σε ένα χαρτί τις εργασίες που έχει το παιδί να κάνει για την επόμενη μέρα, εξηγώντας του ότι κάθε μάθημα πρέπει να το τελειώνει μέσα σε ορισμένο χρονικό διάστημα. 

• Στη συνέχεια, βεβαιωθείτε πως το παιδί έχει καταλάβει τι ακριβώς πρέπει να κάνει ή πώς να λύσει μια άσκηση, και εξηγήστε του πως θα βρίσκεστε εκεί κοντά και σε λίγο θα επιστρέψετε να το τσεκάρετε! 

• Κάθε μάθημα που τελειώνει, από αντιγραφή μέχρι αριθμητική, διαγράψτε το από τη λίστα, έτσι ώστε και το παιδί να αντιλαμβάνεται πως σιγά-σιγά οι υποχρεώσεις του φτάνουν στο τέλος τους. 

•Όταν ολοκληρωθεί το διάβασμα σε όλα τα μαθήματα, τσεκάρετε το αποτέλεσμα μαζί με το παιδί. Αν διαπιστώσετε πως κάπου έχει κάνει λάθη, μην τα διορθώσετε αλλά προτρέψτε το να ξανακοιτάξει προσεκτικά τα κείμενα και τις ασκήσεις του. 

• Εννοείται πως αν δεν κάνει καλά γράμματα ή γράφει με λάθος τρόπο για δέκατη φορά, δεν σκίζετε τις σελίδες ούτε σβήνετε με μανία. Μπορείτε όμως να ρωτήσετε το παιδί αν είναι ικανοποιημένο από τη δουλειά του, τονίζοντάς του πως έχει τη δυνατότητα να προσφέρει πολύ περισσότερα. 

• Θυμηθείτε πως για να αξιοποιηθεί ο χρόνος μελέτης του παιδιού χρειάζεται σταθερός ρυθμός στο διάβασμα και απόλυτη αυτοσυγκέντρωση, με ένα ολιγόλεπτο διάλειμμα κάθε μισή ώρα για τα παιδιά του δημοτικού και κάθε μία ώρα για τα παιδιά του γυμνασίου-λυκείου.

Οι βασικές αρχές του σωστού διαβάσματος 

Η επανάληψη: Δεν την λένε τυχαία μητέρα πάσης μαθήσεως! Μαζί με τις απορίες και την κριτική ματιά αποτελούν τα τρία βασικά σημεία κλειδιά της απομνημόνευσης του μαθήματος. Μια ανακεφαλαίωση θα αποδείξει πως έχει καταλάβει την ύλη, την έχει συνδυάσει με προηγούμενα μαθήματα και έτσι έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να θυμηθεί το μάθημα αν τύχει και εξεταστεί την επόμενη μέρα. 

Η αυτοαξιολόγηση: Όταν τα παιδιά ολοκληρώσουν το διάβασμα θα πρέπει να παρουσιάσουν το μάθημα στον εαυτό τους φωναχτά, σαν να παίζουν θέατρο. Στη συνέχεια θα πρέπει να προχωρήσουν στην αυτοαξιολόγηση. Όσο περισσότερο ένας μαθητής δουλεύει μόνος του τόσο πιο γρήγορα ανακαλύπτει τις δεξιότητές του. 

Η συνεργασία: Μια στις τόσες αξίζει να αφήνουμε το παιδί μας να διαβάζει μαζί με άλλα παιδιά. Σύμφωνα μάλιστα με έρευνες, η ομαδική μελέτη είναι πιο αποτελεσματική. 

Το κριτικό πνεύμα: Ειδικά στις πρώτες τάξεις του δημοτικού η μαμά θα πρέπει να κάνει στο παιδί κάποιες ερωτήσεις γύρω από το κείμενο που θα της αποκαλύψουν αν έχει καταλάβει το νόημά του ή όχι.

Η κατάλληλη ώρα: Σύμφωνα με έρευνες τα δύσκολα μαθήματα διαβάζονται τις πρώτες απογευματινές ώρες όπου ο βαθμός συγκέντρωσης της προσοχής είναι καλύτερος και μεγαλύτερος. 

Ο χώρος: Θα πρέπει να προσέξουμε, ώστε το παιδί να μελετάει σε έναν περιποιημένο, καθαρό και σταθερό χώρο που δεν θα αλλάζει κάθε λίγο και λιγάκι και που θα εμπνέει τη μελέτη. 

Η επιβράβευση: Αμέσως μετά το διάβασμα μπορούμε να του επιτρέψουμε να παίξει με τους φίλους του ή με το αγαπημένο του παιχνίδι φροντίζοντας πάντα ώστε το παιδί μας να μην χάσει το γέλιο και το κέφι του εξαιτίας της ψυχικής έντασης, που μπορεί να προκαλούν καμιά φορά τα μαθήματα, αλλά και των δικών μας υψηλών απαιτήσεων. 

imommy.gr